 |
| Groene Amsterdammer, #34, 2017 |
CITAAT:
".......Over Generatie X’ers en millennials werd al gezegd dat ze eindeloos in hun vrije, feestende, ongebonden puberteit wilden blijven hangen. iGen’ers, voorspelt Twenge, willen ook niet volwassen worden, maar ze willen niet eens puber worden: als je kijkt naar seks, drankgebruik, autorijden, uitgaan met vrienden, dan gedragen achttienjarigen zich nu zoals vijftienjarigen zich vroeger gedroegen, en vijftienjarigen als dertienjarigen.
(Het is altijd lastig zulke cijfers naar Nederland te vertalen. Een auto, bijvoorbeeld, betekent in de VS iets fundamenteel anders dan in Nederland. Maar als het op seks aankomt komen de cijfers overeen: uit de meest recente cijfers die deze zomer door het Rutgers Kenniscentrum Seksualiteit werden gepubliceerd, bleek er ook veel veranderd. In 2012 had de helft van de jongeren in Nederland met 17,1 jaar voor het eerst seks; nu is dat 18,6 jaar. In 2012 had de helft van de jongeren met 14,4 jaar wel eens gezoend; in 2017 was dat 15,8 jaar.)
Er zijn ook goede dingen te zeggen over iGen, bijvoorbeeld dat ze veel minder tienerzwangerschappen hebben, veel minder vaak bij verkeersongelukken zijn betrokken, minder met drugs en alcohol in aanraking komen. Maar dat heeft er dan weer mee te maken dat ze amper hun deur uitkomen. Het aantal tieners dat elke dag met hun vrienden afspreekt is tussen 2000 en 2015 met veertig procent gedaald.
Wat doen ze dan wel? Ze zitten online. Uit elk onderzoek dat Twenge erbij sleept blijkt dat.................
............
......
...."
CITAAT:
".......Je zou denken dat mensen geneigd zijn zichzelf op sociale media als onberispelijk te verkopen, beter, slimmer, slanker, leuker dan ze in het echt zijn. Maar dat is maar één kant van het verhaal. Mensen zijn namelijk ook verrassend snel bereid zichzelf als lelijker, brutaler, lomper, politieker, meer veroordelend en minder empathisch te laten zien, zegt Aiken. Dat heet het ‘online disinhabitation effect’, kortom, waarom gewone mensen achter een toetsenbord in trollen veranderen. Dat hangt zeker niet alleen samen met de anonimiteit die veel internetfora bieden. De mensen die racistische opmerkingen maakten over Sylvana Simons en over de foto waarop alleen zwarte spelers van het Nederlands elftal waren te zien, deden dat zonder gêne onder eigen naam.
Aiken wijt het aan het ‘bystander effect’, de schijnbare wetmatigheid dat hoe meer omstanders er zijn bij een ongeluk of misdrijf, hoe minder mensen te hulp schieten. Online heet dit ‘diffusion of responsibility’. Niemand voelt zich verantwoordelijk op internet, terwijl de klappen juist daar harder aankomen. Dat is het ‘cyber effect’ waar Aiken haar boek naar vernoemde: menselijk gedrag wordt op internet zo snel uitvergroot dat het bijna niet meer menselijk is......"
***
Dat lijkt een voor de hand liggend smoesje. Maar wat nu als het dat niet is, wat nu als die mensen pas voor het eerst beseffen dat............
.........
....."
Het complete originele artikel van 'de Groene' lees je --- Hier --- het is een echte Aanrader!
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten