Na acht weken intensief met elkaar
werken -ter voorbereiding op, en het Europees Kampioenschap in de
MU20-B-Divisie zelf- en zeker na de twee dikke nederlagen tegen
Roemenië en Wit-Rusland in het bracket voor de plaatsen 9-16, smacht
de Oranje MU20 van 2016 naar een positieve afsluiting
van deze periode. Daarvoor moet
Slowakije worden verslagen, of er tenminste een goed gevecht worden
geleverd. Coach Ferry Steenmetz gisteravond laat: “Ik ben er wel
een beetje klaar mee; heb alles al zo vaak gezegd, het is nu aan de
jongens wat ze willen met die laatste wedstrijd...”
Slowakije zit natuurlijk in zo'n zelfde
positie en speelde gisteren -op een verschrikkelijk hete dag- zelfs
nog later dan Nederland zijn vorige wedstrijd.
In de basis-vijf staan Rens Butter,
Joey Liem, Raidell De Pree, Jan Driessen en Freek Vos.
In de eerste minuten zit Nederland
duidelijk aan de betere kant, al zijn er ook onverklaarbare missers,
zoals de scherp openende Butter die de eerste van twee vrije-worpen
maakt, en dan de tweede ruim onder de ring door ziet vallen. De
Slowaakse coach heeft na vier minuten genoeg gezien en neemt een
time-out bij 7-0; er wordt aan de overkant flink geschreeuwd en er
klapt een coachbord op de vloer. Met als resultaat dat er direct een
driepunter in vliegt, en een reactie van coach Steenmetz in
lichaamstaal van “Jongens, ik had jullie nog zo gezegd..!“
Dus volgt even later een Nederlandse
time-out bij 14-12. Ook die heeft resultaat met Terrence Bieshaar en
Sjoerd Koopmans in het veld wordt de voorsprong weer wat uitgebouwd;
20-15 aan het eind van het eerste kwart. Opmerkelijk: slechts 1
Nederlandse persoonlijke fout, en al 7 van Slowakije.
Wat er wel goed gaat aan Slowaakse
zijde: de driepunters gaan er goed in, direct in het tweede kwart
alweer nummer vier (20-18). Maar vooralsnog compenseert Oranje dat
meer dan met snelle, leuke aanvallen en deze keer wel aardig afmaken
bij de ring. Als Slowakije de volgende driepunter maakt -de vijfde-
en met een fraaie teamaanval waar een insnijdende man een pass
door-tipt en iemand vrij onder de basket zet, sluit het zelfs weer
aan bij Nederland. Dan is het Freek Vos die besluit dat het zo wel
genoeg is; eerst wordt hij bij een dunk-poging foutief afgestopt,
vervolgens scoort wel onder de basket en hij vervolgt met een
geslaagde dunk. Er komt een time-out op vijf minuten, en daarna gaat
Vos door met het fysieke werk onder de basket. Een charge, en dan een
fout op een sterke aanvallende rebound, twee vrije-worpen later staat
het 35-27. Dan staat Nederland op 2 fouten en Slowakije op 11... Nu
het -eindelijk weer eens- wel lukt, oogt Nederland als bevrijd van
een last; de 39 punten (39-29) van voor de rust benaderen het totaal
van diverse andere wedstrijden...
De tweede helft begint met misers en
turn-overs over en weer. Maar dan sluit Oranje -met Bieshaar als slot
op de deur- de verdediging; 24 seconden van de Slowaken en de eerste
score ook van Bieshaar. Het duurt ruim vier minuten voor Slowakije
het scorebord voor het eerst doet verspringen.
Bieshaar en de scheidsrechters zijn
geen vrienden vandaag; hij krijgt aanvallende fout na aanvallende
fout, en gaat naar de bank. Maar dat krijgt Oranje er niet meer
onder; dat blijft fanatiek verdedigen, reboundt veel beter dan de
Slowaken, gaat hard in transitie, en weet nu wel heel aardig te
finishen. Het derde kwart eindigt bij 60-36.
In de laatste tien minuten van het B-EK
was er bij Slowakije -behalve van af en toe een driepunts-poging-
weinig gevaar meer te duchten. Mark Laros -die eigenlijk nog maar
anderhalf jaar serieus basketballt!- kwam als laatste van de bank, en
toen hij scoorde kwam die hele bank juichend omhoog. De winst was een
feit bij 76-46.
Gelukkig dus toch een redelijk positief
resultaat -en vooral een wedstrijd gespeeld op een manier waar Oranje
MU20 van 2016 zich niet voor hoefde te schamen- als afsluiting van
een lange zomer intensief basketball, die toch een gevoel van
teleurstelling -want: er had meer in gezeten- zal achterlaten bij
team en staf.
Het begon met Rens Butter die scherp en
zeer actief was, en sleurde en sleurde. Vervolgens sloot Freek Vos
aan en was hij degene die een streep trok: tot hier en niet verder,
en vanaf dat moment liep het bij Nederland. Coen Stolk ging goed
meedoen, en de rest sloot aan. Nederland liep fast-breaks -vanuit de
rebound, dus niet alleen uit steals- en dat hadden we dit toernooi
ook nog niet veel gezien.
Misschien was dat dus het verhaal van
dit toernooi; de leiders moesten het voortouw nemen en de rest
meenemen.
Rens Butter kwam aardig in de buurt van
een tripple-double -of zelfs een quadruple-double!- met 11 punten, 13
rebounds, 9 assists, en 7 steals, hij trok ook 6 fouten. (+/- 32)
Freek Vos had in 22 minuten, 22 punten,
7 rebounds (5or), en trok ook 6 fouten (+/- 35)
Coen Stolk maakte 12 punten, 11
rebounds(4or), 4 assists (+/- 23)
Raidell De Pree maakte 10 punten, 3
rebounds (+/- 34)
AART DEKKER
Het complete verhaal van deze wedstrijd in cijfers op de
Fiba-europe-site: --- Hier ---
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten