.jpg)
(Fragment van) de Cartoon hieronder van 'Milo' voor 'de Groene'
*
SHARTIE AART DEKKER: 'Sloppe Heelmeesters maken Stikende Wonden' - Fall-out van Flutte-III op Media-gebied
(AD)
*
In het nieuws
Ongehoord Nederland past niet in ons omroepbestel
‘Vroeger had je het vrije internet’, zegt Arnold Karskens in een van zijn online filmpjes. ‘Maar door de censuurmaatregelen bij Facebook en YouTube zijn de marges op het vrije internet steeds smaller geworden. Dat is nog altijd het grote voordeel van de publieke omroep in Nederland: je mag zeggen wat je wilt, dat is op internet niet meer het geval.’ Vanaf 1 januari treedt zijn omroep Ongehoord Nederland toe tot het Nederlandse omroepbestel.
Laat dat even inzinken. Een klein maar woedend stukje Nederland vindt onderdak bij het instituut waarop het via tal van uitingen de aanval heeft ingezet. Terwijl sociale-mediaplatformen wereldwijd steeds vaker stemmen wegdraaien of kanalen die desinformatie verspreiden van hun platformen verbannen, kunnen dergelijke stemmen bij de publieke omroep juist schuilen. Terwijl ongure online kroegen met namen als Café Weltschmerz door de tech-elite steeds vaker bedreigd worden met gedwongen sluiting gaan in Hilversum de deuren open.
Kijken we hier naar het summum van Nederlandse ruimdenkendheid en tolerantie?
Of naar het soort naïeve amoraliteit dat bijdraagt aan de eigen ondergang?
Nederland is gezegend met een pluriform medialandschap. Het is vaker genoemd als een van de oorzaken waarom het vertrouwen in media tot het hoogste in de westerse wereld hoort. Wil je volks en degelijk? Sla het AD open. Liever wat tegendraadser en met een vleugje woede? Wijk uit naar De Telegraaf. Minder cynisch en met aandacht voor planeet en geest? Probeer Trouw! Zeer serieus en een tikje elitai… punt gemaakt. In Nederland kun je kiezen, we hebben alle smaken.
Precies hetzelfde geldt voor de publieke omroep. Bozige jongeren, hedonistische jongeren, ‘vrolijk rechts’, moslims en groenen vonden al eerder hun weg naar Hilversum. Elk groepje met een idee en genoeg handtekeningen om te bewijzen dat ze niet alleen zijn, krijgt een flinke zak geld en een stukje van de publieke zendtijd. Als die wirwar van omroepen zelfs dan nog iets mist, dan is er nog de NTR die – ‘speciaal voor iedereen’ – inhoudelijke gaten dicht. Het wordt te weinig opgemerkt hoe mooi dat systeem is, hoe het pluriformiteit waarborgt in een snel van kleur, ideologie en opvattingen verschietend land.
Nu het dilemma: mag je je ook aansluiten als je op dat alles de aanval wilt inzetten? Als je de journalistiek en de media koestert als vijanden? Als je de democratie niet steunt maar wantrouwt? Ongehoord Nederland is glashelder in zijn missie. Arnold Karskens wil de aanval inzetten op de NOS en opkomen voor ‘blanken die minder netjes behandeld worden dan mensen met een andere huidskleur’. Raymond van den Boogaard ontleedt in een profiel over Karskens zowel de man als zijn boeken. Hij wijst op de zweem van geweld die als een angstaanjagende rode draad door zijn oeuvre loopt en akelige parallellen vertoont met de auteur zelf. Karskens’ eeuwige strijd tegen slechteriken in verre oorden is naar Hilversum verplaatst. Zijn achterban bonst tijdens demonstraties steeds agressiever op nos-busjes, al lange tijd protesteren ze elke week bij het redactiegebouw zelf.
Met welwillendheid zou je kunnen zeggen: boos nationalisme telt grofweg 25 zetels in de Tweede Kamer, mogen ze dan ook een eigen zuiltje bij de publieke omroep krijgen? De Raad voor Cultuur kon daar eerder dit jaar in een advies ook niet omheen, maar stelde een eis: Karskens moest stoppen met ‘de structurele diskwalificatie van de NOS als onafhankelijke nieuwsvoorziening’. Karskens liet weten zich daar niets van aan te trekken.
Het roept de existentiële vraag op die elk democratisch instituut zichzelf mag stellen: mogen antidemocraten ook meedoen? De rechts-filosoof Bastiaan Rijpkema ontwikkelde daar jaren geleden al eens een elegant antwoord op: tolerantie reikt ver maar mag het zelfcorrigerende vermogen, de mogelijkheid om besluiten terug te draaien, niet aantasten.
Het is de vraag of het toelaten van Ongehoord Nederland die test doorstaat. De NRC berichtte eerder deze maand dat bij de Raad voor Cultuur de vrees leeft dat de omroep het bestel van binnenuit beschadigt. Met elke bons op de ramen en busjes van de NOS slaat het barstjes in de journalistiek, het is een gevaarlijk idee om dat te institutionaliseren.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten