Coach Vincent van Sliedregt – Aris Leeuwarden
'De Grote Vier' – Heroes Den Bosch, Zorg en Zekerheid Leiden, Donar Groningen en Landstede Hammers Zwolle – met daarna een strijd tussen wisselende teams om plek-5 – die meestal toch binnengehaald werd door Zeeuw & Zeeuw Feyenoord Basketball Rotterdam – dat waren toch zo'n beetje de krachtverhoudingen de laatste jaren in de DBL. Waarbij die vijfde plaats met de start van de BNXT League vorig seizoen natuurlijk aanzienlijk zwaarder ging wegen; het maakt nogal wat uit of je de Belgische Top-5 tegen gaat komen in de Elite-Gold, of de nummers 6 t/m 10 – al is het krachtverschil in België aanzienlijk kleiner dan tussen de top en de staart in Nederland, en daarmee Goud halen in België van zwaarwegender belang dan hier; er zullen er bij de Nederlandse 6 t/m 10 zijn die stilzwijgend blij zijn met Zilver om zo niet tien wedstrijden lang spitsroeden te moeten lopen tegen de Belgische zwaargewichten. Maar in dit tweede BNXT-seizoen heeft Aris Leeuwarden gedaan wat vorig seizoen – onder toen eerste-jaars-hoofdcoach Vincent van Sliedregt – nog net niet lukte; het stond de hele Domestic Fase ruimschoots binnen de Top-5, en alhoewel het nog even spannend leek te gaan worden, handhaafden de Friezen die fraaie plek nu wel. Een mooie gelegenheid om de inmiddels tweede-jaars-coach eens door te zagen met heel veel vragen. Hij beantwoordde ze al voor de tweede fase van start ging, maar door omstandigheden zet ik ze nu pas on-line.
Q-Hey Vincent:
Voor het tweede seizoen op rij verrassen jullie de Nederlandse en Belgische basketballwereld in de Domestic Fase van de BNXT League door mee te doen in de strijd om de vijf plekken in de BNXT Elite Gold – met de vijf beste Belgische en de Top-5 Nederlandse clubs. Vorig seizoen had ik mijn in Dokkum woonachtige ooit basketballende neef al verteld 'Als Aris Leeuwarden straks tegen Charleroi of Oostende speelt, dan kom ik naar Friesland en gaan we samen kijken!' maar misten jullie nipt de boot. We zijn alsnog gekomen toen jullie het Thuisvoordeel van Donar Groningen hadden gestolen door in de eerste uitwedstrijd van de Nederlandse Play-offs te stunten tegen die grootmacht, maar het Friese publiek moest dus nog een jaartje wachten op de gelegenheid een ongekende optocht van vijf Belgische Topploegen – clubs zoals de record-kampioen Filou Oostende, Antwerp Giants, en Charleroi dus! – in de Kalver Dome te kunnen gaan zien spelen. Dit seizoen hebben jullie de hele Domestic Fase ruimschoots in de Top-5 gestaan, maar op de valreep leek het toch nog spannend te worden tussen jullie en Feyenoord Basketball, en met daar de oude rot Toon van Helfteren op de bok, zullen velen hebben gedacht dat het hem wel weer zou lukken... Jullie hadden het geheel in eigen hand; de laatste pot tegen – alweer die Noordelijke Rivaal – Donar winnen zou genoeg zijn geweest voor die felbegeerde Gouden Spot. De Rotterdammers ook – want ze hadden onderling voordeel tegen Aris – maar die moesten hun resterende twee wedstrijden winnen, waarvan de laatste uitwedstrijd in Den Bosch tegen het nog ongeslagen Heroes al werd dik werd verloren, en trouwens ook de laatste thuiswedstrijd tegen BAL. Dus ging jullie laatste thuis-derby tegen Donar 'slechts' om de vierde plaats in een goed gevuld Kalverdijkje. Voor velen waarschijnlijk toch weer verrassend; jullie maakten er met met 88-80 winst een Clean-sweep van tegen Donar en werden daarmee in de tussenstand gedeeld derde met Landstede – onderling hebben zij voordeel – maar vóór nummer vijf Donar, wat wellicht later in het seizoen thuisvoordeel oplevert in de play-offs om de Nationale titel. Een prachtige afsluiting van de BNXT Domestic Fase dus. Hadden jullie vooraf getekend voor dit resultaat? Wanneer zagen jullie dat jullie een dit seizoen solide Top-5-team zijn? Vonden jullie het zelf even spannend als de buitenwereld deze Donar-Aris-Feyenoord-strijd zag?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
Laten we voorlopig nog maar met beide benen op de grond blijven; er is nog heel veel te doen om Friesland op alle niveaus, en ook als organisatie, onszelf als 'Gold' te zien. Sportief gezien is de eerste zwaluw dus wel al gesignaleerd, maar die Top-5 halen en vervolgens ook echt meedoen, zijn ook nog verschillende zaken. Desalniettemin genieten we van de cultuur hier, en de fijne mensen om ons heen. Dat is enorm waardevol, en daar willen we voorzichtig mee omgaan, terwijl we verder bouwen. Als coach zou ik nooit tekenen voor een Top-5; persoonlijk wil ik maar één ding, en dat is winnen – als resultaat van de groei die we teweeg brengen – die Elite Gold halen is dus geen doel op zich. We kijken vooral naar onszelf, en hoewel spelers en fans die spanning vast wel ervaren, probeer ik alleen bezig te zijn met hoe we elke kans om te groeien benutten.
Q-Hey Vincent:
Het
krachtverschil tussen de absolute Topclubs in Nederland – welke zou
jij trouwens als zodanig bestempelen, en waarom? En hoe zou je de
andere Nederlandse clubs wat dat betreft categoriseren? – lijkt dit
seizoen misschien wel groter dan ooit. In België leek dat
aanvankelijk ook sterker dan eerdere seizoenen te gelden, maar mijn
indruk is dat – 'de normaal' – daar lopende het seizoen ietwat is
hersteld. Ik heb begrepen dat er bij een aantal Nederlandse
'Silver'-coaches enige vrees leeft voor een te groot krachtverschil
met de aanstaande Belgische tegenstanders in de gecombineerde fase.
Hoe zit dat voor jou/jullie, zeker nu jullie dus de Belgische Top-5
gaan treffen?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
Het lijkt erop dat we hier een herhaling van zetten gaan doen. Het zal me een worst zijn hoe iedereen daar naar kijkt en wat mensen topclubs vinden. Ons werk is om elke dag vooruit te gaan, en er is geen club in de hele BNXT die perfect is. Natuurlijk kun je wel leren van wat die clubs goed doen, en welke fouten ze maken. Er is wel een ondergrens waar we met Aris krap aan aan voldoen – qua financiën, diepte van het team en faciliteiten – om een volwaardig team te zijn in deze competitie. Zonder een competitieve 5-tegen-5 op de training – wegens gebrek aan personeel of niveau, of zonder een compleet plaatje aan faciliteiten – ben je bij voorbaat wel al erg in het nadeel. daar is België als competitie over de breedte klaarblijkelijk verder mee.
Q-Hey Vincent:
We
spraken elkaar vorig seizoen uitgebreid tijdens de Play-offs. Je
inschatting was toen dat er in Leeuwarden weleens een dusdanige
leegloop zou kunnen komen, dat je dit seizoen misschien wel op een
paar spelers na met een geheel nieuwe ploeg zou moeten beginnen. Dat
lijkt mij toch nog aardig meegevallen? Hoe is het gelukt om de
blijvers vast te houden? En hoe is het je gelukt opnieuw zo'n
competitieve ploeg bij elkaar te krijgen?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
Vier spelers zijn bij ons gebleven, waarvan drie belangrijke Nederlandse spelers in de rotatie. Mijns inziens ligt de sleutel van onze rekrutering in de waarheid vertellen; waar we staan, wat er nog te doen is, welke verantwoordelijkheid er allemaal nog op te pakken valt. Dat trekt een type mensen aan waar je snel diepgang mee kunt bereiken en dat kritisch is op de eigen prestaties. Dan vormt zich een cultuur van mensen die bang zijn voor de juiste dingen; spijt dat je niet meer hebt gedaan, en van gemiste kansen. Geen angst om op je bek te gaan; dus durf en werklust komen dan boven drijven. Dat is de halve strijd die je in de zomer al kan winnen. Dat weten natuurlijk wel meer coaches; dus je moet simpelweg harder zoeken en meer werk verzetten die mensen te vinden.
Q-Hey Vincent:
Hoe heeft het seizoen tot nu toe zich voor jullie ontwikkeld? Mijn gevoel is dat jullie zo'n beetje iedere enigszins winbare wedstrijd ook daadwerkelijk hebben binnengehaald, dat jullie enkele keren – vooral in het begin? – stevig hebben gestunt, maar dat het in de meeste wedstrijden tegen ploegen die eigenlijk aan hun stand verplicht waren van jullie te winnen, er na soms grote voorsprongen uiteindelijk een kantelpunt kwam waarin jullie die voorsprong niet konden consolideren. Bij dat laatste denk ik bijvoorbeeld aan de thuiswedstrijd tegen ZZ Leiden. Schets het seizoen eens in: Stunts – Reguliere Wins & Losses – Tegenvallers?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
Dat is dus weer lastig, we proberen namelijk buiten het tactische en personele, ons niet te veel bezig te houden met welke club, stunten of tegenvallers, topclubs en Must-wins. Hou het bij jezelf en leer van je fouten. Natuurlijk was de seizoens-opener tegen Yoast voor de vele spelers met een Yoast-verleden pijnlijk (ongeveer 15 punten voor aan de start van Q4 en uiteindelijk 92-94 verlies), maar ook dat heeft er juist weer toe geleid dat er op de training weer stappen werden genomen. Voor mij persoonlijk was in een volle topsporthal in Rotterdam (mijn thuisstad) een draai om de oren krijgen (87-70) van meester Toon ook even slikken. Maar juist die video moet je vaker terug kijken dan de andere. Af en toe is nederigheid door verlies, precies wat je nodig hebt om bij jezelf te rade te gaan over wat er beter kan, nadat je je door winnen laat verleiden je eigen ego te geloven. Ik was er weer ingetrapt.
Q-Hey Vincent:
Kan je voor de Algemene Basketball Liefhebbers die jullie nog niet – zo vaak – bezig hebben gezien dit seizoen eens een 'Kijkwijzer' geven – als voorbereiding op de aankomende wedstrijden? Wie zijn je spelers, welke rol spelen ze, op wie moeten de Echte Liefhebbers zich vooral eens concentreren om te begrijpen waarom jullie ploeg het met een relatief beperkt budget toch zó goed doet? En welke spelers zijn de spelers die het spelletje van Aris aantrekkelijk maken?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
Hopelijk kunnen mensen waarderen hoe we –
ondanks onze onervarenheid – toch snel tot steeds betere
beslissingen komen. Het Basketball-IQ van de spelers bloeit bij
vlagen op, en dat resulteert op zulke momenten in een hoeveelheid
assist- en scorings-percentages die je normaal ziet bij teams met een
gemiddeld hogere leeftijd. Voorop in dat aspect van het spel lopen
spelers als Tim Hoeve en Kristin Palsson – die dat vaak doen met
de bal in hun handen – waar – wat minder opvallend – Tom
Kubank, Reinder Brandsma en Shaq Doorson juist van de bal af veel
weten te creëren. Daarnaast proberen we dus verdedigende rotaties
teweeg te brengen om onze driepunt-schutters Catch& Shoot-opties
te geven. Kaleb Warner, Bob Berghuis, Tom, Kristin en Tim kunnen dat
allemaal prima. Keevan Veinot is de Go-to-guy die vaak gevraagd wordt
Plays te maken, en daar mag Ron (Cameron) Satterwhite zich ook onder
rekenen – al doet die het vaker met de assist. Aan de andere kant
van de vloer – in de verdediging – proberen we tactisch slim
ons gebrek aan lengte onder de borden op te lossen, en daar is Shaq
natuurlijk onze enige troefkaart. Daarnaast hebben we veel
veelzijdige verdedigers, en kunnen we dus naar hartenlust switchen en
agressief zijn, en proberen we te bepalen welke opties we weg willen
nemen op basis van personeel en scouting.
Q-Hey Vincent:
Jullie hebben dus de Elite Gold Fase gehaald. Wat mag het publiek in die tien wedstrijden van jullie verwachten? En waarom moet die Kalverdome 'gewoon' iedere keer uitverkopen?
Antwoord Vincent van Sliedregt:
Wij willen ons verhaal van 'durf, gezamenlijke kracht en hard werken' blijven vertellen. En dat is ook het enige wat men moet verwachten van ons team; elke dag, niet alleen die tien wedstrijddagen... Natuurlijk hoop ik dat dat resoneert bij de mensen. We hebben – zoals ik al eerder zei – een mooie groep mensen die juist daarvoor komen, dat publiek groeit, winst of verlies; dat zijn de toeschouwers die je wilt, die je club steunen omdat ze ergens voor staan waarmee je je identificeert. Voorspellingen en doelstellingen laat ik over aan de vele glazen bollen die ons Basketball-landje rijk is.
Dit was Deel-1 van 'heel veel vragen aan Vincent van Sliedregt'. In de volgende afleveringen – die de komende dagen zullen volgen – kijken we wat verder vooruit dan dit seizoen, bespreken we de ontwikkeling van zowel de BNXT-League als Aris Leeuwarden daarbinnen en hebben we het onder andere over Jeugd/Talent en Oranje Basketball en en wat specifieke zaken zoals Matthew Otten waarmee hij voorheen een tandem vormde bij Yoast United.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten