 |
| Michael Kok in een typerende Actie voor Zeeuw en Zeeuw Feyenoord Basketball Rotterdam in het eigen vertrouwde Rotterdam Topsport Centrum (Foto: Feyenoord Basketball, Luka de Kruijf) |
SHARTIE AART DEKKER
Michael Kok zei Ooit: "Ik blijf net zolang voor Rotterdam Basketballen tot we Kampioen Worden!"
....Da's dus niet gelukt.Maar ja; voor Ieder1 is er een tijd van komen en
een tijd van gaan. De tijd daartussen in, is voor Michael Kok alleen stukken langer geworden dan opgaat voor het overgrote deel van zijn collega-basketballers...!
(AD)
 |
| Michael Kok (Foto: Feyenoord Basketball, Luka de Kruijf) |
PERSBERICHT
FEYENOORD BASKETBALL
MICHAEL KOK STOPT - EINDE VAN EEN TIJDPERK
De dag die een keer moest komen, de dag dat Michael Kok aankondigt te stoppen bij Feyenoord Basketball, die dag is vandaag. Noem hem een boegbeeld, een rolmodel of een icoon, in ieder geval was hij publiekslieveling.
Waar vind je een speler die zich met zijn ouders als zevenjarige meldt bij een vereniging, daar nooit meer weggaat en ondertussen de weg aflegt naar de top van het nationale basketbal en die dus in 22 jaar nooit voor een andere club speelde?
Dat Michael talent had, kwam niet meteen naar voren, maar vanaf Onder 18 ging het crescendo. Als speler van het Onder 20-team klopte hij al aan de deur van het hoogste niveau. Michael is het levende bewijs dat voor het halen van de top, talent alleen niet genoeg is en dat karakter de doorslag geeft. Hij heeft er hard voor gewerkt en is dat altijd blijven doen.
Rotterdam Basketbal was zijn club. Naast het spelen pakte hij als vrijwilliger tal van taken op als zaalwacht of als barman bij de rommelmarkten. De laatste twee seizoenen was hij trainer/coach van het Onder 21-team en de eerste trainer van het Walking Basketball in Nederland.
Het vrijwilligerswerk kreeg hij met de paplepel ingegoten. Moeder Astrid is trainster bij de jongste jeugd en heeft daarnaast alles binnen de club gedaan wat er maar gedaan moest worden. Vader Wim assisteerde bij het coachen van het Onder 21-team en is vanaf de start in 2012 de hoofdcoach van het G-team.
Negen jaar speelde Michael in het eerste team van de club; de laatste twee jaar onder de naam Feyenoord Basketball en dat vond hij geweldig want van de voetballers in de Kuip is hij een toegewijd supporter. Eén seizoen speelde hij niet op het hoogste niveau. Coach Randy Wiel zag in zijn eerste jaar als coach Mike’s potentie niet, maar haalde hem in zijn tweede jaar wel bij de ploeg.
Meer dan twaalf coaches telt Michael in zijn 22 jaar bij de club en allen prezen hem om zijn werklust en om de energie die hij binnen de lijnen bracht.
Zelf vindt Michael het moeilijk om een hoogtepunt in zijn carrière te benoemen. Maar velen zullen zijn buzzerbeater herinneren in de thuiswedstrijd tegen Landstede Zwolle in seizoen 2017-2018. Hij schoot vlakbij de spelersingang net voor de zoemer voor rust raak vanaf de middenlijn en het leek wel of hij al in de kleedkamer zat toen de bal nog door het netje moest. Het schot kreeg nog meer cachet door de uiteindelijke één-puntsoverwinning.
Op de uitschakeling van Den Bosch in de halve finale van de play-offs in 2018, een hoogtepunt in de clubhistorie, kijkt Michael met gemengde gevoelens terug. Bij de eerste wedstrijd raakte hij zodanig geblesseerd dat hij niet meer kon spelen. Toch pakte hij met verve een rol als motivator vanaf de spelersbank. Bij de start van de nieuwe competitie ondervond hij nog hinder van zijn kwetsuur, maar hij knokte zich ook door die fase heen.
Michael gaat zich nu richten op zijn maatschappelijke loopbaan. Heel binnenkort rondt hij zijn hbo-studie bedrijfseconomie af. “Het zal wennen worden, zonder trainen, zonder dat dagelijkse ritme, zonder de gezelligheid met de jongens, zonder het werken aan een teamprestatie,” zegt Michael, “maar de dag zou een keer komen en nu lijkt het me het juiste moment.”
Door de plotselinge stop vanwege de Coronapandemie eindigt Michaels basketbalcarrière eveneens abrupt. Afscheid nemen bij een play-offwedstrijd is er niet van gekomen, maar daar zal de vereniging het niet bij laten. Zodra er weer mogelijkheden zijn, hopelijk in de aanloop naar de komende competitie, organiseert de club die afscheidswedstrijd. Met geheel in Michaels stijl een lekker biertje na afloop. Geen coach meer die daar iets van zegt.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten