SHARTIE AART DEKKER
Hier word ik heel erg Treurig van; het Uitsterven van een (Hogere) Diersoort
Als ik dan - in het onderstaande artikel - dingen lees als:'Dood door een Hartaanval' &
'Intussen gaan in Mexico steeds meer stemmen op die zeggen dat het tijd is om de vaquita te laten gaan...'
... Zo (of nog veel botter) praat de Braziliaanse president over de Inheemse Volken in zijn land...het is van een Treurigheid; wanneer is genoeg genoeg? Wanneer krijgen genoeg mensen door dat het op deze manier NIET VERDER KAN GAAN?
(AD)
En toen waren er nog 9 – Californische bruinvis is bijna verdwenen
Natuurbescherming Het lijkt erop dat de meest bedreigde walvisachtige ter wereld binnenkort uitsterft. Volgens recente schattingen zijn er nog maar een handvol Californische bruinvissen in leven. |
| Illustration of Vaquita / Cochito / Gulf of California porpoise (Phocoena sinus), Phocoenidae, endangered (Wildlife Art Company).Martin Camm Martin Camm (WAC) |
Het ziet er slecht uit voor de vaquita (Phocoena sinus). Afgelopen maart trok de Mexicaanse marine weer een dood exemplaar van deze bruinvissensoort uit het zeewater. Onderzoekers schatten dat er nog tussen de 6 en 22 individuen rondzwemmen, hoogstwaarschijnlijk niet meer dan 10. Ze beginnen de hoop te verliezen. „Ik denk niet dat we deze soort nog kunnen redden”, schrijft Francisco Gómez Díaz in een e-mail. Hij is bestuursvoorzitter van het Walvis- en zeewetenschapsmuseum in Baja California Sur en probeert al jaren de vaquita voor uitsterven te behoeden, net als Jorge Urbán Ramírez, zeebioloog aan de Mexicaanse universiteit Baja California Sur in La Paz. Die aarzelt lang over het antwoord op de vraag of er nog hoop bestaat en zucht dan. „Ik denk dat ik ja moet antwoorden. Maar het zijn heel moeilijke tijden.”
Als de vaquita uitsterft, zou het na de Yangtze-rivierdolfijn de tweede walvisachtige zijn die door menselijk toedoen is uitgeroeid. Natuurorganisatie IUCN heeft sinds 2008 81 zoogdiersoorten uitgestorven verklaard. De meeste daarvan zijn knaagdieren. Van nog eens dertig zoogdiersoorten wordt vermoed dat ze zijn uitgestorven; die zijn al meer dan elf jaar niet meer gezien.
De mensenschuwe vaquita wordt ook wel de Californische bruinvis genoemd. Het dier leeft in ondiepe lagunes in het noorden van de Golf van Californië, voor de Mexicaanse kust, en is de kleinste bruinvis ter wereld: ze worden zo’n 1,50 meter lang. Sinds 1996 is de soort met uitsterven bedreigd.
Omdat vaquita’s bijna even zo groot zijn als totoaba’s, blijven ook zij in de netten hangen en verdrinken dan. Al jaren is het gebied waar de laatste vaquita’s leven beschermd. Vissen met kieuwnetten, op welke vissoort dan ook, is verboden. Maar dat verbod werkt niet. „Op dit moment zijn er legale en illegale vissers aan het werk, buiten en binnen de verboden zone”, zegt Urbán Ramírez. Sinds 2015 slinkt de bruinvispopulatie jaarlijks met ruim de helft. In dat jaar schreven onderzoekers dat de soort vermoedelijk over tien jaar zal uitsterven als het kieuwnettenverbod niet wordt gehandhaafd.
Het visserijverbod heeft de mensen in de regio te gronde gericht, vertelt een Mexicaanse deskundige uit de visindustrie die anoniem wil blijven. Hij denkt dat het het beste voor de mensen zou zijn als de vaquita eindelijk uitsterft – een mening waarmee hij niet in de krant wil staan. „Vissers zitten nu werkloos thuis, beginnen te drinken – en kijken toe hoe illegale totoaba-vissers het grote geld verdienen.” Juist het verbod dreef dus vele vissers de lucratieve handel met totoaba’s in.
Eind maart, tijdens een botsing tussen het leger en illegale vissers, raakte een man door een schot gewond. Hij was van de regering overgestapt naar de illegale totoaba-vissers. Het kwam tot een opstand, vissers staken overheidsgebouwen, -boten en -auto’s in brand. Het Walvis- en zeewetenschapsmuseum bracht zijn schip uit de buurt van het vaquita-gebied. Daarmee gingen natuurbeschermers op zoek naar kieuwnetten om ze uit het water te halen. „Onze bemanning is in gevaar door deze criminelen, en de overheid kan onze veiligheid niet garanderen,” schrijft Gómez Díaz.
Zelfs verder onderzoek naar het aantal overgebleven vaquita’s is bijna onmogelijk geworden, zegt Rojas-Bracho. Onderzoekers nemen de typische ‘klik’-geluiden van bruinvissen onder water met akoestische detectors op. Uit het geluid maken ze op hoe de populatie zich ontwikkelt. Maar volgens Rojas-Bracho hebben illegale vissers bijna alle detectors gestolen.
In december werd Mexico’s nieuwe president beëdigd, Andrés Manuel López Obrador. Natuurbeschermers hoopten dat de nieuwe linkse regering eindelijk actie zou ondernemen. Onlangs publiceerde zij haar programma voor de regio. Volgens Urbán Ramírez klinken de intentieverklaringen prima, zoals het uitbannen van alle illegale visserijactiviteiten en het steunen van de lokale visserij met toerisme en aquacultuur. „Maar ze laten niet zien hoe of wanneer ze hun doel willen bereiken. Voor mij lijkt het erop dat de overheid heeft gekozen om niets te doen met betrekking tot de vaquita, en te wachten op zijn uitsterven.” Hij vermoedt dat de overheid de aandacht daarna op de lokale gemeenschappen en de vissers wil richten, zonder druk van milieuactivisten.
Het is een doodzonde, zegt Rojas-Bracho, want volgens wetenschappers is de soort nog wel te redden. „Alle dode dieren die we hebben losgemaakt uit de kieuwnetten zijn gezond en hebben een volle maag. Ze aten dus toen ze verstrikt raakten en verdronken.” Hoewel er weinig dieren over zijn, blijkt de soort genetisch gezond; de vrouwtjes krijgen nog steeds kalfjes. „Alles wijst erop dat de soort zal terugkomen als je stopt ze te doden,” zegt Rojas-Bracho. Dierenarts Frances Gulland, lid van de internationale vaquita-redding-commissie CIRVA, bevestigt: „Het beschermen van de vaquita is een complex sociaal probleem, geen complex biologisch of wetenschappelijk probleem.”
Eind vorig jaar hadden de onderzoekers goed nieuws: vrouwtjes kunnen elk jaar een kalfje krijgen in plaats van om de twee jaar, zoals eerder gedacht. „Dat betekent dat de soort kan groeien met 8 procent per jaar,” zegt Rojas-Bracho. Dat is ongeveer het percentage waarmee noordelijke zeeolifanten (Mirounga angustirostris) zich voortplanten, voegt hij eraan toe. Die soort was in het begin van de 20ste eeuw bijna verdwenen; nu zijn er weer meer dan 200.000 exemplaren. Wetten zoals de Amerikaanse Marine Mammal Protection Act van 1972 hadden de noordelijke zeeolifant gered: ze beschermen stranden en andere gebieden waar zeeolifanten zich voortplanten. Bij de vaquita’s zijn wetten en beschermde gebieden alleen niet genoeg.
In 2017 (toen waren er al minder dan dertig vaquita’s) ondernamen onderzoekers inclusief Lorenzo Rojas-Bracho en Frances Gulland een poging om de laatste dieren te vangen. Het plan was om ze in een afgescheiden zeegebied te houden waar ze veilig waren voor kieuwnetten. Maar de actie mislukte. Het eerste dier raakte zo angstig dat de onderzoekers hem meteen weer moesten vrijlaten. Het tweede dier ging dood aan een hartaanval. „Zeer waarschijnlijk is de vaquita niet geschikt om onder menselijke zorg of in semi-gevangenschap te leven,” zegt Rojas-Bracho. Anders dan de bruinvissoort Phocoena phocoena die in de Noordzee leeft: „Die planten zich in een zwembad voort als konijnen. Maar vaquita’s kunnen we alleen proberen in het wild in leven te houden.”
Intussen gaan in Mexico steeds meer stemmen op die zeggen dat het tijd is om de vaquita te laten gaan.
 |
| NRC 290619 / StS / Bron: IUCN, Maps4News |
Als de vaquita uitsterft, zou het na de Yangtze-rivierdolfijn de tweede walvisachtige zijn die door menselijk toedoen is uitgeroeid. Natuurorganisatie IUCN heeft sinds 2008 81 zoogdiersoorten uitgestorven verklaard. De meeste daarvan zijn knaagdieren. Van nog eens dertig zoogdiersoorten wordt vermoed dat ze zijn uitgestorven; die zijn al meer dan elf jaar niet meer gezien.
De mensenschuwe vaquita wordt ook wel de Californische bruinvis genoemd. Het dier leeft in ondiepe lagunes in het noorden van de Golf van Californië, voor de Mexicaanse kust, en is de kleinste bruinvis ter wereld: ze worden zo’n 1,50 meter lang. Sinds 1996 is de soort met uitsterven bedreigd.
Slachtoffers van bijvangst
De zeezoogdieren zijn typische slachtoffers van bijvangst. In de Golf van Californië vissen mensen op de (ook al) bedreigde vissoort Totoaba macdonaldi, waarvan de zwemblaas duizenden euro’s waard is op de zwarte markt in China. De totoaba wordt in de traditionele Chinese geneeskunde tegen allerlei ziekten ingezet. De vissers gebruiken kieuwnetten met mazen waar vissen met hun kop in vast blijven zitten, doordat hun kieuwdeksels blijven steken.Omdat vaquita’s bijna even zo groot zijn als totoaba’s, blijven ook zij in de netten hangen en verdrinken dan. Al jaren is het gebied waar de laatste vaquita’s leven beschermd. Vissen met kieuwnetten, op welke vissoort dan ook, is verboden. Maar dat verbod werkt niet. „Op dit moment zijn er legale en illegale vissers aan het werk, buiten en binnen de verboden zone”, zegt Urbán Ramírez. Sinds 2015 slinkt de bruinvispopulatie jaarlijks met ruim de helft. In dat jaar schreven onderzoekers dat de soort vermoedelijk over tien jaar zal uitsterven als het kieuwnettenverbod niet wordt gehandhaafd.
Het visserijverbod heeft de mensen in de regio te gronde gericht, vertelt een Mexicaanse deskundige uit de visindustrie die anoniem wil blijven. Hij denkt dat het het beste voor de mensen zou zijn als de vaquita eindelijk uitsterft – een mening waarmee hij niet in de krant wil staan. „Vissers zitten nu werkloos thuis, beginnen te drinken – en kijken toe hoe illegale totoaba-vissers het grote geld verdienen.” Juist het verbod dreef dus vele vissers de lucratieve handel met totoaba’s in.Georganiseerde misdaad
„De situatie is erger dan ooit, er zijn overal illegale vissers en de overheid heeft de controle over het gebied verloren”, bevestigt Lorenzo Rojas-Bracho van de Nationale Commissie van Beschermde Natuurgebieden in Ensenada, een van de voortrekkers in de vaquita-redding. „De georganiseerde misdaad heeft alle visserijbedrijven overgenomen.”Eind maart, tijdens een botsing tussen het leger en illegale vissers, raakte een man door een schot gewond. Hij was van de regering overgestapt naar de illegale totoaba-vissers. Het kwam tot een opstand, vissers staken overheidsgebouwen, -boten en -auto’s in brand. Het Walvis- en zeewetenschapsmuseum bracht zijn schip uit de buurt van het vaquita-gebied. Daarmee gingen natuurbeschermers op zoek naar kieuwnetten om ze uit het water te halen. „Onze bemanning is in gevaar door deze criminelen, en de overheid kan onze veiligheid niet garanderen,” schrijft Gómez Díaz.
Zelfs verder onderzoek naar het aantal overgebleven vaquita’s is bijna onmogelijk geworden, zegt Rojas-Bracho. Onderzoekers nemen de typische ‘klik’-geluiden van bruinvissen onder water met akoestische detectors op. Uit het geluid maken ze op hoe de populatie zich ontwikkelt. Maar volgens Rojas-Bracho hebben illegale vissers bijna alle detectors gestolen.
In december werd Mexico’s nieuwe president beëdigd, Andrés Manuel López Obrador. Natuurbeschermers hoopten dat de nieuwe linkse regering eindelijk actie zou ondernemen. Onlangs publiceerde zij haar programma voor de regio. Volgens Urbán Ramírez klinken de intentieverklaringen prima, zoals het uitbannen van alle illegale visserijactiviteiten en het steunen van de lokale visserij met toerisme en aquacultuur. „Maar ze laten niet zien hoe of wanneer ze hun doel willen bereiken. Voor mij lijkt het erop dat de overheid heeft gekozen om niets te doen met betrekking tot de vaquita, en te wachten op zijn uitsterven.” Hij vermoedt dat de overheid de aandacht daarna op de lokale gemeenschappen en de vissers wil richten, zonder druk van milieuactivisten.
Volle maag
Het is een doodzonde, zegt Rojas-Bracho, want volgens wetenschappers is de soort nog wel te redden. „Alle dode dieren die we hebben losgemaakt uit de kieuwnetten zijn gezond en hebben een volle maag. Ze aten dus toen ze verstrikt raakten en verdronken.” Hoewel er weinig dieren over zijn, blijkt de soort genetisch gezond; de vrouwtjes krijgen nog steeds kalfjes. „Alles wijst erop dat de soort zal terugkomen als je stopt ze te doden,” zegt Rojas-Bracho. Dierenarts Frances Gulland, lid van de internationale vaquita-redding-commissie CIRVA, bevestigt: „Het beschermen van de vaquita is een complex sociaal probleem, geen complex biologisch of wetenschappelijk probleem.”Eind vorig jaar hadden de onderzoekers goed nieuws: vrouwtjes kunnen elk jaar een kalfje krijgen in plaats van om de twee jaar, zoals eerder gedacht. „Dat betekent dat de soort kan groeien met 8 procent per jaar,” zegt Rojas-Bracho. Dat is ongeveer het percentage waarmee noordelijke zeeolifanten (Mirounga angustirostris) zich voortplanten, voegt hij eraan toe. Die soort was in het begin van de 20ste eeuw bijna verdwenen; nu zijn er weer meer dan 200.000 exemplaren. Wetten zoals de Amerikaanse Marine Mammal Protection Act van 1972 hadden de noordelijke zeeolifant gered: ze beschermen stranden en andere gebieden waar zeeolifanten zich voortplanten. Bij de vaquita’s zijn wetten en beschermde gebieden alleen niet genoeg.
Dood door een hartaanval
In 2017 (toen waren er al minder dan dertig vaquita’s) ondernamen onderzoekers inclusief Lorenzo Rojas-Bracho en Frances Gulland een poging om de laatste dieren te vangen. Het plan was om ze in een afgescheiden zeegebied te houden waar ze veilig waren voor kieuwnetten. Maar de actie mislukte. Het eerste dier raakte zo angstig dat de onderzoekers hem meteen weer moesten vrijlaten. Het tweede dier ging dood aan een hartaanval. „Zeer waarschijnlijk is de vaquita niet geschikt om onder menselijke zorg of in semi-gevangenschap te leven,” zegt Rojas-Bracho. Anders dan de bruinvissoort Phocoena phocoena die in de Noordzee leeft: „Die planten zich in een zwembad voort als konijnen. Maar vaquita’s kunnen we alleen proberen in het wild in leven te houden.”Intussen gaan in Mexico steeds meer stemmen op die zeggen dat het tijd is om de vaquita te laten gaan.
Een versie van dit artikel verscheen ook in NRC Handelsblad van 29 juni 2019
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten