woensdag 8 mei 2019

COLUMN HEY LEON, HEY AART / JOURNALIST VS. ACTIVIST: Na de (Windmills) Pauze - 'De DBL in de Beslissende Fase' (Lange Versie) / BASKETBALL NEDERLAND MANNEN /

De Activist/Idealist Aart(L), en de Journalist Leon(R)
Leon Kersten en ik delen veel gedachten over het (Nederlandse) Basketball; we zijn het vaak eens en een enkele keer wat minder, en eigenlijk is het dan nog leuker om die gedachten en argumenten erachter uit te wisselen. Maar alhoewel we beiden het Nederlandse Basketball een goed hart toedragen, hij blijft 'de Journalist' en ik schrijf nogal eens vanuit de idealistische en activistische invalshoek. Dat is af en toe van invloed op wat we wisselen. En deze keer - het heeft even geduurd na het drama van het vlak voor de Play-offs uit de competitie zetten van Dutch Windmills Dordrecht door het DBL-bestuur, waar ik de laatste tien dagen voor dat moment geprobeerd heb actief een steentje bij te dragen aan het redden van die club - heeft het even geduurd voordat ik weer 'klaar' was de draad van deze rubriek weer op te pakken. In deze iets langere versie wijd ik wat langer uit over mijn persoonlijke beleving van het Dordtse drama, Leon heeft die uitwijding beknopt weergegeven in zijn kortere versie omdat hij vindt dat alle ogen nu op de apotheose van het DBL-seizoen gericht moeten worden. Ik ben het met hem eens, maar maar heb de afgelopen maand vertaald in een Open Brief met vragen aan het DBL-bestuur. Daar komt vast wel antwoord op.


Hey Leon, je hebt het al gemerkt; ondanks dat we snel naar de apotheose van het seizoen gaan, heb ik heb – na het DBL-debacle in Dordt – even een maandje adempauze ingelast. Jij weet – maar waarschijnlijk een flink deel van onze lezers niet – ik maakte geen deel uit van de Dutch Windmills Dordrecht organisatie; ik schreef de wedstrijdverslagen voor de DBL-site omdat Martin Hoekstra me dat gevraagd had. De series interviews/profielen die ik aan het maken was, en nu helaas niet meer af kon ronden, was een initiatief van mezelf. Ik heb het eerder wel vaker in mijn stukken benoemd; ik zie mezelf meer als een Basketball-liefhebber in het algemeen, dan dat ik nu vaststaande voorkeuren heb voor (een) bepaald(e) teams. In het algemeen geldt: ik hoop op mooi en goed basketball, en moge de beste winnen. Maar als je een club intensief volgt en daar zit veel ontwikkeling in, dan kan het gebeuren dat je toch een ploeg graag ziet winnen. Oranje Basketball, daar ben ik o.a. Fan van, als Nederlandse clubs Internationaal spelen dan hoop ik dat ze allemaal winnen. En verder zie ik graag dat het Nederlandse Basketball als geheel zich goed ontwikkelt. En dus zag ik het als heel positief dat we voor het eerst in jaren weer eens tien clubs in de DBL hadden, en als die nieuwste club dan ook nog eens in de stad van je jeugd speelt, waarnaar je toevallig na meer dan een half leven in Den Haag weer in de buurt gaat wonen, en dat team ontwikkelt zich boven verwachting goed en snel, en je zit daar bij de thuiswedstrijden achter een perstafel om stukjes te schrijven, je leert al die jonge spelers kennen, dan is dat natuurlijk hartstikke leuk. Maar als een tegenstander dan gewoon beter blijkt te zijn en wint, dan heb ik daar totaal geen moeite mee.

Toen ik doorkreeg dat er echt problemen waren en dat het voortbestaan van Windmills in het geding was, heb ik me er een dag of tien wel mee bemoeid; geprobeerd om naar mijn mogelijkheden een steentje bij te dragen om die tiende club voor de DBL en het Nederlandse Basketball te behouden. En ja, de problemen waren serieus. Maar er kwamen een aantal mensen van buiten bij, er kwam hulp uit Den Bosch, en ik zag mogelijkheden zat om – ondanks dat de tijd kort was – die redding met succes uit te voeren, zodat de club in ieder geval het seizoen uit zou kunnen spelen, alvast zoveel mogelijk schuldeisers zoveel als maar mogelijk was af te betalen, en een basis te leggen die ook het voorbestaan na het lopende seizoen mogelijk zou maken. Dat waren tien behoorlijk intense dagen...

Maar tot mijn verbijstering haalde het DBL-bestuur – naar mijn waarneming zonder ook maar enige interesse te tonen in al die inspanningen en de resultaten daarvan – er een dikke vette streep door. Voor mij onbegrijpelijk, schadelijk juist voor de schuldeisers, en dat was frustrerend. Maar ik werd eigenlijk pas echt boos toen ik jouw lijstje met vorige gevallen van clubs die wegvielen uit de DBL las; dat hakte er behoorlijk in! Met de blik op 'het glas is half-leeg' en het beetje extra inzicht dat ik opdeed in de tien intensieve reddingsdagen kon ik – toen jij het zo mooi op een rijtje had gezet – niet anders dan concluderen 'Mijn god, de zoveelste keer dat men dit laat gebeuren; het zal dus bij ongewijzigd beleid niet de laatste keer zijn dat we zoiets meemaken...' En dat zette tijdelijk nogal een domper op mijn vermogen plezier te beleven aan het Nederlandse Basketball, en al helemaal om mezelf daar voor in te zetten ten koste van lijf en leden en eigen portemonnee...een en ander eens te meer omdat mijn credo in de 18 jaar dat ik nu o.a. als columnist actief ben 'Samen' of 'We moeten het SAMEN met zijn allen doen in en voor het Nederlandse Basketball, en het aasgierengedrag en leedvermaak dat ik waarnaam daar het volkomen tegendeel van zijn.

Naast de vraag 'Waarom?' rezen er steeds meer vragen, en hoe meer ik te weten kwam, des te meer vragen er rezen. Die heb ik maar eens op een rijtje gezet in de vorm van een open brief aan het DBL-bestuur. Ik hoop dat er goede antwoorden op gaan komen, want op dit moment is mijn vertrouwen in die club vrijwel tot het nulpunt gedaald, en ik vrees ook dat deze affaire nog een hele lange staart kan gaan krijgen.

Goed, je begrijpt: ik heb het dus even allemaal niet zo goed gevolgd allemaal! Jij vast wel; dus vandaar als eerste vraag (een tikje vilein)...



Q-Hey_Leon: hoe staat het met de DBL? Zijn de Playoffs al begonnen?

A-Hey_Aart: Grinnik Nee. Donderdagavond is het bingo. Het voorspel begon in oktober en heeft zolang geduurd dat menig vrouw er jaloers op zal zijn. Zonder gekheid. Het begint nu pas echt.



Hey_Leon: Alle gekheid op een stokje – ik heb er al vaker tegen geageerd – die eerste ronde van de DBL-Playoffs in een midweekse Best-of-three afwikkelen, dat is toch een farce? Voordat ook maar iemand die geen basketball-junk van de buitencategorie is het doorheeft is die voorbij – letterlijk binnen 50-52 uur liggen de nummers vijf t/m acht eruit. Daar is dan het hele seizoen voor gespeeld, en in dit geval dus ook nog eens...ach, laat ik er niet weer over beginnen... Maak er dan tenminste een Best-of-five van...

Q-Hey_Leon: hoe kijk jij hier tegenaan?

A-Hey_Aart:  Ik vind dat je het sportief gezien niet kunt maken om meer dan de helft van de competitie deel te laten nemen aan de play-offs. Dus als je er acht wilt laten spelen, moet de competitie uit zestien bestaan. Utopie natuurlijk.

Persoonlijk vind ik vier genoeg. Nou is het zo dat de verhoudingen in de competitie, zeker na het wegvallen van Windmills, zo zijn dat er een duidelijke top vier is en de rest.

Die extra wedstrijden van de kwartfinales zijn commercieel in het leven geroepen om de clubs wat recettes te geven. Ik vraag me af als kosten en baten van elkaar worden afgetrokken hoeveel er verdiend is, zoveel volk zat er voor donderdag nergens en de media-aandacht blijft nihil voor deze series.

Enfin. 

Ik zou ook geen dubbele competitie spelen. In de zomer kijk je naar het aantal deelnemers en de verhoudingen. In de huidige situatie van negen had ik na een hele competitie een Elita A en B gemaakt.  

De eerste vier houden hun punten en spelen nog twee of misschien wel drie of vier keer tegen elkaar. De rest ook, maar die beginnen op nul. Met als inzet één play-offplek (tegen de nummer vier). Zo heeft ook BAL een kans om vijfde te worden. Als je echt wil zou je ook de nummer zes play-offs kunnen laten spelen. 

Overigens vind ik de best-of-sevenserie in de finale die wordt afgewerkt in maximaal twaalf dagen ook een anticlimax. Waarom wordt er niet een week extra uitgetrokken voor de allerbelangrijkste serie van het seizoen? Nu is het toch vooral een survival of the fittest en niet per se de best basketballende ploeg die kampioen wordt.



Hey_Leon: Het is alweer even geleden, maar ik wilde toch nog even terugkomen op het Event 'The Return of the Legends' in Den Bosch. Ik heb me goed vermaakt, en vind het een voorbeeld van hoe het koesteren van je historie vorm gegeven kan worden, want: zonder geschiedenis geen heden en toekomst.

Q-Hey_Leon: vind jij het ook een goed initiatief dat navolging bij de andere clubs verdient?

A-Hey_Aart:   Ik vond het een heel mooi initiatief in Den Bosch, eenmalig. Althans voorlopig. Dit moet je niet te vaak doen want dan is het niet meer leuk. Nast Den Bosch zijn er trouwens niet veel steden waar het kan. Den Helder zeker, Groningen ook, maar verder. 

Overigens schuilt het gevaar in te vaak de geschiedenis eren, dat het heden ondersneeuwt. Vroeger was alles beter, klinkt het al snel. Leuk voor de huidige generatie die in een heel andere tijd leeft. Het verleden is voor iedereen belangrijk en heeft veel bepaald, maar het draait, zeker in de sport, om het heden.

Q-Hey_Leon: wie was volgens jou naast Kees Sr. De grootste Legende in het Bossche Basketball Ooit?

A-Hey_Aart:   Rinus de Jong. Geen twijfel mogelijk. Zonder hem was er nooit geweest wat er is, en dat geldt voor het gehele Nederlandsse basketbal. Qua spelers is Jan Dekker, ook als coach, natuurlijk heel belangrijk geweest, maar met hem velen.

Q-Hey_Leon: Het smaakte dus naar meer: als jij Bob v O. zou moeten adviseren, welk team/welke spelers & coaches zouden dan in het zonnetje gezet moeten worden bij de 'Return of the Legends' in Den Bosch 2.0?

A-Hey_Aart:   Zoals ik hiervoor al schreef: even niet doen, hou het uniek.



Hey_Leon:   Dan het vervolg van de Play-offs van de DBL; vanaf donderdag gaat het dus echt los. Ik heb natuurlijk ook het seizoen de revue even laten passeren. Vooraf zette ik nogal impulsief een kruisje bij New Heroes Den Bosch als potentiële Kampioen. Maar met alles wat er met name in het begin van het seizoen is gebeurd is dat op dit moment geen logische keuze meer. Zorg en Zekerheid Leiden daarentegen heeft – schat ik zo in – vrienden (zeker) vijand verrast en tot op heden een subliem seizoen gespeeld, en alle kanttekeningen – ook van mijn kant – aangaande 'de smalle bank die ZZ ergens in het seizoen haast wel op zou moeten gaan breken' – gelogenstraft. Donar was meer dan wisselvallig; dat een team met zo'n grote relatief oude en al lang samen spelende kern op een gegeven moment niet meer beter kan en dus 'Over the hill' kan gaan is niet zo vreemd, maar het contrast met het fantastische en consistente niveau van vorig seizoen is wel heel erg pregnant. Persoonlijk dacht ik op een gegeven moment: 'Landstede Zwolle heeft weer een stukje kwaliteit toegevoegd, misschien wordt dit dan eindelijk het jaar waarin die club Kampioen gaat worden', maar het slot van het seizoen lijkt daar geen voorbode van...

Toch zegt mijn gevoel me dat het nog lang geen uitgemaakte zaak is wie uiteindelijk met de Kampioensbeker op het bordes mag; ik acht zelfs een Finale tussen Landstede en Donar niet geheel uitgesloten, hoezeer ook ZZ Leiden die kroon ook verdient. Interessante, en wellicht erg leuke series voor de boeg dus..!

Q-Hey_Leon: kan jij je licht hier nog eens nader over laten schijnen?

A-Hey_Aart:   De torenhoge favoriet is Zorg en Zekerheid Leiden. Simpelweg spelen zij op dit moment het beste basketbal van Nederland, zowel aanvallend als verdedigend en dat laatste is cruciaal om kampioen te worden. Plus zij hebben de beste spelers van Nederland in hun gelederen. In mijn ogen is dat Worthy de Jong anderen roemen Darius Thompson, in feite een luxe-discussie, maar er is geen ploeg die zulke spelers heeft.

Het voordeel van de basketbalcompetitie is voor alle teams die in de reguliere competitie niet als eerste eindigen dat er toetje komt. Dat weet iedereen. Als het dan eenmaal zover is zal een ervaren groep die drie keer op rij kampioen is geworden zich niet zonder slag of stoot overgeven. In Amerika zeggen ze dan: Don’t ever underestimate the heart of a champion. Ik zou Donar niet onderschatten en een vierde kampioenschap op rij is zeker niet uitgesloten.

De andere halve finale is van een andere orde van grote. Landstede is een hecht team, dat goed kan verdedigen met een zeer ervaren coach, maar uiteindelijk wint kwaliteit altijd en ik denk dat Landstede te weinig kwaliteit in huis heeft om kampioen te worden.

New Heroes op hun beurt zijn niet te peilen, erg wisselvallig. Of zoals coach Skelin het omschrijft Jekyll and Hide. Op hun best is Den Bosch tot leuke dingen in staat, bijvoorbeeld drie keer winnen van Zwolle. Kampioen zie ik ze, op dit moment, niet worden vanwege hun wisselvalligheid, maar ook omdat de ploeg wel wat mankementen heeft die vooral tegen Leiden dit seizoen bloot zijn komen te liggen.


 
Hey_Leon: Tenslotte nog een topic wat we na de Play-offs maar eens verder moeten uitdiepen, maar misschien kan jij – en kunnen onze lezers ook – er alvast eens de gedachten over laten gaan..?

Ik propageer al langere tijd een veel beter uitgedacht systeem van een bij de deelnemende clubs in de DBL passend competitie-format. Dat nu alweer is besloten volgend seizoen weer Play-offs volgens exact hetzelfde format te gaan spelen. Dus inclusief een eerste rond in Best-of-three. Ik kan daar met mijn pet niet bij! Ik moet eerst nog maar eens zien dat er volgend seizoen negen of tien clubs aan de start staan, ga door voor een onverbeterlijke optimist, nou nu ff niet dus...

Daarnaast heb ik begrepen dat de in mijn ogen noodzakelijke Regionale League – BeNeLiga – al weer op de langere baan is geschoven. Als ik Belg was, zou ik er nu ook niet aan beginnen, en te weinig DBL-clubs zijn daar al klaar voor. De kloof met de Promotiedivisie blijft dus in stand of wordt groter. En Dutch Windmills laat dus maar weer eens zien hoe moeilijk het is om uit het niets een solide club neer te zetten; dat is gewoon verrekt moeilijk!

Ik denk dat alles begint met een goede definiering: wat voor een soort clubs hebben we eigenlijk allemaal? Professionaliteit, Commerciële en Organisatorische kracht, Accommodaties, Jeugdopleiding, Entertainment, Achterban; ik noem maar een aantal belangrijke aspecten, maar er zijn er nog wel meer te benoemen. En dan willen we al die clubs tegen dezelfde criteria aanhouden? Dat is natuurlijk onmogelijk, laat staan het handhaven daarvan als er onverwachte ontwikkelingen zijn. Ik zie een aantal clubs die gefundeerd zijn op een Academie, een paar Full-professionele clubs, maar ook clubs die deels Professioneel, deels Semi-prefessioneel, of zelfs eerder als veredelde Amateurclubs zouden moeten worden gekwalificeerd. Er wordt regelmatig geklaagd dat in de NBB-ALV amateurs moeten beslissen over 'de Profs', nou dat geldt dus ook voor de DBL-clubs onderling....

Een vraag die in dat kader ook moet worden gesteld en beantwoord is: 'Hoeveel DBL-waardige spelers zijn er eigenlijk (wereldwijd) te vinden? Ik heb het gevoel dat dat er meer zijn dan weleens wordt aangenomen; neem bijvoorbeeld Boy van Vliet, ik had de laatste jaren wel andere dingen aan mijn hoofd dan alles en iedereen Scouten of Researchen, dus ik ben stukken minder goed op de hoogte dan een jaar of tien geleden, maar deze jongen was toch wel een openbaring...

Q-Hey_Leon: als je hier al een eerste reactie op hebt, dat zie ik die graag tegemoet. Maar een wat diepgaander debat moeten we dus over een maand (of iets langer) maar eens opzetten. En ik hoop dat de weldenkende mensen onder onze lezers daar ook aan mee willen doen...

A-Hey_Aart:   Ik denk dat als er geld genoeg zou zijn in Nederland er ook ruimte is voor 12 misschien wel 14 clubs. Denk dan ook aan regionale spreiding; Zeeland, Maastricht, Assen, Flevoland, regio Twente en dan ga ik er gemakshalve vanuit dat Nijmegen terugkeert.

Alleen zijn er niet overal goede accommodaties om mensen te ontvangen (dat wordt nogal onderschat, in de bioscoop zit ik tegenwoordig in een luxe fauteuil en niet op een houten bankje) en om commercieel stappen te zetten en geld te genereren zijn dus goede accommodaties nodig. Moeilijk dus.

Maar stel dat er meer geld komt en accommodaties dan kun je ook Nederlandse spelers, bijvoorbeeld die uit Amerika komen van college, een podium bieden om verder te groeien. Nederland gaat natuurlijk nooit een topcompetitie in Europa worden, maar de Eredivisie kan een goede vervolgopleiding zijn op Amerika om stappen te maken in Europa, dat geldt voor Nederlanders maar ook voor Amerikanen en dat gebeurt nu niet of in een zeldzaam geval. Kortom professionaliseren, makkelijk gezegd hè.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten