!!!
Hier moet nog een passende foto; liefst uit de tijd van Maarten met Frisol /R Dames;
heeft niemand iets van dat kamp in Joegoslavië
??????
Maarten Bedankt!
Dank voor...
je positieve, persoonlijke feedback, waarmee ons 1e contact begon, in de sporthalkantine van Werkendam, ergens najaar 1978. Dat deed me goed, destijds als verlegen 17-jarige.
Dank voor...
de trainingen (uiteraard basketbal) bij Frisol/R Dames-1, ze maakten me sterker, beter.
Jij was trainer/coach van Frisol/R Heren-1 en trainde daarnaast een jongens-jeugdteam, met wie je het eerste damesteam 1x per week liet meetrainen.
Dank voor...
aan het eind van dat seizoen nam je Dames-1 mee op trainingskamp, ergens aan de kust van het voormalige Joegoslavië. Ook een ervaring om nooit te vergeten. Trainen, spelen, evalueren, alles ademde basketbal in die week. En heerlijk in de zon.
Op een dag mochten Wilma en ik met z’n tweeën met je catamaran op pad. Helaas keerden we terug met een gebroken mast... Jij was niet boos, maar leerde ons wat we wél hadden moeten doen.
Dank voor...
je initiatief, me na dat Frisoljaar mee te laten trainen met Dames-1 van Rotterdam Zuid, een sterk en zeer ervaren eredivisieteam. Ik heb de kans gegrepen en jarenlang genoten van het spelen op de hoogste niveau.
Ik vond je een tóp trainer/coach, waardeerde je directe aanpak, je gedrevenheid. Ook op persoonlijk vlak hadden we een klik, deed me goed. Samen met een vriendin heb ik je nog een keer opgezocht in Oostende (of Gent?), toen je daar een team coachte. Je was toen net een handeltje in bontmutsen gestart. Ook dat bezoek werd weer een onvergetelijke dag.
Natuurlijk heb ik de afgelopen winter door jouw deelname geen uitzending gemist van 'Winter vol Liefde'. Je bent de Maarten gebleven, zoals ik me je herinner: recht door zee, direct, attent en soms ook weer helemaal niet. Deed me goed je zo weer te kunnen zien.
Het bericht van Aart, waarin hij meldde dat je ernstig ziek was, kwam hard aan.
De manier waarop jij er mee omgaat, typeert je. Nuchter, krachtig. Je hebt genoten van het leven en nu is het einde in zicht...
Geniet van je naasten, zo lang als het kan, lieve Maarten.
Dank voor...
de tijd die ik met je kon delen.
Marjan Tamse
*
Het team van Frisol/R (Rowic) in het Seizoen 1978-1979 waarvan ik (staand tweede van links) deel uit mocht maken, een onvergetelijke en levensbepalende ervaring die ik zonder coach Maarten H. van Gent (zittend links) hoogstwaarschijnlijk nooit zou hebben beleefd.
Maarten Bedankt!
Omdat je een soort van Basketball-vader voor me was, een basketballer van me maakte en me liet zien hoe mooi en verrijkend basketball - en vooral ook het Internationale Basketball – voor mij (en heel veel andere mensen) kan zijn.
Omdat ik - vele jaren later - in de staf van het Nationale Mannen Team met je samen mocht werken, en opnieuw leren...
Ook omdat we daarna vrienden werden, al was het een bijzonder soort vriendschap;
een die heen weer slingerde tussen een bijna terroriserend en testend pseudo-vaderschap (in Trump-/Musk-stijl), tot een bloedserieuze vriendschap waarbij ik (tot op zekere hoogte) met bijna alles bij je terecht kon...
En ook omdat je me deels ook als mens gevormd hebt en de ogen geopend hebt voor avonturen en inzichten, die ik zonder jou niet zo niet allemaal en helemaal zo - en zeker ook niet zo snel! - zou hebben beleefd en ingezien.
Je was in al die dingen uniek en zoals jij zal er niet snel weer een komen!
Aart Dekker
De komende dagen zullen er meer van dit soort persoonlijke bedankjes komen. Mensen die ook een bijdrage willen leveren kunnen deze naar mij sturen. Ook mooie typerende 'Maarten'-verhalen en anekdotes zijn welkom, om hiermee samen een klein digitaal monumentje voor Maarten op te richten. Zolang het nog kan zal ik ze doorsturen zodat Maarten ze zelf kan lezen.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten