 |
| Goud van oud! © Robert Verboon |
Return of the legends, the final
Door Rob de Keijzer, de originele post op de DBL-site --- Hier ---, en nog veel meer over het Event op de site van New Heroes Den Bosch.DEN BOSCH, 6 april 2019 - 40 jaar geleden; ik was nog geen tiener dus de wedstrijd en de hele weg ernaar toe heb ik niet bewust meegemaakt. Mijn hometown was Den Dungen en je ging vanuit dat dorpje onder de rook van Den Bosch, alleen naar de grote stad voor de markt of een nieuwe broek.
Zaterdag 6 april was ik iets voor vieren in de Maaspoort. Alles en iedereen ademde al nostalgie uit en bij het testen van het geluid en licht kreeg ik al kippenvel. En dan heb ik, zoals gezegd, het destijds niet bewust meegemaakt. Wat moet dat doen voor de mensen die er destijds wel bij zijn geweest en nu alles nog een keer mogen beleven.
De middag begon met de opkomst van de spelers. Kees Akerboom, Jan Dekker, Theo Kropman, Dan Cramer, Buff Kirkland, Al Faber, ze zijn de laatste weken allemaal al een keer de revue gepasseerd. Een voor een werden ze naar het podium geroepen door Ronald van Dam. Kippenvel bij iedereen, zelfs de jeugd had groot respect voor deze (oud) spelers.
Na de speech van Bob van Oosterhout en anekdotes van Rob van Essen en Jan Dekker was het tijd voor Mart Smeets om wat te vertellen over die tijd. Rinus de Jong werd natuurlijk meerdere malen in het zonnetje gezet, en toen hij even later zelf aan het woord kwam werd het ‘de godfather van het Nederlandse Basketbal’ even teveel.
Het was Ton Boot die de huldiging beëindigde met de woorden: “Dit was in die tijd een van de beste teams van de wereld. Je had Real Madrid, Maccabi Tel Aviv en noem ze maar op. Maar wij wonnen daarvan. We waren de beste van Europa. Na de NBA kwam Europa. Canada en Australië waren nog toplanden. Kroatië en Litouwen bestonden in die tijd nog niet. Je had de NBA, en dan kwam Europa. En daar stonden wij met dit team.”
De spelers mochten het podium af en konden zich tussen de fans gaan mengen. Ongetwijfeld zal daar nog het een en ander besproken zijn uit vervlogen tijden en dan met name die legendarische halve finale wedstrijd in de Vinkenkamp tegen Sinudyne Bologna.
Rond half zes begon de wedstrijd tussen Nashua en de oud-internationals. Starting five, zoals verwacht, waren Faber, Akerboom, Cramer, Kropman en Dekker. De oud-internationals begonnen furieus en hadden binnen een paar minuten reeds een 2-13 voorsprong genomen. Voor Nashua was het Jan Dekker die voor de score mocht tekenen, bij de oud-internationals liet met name Marco de Waard zien zijn vizier nog steeds op scherp te hebben. Bij 4-13 was het de oud-speler van de Indiana Pacers en Seattle Supersonics, Terrence Stansbury die met twee scores Nashua weer in de buurt van de oud-internationals bracht. Uiteindelijk bleef de ruststand steken op 14-19.
Het tweede bedrijf werd ietwat ingekort zodat de avondwedstrijd op tijd kon beginnen. Nashua pakte deze tweede helft overtuigend met 13-8 waardoor er een mooie 27-27 stand op het bord stond aan het einde van de wedstrijd. Buff Kirkland kreeg halverwege de wedstrijd een banner aangeboden vanwege zijn verdiensten voor het Bossche Basketbal. Hij speelde in totaal vier seizoenen in Den Bosch en werd even zo vele malen uitverkozen tot het All Defense Team. Hij werd in die periode met Den Bosch drie keer kampioen.
Tijdens de gewonnen avondwedstrijd, die New Heroes speelde in Nashua tenue, werd ook Rinus de Jong nog een keer in het zonnetje gezet. De tribune aan de businessclub zal voortaan door het leven gaan als de Rinus de Jong tribune. Een mooi eerbetoon aan een van de grootheden van het Nederlands Basketbal.
Een memorabele dag kwam ten einde. Helden werden geëerd, anekdotes werden opgehaald, de spelers mengden zich nogmaals tussen de fans en zochten daarna de kleedkamer op en de fans verlieten zeer tevreden de zaal. Wat er deze dag in de Maaspoort op het veld stond, zal vele fans nog lang in het geheugen gegrift staan.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten