Honderdduizenden buren heeft onze Melkweg
SDivision/CEA/Saclay
Eddy Echternach | pagina 2 - 3
Het oranje omgrensde gebied op deze plaat is het supercluster van sterrenstelsels waarin de Melkweg (zwarte stip) ligt. Het supercluster strekt zich uit over ongeveer 500 miljoen lichtjaar. Het is veel kolossaler dan gedacht, liet nieuw onderzoek deze week zien (Nature, 4 september).
De afbeelding is een dwarsdoorsnede van een driedimensionale kosmische kaart, gemaakt door astronomen van de universiteit van Hawaï .
De kleuren op de achtergrond geven de globale verdeling van materie weer: in de blauwe gebieden bevindt zich weinig materie. Groen zit ertussenin en in het rode gebied is de dichtheid het grootst. De witte stippen zijn sterrenstelsels – soortgenoten van onze Melkweg (zwarte stip).
De sterrenstelsels in ons heelal zijn niet willekeurig verdeeld. Ze vormen groepen, zoals onze Lokale Groep (met enkele tientallen stelsels), of clusters van honderden stelsels. Deze groepen en clusters als parels aaneengeregen tot een driedimensionaal web. Waar twee of meer filamenten van dit web elkaar kruisen, liggen kolossale ‘superclusters’.
Tot nu toe werd aangenomen dat onze Lokale Groep deel uitmaakt van een supercluster dat bestaat uit een honderdtal naburige groepen en clusters van sterrenstelsels, verspreid over een gebied dat ruwweg 100 miljoen lichtjaar groot is. Dat blijkt echter een uitloper te zijn van een veel grotere supercluster, van 500 miljoen lichtjaar.
Het witte veertje geeft aan in welke richtingen de afzonderlijke sterrenstelsels zich binnen dit grote supercluster verplaatsen. De astronomen hebben ons supercluster, dat naar schatting 100.000 sterrenstelsels telt, een toepasselijke naam gegeven: Laniakea. Dat is een samenvoeging van de Hawaïaanse woorden ‘lani’ (hemel) en ‘akea’ (immens). Eddy Echternach
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten