donderdag 27 oktober 2011
And the band played...Radar Love
Een uur na de wedstrijd stond ik nog steeds op mijn plekje op de tribune, dat was het moment dat de schoolband van Stanford University 'Radar Love' inzette, de all time klassieker van de Golden Earring, de band waarvoor ik ooit nog posters plakte in Dordrecht en die voor mij, als (inmiddels) 25 jaar import Hagenees natuurlijk ook een speciaal plekje in mijn muziekgevoel had. Ik dacht: het zal niet waar zijn "9 uur tijdverschil met thuis, het is hier nog geen 3 uur in de middag, ik heb zojuist een van de meest spectaculaire buzzer-beaters ooit gezien in een ook weer unieke omgeving en sfeer; Stanford University, knettergekke fans, en de band speelt Radar Love(!?), wat een surreal gevoel..." Het was nog steeds druk op en rondom de vloer, maar het was het moment dat ik dacht "ik moet wat gaan doen; naar beneden; ik moet de coaches opzoeken!". Ik zette mezelf in beweging...
Later die week kocht ik het beste sportblad ter wereld, Sports Illustrated, er stond een poster in van het laatste schot van de wedstrijd, ik zag dat op rij-1, een paar meter voor alle andere fans (iedereen in de zaal stond al), alumni Tiger Woods stond, op dat moment nog de Golf-god van de wereld; dat hij er ook was (hij stond ongeveer recht voor mijn zitplaats die een ring hoger was, was me tijdens de wedstrijd niet opgevallen...
Het was een memorabele wedstrijd, hier het einde:
Niet de SI-poster, maar wel het moment:
Het verhaal van de wedstrijd op ESPN (met dank aan Matt Harryz)
Het wedstrijdverslag in USA-Today
Labels:
Aart Dekker,
Basketball,
Hier word ik vrolijk van,
NCAA
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten