 |
| Ricky Rubio was een van de Jongste MU16-Spelers ooit, en is inmiddels 12 jaar Professional, Nationaal Teamspeler voor Spanje, en uithangbord voor Adidas |
Laat nooit, Nooit, maar dan ook echt NOOIT(!) een kans liggen voor een zomer Internationaal Jeugdbasketbal met je Nationale (Jeugd-) Team!
Ik deed een interview met MU20-Coach Ferry Steenmetz voor een Preview-artikel voor de Oranje Basketball MU20 die volgende week een geweldig bezet MU20-B-Divisie Toernooi zal gaan spelen in Griekenland. Daarover binnen enkele dagen meer.
In het verhaal van Steenmetz beluisterde ik een punt dat ik ook in de tijd dat ik betrokken was als staflid van Oranje Basketball en natuurlijk mijn periode als Scout van het Internationale Jeugd Basketball, ach...eigenlijk al zolang als ik zelf geen Jeugdbasketballer meer ben – al heel, heel erg lang dus! – regelmatig tegenkwam; spelers die bedanken als ze worden uitgenodigd voor een Nationale Selectie.
Steenmetz zei: “Ik begrijp de motieven van alle afzeggers...”, maar hij zei ook “Ik ben er dus nu achter gekomen dat alleen maar een uitnodiging sturen, tegenwoordig niet meer genoeg is...”
Dat wist ik al heel lang; een serieuze Talentontwikkelingsorganisatie moet ook de contacten met spelers opbouwen, en onderhouden; niet zelden betekent dit: iemand/een groep hebben die gedurende het clubseizoen contacten onderhoudt met spelers en hun coaches bij Clubs of Colleges, en voordat een jonge speler zijn handtekening zet – zeker als het gaat om spelers die naar een USA-Colle of University gaat – de relatie met de organisatie opbouwt en onderhoudt. Op dat moment moet eigenlijk al vaak de afspraak vastliggen dat de speler altijd beschikbaar is voor het Internationale (Jeugd-) Basketball en zijn/haar Nationale Teams.
Het onderstaande schrijf ik volledig voor eigen rekening; niemand – en zeker niemand van 'Oranje' of de NBB, of welke club dan ook – heeft mij daarom gevraagd.
Ik schrijf het ook – niet in het minst – omdat juist de ontwikkeling van elke individuele jonge speler mij aan het hart gaat; ook al lijkt het belang van een speler – al dan niet samen met zijn of haar ouders - op het moment dat hij/zij besluit om af te zeggen, vaak anders te liggen.
Mij stelling is: als Talentvolle Jonge Speler/Speelster moet je nooit, Nooit, maar dan ook echt helemaal NOOIT(!) afzeggen als je uitgenodigd word voor een Nationale Jeugdselectie!!! Overigens, alles natuurlijk in het redelijke; er kunnen extreme situaties bestaan waarin aan afzeggen niet te ontkomen valt. Maar dat is bij het leeuwendeel van de afzeggingen niet aan de orde...
Waarom niet?
Omdat een 'Gemiste Kans' nooit meer terugkomt! Het is soms misschien verleidelijk om te denken “Nu komt het even niet uit; volgend jaar weer een kans...” Maar zo werkt het dus niet.
Een aanzienlijk deel van de spelers die ik heb gescout en en uiteindelijk in de NBA terecht heb zien komen waren spelers die bij een of meer categorieën (MU16, MU18, MU20) niet een keer, maar twee of meer keren mee hebben gedaan.
Wat voorbeelden?
Ik stelde Adidas ooit voor om vier spelers al als U16 (of zelfs) U15-leeftijd onder contract te nemen.
De namen en leeftijden?
Leo Westermann, (PG, 1.97m, 1992 toen ik hem voor het eerst zag 14jr, Frankrijk, die ook nog deels Nederlands schijnt te zijn) – hij speelde mee op twee MU16, een MU18 en twee MU20-toernooien en is inmiddels A-International, na een bijzonder ontwikkelingstraject doorlopen te hebben in de acht jaar sinds ik hem zag. Ik vind Leo een erg goede speler, talentvol, goed ontwikkeld, maar om nu te zeggen dat we in Nederland nooit een talent als hij voor ogen krijgen...dat zeker niet.
Enes Kanter, (C, 2.08m, 1992 toen ik hem voor het eerst zag net 15jr, Turkije) – hij speelde mee op twee MU16, en twee MU18-toernooien – waarvan een zomer beiden, waar hij ook nog eens bij alle twee Topscorer en Toprebounder werd! Daarna werd hij A-International, zat door 'een smerige truc van een Bobo' een jaar zonder te mogen spelen bij Kentucky, en ging toen de NBA in waar hij inmiddels verzekerd is van tientallen miljoenen salaris. Kanter is – en was van het begin af aan – een Superspeler, maar ook nogal A-typisch; de meest gortdroge speler die ik ooit zag.
Jonas Valanciunas, (C, 2.10m, 1992 toen ik hem voor het eerst zag net 15jr, Litouwen) – hij speelde mee op twee MU16, en twee MU18-toernooien. Daarna werd hij A-International, maar speelde hij toch ook nog een MU20-toernooi mee. Valanciunas was in zijn eerste seizoen MU16 een speler van de bank met 8mpg, 3rpg en 2ppg, maar al wel duidelijk een groot talent. Vanaf het volgende jaar was hij een Superspeler, maar ook een beetje A-typisch; de lange man rende het veld op en neer als een sprintatleet, vernietigde alles wat in zijn baan kwam en trok een middelmatig getalenteerd team mee naar ongekende hoogten; op dat moment een speler met een 'grote motor' van de buitencategorie. Natuurlijk is het bekend dat ook hij inmiddels al vanaf 2011 A-International is – hij was in 2011 in eigen land Posterman voor Nike, sic...op zijn 141 en 15e speelde hij op Adidas...en startende NBA-Center voor de Toronto Raptors...
Ricky Rubio, (PG, 1.93m, 1990 toen ik hem voor het eerst zag net 14jr, Spanje) – hij speelde mee op twee MU16, en maakte al op 14-jarige leeftijd zijn debuut voor Badalona in de ACB – en besliste gelijk een wedstrijd met zijn Defense... Daarna werd hij A-International, speelde inmiddels vele grote Internationale Toernooien en Finales op EuroBasket en Olympische Spelen. Er werd door nogal wat insiders getwijfeld aan zijn mogelijkheden een goede NBA-speler te worden door zijn relatieve gebrek aan fysieke talenten...de geschiedenis gaf mij inmiddels gelijk; hij is een meer dan gemiddelde NBA'er geworden en inmiddels 12 jaar Professional... Rubio had al op 14-jarige leeftijd een contract met Nike, zijn ouders en hij wilden daar ruim voor zijn 18e vanaf. Het heeft een tijdje geduurd, maar bovenstaande foto maakt duidelijk dat de partijen elkaar inmiddels toch gevonden hebben...
Moraal van het verhaal: laat nooit, Nooit, maar dan ook echt NOOIT(!) een kans liggen voor een zomer Internationaal Jeugdbasketbal met je Nationale (Jeugd-) Team! Je gooit er een kans – op onvervangbare ervaring, belevenissen, en ontwikkeling van je talent – mee weg, die je in het verdere verloop van je carriere duur kan komen te staan. En dat geldt JUIST voor Nederlandse spelers..!
Discussie?
Graag!
AART DEKKER
Posts
helaaas zijn er teveel coaches in nederland waarbij je niet eens geweigerd hoeft te worden. die zorgen al voor uitsluiting door hun keuze voor een selectie.
BeantwoordenVerwijderen