Mijn Passie? Delen(want 'Gedeelde Vreugd=Dubbele Vreugd & Gedeelde Smart=Halve Smart).Zie mijn Blog-bijdragen dus als mijn middel om wat me interesseert te delen. Als Links, Reposts, en regelmatig in de vorm van Column, Analyse of Commentaar & al dan niet bijtend, ironisch, of roerend statement. Mijn intentie is iedere dag iets van waarde door te geven...
Ik krijg ook graag feedback; dus Volgen en Reageren stel ik zeer op prijs!
Hey Aart, Europees basketbal is een dingetje. De Champions Leaguefinale van de
FIBA is al opgeschoven naar eind september. Nou kun je zo’n final four
nog wel spelen op neutraal terrein zonder publiek. Een heel Europees
seizoen met plaatsingswedstrijden, groepsfase en reizen door hele Europa
lijkt mij voor dit kalenderjaar geen gewenste situatie. Tenminste met
de kennis van nu.
Als het RIVM in de zomer zegt dat het kan, dan
is er natuurlijk niets aan de hand. Rest de vraag in het verlengde van
de competitie of er dit jaar nog wel Europees gebasketbald wordt en of
daar dan publiek bij mag zijn. Ik denk dat het een lastig verhaal wordt
en jij?
—
Basketball Champions League (@BasketballCL) March
31, 2020
Hey Leon, .Inderdaad; ontzettend lastig. Nu heb ik begrepen dat FIBA diepe
zakken heeft, misschien moet daar een financiële injectie vandaan komen
om een en ander mogelijk te maken..? Ook hier weer zullen de digitale
media misschien wel een deel van de oplossing moeten of kunnen zijn. Als
de finale van Europese Toernooien in september plaats zouden vinden,
dan vind ik het moeilijk voorstelbaar dat het nieuwe seizoen dan pas in
2021 van start zou gaan.
Het plannen van het nieuwe Europese seizoen in de huidige onzekerheid
lijkt me voor veel clubs extreem lastig; stel dat het een maand van
tevoren beslist wordt dat het gaat starten. Hoe stel je dan je team
samen…bereid je je er op voor..? En hoe financier je dat met zo weinig
tijd? Want voor de meeste sponsoren geldt natuurlijk precies hetzelfde…
Aan de andere kant: iedereen zit in hetzelfde schuitje en de play-ins
voor de FIBA-competities begonnen de laatste jaren ook ‘gewoon’ heel
vroeg en slechts een paar dagen na het laatste Qualifier-window voor de
Nationale Teams. Uiteindelijk is het voor zowel bonden als clubs een
kwestie van ‘to be, or not to be’. Ik vermoed dus dat er op het eerst
mogelijke moment gespeeld zal gaan worden; hoe dan ook…en misschien valt
het straks een beetje mee, omdat er nu heel fors is beperkt; de slinger
moet dus haast wel de andere kant om gaan zwaaien…
Terug naar het al dan niet zonder publiek spelen, en hoe dan…
Misschien dat er creatieve wijze toch een ‘nood breekt wet-formule’
ontwikkeld kan worden; om en om een deel van het publiek live in de
zaal, de rest volgt de wedstrijden dan via de luxe- en extra-aangeklede
stream. Omdat het aanbod van ander entertainment navenant beperkt zal
zijn…misschien kan het werken…
Hey Aart, Terug naar Nederland. Ik verwacht dat de Nederlandse spelers en zeker
de belangrijkste in Nederland bij hun clubs zullen blijven. Enerzijds
omdat de meeste het goed naar hun zin hebben. Anderzijds is voor de
meeste het buitenland geen optie en binnen Nederland verkassen überhaupt
niet vaak spelers.
Wel ben ik erg benieuwd wat de Nederlanders
gaan doen die afgelopen seizoen in het buitenland speelden. Bouwknecht,
de broers Schaftenaar, Franke, Dijkstra, Kuiper, Alberts, Van Zegeren,
Van Wijk etc. Gaan hun competities wel door? Is er dan geld?
Of,
wat een voordeel zou kunnen zijn, gaan zij in Nederland spelen om
dichtbij familie te kunnen zijn? Misschien dat Donar of Heroes zelfs een
poging kan doen om Charlon Kloof binnen te halen? Er zijn best
scenario’s denkbaar waarin dit mogelijk is, zeker in het geval van een
Beneliga. Dat zou nog eens een voordeel zijn hè. Wat denk je?
Hey Leon, Je schetst hier precies waar ik het in het begin al op doelde; de
(potentiële) problemen zijn talrijk en massief, maar daar staat
tegenover dat er in zo’n penibele situatie wellicht ook weer ongedachte
kansen zouden kunnen ontstaan. Charlon Kloof naar Nederland halen; dat
was voor duidelijk werd dat corona heftig toesloeg al een optie waarvan
ik graag zag dat Nederlandse clubs daar toch eens naar zou kijken, en
dat geldt ook voor de andere namen die je noemt.
Thomas van der Mars werd ook een tijdlang als onhaalbaar gezien, maar
hij kwam toch naar Heroes Den Bosch. Zulke Nederlanders zijn toch te
prefereren boven de zoveelste ’13-in-een-dozijn buitenlander’!?!
Het is niet helemaal vergelijkbaar, maar ik roep weleens dat een klasbak
als Charlon niet alleen als speler meerwaarde heeft; ik denk ook dat
het hele Nederlandse basketbal zou kunnen profiteren van de uitstraling
die hij heeft, zeg maar een ‘soort van ‘Churandy Martina-effect’; zo’n
speler moet toch te marketen zijn(?), en zou een uithangbord voor het
Nederlandse basketbal kunnen zijn.
Tenslotte nog een vraag terug voor jou Leon. Hey Leon, Nog een kwestie die in de coronaberichtgeving prominenter wordt; je
durft er bijna niet aan te denken, maar wat als er in het najaar een
‘tweede golf’ zou komen, wellicht zelfs erger dan de huidige? Wat als de
berichten over herhaalde besmettingen waar zijn (wat impliceert dat
effectieve vaccins misschien lastiger te maken zijn dan gedacht)? Over
horrorscenario’s gesproken. Ik wil er niet te veel bij stilstaan, leven
met de dag maakt alles nog een beetje behapbaar… Wat denk je daarvan?
Hey Aart, Speculeren in deze is heel lastig. Een werkend vaccin lost veel zo
niet alle problemen op. Zolang dat vaccin er niet is, blijft alles, en
zeker in de sport (en andere evenementen), omgeven met vraagtekens. Het
is dus best een reëel scenario dat het coronavirus op een moment
terugkeert en dan kan het best zijn dat volgend basketbalseizoen weer
onderbroken wordt.
Vraag is alleen of het gebeurt, in welke mate het dan toeslaat en of
de samenleving alle maatregelen nog een keer accepteert? Ik durf daar
niet over te speculeren. Ik wil het in ieder geval niet op mijn geweten
hebben dat ik in de toekomst iemand besmet met mogelijk kwalijke
gevolgen.
Dan is er ook nog het economische aspect. Want thuiszitten en werken
legt de economie voor een groot gedeelte plat. Een economie die voor wat
betreft het Nederlandse basketbal best belangrijk is aangezien het
lokale en regionale midden- en kleinbedrijf, dat nu zo wordt getroffen,
grotendeels de basketbalclubs financiert. Als dat geld wegvalt, kun je
profbasketbal in Nederland wel opdoeken.
Dat is wel het zwartste scenario. Reëler is dat Nederlanders flexibel
zijn en wel een weg weten te vinden. Dat gaat ook gelden voor het
(prof)basketbal in Nederland, al dan niet in een Beneliga.
AART DEKKER & LEON KERSTEN
Nog geen genoeg van Leon Kersten over Basketball? Deze Post op zijn Blog is ook erg de Moeite Waard - een Aanrader dus!
Beweeg mee met Cruyff Foundation, Soufiane Touzani en Bo Kramer
Voor kinderen met een beperking is bewegen en sporten extra belangrijk. Niet alleen voor hun gezondheid, maar ook om anderen te ontmoeten en zelfvertrouwen te krijgen. Normaal gesproken is het voor deze kinderen al niet gemakkelijk om een sport te beoefenen, maar door de coronacrisis is deze drempel alleen nog maar hoger geworden. Een zorgelijke situatie de Cruyff Foundation aan het hart gaat. Het niet hebben van voldoende ruimte, de juiste begeleiding of materiaal kan ervoor gezorgd hebben dat ze de afgelopen weken nauwelijks in beweging zijn gekomen.
De Cruyff Foundation, partner van de Nederlandse Basketball Bond, vindt het belangrijk dat iedereen kan bewegen. En omdat we graag inspireren hebben wij, in samenwerking met leerkrachten uit het speciaal onderwijs, filmpjes opgenomen met onze ambassadeurs. Om, net als vele andere organisaties, een steentje bij te dragen aan het welzijn van onze jongste doelgroep. Maar wel op onze eigen wijze. Zestien video’s waarbij pannakoning Soufiane Touzani natuurlijk de perfecte presentator is! De filmpjes zijn vanaf vandaag te bekijken op YouTube, zodat een ieder in zijn/haar eigen tempo fit kan blijven. Voor thuis, tijdens de meivakantie of straks in de klas.
Kinderen kunnen meedansen met Anouk Hoogendijk, Tika Taka doen met framevoetballer Tijmen, rolstoelbasketballen met Bo Kramer of coole trucs oefenen. Door de diversiteit van de laagdrempelige oefeningen, rustige uitleg, minimale prikkels en de vrolijke aspecten hopen we zoveel mogelijk kinderen te bereiken. En natuurlijk gaat het er niet om dat de oefening perfect uitgevoerd wordt, maar om het plezier en het feit dat we met z’n allen bewegen!
Gisteren, vandaag en zeker ook morgen
Zoals Johan ooit mooi zei: “Winnen doe je met z’n allen.” De Cruyff Foundation zet zich al 23 jaar in om ruimte te creëren voor kinderen om te sporten en te spelen. Natuurlijk blijven we dit ook in de toekomst doen. In de anderhalve meter-samenleving zal voldoende beweging wellicht een uitdaging worden, maar laten wij er nu net om bekend staan geen uitdaging uit de weg gaan!
Bekijk nu de video’s op het YouTube-kanaal van de Cruyff Foundation. Like, deel of #BeweegMee!
Took this Ole' School Vince Video and upped the quality for your viewing pleasure! Old skewl Vinsanity was DIRTY!
Ik dunk dus daarom ben ik
‘It’s over’, gebaarde Vince Carter ergens in de finale van de NBA
dunkcontest in 2000. Die was ook voorbij op dat moment. Hij was
oppermachtig. Superieur. Hoog springend, hard en ook gewoon heel mooi
stijlvol dunkend. Ik genoot.
Iets met teugen die vol zijn, jeweet. En dacht terug aan een paar
jaar tevoren. Haarlem Basketball Week, editie 1996/1997. Vince (met o.a.
Antwan Jamison, Ed Cota en Serge Zwikker) mokerde enkele
prachtexemplaren door de Kennemer. Ongelooflijk.............. ...... ...
"..... Is het juist wel of niet leuk om in coronatijd een Zweed te zijn?
Niet als je het aan Ulla Hedström vraagt. Haar man is besmet met
Covid-19 en ligt sinds Pasen aan de beademing. „Op de IC-afdeling van
het ziekenhuis waarin ik werk.” Zij raakte besmet met het virus zonder
zware klachten en gaf het thuis in quarantaine hoogstwaarschijnlijk
door aan hem. „Ironisch toch?”, zegt ze. „En hij is ook nog eens
hoogleraar infectieziekten.” Ze zit thuis in hoofdstad Stockholm – haar
zucht is aan de andere kant van de lijn te horen.
„Mijn lieve, lieve schat….”
Bellen doet Hedström, 65 jaar, zo min mogelijk. Ze wil kunnen
opnemen wanneer het ziekenhuis belt. Maar ze wil óók graag vertellen
wat ze van het relaxte Zweedse Covid-19 beleid vindt. Het Scandinavische
land stelt zich al maandenlang, anders dan de rest van de regio,
ontspannen op: horeca en basisscholen zijn open.
Intussen lopen de dodentallen op. Tot nu toe vielen er 2.152
doden, op een bevolking van 10 miljoen. Meer dan de helft van die doden
viel in de hoofdstad. En bij bosjes in de bejaardentehuizen. „Ik heb respect voor het beleid van de regering, maar ik ben er niet
blij mee”, zegt Hedström. „In het buitenland zeggen ze dat je 1,5 meter
afstand moet houden. Hier: een armlengte. Nou, ik heb mijn arm
opgemeten en die is 70 centimeter. Mensen mogen naar bijeenkomsten met
maximaal 50 mensen. Dat zijn twee klaslokalen vol!”
Hedström zegt dat
vooral jonge mensen het virus niet serieus nemen. Ze zouden de risico’s
niet begrijpen.
„Ze hebben geen respect voor leven en dood!........"
&
"..... Andere landen kijken misschien met verbazing naar Zweden, zij kijken
net zo verbaasd terug. Cornéer: „Hoe gaan strenge landen het virus
indammen als iedereen ineens weer naar buiten mag? Wat als er een
economische crisis uitbreekt door de lockdowns? Wat als alleenstaanden
met zorgbanen ook voor de kinderen moeten zorgen? Dit virus zal nog een
tijd onder ons blijven. Onze strategie is op de lange termijn veel
houdbaarder.”....."
&
"...... Ondertussen nemen de zorgen onder Zweden wel toe. Vrijdag werden de
maatregelen ietsjes aangescherpt. Cafés en restaurants, ook buiten
Stockholm, worden individueel gesloten als bezoekers geen afstand
houden. „Ik wil geen openluchtrestaurants zien in Stockholm of waar
dan ook”, zei minister van Binnenlandse Zaken Mikael Damberg, in een
persconferentie. ....."
**
Het hele artikel:
De Zweden kijken juist verbaasd naar de rest van Europa
Covid-19
Zweden neemt lichte coronamaatregelen. Cafés zijn nog steeds open.
„We zijn nooit knuffelig geweest. Ook vóór Covid-19 deden we aan social distancing.”
Bij Gladiators Trier, uitkomend op het één-na-hoogste Duitse
niveau, kan Van den Berg zijn hart ophalen. Hij tekent voor drie jaar
bij de Pro A-club uit de Duitse wijnstreek, waar hij van 2015 tot
2018 behoorlijk succesvol was. Steeds haalde het Groninger
basketbaldier de play-offs.
Goede herinneringen
Van den Berg is zeer in zijn nopjes met zijn nieuwe aanstelling.
,,Trier en de Moezel-regio zijn voor mij een thuis geworden. Ik
verbind aan de Gladiators enorm veel goede herinneringen. Dat zullen
er in de toekomst nog meer worden. Ik popel om aan de slag te gaan.’’
Van den Berg begint op 1 juli.
Donar
Van den Berg was in het verleden coach van Donar. De in Vinkhuizen
opgegroeide trainer werd in 2010 kampioen met zijn Groninger
jeugdliefde. In een interview in Dagblad van het Noorden gaf
Van den Berg onlangs te kennen dat hij nooit meer coach van Donar
wordt. ,,Ik wil niet meer in de Nederlandse competitie werken. De
uitdaging die ik voor mezelf nuttig acht, ligt buiten de
landsgrenzen. Ik heb een internationaal leven, mijn vrouw werkt in
Brussel, ik ben veel in het buitenland en heb de smaak van het
Europese topbasketbal te pakken. Daar richt ik mijn vizier op.’’
Topbasketballer Charlon Kloof scheurde zijn dijbeenspier af en probeert nu te revalideren met fysiotherapie via Facetime. ‘Je kunt me een basketbalnomade noemen.’https://t.co/8beq5XMrD3pic.twitter.com/peSLscTIQz
Basketballer Charlon Kloof was in vorm, nu revalideert hij via Facetime
Topbasketballer Charlon Kloof scheurde zijn dijbeenspier af en probeert nu te revalideren met fysiotherapie via Facetime. ‘Je kunt me een basketbalnomade noemen.’
Basketbalinternational Charlon Kloof is thuis in Amsterdam-Zuid om te revalideren van een forse blessure. Op 24 februari ging het mis, toen hij in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Kroatië de dijbeenspier van zijn linkerbeen volledig afscheurde. Zijn seizoen kwam daarmee direct ten einde; het herstel zal zeker tot eind augustus duren. Bovendien verloopt de revalidatie niet optimaal doordat zijn dagelijkse behandelingen bij de fysiotherapeut zijn gestopt vanwege het coronavirus. “Het is niet ideaal inderdaad,” zegt de basketballer berustend. “Ik heb twee weken in de praktijk kunnen revalideren, daarna niet meer. Nu gaat het via Facetime. Misschien duurt het daardoor iets langer, maar het werkt wel. Ik kan sinds een paar dagen weer kleine stukjes lopen zonder brace of krukken.”
De blessure kwam slecht uit, want Kloof verkeerde in de vorm van zijn leven. Drie dagen voor de wedstrijd tegen Kroatië had het Nederlands team grootmacht Turkije nog verslagen in Ankara. Kloof was die avond niet af te stoppen geweest en had met 27 punten fors bijgedragen aan de overwinning. “Je hebt van die dagen dat alles lukt. Tegen Turkije had ik zo’n wedstrijd.”
Nu komt een blessure nooit gelegen, maar Kloof had zijn goede spel nog graag even voortgezet bij Ormanspor, de club in Turkije waar hij dit seizoen speelt. Zijn contract loopt af en graag had de explosieve guard andere clubs nog wat langer getoond wat hij allemaal kan. Maar hij maakt zich geen zorgen. “Ormanspor wil me in principe ook volgend seizoen terug en er zijn genoeg andere mogelijkheden. Clubs weten wat ik kan.”
Apollohal
Inmiddels gaat de in Paramaribo geboren Kloof weer af en toe de straat op, maar verder speelt zijn leven zich, net als voor iedereen, voornamelijk thuis af. “Ik kom de tijd goed door. Ik train mijn spieren, doe aan meditatie, speel gitaar en lees veel, iets waar ik tijdens een druk basketbalseizoen normaal gesproken nauwelijks aan toe kom. Ik ben net begonnen aan Rich dad, poor dad van Robert Kiyosaki, een boek over de financiële wereld. Dat sluit goed aan bij de studie Finance die ik volgde toen ik in New York bij St. Bonaventure studeerde en basketbalde.”
Verder houdt Kloof veel contact met vrienden en familie. “Ik bel veel. Een oud-teamgenoot van de universiteit, Demitrius Conger, speelt in Sevilla, waar het nu heel zwaar is door de coronacrisis. We wisselen titels van boeken uit, we geven elkaar tips wat we thuis allemaal kunnen doen. Demitrius heeft het moeilijker dan ik. In Spanje zijn de beperkingen groter dan in Nederland.”
Kloof, inmiddels 30 jaar oud, groeide op in Suriname maar besloot in 2008 naar Nederland te vertrekken omdat hij een betere basketballer wilde worden. Basketbal staat in Suriname nog in de kinderschoenen. Amsterdam was voor hem een logische keus, omdat zijn oudere broers daar al woonden en werkten. Hij vond onderdak bij de Astronauts en werd met de jeugdploeg uit de Apollohal direct kampioen van Nederland.
Een jaar later vertrok hij weer, om in Amerika te gaan studeren en basketballen. Maar Amsterdam had hij in zijn hart gesloten. “Je kunt me een basketbalnomade noemen. Na mijn studie in Amerika ben ik als prof gaan spelen in Griekenland, Italië, Turkije en Macedonië. Maar als ik een paar dagen vrij heb, neem ik het vliegtuig en ga ik naar Amsterdam. Daar voel ik me thuis. Daar wonen mijn vrienden, familie, ooms en tantes. Heb ik langer vrij, zoals in de zomermaanden, dan ga ik terug naar Suriname. Daar liggen mijn roots en daar wonen mijn ouders nog steeds.”
Suriname
Ook in Suriname zijn de gevolgen van het coronavirus zichtbaar. Het aantal besmettingen en slachtoffers is nog zeer laag vergeleken met Nederland, maar de maatregelen die er worden genomen, zijn al stevig. Er is een gedeeltelijke lockdown. “Niet omdat er nu al veel slachtoffers zijn maar omdat de gezondheidszorg niet op het niveau van Nederland is. De ziekenhuizen in Suriname zouden een groot aantal patiënten niet aankunnen, daarom wordt ervoor gekozen het virus al in een vroeg stadium aan te pakken.”
Door die maatregelen heeft Kloof zijn dochter van vijf al enige tijd niet kunnen zien. Zij woont bij haar moeder in Paramaribo. “Mijn dochter zou afgelopen week naar Amsterdam komen. Maar het is voor haar vrijwel onmogelijk om nu hierheen te komen. En verstandig is het waarschijnlijk ook niet. Natuurlijk hebben we veel contact maar ik mis haar enorm.”
De situatie heeft ook tot gevolg dat het werk van de stichting van Kloof voorlopig niet kan worden voortgezet. Met een deel van het geld dat hij als profbasketballer verdient, is hij in Suriname een basketbalschool gestart. Kinderen die willen, kunnen elke week basketballen in de sporthal die Kloof huurt. Ze worden begeleid door trainers die hij heeft aangesteld.
Tijdens de basketbalkampen in de zomer is Kloof zelf ook altijd een aantal weken aanwezig. “Helaas is de basketbalschool nu ook gesloten. Begrijpelijk, maar ook heel jammer voor alle kinderen die daar elke week zoveel plezier beleven. Ik ben er trots op dat ik met dat project iets kan terugdoen voor het land waar ik geboren ben. Er zijn nu zelfs drie spelers doorgestroomd naar een Amerikaanse universiteit. Als ik dat hoor, ben ik heel blij dat ik met die school ben begonnen. Alleen daarom al hoop ik dat het virus snel verdwijnt.”
Je
weet pas hoe mooi iets is als je het moet missen. In deze periode keek
ik altijd het meest uit naar alle beslissingen die gaan vallen in de
verschillende competities. Wie kroont zich tot kampioen en wie moet
volgend seizoen een niveautje lager gaan acteren. De magie die de
play-offs in vele verschillende sporten met zich meebrengt zorgt bij mij
altijd voor een intens verlangen naar deze tijd van het jaar. Ja, dan
mis ik als supporter met een groot hart voor de lokale Bossche sport de
intense spanning van de play-offs in het (amateur-)voetbal, hockey en
basketbal. Gaan we eindelijk weer promoveren, nemen we revanche voor het
verlies in de finale van vorig seizoen en komt de titel eindelijk weer
terug naar huis? Allemaal vragen waar ik helaas dit seizoen geen
antwoord op ga krijgen.
Het is inmiddels bijna een metadebat geworden. De uitbraak van de
coronacrisis ging gepaard met een even heftige golf aan commentaren,
voorspellingen en vergezichten over hoe de post-coronawereld eruit zou
kunnen zien, of beter: zou móeten zien. Of het nu ging om
klimaatverandering of een hervonden saamhorigheid, om de status van de
‘frontsoldaten’ in de zorg of de acceptatie van onze kwetsbaarheid en de
dood – Covid-19 zou voor een ‘reset’ zorgen, we zouden onze ‘oude’
wereld als een versleten winterjas afwerpen en ruim baan geven aan een
‘nieuwe’, betere.
Op al die commentaren, voorspellingen en vergezichten kwam al snel de
pruttelende reactie dat dit allemaal wensdenken is. ‘Het virus is een
ramp’, schreef Bas Heijne in een grote beschouwing over de
‘coronagoeroes’ in de NRC. ‘Voor sommigen is het ook een
buitenkansje. Hoop is ook een markt.’ Hoop, zo betoogt Heijne, die
uitblinkt in stelligheid over wat wij moeten doen en in zelfbevestiging.
Want de visioenen van die betere wereld passen altijd wel heel mooi in
het eigen straatje.
Heijne was zeker niet de enige die zijn ergernis uitte over al die orakels die opeens opdoken. Ziedaar dat metadebat.
Maar al voor de pandemie, waar de goeroes nu hun eigen wending aan
proberen te geven, kampte de wereld met grote problemen die, hoewel
breed erkend, vooruit werden geschoven. In de eerste plaats de opwarming
van de aarde en de ecologische crisis die daarvan het gevolg is. De
acute ramp die de corona-epidemie is, vergroot juist de kans dat de
concrete plannen die er liggen om de wereld te vergroenen in de ijskast
worden gelegd.
Haalbare toekomstbeelden helpen om ons over ons verlammende pessimisme heen te zetten
Als het om Covid-19 gaat, tasten we voor een groot deel in het
duister – er is vooral heel veel dat we nog níet weten van het virus.
Voor veel andere, slepende problemen liggen de plannen en scenario’s
klaar, veelal gebaseerd op nauwgezet en geduldig wetenschappelijk
onderzoek. Over die plannen en scenario’s wilden wij een speciaal nummer
maken, bedachten wij in januari, vóórdat corona Europa had bereikt. Hoe
zou Nederland de grote problemen van nu het hoofd bieden, dat was de
vraag die we onszelf stelden. En daarbij wilden we niet alleen schrijven
over plannen die nog op de tekentafel lagen, maar ook op zoek gaan naar
plekken waar kiemen van veranderingen al te zien waren. En omdat we al
aan de special waren begonnen voor de lockdown, konden onze journalisten
ook daadwerkelijk hun ogen de kost geven.
Inspiratie vormde de kaart van Nederland in 2120, een initiatief van
Wageningen University & Research, die begin dit jaar werd
gepubliceerd. Het is een aanlokkelijk land dat de kaart toont: groen en
blauw vormen de hoofdkleuren; de klimaatverandering wordt het hoofd
geboden door de natuur en natuurlijke processen – de bodem, het water,
de kust – de ruimte te geven. Zoals een van de initiatiefnemers van de
kaart het uitdrukt: ‘Wat we op onze kaart visualiseren is: yes, we can!
Dat is volgens mij een overtuigende manier om de mensen tegen te
spreken die zeggen dat klimaatbeleid alleen maar geld kost en niks
oplevert.’
Nederland in 2120 ligt natuurlijk in een heel ver verschiet; als het
om de aanpassingen gaat die ons veranderende klimaat vereist, kun je
allicht ook zo ver vooruitkijken. In dit nummer gaat het niet alleen
over klimaatverandering, maar ook over de toekomst van de stad en de
periferie, mobiliteit en energie, de economie en technologie, migratie
en de vraag waarin we geloven – daarbij hebben we niet de tijdspanne van
honderd jaar en verder gekozen, maar de meer nabije toekomst over
twintig à dertig jaar.
Uit veel van de gesprekken die we voerden, keerde terug hoe
belangrijk het is een richtinggevend idee te hebben, juist in een tijd
waarin zoveel problemen sluimeren. Onze politiek is pragmatisch
ingesteld en goed in het oplossen van allerlei losse problemen,
constateert een van de makers van de Wageningse kaart, maar minder goed
in het schetsen van het langetermijnperspectief. ‘Wat ontbreekt is een
toekomstbeeld waarop we die oplossingen kunnen afstemmen en dat
tegenwicht kan bieden aan dat gevoel van machteloosheid onder de
mensen.’
Het is ook wat de Amerikaans-Australische ecologische econoom Robert
Costanza, specialist in het maken van toekomstscenario’s, in dit nummer
zegt: doemdenken leidt tot inertie; concrete en haalbare toekomstbeelden
helpen om ons over ons verlammende pessimisme heen te zetten. Of wat
Rijksbouwmeester Floris Alkemade, die recentelijk het essay De toekomst van Nederland
publiceerde, wil uitdragen: stop met doemdenken, begin weer met dromen.
Dat is geen wensdenken, maar gaat over reële mogelijkheden. Er zijn ook
volop initiatieven die de verbeelding voeden van een toekomst die in de
werkelijkheid is geworteld. ‘Zonder het te beseffen, leven we in een
heel revolutionaire tijd’, stelt Alkemade. ‘We zijn bezig met een
collectieve zoektocht. Het komt langzaam op gang, maar het gebeurt wel.’ PS Dit is een dubbeldik nummer. De volgende Groene verschijnt 7 mei. Ondertussen publiceren wij op groene.nl extra verhalen over corona
Twee basketbal-toppers spelen een wedstrijd tegen twintig #jeugdspelers tegelijk! In de tweede helft kunnen de jeugdspelers jokers inzetten om het de #profs nog moeilijker te maken. Ze kunnen kiezen uit: lange opblaasbare figuren voor de basket, met oneindig veel ballen op de #basket knallen en een handschoen voor de profs over een van hun handen.
Wie gaan er winnen? De ervaren profs? Of de jeugdspelers? Eén ding is zeker: dit zag je nog nooit op een basketbalveld!
Het wedstrijdcommentaar is van de legendarische Evert ten Napel.
Zappsport zie op op zaterdag om 8:55 uur en op zondag om 8:40 uur op Zapp. Op de site kun je de hele afleveringen terugkijken.
Hey Aart, Rare tijden zo. Met mij en mijn familie gaat gelukkig alles goed. Hoe gaat het bij jou?
Hey Leon, Het zijn zeker onwezenlijke tijden; je weet, met mijn slaapproblemen
zie ik het zonnetje nogal eens opkomen voordat ik aan slapen
toekom…prachtige uitzichten, de vogels die zingen, en dan tegelijkertijd
al die Corona-ellende die voorbij komt… Ik nam de nu voorgeschreven
afstand al wat eerder in acht vanwege het verhoogde risico dat ik
waarschijnlijk loop.
Ik zie dus op mijn prachtige nieuwe woonplek af en toe wat buren over
de schutting, en gelukkig komt mijn vriend Ed ‘Lace’ Strong regelmatig
langs om te helpen met het bewoonbaar maken van mijn huis, anders zou
het wel erg eenzaam worden allemaal. Ik ben gammeler dan normaal, maar
niets om zorgen over te hebben – eerlijk gezegd zou het mooi zijn als
mijn klachten verklaard zouden kunnen worden door een besmetting; dan
zou ik er wellicht vanaf zijn – maar dat zal wel niet. Gelukkig gaat
het voor zover ik weet ook goed met familie en vrienden.
Hey Aart, Van de ene op de
andere dag was de eredivisie voorbij. Een terecht besluit gezien de
gezondheidssituatie rond het coronavirus. Ook was het nodig om de
Eredivisieclubs financieel te redden. In Italië, Spanje en de Euroleague
hopen ze de competitie (in de zomer) nog te hervatten. Dat kost klauwen
met geld en dat hadden de Nederlandse clubs nooit overleefd (de NBA is
een andere orde van grootte).
Vooruitkijkend zie ik nu een ander
probleem opdoemen namelijk de anderhalve meter economie. Dat zou
wellicht tot het eind van dit jaar en misschien nog langer gaan duren.
Dat zou ook betekenen dat als de competitie in het najaar hervat wordt
er weinig of geen publiek aanwezig mag zijn in de hallen. Nou zijn er
teams waar dat niet veel uitmaakt, maar de misgelopen recettes en niet
te vergeten seizoenkaarten (want wie koopt die nou als er geen toegang
tot de hal is) gaan bij menig club zeker pijn doen. Nog even los van het
feit dat ik me afvraag of mensen straks wel in een ‘kleine’ ruimte bij
elkaar willen gaan zitten.
Dan heb je nog de belangrijkste
inkomstenbron voor clubs en dat zijn de sponsoren. Het is geen groot
geld in het Nederlandse basketbal. Dit heeft één voordeel. Namelijk als
je weinig geld hebt, kun je ook weinig kwijtraken. Feit is dat de
Nederlandse basketbalclubs drijven op inkomsten van het lokale en
regionale midden- en kleinbedrijf. Zij worden in deze crisis hard
geraakt. Dit gaat onherroepelijk gevoeld worden door de clubs.
Contracten, hoe klein ook, zullen niet verlengd worden. De afspraken in
bestaande contracten kun je als club wel opeisen, maar als het bedrijf
ten onder gaat of mensen moet ontslaan kom je ook in een ongewenste
situatie.
Kortom ik voorzie best grote problemen voor veel teams.
De groten zullen kleiner worden en voor de kleintjes hou ik mijn hart
vast.
Ik denk zelfs dat de kans aanzienlijk is dat de Beneliga
komend seizoen al -moet- beginnen. De financiële situatie door de
coronacrisis is in België niet veel anders dan in Nederland dus de
basketbalclubs daar gaan het ook voelen. Heel misschien hebben ze wat
meer vet op de botten, maar toch. Als er in Nederland een paar wegvallen
en in België ook dan ben je eigenlijk tot elkaar veroordeeld om een
volwaardige competitie te spelen.
Nou staat de Beneliga al op de
rol voor het seizoen 2021-2022. Er zijn al voldoende gesprekken geweest
dus de twee landen kennen elkaar. Ik sta er nog steeds een beetje dubbel
in, maar de realiteit is dat een vervroegd (of gedwongen, als je het zo
wilt noemen) huwelijk een reëel scenario is. Waarbij ik dan voorstel
een Beneliga te spelen en kampioen te kronen (eventueel met play-offs)
en dan nog los (erna of anders ervoor) de hoogst genoteerde vier van
beide landen uit de ranglijst van de Beneliga om hun nationale
kampioenschap te laten spelen.
Hoe zie jij dit?
Hey Leon, Het is allemaal inderdaad van ongekende dimensies en complexiteit, en
ik zou niet graag in de schoenen staan van het -vaak toch op
vrijwilligersbasis werkende- kader van alle DBL-clubs, groot en klein.
Daar houdt het trouwens niet op; de financiële problemen zijn bij de
andere verenigingen dan weliswaar veelal wat kleiner (bij de ‘amateurs’
en de breedtesport), maar de potentiële problemen zijn zeker
vergelijkbaar. Wie haken er af en hoeveel leden blijven er over.
De huidige omstandigheden zouden zomaar mensen doen besluiten om er
nu maar een punt achter te zetten. Op DBL-niveau zie je dat bijvoorbeeld
al bij Berend Weijs,
toch een anker voor Apollo Amsterdam, die die beslissing al nam, en bij
Michael Kok van Feyenoord. Laten we hopen dat er geen nieuwe aderlating
aan goede Nederlandse spelers volgt, zoals voorafgaand aan dit
voortijdig afgebroken seizoen wel het geval was (wij schreven daar eerder --- Hier --- over).
MICHAEL KOK
STOPT; EINDE VAN EEN TIJDPERK De dag die een keer moest komen,
de dag dat Michael Kok aankondigt te stoppen bij Feyenoord Basketball,
die dag is vandaag. Noem hem een boegbeeld, een rolmodel of een icoon,…
https://t.co/hISIf6z4zM
—
Zeeuw & Zeeuw Feyenoord Basketball (@010Basketbal) April
22, 2020
Dit eens te meer, omdat een scenario om uit deze situatie te komen
zou kunnen zijn om een eerste fase van de competitie met zoveel mogelijk
Nederlanders te spelen; ik zie daar wel voordelen in. Waar (veel)
buitenlanders voor nogal wat teams een optie is die te vaak gekozen
wordt omdat het simpeler en ook wel goedkoper is, zou het er nu weleens
op uit kunnen draaien dat het onder deze omstandigheden eens andersom
werkt.
Ik had het pas over met een ex-international die het Nederlandse
basketball al jaren volgt vanuit het buitenland; er wordt bij de
DBL-clubs hard gewerkt en er worden zeker stappen gemaakt, maar met
enige regelmaat loopt Nederland tegen een economische dip aan en dan
wordt een (flink) deel van die progressie in korte tijd weer te niet
gedaan. Een beetje van ‘als de economie niest’, dan heeft het
Nederlandse Basketball gelijk griep. Zijn conclusie was “dat het niet
opschoot als er na een tijdje groei altijd weer een klap naar beneden
volgt”.
Dat ‘Boom-or-bust-effect’ is zeker een feit, maar als je de
‘Glas-halfvol-filosofie’ hanteert, biedt iedere crisis dus ook kansen om
ralatief extra stappen te maken; ik denk niet dat onze
direct-concurent-sporten het gemakkelijker hebben…
De economische klappen nu zullen hoogstwaarschijnlijk gigantisch zijn
tegen de tijd dat alles weer een beetje normaal wordt, en dan nog zal
‘normaal’ niet betekenen ‘terug naar hoe het was’; ik denk dat er grote
veranderingen op til zijn in ons bestel, maar nauwelijks te voorzien hoe
dat ‘nieuwe normaal’ eruit zal gaan zien, dus is het ook erg lastig
voor clubs om zich daarop voor te bereiden. Wat anders is dan bij vorige dips, is dat er nu tijd is om met de
toekomst bezig te zijn; hopelijk besteden zowel de clubs als de koepels
zoals NBB, Fiba en clubs die tijd goed. Mits nog creatiever,
innovatiever en met nog meer op doelgroepen toegesneden marketing kan
een deel van de schade wellicht worden gecompenseerd.
Stokpaardje: er moet (nog) veel meer gewerkt worden aan
media-aandacht, als de traditionele media daar niet in voorzien, dan
moet het Nederlandse basketbal er wellicht maar zelf in gaan voorzien;
het streamen van wedstrijden is aardig tot goed voor elkaar binnen de
DB, sommige ploegen scheppen ook daarbuiten al de nodig content, maar
het kan natuurlijk altijd meer en beter, en er moet volgens mij ook iets
komen waarmee het grote algemene sportpubliek bereikt kan worden.
Wat betreft de start van de competitie en of die met of zonder
publiek zal zijn, of met beperkt publiek: ik ben bang dat dat september
echt niet gehaald gaat worden en misschien is zelfs januari ook nog
lastig. Ook de weer als leidsman van BC Oostende teruggekeerde Johan
Vande Lanotte -een gepokt en gemazeld politicus- gaat ervan uit dat
september waarschijnlijk onhaalbaar is.
Ik hoop dat ik het mis heb trouwens! Maar zowel de NBB als FIBA
zetten vooralsnog in op min of meer dezelfde planning. Dat is aan de ene
kant begrijpelijk, maar voor de clubs lijkt het me bijna onwerkbaar,
omdat het (nu) per drie weken wordt bekeken. Vandaar mijn suggestie
hierboven; als je het dicht bij huis houdt, wordt het overzichtelijker
en dan kan je altijd in een volgende fase opschalen richting wat we
gewend zijn. Maar dat biedt natuurlijk geen soelaas voor de clubs met
Europese ambities…
Vervroegd van start met de Beneliga? Dat zou zomaar kunnen. Maar dan
vrees ik dat het wat betreft structuur het samenvoegen van de
overgebleven Belgische en Nederlandse Leagueteams niet te boven zal
gaan, zoals jij al schetst. Terwijl ik graag zou zien dat het daar niet
bij blijft; zo zou ik graag zien dat ook Luxemburg er deel van gaat
uitmaken.
Ik zou graag een gelaagd model zien van tenminste twee niveaus zodat
er ook plek is voor de wat minder dure teams en een vorm van
Promotie/Degradatie, en het gat tussen wat bij ons de top van de
Promotie-divisie is, en in België de Tweede Nationale. Bob van
Oosterhout hintte al in die richting in het jou ongetwijfeld bekende
artikel van het Brabants Dagblad 'Crisis
kan Beneliga versnellen'; ‘een
optie is een model met een Gold en een Silver-divisie met Promotie en
Degradatie’.
Jij vraagt wat ik denk van het spelen van het gehele Reguliere
seizoen in Beneliga-verband, met playoffs om het Nationale Kampioenschap
tussen de vier hoogst eindigende Nederlandse (en Belgische). Dat is
-als je uitgaat van een in totaal nog krimpend aantal clubs- niet zo’n
gekke gedachte. Maar mede gezien wat ik in de vorige alinea schreef, zou
mijn voorkeur toch zijn dat er zowel een regulier seizoen met playoffs
per land zou moeten komen.
Als een Beneliga (die dus wat mij betreft een Beneluxliga zou moeten
worden). Want de spoeling is al zo dun, en het niveauverschil al zo
groot; als alles op een niveau zou worden samengevoegd wordt dat gat nog
.groter en dus de kans dat er ooit nog eens een club promoveert
navenant kleiner. Net als het risico dat er kleinere/zwakkere broeders
omvallen. Want je begint aan zo’n Beneliga om het niveau te verhogen en
de markt te vergroten; er moet dus groei komen en niet ook krimp.
Overigens sprak ik rond de Kerst ‘good old Lucien van Kerschaever’
over een Beneliga, hij was van mening dat die gewoon naast de al
bestaande competities zou moeten worden georganiseerd; met dus als
gevolg een forse verhoging van het aantal wedstrijden: ‘Drie per week,
dat moeten echte professionals aankunnen’.
België is trouwens wel verder dan Nederland waar het gaat om
TV-rechten en uitzendingen; misschien dat de Nederlandse clubs daarvan
kunnen profiteren?
Hey Aart, Moet je eigenlijk
wel willen spelen in het najaar als er geen publiek bij kan of mag zijn?
De Nederlandse Eredivisie wordt door geen enkel traditioneel medium
uitgezonden. De online streams zijn aardig, maar de kwaliteit verschilt
enorm en de beleving is op z’n zachtst gezegd anders. Belangrijker nog
is dat de streams de clubs financieel niets opleveren.
Als de
coronacrisis wat is afgevlakt zal dit punt meevallen, maar de dreiging
is reëel. Ik denk dat er serieus moet worden nagedacht om de competitie
pas te starten als er weer ‘normaal’ (wat dat dan ook is) publiek bij
mag zijn. Als dat januari is, is dat januari. Hoe zie jij dit?
Hey Leon, Ik zag in dit kader zondag bij Studio Sport Stef Clement die stelde
dat er weinig keus was; de nieuwe ‘Agenda van hoop voor het wielrennen’
voorziet in het verrijden van de drie Grote Rondes in drie maanden
zonder echte pauzes ertussen. “Een kwestie van overleven” stelde hij. Ik
denk dat dat ook opgaat voor de DBL
Het is moeilijk plannen en verre van ideaal, maar misschien moet je
wel. En dan hoop ik maar dat je met ‘eventueel januari’ niet ook nog te
optimistisch bent; stel nu eens dat het hele komende seizoen wegvalt?
Met of zonder publiek? Het zijn duivelse dilemma’s! Zeker als je het
volgende horrorscenario leest: ‘Maximaal-239-personen-welkom-bij-bundesligaduels-zonder-publiek’
Um in der #Corona-Krise
die Saison der Basketball-Bundesliga fortzuführen, gibt es die Option
von Geisterspielen an drei Standorten. Frankfurt ist möglicherweise
einer davon. Doch nicht bei allen stößt diese Idee auf Begeisterung:
https://t.co/bNPwvXwYYm
Maar ‘Out of the box-denken’, creatief en innovatief zijn dus en dan
vooral ook in combinatie met een veel krachtiger (digitaal) mediabeleid;
misschien zit hem daar wel een oplossing. Een seizoenkaart zou
misschien ook voor streams moeten gaan gelden zolang de arena’s niet
volgestouwd mogen worden vanwege Corona.
Dit dan bijvoorbeeld gekoppeld aan een fraai magazine, al dan niet
digitaal of op papier. Dus dat zou betekenen: een ‘luxe- en extra
aangeklede stream voor betalende fans’ en een eenvoudige, kale,
eventueel ingekorte gratis voor iedereen.
Trouwens: de clubs kunnen, zoals Donar dat al heel snel deed, een
beroep doen op hun Fans om hun club door de crisis heen te trekken. Ik
weet niet of dat overal haalbaar is, maar het zou een versterking van de
band tussen club en fan kunnen betekenen.
- Wordt vervolgd -
AART DEKKER & LEON KERSTEN
De conversatie ging al verder, ik zet het vervolg binnenkort online.
Nog geen genoeg van Leon Kersten over Basketball? Deze Post op zijn Blog is ook erg de Moeite Waard - een Aanrader dus!
Oostende-topman Johan Vande Lanotte: “Zelfs
hervatting in september lijkt me niet evident”
Dat de coronacrisis het Belgisch
basketbal zal treffen, dat kan hij alleen maar bevestigen. Maar
verder predikt Johan
Vande Lanotte, die
eerder zelf in quarantaine zat, voorzichtigheid. “Niemand weet
hoe dit zal evolueren”, zegt de topman van Oostende.
Het Belgisch basketbal kreunt: elke club maakt twijfelend haar
bilan op na de bruuske competitiestop en met een verontrustende
periode van zes maanden zonder wedstrijden in het verschiet.
“De gevolgen zijn nog niet ten volle duidelijk, maar de gemiste
inkomsten zetten de clubs budgettair onder druk, dat is een
vaststelling. De spelers werden op technische werkloosheid gezet, dat
drukt wel de uitgaven, maar de inkomsten vallen ook stil. Geen
ticketing, geen matchsponsors. Komt daarbij dat sponsors vaak werken
met een gespreide betaling en er dus nog facturen openstaan. Wat komt
er nog binnen, wat niet? Daar proberen we nu zicht op te krijgen.”
Het lijkt het best om dat nieuwe seizoen met de nodige
behoedzaamheid te benaderen? “Ik hoor bij velen dat dit een tijdelijke situatie is, dat het
zich in september normaliseert. Maar is dat ook zo? Kunnen we in
september sowieso hervatten? Ik hoor viroloog Van Ranst zeggen dat de
sportieve en culturele manifestaties als laatste zullen hervat
worden. Logisch ook, er zijn maatschappelijk grotere problemen op te
lossen. Een vervroegde competitiestart in september is geen
evidentie, lijkt me. Dat risico bestaat.”
Binnen de Liga denkt men luidop aan een start op 4 september en
verder aan een lange(re) competitie met de herinvoering van de
dubbele competitieronde.
«Veel clubs redeneren: laat ons meer wedstrijden spelen om zo de
geleden verliezen deels goed te maken. Ik begrijp de logica, maar is
een langere competitie haalbaar? Of moeten we net rekening houden met
een kortere? Wat zal er toegelaten zijn als we na oktober/november de
wintermaanden ingaan zonder vaccin? Moet je dan de optie om een
competitiedeel zonder publiek af te werken ook voor ogen houden? Het
is goed dat er nu verschillende denkpistes worden uitgewerkt, maar
kan je nu al een speelformule vastleggen? Daar stel ik me vragen
bij.»
En wat met de economische gevolgen? “Zoals de bankencrisis tien jaar geleden, zal ook deze crisis
nazinderen in het Belgisch basketbal. De spelerslonen zullen naar
beneden gaan, er zal minder verdiend worden. En dat zal onze
aantrekkelijkheid bij buitenlandse spelers verminderen.”
Een onzekere hervatting en onzekere budgettaire middelen: wat
maakt dat voor teamsamenstelling en rekrutering? «Die zullen sowieso rustig aan verlopen. Het Belgische deel
willen we al invullen, voor het buitenlandse blijft het bij
‘uitkijken naar’. Onze keuze voor onze eigen talenten uit de
Talent Factory vorig seizoen geeft ons nu een voordeel. Van der
Vuurst, Buysse en Buysschaert: jong, betaalbaar en kwaliteit. En ook
Sylla blijft als hij niet naar de NBA
overstapt. En normaal keert Tim Lambrecht terug. Desiron en Schwartz
zijn dan weer eindecontract, met hen willen we nog praten.”
Toon van Helfteren (op de foto als coach van de Orange Lions): ,,Ik ben bang dat het na de zomer koppen tellen
wordt wat betreft het aantal eredivisieclubs."
Crisis kan Beneliga basketbal versnellen
Hoeveel profbasketbalclubs in Nederland
en België overleven de komende tijd de coronacrisis? En als er een
aantal omvalt, betekent dat dan dat beide landen de handen ineen
moeten slaan om vervroegd tot een gezamenlijke Beneliga
te komen?
Het is een gedachtenspinsel van Toon
van Helfteren, oud-bondscoach en de huidige trainer van Feyenoord
Basketbal in Rotterdam. ,,Ik ben bang dat het na de zomer koppen
tellen wordt. Hoeveel clubs zijn er nog over? Misschien dat een
Beneliga straks nog de enige mogelijkheid is om een fatsoenlijke
competitie te organiseren", zegt de geboren Tilburger.
Eerder deze week maakten de besturen van de Dutch Basketball
League en de Belgische Pro Basketball League bekend verder te gaan
met hun plannen om beide competities samen te voegen. Dat zou vanaf
het seizoen 2021-2022 moeten gebeuren. Van Helfteren is daar als
coach nauwelijks bij betrokken. ,,Tot dusver is het voor mij een
ver-van-mijn-bed-show. Maar misschien moeten die plannen nu dus wel
eerder worden uitgevoerd. Noodgedwongen."
Bob van Oosterhout, eigenaar van record-landskampioen Heroes Den
Bosch, zegt in een reactie op de uitspraken van Van Helfteren, dat
hij op dit moment helemaal niets uitsluit. ,,Niemand kan voorspellen
wat er de komende tijd gebeurt."
Voorvechter
Van Oosterhout is nauw betrokken bij de plannen voor een
gezamenlijke competitie en hij is daar een groot voorvechter van.
,,Zo'n BeneLeague, en dat is natuurlijk maar een werknaam, biedt tal
van voordelen. Het niveau van het basketbal in Nederland en België
gaat er door omhoog. Daardoor worden de clubs beter en kan je betere
spelers naar hier halen. En dat betekent weer dat jonge Nederlandse
talenten minder snel voor het Amerikaanse college basketball zullen
kiezen, maar liever hier blijven. En talenten die terugkeren uit het
college basketball zullen niet zo snel voor de tweede of derde
divisie in Spanje
kiezen, maar eerder voor de BeneLeague."
Ook op commercieel vlak ziet Van Oosterhout voordelen. ,,De markt
wordt twee keer zo groot, dus je wordt interessanter voor
zendgemachtigden. Dat kan leiden tot een toename van het basketbal op
tv in Nederland en België."
Europees basketbal
Hoe de Beneliga eruit moet gaan zien is nog niet duidelijk. Een
optie is om de Nederlandse eredivisie (negen clubs) en de Belgische
eerste klasse (tien clubs) simpelweg samen te voegen. ,,Maar dan is
weer de vraag wat dat voor betekent voor het Europees basketbal. Nu
mogen Nederland en België elk drie of vier clubs inschrijven voor de
Europese toernooien. Het is natuurlijk niet wenselijk dat dit aantal
bij een gezamenlijke competitie halveert. Je zou ook ervoor kunnen
kiezen om in de eerste seizoenshelft twee landelijke competies te
spelen met elk een nationale kampioen. In de tweede seizoenshelft
zouden de beste clubs uit beide landen dan uit kunnen komen in de
BeneLeague. Of je maakt een BeneLeague Gold en een BeneLeague Silver
met een promotie/degradatie-regeling", aldus Van Oosterhout.
Het is de bedoeling om eind dit jaar een definitief besluit te
nemen over de komst van de Beneliga in het seizoen 2021-2022. Als de
coronacrisis de zaak niet vervroegd.
Via dit Hoekje van mijn Blog, ben ik Boeken-Handelaar;
Te Geef Boek: Gratis/Tegen Verzendkosten(ophalen gratis) bij mij te verkrijgen Boeken, eBooks:
-TTD-Manifest 'Het Begon op Straat, Eindigt het ook weer op Straat'(2001, .pdf, voor de Early-birds, 1e 100 Gratis)
Zoek Boek: als je een specifiek Boek, tegen een Goede Prijs Zoekt, kan je dat -Hier- melden. Ik ga op Zoek, als ik binnen 2 weken iets voor je gevonden heb, hoor je dat.
Stef Bos zingt in 'Papa' "Misschien ben ik niet geworden wat jij wou". Mijn Pa zag in mij een in Wageningen opgeleide Ir; ik koos de IT. Waarschijnlijker alternatief: dat ik --naast duursporter (hardlopen, schaatsen, langlaufer, (berg-) wandelaar, en basketballer-- organisator, journalist, en/of cabaretier was geworden...
Ik ben een nogal idealistisch ingestelde persoon met een sociale inslag en probeer daar invulling aan te geven door mezelf in te zetten als vrijwilliger; iets doen voor anderen. Met een achtergrond die van jongs af aan het beoefenen van de prachtige sport Basketball omvatte, ligt het vrijwilliger zijn in het basketball natuurlijk voor de hand. Ik begon daar al jong mee, en ben daar tot de dag van vandaag (inmiddels al tientallen jaren). In al die jaren heb ik al van alles gedaan: vrijwilligersfuncties binnen Clubs, de Landelijke en Rayonale Bond, en heb daarnaast zelfstandig allerlei Toernooien, Wedstrijden en andere Activiteiten georganiseerd. Daarnaast schrijf ik ook over basketball in diverse Media. Tenslotte is mijn passie het vinden en helpen ontwikkelen van (Jeugdig Basketball-) Talent.
"Beste vriend, ik schrijf je een lange brief, want ik heb geen tijd om een korte te schrijven."Johann Wolfgang von Goethe Schrijven als hulpmiddel en uitlaat-klep, het duurde lang voor ik het doorhad; Schrijven werkt voor mij! Ik kan er mijn emoties mee kanaliseren, gedachten door ordenen en (beter door) overbrengen op anderen. Het gaat dan vaak om Basketball (belangrijk in mijn leven), Politiek (zowel een grote ergernis als betrokkenheid voor mij), Muziek, Cabaret, Boeken en Film, en alles dat met mensen te maken heeft zijn ook hobby's en/of fascinaties van me.
Nevendoel van Aart's Blog
Ik ben van mening dat er vandaag de dag te weinig gelezen wordt; kranten, magazines en lange diepgravende artikelen op het Internet...
Alhoewel ik me er heel goed van bewust ben dan mijn Blog die ontwikkeling niet zal keren, wil ik via deze blog toch proberen om mijn lezers (iets) meer te laten lezen. Dus deel ik -behalve eigen teksten- ook stukjes/artikelen&posts van kranten(o.a. NRC, Trouw, Volkskrant), Magazines(o.a. SI, ESPN), en content van Sites en uit mijn 'Oude Doos met Knipsels'. Een beperkte selectie van wat ik de moeite waard vind.
In de hoop dat - al is het maar af en toe een enkel iemand - deze waardevolle Media ontdekt, doorklikt en - vroeger of later - ook zelf naar die media gaat om te lezen...l leest er maar een persoon per post, een(1) stukje meer dan hij/zij anders zou hebben gedaan, dan is mijn moeite niet verspild.
(*) Mocht een van de bronnen van door mij gedeelde content vinden dat mijn delen onrechtmatig is, dan verzoek ik dat mij te melden.
Steun onze club TTD
Jarenlang stopte ik mijn ziel en zaligheid in de Haagse Inner-City-Basketballvereniging Team Ten Dreamers The Hague. We hadden veel succes, en waren een bijzondere, 'Multiculti-club' (and proud about it!) met veel talentvolle jeugd.
Doordat de gemeente Den Haag toegezegde steun uiteindelijk niet nakwam waren we genoodzaakt onze activiteiten te stoppen. Maar TTD slaapt slechts; ooit komen we terug! Steun ons daarbij door hieronder één of meer Sponsorloten te nemen bij de SponsorBingoLoterij! Clicken op de banner, en de rest wijst zichzelf!
Natuurlijk, het is spreken voor eigen parochie. Maar toch, ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat ik de Vriendenloterij een leuke loterij vind. Waarom? Omdat ik steeds vaker iets win; mijn 'Winlog' vanaf November 2014:
-nov'14: DVD-pack Penoza
-dec'14:DVD-pack Overspel (s1+2)
-dec'14: Boek'En uit de bergen kwam...echo'
-dec'14: Boek 'de MS van Tess'
-feb'15: DVD-pack Nieuwe Buren
-mrt'15: 2x Cadeaukaart Bloemen
-dec'15: 3x CadeaukaartRituals(2xEuro10,-), Gratis Lot
Dus het loont voor TTD en voor JOU; MEEDOEN ALLEMAAL! (AD)
Zit je op Google+ en wil je op de hoogte blijven van nieuwe TTD-ontwikkelingen? -Hier clicken- TTD-U16Kern rond 1996:
Basketball speelt een belangrijke rol in mijn leven. Toen ik 14 was zag ik voor het eerst een wedstrijd. Ik zag balkunstenaar Jerome Freeman voor Frisol/Rowic tegen (ik meen) Jugglers spelen; mijn leven was veranderd.
Het duurde nog wel even voor ik lid werd van Frisol/R, toen was 15. Het is niet zo dat Basketball voor mij 'alles' was (of is). Het is wel een belangrijk onderdeel; ik werd 'Basketballer', en dat zal ik blijven voor de rest van mijn leven. Daarbij maakt het niet eens veel uit dat ik zelf niet meer kan spelen; ik was Speler en nu doe ik andere dingen in het Basketball.
Hoe het Nederlandse Basketball reilt en zeilt, telt dus voor mij; het houdt mij bezig en ik zou graag beter zien gaan. Dus wil ik daar mijn steentje aan bijdragen.
Het kan zijn door Kinnesinne, Frustratie, Sensatielust, Domme Onwetendheid, Profileringsdrang, Persoonlijke Aversie, enzovoort; er wordt in en rond het Nederlandse Basketball nogal eens met modder gegooid. Daar baal ik weleens van.
Basketball is een schitterende sport; met voetbal de grootste teamsport ter wereld, spectaculair en een mooie metafoor voor het 'gewone leven'; alles zit erin.
Alleen weten in Nederland slechts relatief weinig mensen dat, en dat is jammer, want de sport Basketball verdient een groter en belangrijker podium in de Nederlandse samenleving.
O.a. daarom schrijf/deel ik, op deze Blog of in mijn column op www.iBasketball.nl .
Aanraders; Links naar Familie, Vrienden en Bekenden
Posts
