dinsdag 14 april 2020

SHARTIE NEDERLAND-TREITERLAND / NRC COLUMNIST DE WINTER: 'Vuilniszak' / OPINIE / OVERHEIDS/POLITIEKE TERREUR VS. BURGER / EN ZO IS HET TOEVALLIG OOK NOG EENS EEN KEER /

Een vuilniszak voor de deur van zijn schuilplaats leidde tot de arrestatie van Taghi, onthulde Nieuwsuur afgelopen week. De meest gezochte crimineel van het land had zichzelf verraden door zijn huisvuil buiten te zetten. Ik weet er alles van, want ze hebben ook mij weten op te sporen door een achtergelaten afvalzak. Die stond naast een volle ondergrondse container tegenover mijn huis, samen met nog een tiental andere exemplaren. Medewerkers van Stadsbeheer hadden die van mij opengemaakt en vonden tussen andere rommel een lege envelop met mijn naam en adres erop. Ze kwamen me nog net niet geboeid afvoeren, maar ik kreeg wel een boete van maar liefst 125 euro voor „het onjuist aanbieden van huisvuil”. 

Dat het ze menens was bleek ook uit een begeleidend schrijven van de directeur van Stadsbeheer over het hoe en waarom van deze „spoedeisende bestuursdwang”, wat dat laatste ook mag betekenen. Wat ik er van begreep is dat ik volgens de directeur „het gemeentelijk beleid gericht op het schoon houden van de stad had verstoord”, waardoor zijn medewerkers met spoed hadden moeten uitrukken om mijn vuilniszak af te voeren. En dat de kosten voor die extra uitruk-actie daarom op mij worden verhaald.

Ik besloot hem er dit keer (voor het allereerst in mijn leven!) demonstratief naast te zetten

De stad is vies, en de bewoners klagen

  Wel werd eerder al toegegeven dat het nieuwe systeem met ‘elektronische vulgraadmeters’ nog gebreken vertoont. Alle 6540 Rotterdamse afvalcontainers zijn in 2017 uitgerust met sensoren die aangeven wanneer een container moet worden geleegd. Maar die dingen gaan nogal eens stuk en ook blijken sommige containers sneller vol te zitten dan de bedoeling is. „We moeten het ritme van de stad leren begrijpen”, zei wethouder Wijbenga vorig jaar nog. Steeds wordt beterschap beloofd en zegt Stadsbeheer op zoek te gaan naar de oorzaak van het vuilprobleem. 

Dus toen ik na een aantal vruchteloze gesprekken met Stadsbeheer die bewuste ochtend met mijn afvalzak voor de zoveelste keer die week bij een volle afvalcontainer aankwam, besloot ik hem er dit keer (voor het allereerst in mijn leven!) demonstratief naast te zetten. Tussen een tiental zakken van buren die er kennelijk ook genoeg van hadden, want meestal nemen zij – net als ik – hun zak keurig mee terug naar huis als de container vol zit. Het was bedoeld om een signaal af te geven, een middelvinger naar een falende gemeente en naar de vuilnisman die naar mijn mening zijn werk niet goed deed. 

Ik mag nog bezwaar aantekenen tegen de boete, schreef de directeur van Stadsbeheer me. Niet bij de rechtbank, de gemeentebelasting of de ophaaldienst, maar bij het college van burgemeester en wethouders zelf. Meneer Wijbenga kan een lange, boze brief verwachten van een gefrustreerde stadsgenoot die beter beleid eist. Want niet ík had moeten worden beboet, maar de wethouder zelf zou eens goed op zijn falie moeten krijgen. 

Mirjam de Winter (@mirjamdewinter) is freelance journalist en stadsgids in Rotterdam.
 



 

 

SHARTIE AART DEKKER

Een Rubriek op mijn Blog: Nederland-Treiterland

Over hoe de Overheid en/of Politiek het Vertrouwen van de Burger verwoest, en het Eigen Gezag ondermijnt...

Moet ik nog meer uitweiden? Of zeggen mijn titel en de bovenstaande Column van Mirjam deWinter wel genoeg?

Reageren?

Graag!!

(AD)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten