FRAGMENT:
".... We slepen er graag van alles bij, maar het draait erom dat Sifan Hassan ons een aangename zondagochtend op de bank bezorgt, bij voorkeur door te winnen – als zij wint, winnen wij ook een beetje. Dat lijkt onbetekenend, maar als je een sportieve ochtendmis opvoert voor drie miljoen mensen wordt het andere koek. Dan raakt zelfs een vreemdelingenhater als Geert Wilders in vervoering van een voormalige Ethiopische asielzoekster en begint hij als een bezetene ‘GOUD!’ te twitteren. Topsport heeft z’n hoerige kanten en laat zich graag misbruiken.
De kleine Pippa zij gezegend en God verhoede dat ze ooit in die wereld verzeild raakt."
*
Column Bert Wagendorp
6,25 meter met de polsstok is knap, maar je blijft toch een verticale fierljepper
Bert Wagendorp 12 augustus 2024
Originele column op VK.nl (en nog veel meer) --- Hier ---
Op de voorlaatste dag van de Spelen werd mijn beeldschone eerste kleindochter Pippa geboren. Misschien blijkt dat over 24 jaar een veelzeggend moment te zijn geweest. Wie is geboren tijdens de tegen die tijd legendarische Spelen van Parijs, waarin Nederland de sportgrootmachten Groot-Brittannië, Italië en Duitsland achter zich liet in het medailleklassement, draagt vanzelfsprekend iets met zich mee: er hangt dreiging in de lucht. Haar vader is ook nog een zwartebandjudoka die heeft aangekondigd dat hij Pippa zo rond haar derde verjaardag de eerste lessen valtechniek zal bijbrengen en dan belandt zo’n kind al snel in een topsporttraject.
De afgelopen twee weken vroeg ik me af of een mens daar wel gelukkig van wordt. Ik heb het niet geturfd, maar ik heb tijdens zestien dagen topsport meer dromen gebroken zien worden dan levenslange ambities in vervulling zien gaan. Topsport heeft als nadeel dat achter elke zege altijd meerdere nederlagen zitten. De lach van de winnaar kan gemakkelijk worden verdronken in de tranen van de verliezers.
Onze Pippa doet straks hoopvol mee aan het NK voor 4- en 5-jarigen en ik ga heus wel op de tribune zitten, maar ik hou mijn hart vast. Ik heb genoeg topsport gezien om te weten dat frustratie en verdriet onlosmakelijk deel uitmaken van elke carrière en dat er lang niet genoeg eremetaal beschikbaar is om dat te compenseren. Ze zeggen dat topsport je vormt voor de rest van je leven, en inderdaad zag ik de afgelopen dagen opmerkelijk veel narcistische types met een misvormd zelfbeeld door het beeld schuiven. Zeker, 6,25 meter met de polsstok is knap, maar je blijft toch een verticale fierljepper.
Het is natuurlijk bewonderenswaardig dat een atleet de mooiste jaren van zijn of haar leven offert op het altaar van de medaillespiegel. Ik wist niet dat die ranglijst verreweg de belangrijkste van de Spelen is, maar toen zelfs het Achtuurjournaal ermee opende kon ik er niet meer omheen: we hadden de Duitsers achter ons gelaten! Het bleek één grote landenwedstrijd te zijn geweest. En wij, dat kleine Nederland, waren het zesde topsportland ter wereld! Leve Ons.
Topsport is geen methode om landen te rangschikken maar amusement – en niets anders. Je zou het niet zeggen wanneer je de commentatoren hoort en de atleten na afloop hun zegje doen voor de camera. Topsport vraagt zoveel van een mens dat elke relativering als ongepast wordt gezien. De bloedserieuzigheid spat er steeds vaker vanaf. In het sportieve religieuze systeem heten de goden Femke en Harrie en moeten ze met gepaste eerbied worden aanbeden.
We slepen er graag van alles bij, maar het draait erom dat Sifan Hassan ons een aangename zondagochtend op de bank bezorgt, bij voorkeur door te winnen – als zij wint, winnen wij ook een beetje. Dat lijkt onbetekenend, maar als je een sportieve ochtendmis opvoert voor drie miljoen mensen wordt het andere koek. Dan raakt zelfs een vreemdelingenhater als Geert Wilders in vervoering van een voormalige Ethiopische asielzoekster en begint hij als een bezetene ‘GOUD!’ te twitteren. Topsport heeft z’n hoerige kanten en laat zich graag misbruiken.
De kleine Pippa zij gezegend en God verhoede dat ze ooit in die wereld verzeild raakt.
Over de auteur
Bert
Wagendorp is voormalig sportverslaggever van de Volkskrant,
oprichter van wielertijdschrift De Muur en auteur van
wielerroman Ventoux. Hij schrijft wekelijks een sportcolumn.
Columnisten hebben de vrijheid hun mening te geven en hoeven zich
niet te houden aan de journalistieke regels voor objectiviteit. Lees
hier
onze richtlijnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten