Kim Clijsters Comeback in 2020
In this week's news, Hall of Famer and mother of three Kim Clijsters announces her comeback in 2020—and reveals her motivation for returning to the WTA Tour.
**
Kim (Clijsters) III
De emotie laaide hoog op in het koninkrijk zonder regering. De ten dode opgeschreven partijpolitiek, die niets meer klaarkrijgt, werd in haar vreugdeloosheid weggedrukt door jubel en hysterie. Kim Clijsters kondigde na een pauze van zeven jaar haar comeback aan in het professionele tenniscircuit. Een fait-divers zou u denken, maar Kim was in haar gloriejaren niet alleen de nummer 1 van de wereld, voor Belgen was ze ook de incarnatie van onschuld, zuiverheid en moederschap. Een Moeder Teresa aan net en baseline: volks, schalks en nederig. Een vechter met een ongelooflijke spreidstand, die zich in het zweet moest scharrelen voor een set.
Haar comeback werd aangekondigd in een kunstig filmpje op Instagram, wat er op wees dat het geen losse flodder van de verbeelding was. Het was ingestudeerd en derhalve wel overwogen. Ze noemde het zelf een project. Alles in de sport is tegenwoordig project. Ik kan het woord niet meer horen.
Typisch voor Clijsters: op Instagram stelde ze de retorische vraag: „Kan ik tegelijk een liefhebbende moeder zijn en de best mogelijke tennisspeelster?” Het was een gewiekste vraag die het vooroordeel van een verloederd moederschap met een smash wegmepte uit de twijfelende hoofden van haar aanbidders. We moesten haar comeback zien als een gewezen sporticoon dat nog een marathon wil lopen. Aan gehuchtentoernooien zou ze haar tijd niet verdoen, zij ambieerde het grote werk, te beginnen met de Australian Open. Toptien moest kunnen.
In 2012 stopte ze een tweede keer. Ze was 29, winnares van vier grand slams en moeder van een dochter. Zelf zegt ze nu dat ze de laatste tijd steeds beter was gaan tennissen. Ze spiegelde zich aan Serena Williams, ook moeder en toch nog finalist op de US Open. Clijsters is 36 en dus jonger dan Roger Federer. Dat wou ze bij haar comeback eventjes gezegd hebben.
Aan talent heeft het de Belgische nooit ontbroken. In strijdlust kende ze haar gelijke niet. Al had Justine Henin meer verfijning in haar slagen en positiespel. De Waalse Henin was superprofessioneel en daarom minder geliefd in slonzig Vlaanderen. Maar in pure klasse was ze de meerdere van Clijsters. Het tennisduo heeft België op de wereldkaart gezet. Op een ogenblik dat de Rode Duivels nog als potstampers in een wak zaten en wielerprofs niet veel verder kwamen dan veredelde kweemiscoureurs. In die relatieve leegte had het optreden van Clijsters en Henin de kracht van een verschijning.
Comebacks zijn niet alleen maar heroïsch, ze roepen ook weemoed op en nostalgie naar oude tijden. Als het waar is dat de „oude” Clijsters nog resoluut voor een grand slam kan gaan, dan betekent dit dat het vrouwentennis bijna een decade lang als stilstaand water is geweest. Gezapigheid troef. Er wordt al langer met dédain gesproken over vrouwentennis, bij het seksistische af. De terugkeer in het circuit van een ‘ouwe taart’ zal de omkering niet inluiden. Ik zeg niet dat een winnende Clijsters of Williams een belediging is voor het vrouwentennis, maar attractiever wordt de sport er niet op.
Het spel van Kim Clijsters was altijd genereus, maar ook iets te bouwvakkerig. Er zat geen aristocratie in haar forehand. Ze ploeterde te vaak als een tractor van baseline naar net. Dat is te weinig om de vrouwen eer aan te doen. Het vrouwentennis heeft een nieuwe Maria Sjarapova nodig. Kiki Bertens is aardig op weg, maar ik vrees dat ze zal stranden in de subtop. Reserve-koninginnetje van gravel en hardcourt.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten