dinsdag 19 juli 2016
MU20B 2016 / FIBA-EUROPE / INTERNATIONAAL JEUGD BASKETBALL / ORANJE: Goot-Britannie vs. Nederland - 'D-day: 20B-Nexit of -Brexit?
Groot-Brittannië zit met een 3-0 voor
de rustdag in een zetel. Nederland staat juist met de rug tegen de
muur. Op het eerste gezicht dan, want over een kleine twee uur zouden
de rollen omgekeerd kunnen zijn...maar dan moet Oranje wel winnen
vandaag; zo simpel is het.
Groot-Brittannië is geen echt
basketball-land -zelfs niet vergeleken met Nederland- maar wel een
bijzondere basketballnatie; dat zit hem in de rol van Londen, de
Olympische Spelen in die stad, en 'the Union' -van Engeland,
Schotland, Wales en Noord-Ierland- die nu nog bestaat -maar wie weet
hoe lang nog?
Londen; is voor de NBA zowat
basketball-stad Nr.1 in Europa , ook een van de rijkste steden van
Europa en een gigantische bevolking die ook nog eens een smeltkroes
is van talent uit de hele wereld.
Olympische spelen van 2012; brachten
een financiële impuls van drie miljoen Engelse Ponden per jaar
-vooral geïnvesteerd in U20 (M/V) en de Nationale Teams. Maar die
geldkraan is nu dicht gedraaid. De vraag is "Hoe lang ijlt het
effect van die vele miljoenen nog door?"
In tegenstelling tot deelnemen met de
verschillende landen van de Britse Unie -zoals bijvoorbeeld bij het
voetbal en op de Gemenebest Spelen- kiezen de Britten bij basketball
vaak voor deelname als Groot-Brittannië.
Groot-Brittannië is voor Nederland
vaak een sta-in-de-weg geweest, zowel bij de Senioren als bij U20.
Goed, dat is dus de context, nu over de
teams: ik denk dat Nederland wel degelijk een kans heeft. De Britten
zijn atletischer, Nederlands verdedigt goed. Als Oranje dat atletisch
vermogen verdedigend weet te neutraliseren, en aanvallend nu eens
zowel van buiten als inside de goede schoten tegen een fatsoenlijk
percentage weet te maken, dan zouden de Nederlanders zomaar kunnen
winnen. Een sleutelrol is weggelegd voor de spelverdelers.
Starters: Rens Butter, Raidell De Pree,
Joey Liem, Jan Driessen en Freek Vos.
Nederland start uitstekend met Driessen
die 0-5 op het bord zet met een driepunter en twee vrije worpen.
Freek Vos moet al snel naar de kant met last aan zijn enkel. Terrence
Bieshaar vervangt hem en maakt het 0-7 met een klein hookje uit een
fast-break. Vos komt later wel weer terug. De verdediging staat als
een huis en Oranje komt zelfs met 3-13 voor. Die enige score van de
Britten valt pas na ruim vijf minuten, het is een driepunter van
Lawson. Nederland probeert met een zone-press nog wat extra druk te
zetten op Groot-Brittannië. Toch heeft ook Nederland het moeilijk
tegen de energieke en atletische Britse verdediging; te vaak komen de
Nederlanders hun man niet echt voorbij, worden er schoten geblokt of
veranderd onder druk van de Britse verdedigers. De Pree is een van de
weinigen die schoten gemakkelijk weg krijgt. De eerste tien minuten
worden afgesloten met 8-13.
In het tweede kwart zet de tendens van
het eind van de eerste tien minuten zich versterkt door; de druk van
de Britten zorgt voor steeds meer problemen in de aanval van
Nederland; uiteindelijk duurt het tien minuten voordat Joey Liem weer
twee punten maakt voor Oranje, en daar blijft het dan bij in de
eerste helft. Ik telde vijf Nederlandse overtredingen van de
24-seconden-regel! Er straalt te weinig vertrouwen af van de
schotpogingen van de Oranje mannen. Driesen probeert de kar te
trekken met drives, maar loopt daarbij tegen twee aanvallende fouten
op, de tweede was twijfelachtig, dat wel. Groot-Brittannië komt
langszij door 3-op-3 vrije worpen van Lawson, na wat een onnodige
fout leek na het schot. Het mag een wonder heten dat de achterstand
bij rust slechts 16-15 is. Callum Lawson tekent voor 11 van de 16
Britse punten, Driessen voor 7 van de Nederlandse 15.
Toch kan je bij aanvang nog steeds
stellen dat Nederland winstkansen heeft.
Groot-Brittannië loopt uit tot vijf
punten, maar Nederland ziet kans toch weer gelijk te maken (26-26 met
1:26 te gaan). Het is weer Driesen die met vier punten het gat dicht
-de laatste na een fraaie aanvallende rebound- De Pree tekende in
deze fase voor een van de drie driepunters van Oranje. De Nederlandse
verdediging blijft behoorlijk haar werk doen, het is jammer dat de
Britten kunnen profiteren van een paar slordigheden zoals
bijvoorbeeld het moment dat er een Brit compleet vast wordt gezet, en
dat er dan achter de rug van de laatste verdediger op de weakside
iemand over de baseline komt en hard af kan dunken op een pass van de
man die nergens meer heen kon. Ook Nederlands balverlies zorgt meer
dan eens voor een Britse fastbreak en dunks...
Maar ook na het derde kwart is het
verschil nog steeds maar een punt (27-26).
Coen Stolk zorgt zelfs voor een
voorsprong (27-29, met 7:12 op de klok), maar daarna lopen de Britten
uit tot zes punten voor (34-29). In deze fase mist Driessen een layup
op een lange drive en mist Laros een gemakkelijke bal onder de
basket. Er zijn dus echt kansen! In de minuten die volgen kruipt
Nederland toch weer dichterbij; Rens Butter scoort vlak voor de
24-seconden-zoemer met een pullup jumper, en Jan Driessen maakt uit
een aanvallende rebound de stand weer gelijk (34-34). Vervolgens
blijft het een tijd je baskets uitwisselen; Butter maakt een een
fastbreak 34-36, en dezelfde Butter maakt het na een Britse score op
een mooie backdoor cut op aangeven van Coen Stolk 36-38. Het kleine
clubje Oranje supporters maakt even flink kabaal. Op de een of andere
manier lijken de Nederlanders op het veld het geloof in eigen schoten
te missen, doodzonde van het harde werk in de verdediging en rebound
als je drie schoten in een aanval mist. Dan zijn het de Britten die
weer een 42-38 voorsprong pakken. De laatste minuut breekt aan en
Butter en Driesen krijgen achtereenvolgens vrije worpen, ze missen er
elk een. Dan is er de vijfde fout voor Driesen, spint Stolk naar de
basket en mist en dunkt Lawson na een fastbreak 46-40 op het
scorebord.
De eindstand is 48-40, en het wordt dus
een 'Nexit'; Oranje gaat spelen voor de plaatsen 9 t/m 21 en
Groot-Brittannië blijft ongeslagen. Een groot verschil in de stand,
terwijl het verschil in deze wedstrijd helemaal niet zo groot was...
Driesen scoort met 14 punten als enige
in de dubbele cijfers, Liem pakt met 6 het meeste rebounds. Nederland
pakt als team drie rebounds meer dan de Britten (48 om 45), maar
levert de bal ook 7 keer meer in (17 TO om 10). Het schotpercentage
is 24.2%...en dat is dus het allergrootste probleem voor dit Oranje;
er wordt hard genoeg gewerkt, maar er moet gewoon efficiënter worden
afgewerkt.
AART DEKKER
Labels:
B-,
Divisie,
Fiba-Europe,
Internationaal Basketball,
Jeugd,
MU20,
Orange,
UK
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten