zondag 14 september 2014
Column in Trouw: Naaktfoto's; 'wat is daar nou erg aan?'
Ik probeer op deze weblog af en toe goede/slechte (in mijn ogen dan) columns te becommentariëren en door te plaatsen. Waarom? Omdat ik natuurlijk al een jaar of tien zelf voor columnist speel op basketball-gebied, en graag beter wil worden; een mens is nooit te oud om te leren immers...
Maar ook omdat ik betrokkenheid voel met vele onderwerpen, en graag zaken wil 'delen' met anderen. Ik merk bij mezelf dat het veel gemakkelijker is om 'aan te slaan' op stukjes waar ik een negatief oordeel bij heb, dan bij positieve stukjes - alhoewel ik bij het onderwerp Sport vaak positieve stukjes neem, en de negatieve bijvoorbeeld vaak over politiek en mensbeelden opkomen -.
Heleen van Royen is -normaal gesproken - geen onderwerp waar ik veel tijd aan wil besteden. En onderstaande Trouw-column van Leonie Breebaart is denk ik toch wel zeer geïnspireerd op het schaamteloze extroverte gedrag van die schrijfster. Maar laat ik het nu ook nog eens vrijwel 100% eens zijn met het punt van de columniste! Een goede column dus, met een moraal die mij zeer aanspreekt. Petje af!
Naaktfoto's; 'wat is daar nou erg aan?'
LEONIE BREEBAART − Dagblad Trouw, 06/09/14
Het dedain over Heleen van Royen klonk meteen al wat hypocriet
Juist op het moment dat ons ter ore kwam hoe hackers de privéaccounts van sterren als Kirsten Dunst en Jennifer Lawrence hadden opengebroken en hun privéfoto's op de openbare site 4chan hadden gezet, rolde op de computer een mailtje binnen van het Letterkundig Museum in Den Haag. Het meldde dat de weinig tot niets verhullende selfies van Heleen van Royen, die daar al maandenlang tentoongesteld werden, vandaag per opbod verkocht zouden worden. Privacy is dead, zoveel werd wel weer duidelijk. Maar bij mij kwam toch de vraag op hoe erg dat eigenlijk is.
Een cruciaal verschil tussen beide gevallen is wel dat Heleen van Royen zelf haar intiemste momenten (op de wc, in bed, dronken) aan de openbaarheid prijs had gegeven en de Amerikaanse sterren die nu het slachtoffer waren van 'het grootste hackschandaal van Hollywood' dat juist niet hadden gedaan. Maar dat onderscheid leek mij juist van steeds minder belang. Hoe erg is het tegenwoordig eigenlijk nog als privéfoto's van sterren openbaar worden gemaakt? Dan komt er 'ns een tepel in zicht. So what? Hoe opzienbarend is dat nog, in een tijd dat de grens tussen privéfoto's en openbaar toegankelijke beelden zo grondig aan het schuiven is geraakt?
Bij Heleen van Royens selfies klonk het algemeen dedain over haar exhibitionisme van meet af aan al behoorlijk hypocriet. "Heleen van Royen kon het weer niet laten een sexy fotootje van zichzelf op Twitter te plaatsen", schreef De Telegraaf verlekkerd in 2012, toen Van Royen al met haar project begonnen was. Met een linkje erbij natuurlijk, zodat je meer van zulke foto's kon openklikken. En wat de verontwaardiging van de elite betreft: die vindt het kennelijk niet exhibitionistisch als schrijvers hun intiemste gedachten blootgeven (kent u de dagboeken van Hans Warren?), maar wel als een schrijfster zichzelf via foto's blootgeeft. Je kunt Van Royen gemakzucht verwijten (schrijven lijkt me moeilijker dan een selfie maken), maar haar foto's zetten je wel aan het denken over de vraag waarom moderne mensen (vrouwen vooral) zich zouden moeten schamen als ze zélf privémomenten prijsgeven. Is zulk 'schaamteloos' gedrag een nieuw probleem? Of is het een manier om moraalridders en paparazzi voor te zijn?
Want waar fotografen van foute bladen vroeger urenlang op de loer lagen om een ster in bikini 'te pakken te krijgen', stuurt Heleen van Royen nu zelf een kiekje de wereld rond. Zo houdt ze de boel in eigen hand. Gewone stervelingen zouden die tactiek ook best vaker kunnen benutten. Dat lijkt me beter dan weg te kruipen in de nieuwe kuisheid waar hackers en cyberpesters hun voordeel mee doen. Stuur massaal nog gênantere foto's van jezelf en je vrienden rond en het effect van dat lullige kiekje dat je broertje van je heeft gemaakt en gepost wordt almaar minder groot.
De filmsterren wier account werd opengebroken, ervaren dat vast nog als een aanslag op hun privacy. Maar als niemand straks meer opgewonden raakt van hun privéfoto's, omdat zulk materiaal overal op het net in overvloed te vinden is, dan is het schandaal ook binnen een paar dagen verdampt.
Meer van columnist Leonie Breebaart
Maar ook omdat ik betrokkenheid voel met vele onderwerpen, en graag zaken wil 'delen' met anderen. Ik merk bij mezelf dat het veel gemakkelijker is om 'aan te slaan' op stukjes waar ik een negatief oordeel bij heb, dan bij positieve stukjes - alhoewel ik bij het onderwerp Sport vaak positieve stukjes neem, en de negatieve bijvoorbeeld vaak over politiek en mensbeelden opkomen -.
Heleen van Royen is -normaal gesproken - geen onderwerp waar ik veel tijd aan wil besteden. En onderstaande Trouw-column van Leonie Breebaart is denk ik toch wel zeer geïnspireerd op het schaamteloze extroverte gedrag van die schrijfster. Maar laat ik het nu ook nog eens vrijwel 100% eens zijn met het punt van de columniste! Een goede column dus, met een moraal die mij zeer aanspreekt. Petje af!
Naaktfoto's; 'wat is daar nou erg aan?'
LEONIE BREEBAART − Dagblad Trouw, 06/09/14
Het dedain over Heleen van Royen klonk meteen al wat hypocriet
Juist op het moment dat ons ter ore kwam hoe hackers de privéaccounts van sterren als Kirsten Dunst en Jennifer Lawrence hadden opengebroken en hun privéfoto's op de openbare site 4chan hadden gezet, rolde op de computer een mailtje binnen van het Letterkundig Museum in Den Haag. Het meldde dat de weinig tot niets verhullende selfies van Heleen van Royen, die daar al maandenlang tentoongesteld werden, vandaag per opbod verkocht zouden worden. Privacy is dead, zoveel werd wel weer duidelijk. Maar bij mij kwam toch de vraag op hoe erg dat eigenlijk is.
Een cruciaal verschil tussen beide gevallen is wel dat Heleen van Royen zelf haar intiemste momenten (op de wc, in bed, dronken) aan de openbaarheid prijs had gegeven en de Amerikaanse sterren die nu het slachtoffer waren van 'het grootste hackschandaal van Hollywood' dat juist niet hadden gedaan. Maar dat onderscheid leek mij juist van steeds minder belang. Hoe erg is het tegenwoordig eigenlijk nog als privéfoto's van sterren openbaar worden gemaakt? Dan komt er 'ns een tepel in zicht. So what? Hoe opzienbarend is dat nog, in een tijd dat de grens tussen privéfoto's en openbaar toegankelijke beelden zo grondig aan het schuiven is geraakt?
Bij Heleen van Royens selfies klonk het algemeen dedain over haar exhibitionisme van meet af aan al behoorlijk hypocriet. "Heleen van Royen kon het weer niet laten een sexy fotootje van zichzelf op Twitter te plaatsen", schreef De Telegraaf verlekkerd in 2012, toen Van Royen al met haar project begonnen was. Met een linkje erbij natuurlijk, zodat je meer van zulke foto's kon openklikken. En wat de verontwaardiging van de elite betreft: die vindt het kennelijk niet exhibitionistisch als schrijvers hun intiemste gedachten blootgeven (kent u de dagboeken van Hans Warren?), maar wel als een schrijfster zichzelf via foto's blootgeeft. Je kunt Van Royen gemakzucht verwijten (schrijven lijkt me moeilijker dan een selfie maken), maar haar foto's zetten je wel aan het denken over de vraag waarom moderne mensen (vrouwen vooral) zich zouden moeten schamen als ze zélf privémomenten prijsgeven. Is zulk 'schaamteloos' gedrag een nieuw probleem? Of is het een manier om moraalridders en paparazzi voor te zijn?
Want waar fotografen van foute bladen vroeger urenlang op de loer lagen om een ster in bikini 'te pakken te krijgen', stuurt Heleen van Royen nu zelf een kiekje de wereld rond. Zo houdt ze de boel in eigen hand. Gewone stervelingen zouden die tactiek ook best vaker kunnen benutten. Dat lijkt me beter dan weg te kruipen in de nieuwe kuisheid waar hackers en cyberpesters hun voordeel mee doen. Stuur massaal nog gênantere foto's van jezelf en je vrienden rond en het effect van dat lullige kiekje dat je broertje van je heeft gemaakt en gepost wordt almaar minder groot.
De filmsterren wier account werd opengebroken, ervaren dat vast nog als een aanslag op hun privacy. Maar als niemand straks meer opgewonden raakt van hun privéfoto's, omdat zulk materiaal overal op het net in overvloed te vinden is, dan is het schandaal ook binnen een paar dagen verdampt.
Meer van columnist Leonie Breebaart
Labels:
Columnist,
Even Nadenken,
Hypecultuur,
Media,
Petje af,
Trouw Opinie,
Wijsheid
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten