De Machthebbers van Kabinet Schoof;
de compassie en het verstand van zaken spat ervan af...
Cartoon overgenomen van Trouw.nl bij het artikel
´Analyse Politieke Jaar 2024 -
De toon werd harder in Den Haag, en verder gebeurde er bijna niets´
Cartoon van: Beeld Hajo de Reijger
Nog meer Hajo --- Hier --- & voor Live-cartooning --- Hier ---
https://www.nrc.nl/nieuws/2024/12/23/de-zorg-is-een-speelbal-van-dit-onzorgvuldige-kabinet-a4877634
opinie Zorgcrisis De zorg is een speelbal van dit onzorgvuldige kabinet
opinie
Zorgcrisis Al twee keer probeerde dit kabinet ondoordacht fors te bezuinigen op de zorg, zien Thomas Schok en Danka Stuijver. Het is wachten op een langetermijnvisie.
Gepubliceerd op 23 december 2024
Leestijd 2 minuten
Foto Sandra Uittenbogaart / ANP
De Nederlandse gezondheidszorg balanceert al jaren op de rand van een crisis, terwijl de politiek blijft vasthouden aan kortetermijnoplossingen en ad-hoc-bezuinigingen. Ondanks talloze waarschuwingen over een stijgende zorgvraag in combinatie met een steeds krapper wordende arbeidsmarkt, ontbreekt het aan een duurzame visie op de zorg. Het recente, inmiddels ook weer herroepen, besluit om 165 miljoen euro te bezuinigen op na- en bijscholing van zorgprofessionals, zien wij als een pijnlijk voorbeeld hiervan.
Thomas Schok is chirurg.
Danka Stuijver is huisarts.
Dat deze bezuiniging bedoeld was om een gat in de onderwijsbegroting te dichten, onderstreept hoe makkelijk de zorg wordt opgeofferd. De voorzitter van de beroepsvereniging voor verzorgenden en verpleegkundigen (V&VN) Bianca Buurman verwoordde dit scherp: „Een onderwijsakkoord sluiten over de rug van verpleegkundigen is zo’n beetje het slechtste idee van 2024.” Nog zorgwekkender is dat politici pas na publieke verontwaardiging en waarschuwingen uit de zorgsector beseften dat deze maatregel vooral verpleegkundigen zou treffen. Dit getuigt van een schrijnend en verontrustend gebrek aan inzicht.
Vrijgevestigde medisch specialisten bekostigen hun nascholing al uit eigen zak. Voor verpleegkundigen en medisch specialisten in loondienst, een werkvorm die veel politieke partijen nota bene prefereren, is nascholing daarentegen geborgd via cao-afspraken en scholingsbudgetten. Het maakt pijnlijk duidelijk dat politieke besluiten worden genomen zonder de gevolgen voor de dagelijkse praktijk echt te begrijpen.
Onrealistische doelstelling
De zorg is al vaker speelbal geweest van beleidswijzigingen die snel weer van tafel werden geveegd. Neem de omstreden bezuiniging van 600 miljoen euro op de ouderenzorg, die uiteindelijk werd geschrapt. Toch blijven nieuwe kortingen op de agenda staan, zoals het plan om 150 miljoen euro te besparen op de beloningen van medisch specialisten. Zelfs ambtenaren wijzen erop dat deze doelstelling onrealistisch is.
Intussen blijft onduidelijk waar de bezuinigingsklappen nu zullen vallen. Minister van Volksgezondheid Fleur Agema (PVV) weet dat de marges in de zorg uiterst klein zijn. Afdelingen kampen al met structurele onderbezetting, zorgverleners werken zich uit de naad, en de uitstroom van personeel blijft onverminderd hoog. Recente arbeidsmarktprognoses laten zien dat het tekort aan zorgpersoneel nog sneller stijgt dan verwacht. De schrijnende toestanden in een verpleeghuis in Amsterdam, met verwaarloosde bewoners en huilende medewerkers, benadrukken de urgente noodzaak tot actie.
Het tekort aan zorgpersoneel stijgt nog sneller dan verwacht
De voortdurende dreiging van bezuinigingen heeft het Integraal Zorgakkoord (IZA) bijna tot instorten gebracht. Dit akkoord, bedoeld als langetermijnvisie, heeft inmiddels het vertrouwen van gemeenten en brancheorganisaties verloren. Zij trokken zich terug vanwege een gebrek aan geld om de ambitieuze doelen te realiseren. Wat overblijft, is chaos. Zonder het IZA stagneren broodnodige hervormingen, terwijl zorgverleners zich in de steek gelaten voelen.
Het eenzijdig schrappen van budgetten ondermijnt niet alleen het zorgakkoord, maar ook het vertrouwen van zorgverleners in de politiek. Het gevolg: zorgpremies zullen stijgen, de toegankelijkheid verslechtert en de kwaliteit gaat achteruit. Uiteindelijk betaalt de samenleving de prijs.
In plaats van te investeren in de zorg van morgen, kiest het kabinet voor onzekerheid en afbraak. Dit is niet alleen onverantwoord, maar ook onbegrijpelijk. Wat de zorg nu nodig heeft, zijn structurele investeringen, geen politieke kortetermijnoplossingen die de sector verder onder druk zetten.
Een versie van dit artikel verscheen ook in de krant van 24 december 2024.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten