 |
| Foto: AD-Rivierenland(©Matthijs Daniels) |
Goba-icoon David Jones schoot, scoorde en bleef
Wekelijks struinen verslaggevers Levien
Vermeer en Matthijs Daniëls door de geschiedenis van deze streek.
Deze week bezochten ze een icoon van de jubilerende
basketbalvereniging Goba. David Jones was er de ster van de jaren
tachtig en vertrok nooit meer uit de gemeente Gorinchem.
AD-Rivierenland, via Topics.nl, door Matthijs Daniëls 14 april 2020, Originele artikel --- Hier ---
Ver in het zuiden van de staat Georgia in de Verenigde Staten ligt Fort Gaines, een kleine gemeenschap met een goede duizend inwoners. ,,Pindaboeren en houthakkers’’, aldus David Jones. Hij werd er geboren in 1955 en kwam uit een gezin met zeven kinderen. ,,Bijna een eigen basketbalteam’’, lacht hij. ,,Ik was de langste. Ik heb een broer die 1,85 of 1,90 is. Ik ben precies twee meter. Voor mijn laatste jaar op high school ben ik enorm gegroeid. Na de zomervakantie kwam ik een stuk langer terug dan ervoor. De gymleraar zag dat. Die liet me gelijk naar de sportschool komen.’’
Jones speelde junior college en college basketbal in Dalton, Georgia en op Concord University in West-Virginia. Een vroegere medespeler van het junior college was in de Belgische competitie beland en dat prikkelde de nieuwsgierigheid van David Jones. ,,Hij kwam in de zomer terug naar huis. Toen heb ik hem gevraagd of ik ook in België zou kunnen spelen. Het leek me een mooi avontuur. Niet iedereen krijgt zo’n kans om te reizen.’’
Toen we een paar keer verloren, raakten ze in paniek en moest ik weer gaan
,,Ik kwam in de zomer van 1978 in Willebroek terecht, een plaatsje tussen Brussel en Antwerpen. Maar daar zochten ze eigenlijk een center, een grote jongen. Ik ben niet klein, maar ik ben een small forward, een andere positie. Toen we een paar keer verloren, raakten ze in paniek en moest ik weer gaan. Via een paar toernooien in Nederland kwam ik in contact met Frisol in Dordrecht. Daar heb ik een half jaar eredivisie gespeeld, maar ook Frisol had eigenlijk een center nodig.’’David Jones
‘Beste een goede ploeg’
En zo kwam David Jones, na bemiddeling door Frisol-trainer Maarten van Gent, uit bij Goba in Gorinchem. ,,De club was helemaal nieuw voor me. Ik kwam vanuit de eredivisie en Goba speelde toen nog tweede divisie. Het was eigenlijk wat te makkelijk in het begin. Ik ging ineens terug naar twee trainingen en een wedstrijd in de week. Maar we hadden best een goede ploeg.’’,,Kees Duyzer was nog jong, die was snel gegroeid en van een voetbalveld geplukt. Flip van Wijk was onze aanvoerder en verder had je Hans Cusell, Arno Blokland, Jack van Namen, Erik Snijders. Mijn kracht was de aanval. Ik kon schieten, ‘driven’ naar de basket, ik had een jumpshot en kon hoog springen. De ploeg zorgde ervoor dat ik vrij kon komen om te schieten.’’
***
David Jones toont zijn sprongkracht tijdens Goba - Virtus in 1982 in een volle Van Rappardhal. ©Archief Goba
Goba promoveerde vlot naar het één na hoogste niveau in Nederland en David Jones zette klinkende cijfers neer, met ruim over de helft van het seizoen 83/84 bijvoorbeeld een gemiddelde van 27 punten. Van een langdurige terugkeer naar de eredivisie zou het echter niet meer komen. ,,Ik heb nog wel een jaar bij BC Markt in Utrecht gespeeld, maar ik had al last van mijn rug, knieën en achillespezen. Dat krijg je ervan als je hoog kunt springen; behalve als je veel geluk hebt.’’
Iets nieuws opbouwen
Hij vond het overigens geen ramp. ,,Ik had mijn eigen leven gevonden in Gorinchem. Ik kon van het basketbal bij Goba natuurlijk niet leven dus was erbij gaan werken. Dat vond ik prima, ik kwam uit een arbeidersfamilie. Ik werkte bij Bosal in Vianen. Ik had geen zin om alles weer in te pakken om eredivisie te spelen in Zutphen.’’,,De meeste Amerikanen kwamen naar Europa om een paar jaar wat te verdienen en gingen dan weer terug. Ik koos ervoor om hier iets op te bouwen. Ik ben blij en gelukkig dat ik dat heb gedaan. Ik ben hier opa geworden van twee kleinkinderen.’’
Mijn toenmalige vrouw had gezegd: ga maar, er gebeurt toch nog niks vanavond
De moeder van zijn kleinkinderen werd overigens geboren toen David Jones play-offs speelde voor Goba. ,,Ja, dat klopt’’, vertelt hij lachend. ,,Tegen Stoepie Shooters uit Spakenburg, haha! Dat was misschien een beetje dom van me. Mijn toenmalige vrouw had gezegd: ga maar, er gebeurt toch nog niks vanavond. Maar ze kwam toch.’’David Jones
Hij is nu 64 en woont in Dalem, nog altijd binnen de gemeentegrenzen dus. Na zijn uitstapje naar BC Markt in het seizoen 85/86 keerde David Jones terug bij Goba. ,,Ik heb nog een jaar bij Goba gespeeld. Daarna ben ik gestopt. Maar toen ik af en toe kwam kijken begon het toch weer te kriebelen. Dat kan ik nog wel, dacht ik. Ik heb nog een jaar of vijf in Vianen gespeeld, bij Blue Herons. Twee volle seizoenen en de rest tot december. Dan was ik te geblesseerd om het jaar af te maken.’’
Mooie tijd
,,In de Den Braven-jaren in de eredivisie ben ik nog wel eens bij Goba gaan kijken. Daarna eigenlijk niet meer. Ik heb af en toe nog telefonisch contact met wat Amerikanen die bij andere clubs speelden vroeger en Gorinchem word ik heel soms aangesproken. Vroeger kende ik iedereen als ik door de stad liep, maar nu bijna niemand meer. Een enkele keer nog zie ik iemand van vroeger. Het was een mooie tijd.’’Goba bestaat vijftig jaar in 2020. Dat zou in juni uitgebreid worden gevierd, maar de festiviteiten zijn in verband met het coronavirus uitgesteld tot 2021. Op een speciale Facebookpagina worden regelmatig flitsen uit de clubhistorie getoond.
**
SHARTIE AART DEKKER
Twee Oud-Teamgenoten met de naam Jones in een Week; Bamford en David!
De naam 'Jones' is een een die veel voorkomt onder basketballers. Ik heb er in de loop van de jaren ook met de nodige te maken gehad.
Zo was daar Bamford Jones III die dik een half seizoen bij Frisol/R in Dordrecht speelde, een aantal dagen per week bij mij op de bank overnachtte, en die ik toch ook wel een vriend mocht noemen. Hij kwam op wereldreis lang bij Randy Wiel - die toen in Amsterdam woonde - Charis Sideris zocht een scorende en creatieve PG, en Bamford speelde goed. Vervolgens reide hij door, speelde ook nog een seizoen als Playing Coach bij Colchester in Engeland, en kwam aansluitend bij me langs, ik speelde inmiddels bij BVV en daar deed hij ook nog een training mee. Uiteindelijk ging hij terug naar de USA, waar ik hem nog een keer een paar dagen opzocht in 1999 in de regio van Washington DC. We hielden nog lang contact, maar op een bepaald moment raakten we elkaar uit het oog.
In die twintig jaar probeerde ik hem af en toe te vinden op internet, maar dat lukte eigenlijk nooit. Tot ik afgelopen weekend ineens een foto van hem tegenkwam - nauwelijks veranderd! - en meen een ingang te hebben gevonden die mijn contact met hem zou moeten kunnen herstellen. Als het lukt, zal ik er wel een verhaaltje aan wijden...
David Jones speelde eerder ook een half seizoen bij Frisol/R, maar daarna verkaste hij naar GOBA Gorinchem, waar ik een seizoen later ook naartoe ging. Jarenlang hadden we regelmatig contact, tot ik naar Den Haag ging, en hij stopte met spelen. Ik heb hem nooit meer gezien, maar wist wel dat hij nog steeds in dezelfde regio woonde. Aangezien GOBA dit jaar 50 jaar bestaat, en Cor van der Wel bezig is iets groots te organiseren (wat helaas door Corona wel minimaal een jaartje opschuift), en ik verheugde me erop David weer eens te zien.
Gisteren stuurde mijn broer me het bovenstaande interview; weet ik in ieder geval hoe David er tegenwoordig uitziet, want 25 jaar is best lang...
En zo vond ik binnen een week twee 'Jonesen' waarmee het contact verloren gegaan was terug.
Toch best bijzonder! Ik kijk er naar uit weer eens bij te praten met beide mannen...
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten