vrijdag 12 augustus 2016

INTERVIEW / VOETBAL / BELEID-BESTUUR FC TWENTE / JAN VAN HALST / GOED VOORBEELD: '‘Tig miljoen om een spits te halen, is dat leuk?’

Jan van Halst, als voetballer bij Ajax al een van mijn favoriete spelers, later in diverse capaciteiten had ik altijd een goed gevoel bij hem. Waarom? Ongetwijfeld omdat hij - net als ik ooit als basketballer- het meer van hard werken voor het team moest hebben, dan van zijn weergaloze talenten. Maar belangrijker denk ik is het goede gevoel dat je bij iemand kan hebben, en wat nooit weerlegd, maar wel vaak bevestigd wordt...dan is zo iemand dus 'OK' voor jou, en dat gevoel wordt hooguit meer...zelden minder. Een klik op afstand, laat ik het zo maar noemen, want ik ken de man persoonlijk niet.

CITATEN Jan van Halst in NRC (5-8-2016):
"Maar met...  komt het nooit meer goed.
„O. Nou, dat hoeft ook niet. Ieder vaart zijn eigen weg, maakt eigen keuzes. Ik maak andere keuzes. Het boterde niet meer zo tussen de toenmalige voorzitter en mij. Andere inzichten. Dan kan je twee dingen doen: de strijd aangaan, dat wilde ik niet, ik hou van harmonie en samenwerking in een team. Dan moet je conclusies trekken. Ik ging dus weg.”

"...een enorm litteken. Maar weet je wat het mooie is van littekens: daar groeit bindweefsel overheen.” Hij haalt zijn hand over zijn kale schedel, die – onbevreesd als hij was in het duel – weleens openlag. „Ik weet dat uit ervaring: op die plek zal het niet snel meer knappen. Je moet alleen wel even voorzichtig zijn als het herstelt, maar dan is het ook keihard.”



Het hele originele artikel lees je op NRC.nl,   ---  Hier  ---, en hier:




‘Tig miljoen om een spits te halen, is dat leuk?’

Interview Jan van Halst De nieuwe directeur van FC Twente moet de gevallen club perspectief geven. „Het litteken is enorm, maar littekens worden keihard.”
Natuurlijk keerde Jan van Halst (47) deze zomer terug bij de club waar hij bijna de hele jaren negentig voetbalde en waar hij acht jaar lang als commercieel en algemeen manager in dienst was. Natuurlijk vervult hij nu met liefde de rol als directeur commercie, tevens verantwoordelijk voor het voetbalbedrijf tijdens de wederopbouw van de club die bijna opgehouden was te bestaan.
Maar Van Halst kwam niet zomaar terug bij FC Twente. Er zat hem nog wat dwars: zijn vertrek in 2011. Hij verlangde een gebaar, dat er jegens zijn persoon geen kwaad bloed is. Zwart op wit de verklaring dat hij boven alle twijfel verheven is en het volste vertrouwen geniet. Die brief kwam, eind vorig jaar. „Ik had dat in mijn koppie zitten”, zegt Van Halst nu. „Laten we dat even rechtzetten, dacht ik. Dan kunnen we verder.”
Het is allemaal terug te voeren op zijn botsing met Joop Munsterman toen Joop Munsterman nog god in Twente was. Het waren de hoogtijdagen van FC Twente, een jaar na de titel. Maar Van Halst stapte uit. Waarom? Hij houdt zijn hand voor zijn onderbuik. „Daar voelde het niet lekker. Maar het is te bijdehand om te zeggen dat ik alles toen al zag aankomen.”
In een gesprek van een klein uur rolt de naam Munsterman niet één keer over zijn lippen. Van Halst wil verder, vóóruit. Nieuw gezicht van FC Twente. Gezicht van nieuw FC Twente. Hij moet na de zondeval weer een prestatiegerichte organisatie neerzetten. Met de symbolische waarde als clubman die weg was voor het fout liep. „Maar ik word liever op mijn kwaliteiten beoordeeld”, zegt hij in zijn kantoor met uitzicht op het veld in stadion de Grolsch Veste. „Het zou niet best zijn als ik hier alleen als symbool zit.”
Die brief was belangrijk voor u?
Van Halst: „Dat was een onderdeel, naast de gesprekken met mensen hier. Je moet altijd met een schone lei beginnen als je gaat samenwerken. Er waren dingen die ik even duidelijk uitgesproken wilde hebben naar elkaar.”
U wilde gerehabiliteerd worden.
„Dat niet, maar ik wilde wel wat kwijt.”
Wat stond er dan in die brief?
„Doet er niet toe. Weet je, ik ben vijf jaar weggeweest, daarin is weleens wat gezegd en gedaan. Een beeld over je gevormd. Dus ik vond het belangrijk elkaar aan te kijken. Je spreekt je gevoel uit naar elkaar, dan is het ook streep eronder.”
Maar met Munsterman komt het nooit meer goed.
„O. Nou, dat hoeft ook niet. Ieder vaart zijn eigen weg, maakt eigen keuzes. Ik maak andere keuzes. Het boterde niet meer zo tussen de toenmalige voorzitter en mij. Andere inzichten. Dan kan je twee dingen doen: de strijd aangaan, dat wilde ik niet, ik hou van harmonie en samenwerking in een team. Dan moet je conclusies trekken. Ik ging dus weg.”
Zag u toen al wat andere mensen jaren later aan de weet kwamen over de handelwijze van Munsterman c.s.?
„Dat laat ik aan anderen over. Laat ik zeggen: ik had er gedachten bij en ben wat anders gaan doen.”
U weigert er dieper op in te gaan?
„Wat bereik ik daarmee? Ik ben ook alweer veel vergeten. Het was even slikken toen, je verlaat de club die echt je club is geworden. Maar mijn leven daarna werd veel te leuk om daar lang bij stil te staan.”
Het is donderdagochtend en de selectie van trainer René Hake traint ter voorbereiding op de eerste wedstrijd van het seizoen tegen Excelsior, zaterdagavond. De bal rolt weer in Enschede, wonderwel. Handhaving in de eredivisie is de doelstelling. Via de beroepscommissie van de KNVB ontsnapte FC Twente op vrijdag 17 juni aan een degradatiestraf die – volgens de waarschijnlijkste scenario’s – tot een faillissement van de club had geleid.
Deze ochtend heeft voormalig financieel directeur Gerald van den Belt zijn afscheid aangekondigd bij de club. Ten onder gegaan in de periode van financiële en morele crisis, toen hij zich gedwongen zag mee te werken aan de constructie met schijnfacturen om het gesjoemel rond de transfer van Dusan Tadic te camoufleren. Van Halst: „Dat vind ik het meest pijnlijke aan alles. Er zijn heel veel dingen gebeurd in het belang van de club die uiteindelijk mensen beschadigd hebben. Gerald was ook met een andere intentie binnengekomen, is zich rot geschrokken. Ga dat maar als relatieve buitenstaander dat even oplossen. Onmogelijk. Maar het mooie is, daar ben ik blij om, hij gaat door de voordeur weg. Hij heeft zijn vertrek vanochtend aangekondigd en kreeg groot applaus. Hij is geliefd, een fijn mens.”
Van Halst, die eind vorig jaar benaderd werd om bij FC Twente terug te keren, heeft het afgelopen half jaar in de wachtkamer gezeten. Hij zou pas aantreden als licentiebehoud vaststond en werd zo de afgelopen maanden uit de overlevingsstrijd gehouden. Lijk na lijk rolde intussen uit de kast. In de kwesties rond een geheim en verboden contract met investeerder Doyen en de uit de boeken gehouden vergoeding voor de zaakwaarnemer van Tadic werd het handelen van het oude bestuur van FC Twente „zonder omhaal van woorden frauduleus” genoemd door de licentiecommissie van de KNVB.
Hoe typeert u wat hier gebeurd is?
„Laat ik het netjes zeggen: als zwaar discutabel. Maar er is al genoeg over gezegd en geschreven. Heel pijnlijk, voor de club, voor de regio, een enorm litteken. Maar weet je wat het mooie is van littekens: daar groeit bindweefsel overheen.” Hij haalt zijn hand over zijn kale schedel, die – onbevreesd als hij was in het duel – weleens openlag. „Ik weet dat uit ervaring: op die plek zal het niet snel meer knappen. Je moet alleen wel even voorzichtig zijn als het herstelt, maar dan is het ook keihard.”
De analogie doortrekkend: in transparantie en bestuurlijke integriteit zal het nu niet meer misgaan?
„Precies.”
Dus dit wordt een voorbeeldclub?
Lachend: „Gewoon normaal, weet je.”
Maar wat is normaal bij FC Twente? Kort na de redding van de club, de uitspraak van de beroepscommissie, werd er gemorreld aan een garantstelling van 12 miljoen euro door partijen uit het Twentse bedrijfsleven. Die oefenden druk uit op nieuw aangestelde bestuurders om op te stappen, in weerwil van de gedragscode die FC Twente met de KNVB en de gemeente Enschede overeenkwam over invloed van financiers op het clubbeleid.
Dat was vlak voor FC Twente de financiële cijfers op orde moest hebben voor een cruciaal meetmoment. Was het alsnog bijna misgegaan. Hoe kan dat?
„Dat het één minuut voor twaalf rond is gekomen, klopt. Kijk, al die contracten moesten doorgespit worden door juridisch experts, fiscalisten. De een heeft haast, de ander zegt: nee wacht even, die is op vakantie. Piepen en kraken noem ik dat. Maar uiteindelijk was er altijd maar één belang: het FC Twente-belang.
„Natuurlijk wordt het nodige gezegd, druk gezet, maar dat heeft allemaal met dat verleden te maken. De angst dat het weer misgaat. Het was niet zo dat hier weer een baasje probeerde te komen, maar ik begrijp dat gevoel van de financiers. Die willen nu wel dat er goed beleid gevoerd wordt”
U bent goed met miljardair Dik Wessels, de belangrijkste van de particuliere financiers. Kan hij nog meer investeren?
„Hoeveel meer moet hij doen? Hij heeft ondernemers gezocht die mee willen doen, anders zou je het model krijgen dat één man de club financieel overeind houdt. Dat is het mooie zoals Twente functioneert: je helpt elkaar mét elkaar. Nu heb je een heel groot draagvlak. Dat gaat diep, met supportersgroepen die geld inzamelen, sponsors die zich melden. Die bouwsteentjes zorgen ervoor dat je een fundering hebt. Als je van één man afhankelijk bent, wordt het heel wankel.”
Maar deze man heeft welhaast ongelimiteerde middelen en een clubhart, terwijl FC Twente sportief dreigt af te glijden.
„Volgens mij heeft u een beeld van: pomp er 100 miljoen in en dan gaan we weer meedoen om de titel. Nee, zo werkt dat niet. Je moet echt, zolang je in categorie 1 [zorgencategorie in de financiële rating van de KNVB] zit, binnen bepaalde kaders acteren. Dan kan je zoveel miljoen krijgen, je kan het niet uitgeven.”
Wel als u de licentiecommissie overtuigt dat er voldoende financiële dekking is.
„Formeel klopt dat, maar in verband met ons eigen plan van aanpak is het niet mogelijk. Ik kan geen grote verplichtingen aangaan. Dus ik kan aan iedereen vragen heb jij een paar miljoen? Uitgeven mag niet. Willen we ook niet. Veel leuker toch om stapje voor stapje met elkaar te doen? De jeugdopleiding, hoe maken we die weer top in de komende vijf jaar? Misschien dat dat wat investering vraagt qua faciliteiten. Dan kan je beter een vastomlijnd plan maken, met ondernemers. Wat is er leuk aan iemand die zegt: hier heb je tig miljoen, koop maar een nieuwe spits? Tenminste: ik vind dat niet leuk.”
Sterspeler Ziyech moet volgens u 15 miljoen opbrengen. Het herinvesteren daarvan in spelers is een illusie?
„Klopt.”
Is dat te verkroppen?
„Wel als je dat deelt van tevoren. Hoeven we daar niet meer over te zeuren, kost alleen maar energie anders. Het is wel even lastig, maar het maakt ook creatief. Met deze achterban gaan wij gewoon over drie jaar weer in de subtop spelen. Ben ik van overtuigd. Het belangrijkste is dat het vertrouwen terugkomt, doodzonde dat dat weg is. Natuurlijk zullen we gaan investeren in de jeugdopleiding, natuurlijk gaan we de scouting weer optuigen. Kan ook allemaal. Maar dat duurt drie jaar, denk ik.”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten