Het wordt me natuurlijk regelmatig verteld – in welke vorm, en via wel platform dan ook – 'je bent een onverbeterlijke optimist', 'het Nederlandse Basketball stelt nu eenmaal (helemaal) niks voor' en de laatste tijd daar weer vaker dan een tijd het geval is geweest er nog achteraan '...en het zal ook nooit wat worden ook!', 'de media hebben groot gelijk dat ze geen/nauwelijks/weinig aandacht aan het Nederlandse Basketball' (want: zie het voorgaande), etc, etc.
Ik ga er regelmatig tegenin, maar ben vooral op zoek naar een oplossing voor dat laatste probleem: hoe krijgen we de Nederlandse Media – en dan vooral de grote, landelijke onder die tegenwoordig wijde waaier aan media – wél zover dat ze aandacht gaan besteden aan die vele Nederlandse verschijningsvormen van de mooiste Teamsport die er bestaat, aan die ene van de de drie Grote Teamsporten in de wereld – Basketball, Volleyball en Voetbal – die in Nederland – tenminste door de traditionele, landelijke media – stiefmoederlijk behandeld wordt? Want onze sport doet er toe, levert meer dan voldoende mooie verhalen (en beelden) die het verdienen verteld te worden, en als die media-aandacht eenmaal is wat hij zou moeten zijn, dan gaan de positieve ontwikkelingen – die er wel degelijk zijn – alleen maar sneller...
Goed dan de kop boven dit korte stukje; 'Je hoort er (helemaal) bij; als je zo speelt als de Orange Lions deden tegen Servië!
Gisteren speelde Nederland op EuroBasket 2022 (het Eindtoernooi om het Europese Kampioenschap in Praag, Tsjechië) tegen één van de Grootmachten uit de Wereld-top: Servië.
Een van de favorieten voor de titel.
Een ploeg met de voor de tweede maal op rij tot MVP van de NBA uitgeroepen Nikola Jokic, de man die onlangs bijtekende voor het salaris van $ 264.000.000 bij zijn NBA-club.
Een ploeg volgestouwd met sterren uit de grote internationale profcompetities.
En Nederland speelde leuk en aantrekkelijk, en heel lang ook volkomen competitief basketball tegen die Serviërs. Ver in de tweede helft kwam het team zelfs terug tot slechts vijf punten achterstand. Op het eind liep Servië een beetje geflatteerd weg naar een ruim 20 punten winst; als in zo'n wedstrijd eenmaal duidelijk is dat de wedstrijd beslist is, als zelfs je eigen coach al begint over de wedstrijd van de volgende dag (slechts 22 uur later, en eigenlijk nog veel belangrijker dan deze!) , en je geeft wat minder druk, ja dan gooien al die sterren er graag nog een flink bosje driepunters in en loopt het verschil toch nog flink op... Maar dát is (ook) Internationaal Basketball; dát doet er eigenlijk niet toe...
Als je in de wedstrijd tegen zo'n Grootmacht de Topscorer van de wedstrijd levert; Worthy de Jong met 28...dan doe je er wel degelijk toe.
Als je dus in zo'n openingswedstrijd de hele wedstrijd strijdt met de besten; dan doe je er wel degelijk toe.
Deze wedstrijd had Nederland nauwelijks zwakke periodes. Dat was deze zomer nog nauwelijks het geval geweest.
Israël – de tegenstander van vanavond – is een tegenstander met een spelsoort die Oranje vaak wat minder ligt, een eentje die snode plannen heeft voor dit EK...
Nederland hoort er (helemaal) bij; als je zo speelt als de Orange Lions deden tegen Servië. Dat is in het Buitenland ook helemaal géén discussiepunt.
Nu komen de wedstrijden waarin er wat meer winstkansen liggen; wie weet vanavond als tegen Israël, maar mijn inschatting is vooral na de Rustdag; tegen Thuisploeg Tsjechië, wellicht tegen Polen en heel misschien als deze week goed verloopt ook nog wel tegen Finland.
Win je er eentje: dan hoor je er nog meer bij.
Win je er twee: dan gaan misschien zelfs in het soms wat verzuurde Nederlandse Basketballwereldje mensen me ook een beetje geloven; dan hoor je er écht bij!
Zou Oranje na die vijf wedstrijden ook nog doorgaan naar de Eliminatiefase...tsja, dan kunnen toch zelfs de meest verstokte nestbevuilers en de Grote Landelijke Media er niet langer omheen; DAN HOOR JE ER ECHT HELEMAAL BIJ!
AART DEKKER
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten