Zielige Rietje, (ooit) de 'sterke man van Nederland'

Ik ben geen vriend van Rite, sterker nog ik heb haar een paar keer bij de enkels afgezaagd en door de shredder gehaald in mijn columns, ook is de meest geschikte bijnaam voor dit fenomeen m.i. 'Monster-Verdonk', en dat mag iedereen letterlijk interpreteren, want zo bedoel ik het ook!

Verdonk, die door VVD-cryptofacisten zoals Kamp, werd binnengehaald als 'sterke vrouw/man', omdat men dacht met haar aan het roer 'gewenst hard-VVD-beleid' gemakkelijker door te kunnen voeren van wege haar 'charme' (ja, het is echt waar: binnen die kringen geldt (of gold) Verdonk als 'Charmant'!), holde al snel het fundament van de liberalen uit en bracht slechts ruzie en twee-, drie- en vierspalt voor deze flutgroepering in de politiek. Nadat ze eigenmachtig de andere vrouwelijke coryfee, haar eigen 'vriendin' Hirschi Ali, de politiek, het land en de concurrentie uit had gewerkt, begon ze met het slopen van 'Kroonprins Flutte'; hetgeen haar bijna nog lukte ook, toen ze de verkiezingen voor partijleider nipt verloor. In haar eentje was ze trouwens in de peilingen van die periode groter dan de VVD als geheel, hetgeen haar overmoedig maakte. Ze begon dus voor zichzelf en zette een nieuwe partij op; ja, een echte partij, dus niet een willoos vehikel dat slechts dient ter eer en meerdere glorie van de grote leider zelf, zoals de PVV van Wilders. Na lang dubben over welke naam onder opportunistische kiezers het meeste rendement zou opleveren, koos Rietje Verdonk voor TON, nou ja eigenlijk was de naam Trots op Nederland, maar de media werkten niet mee, dus werd het TON... Inmiddels was Wilders ook voor zichzelf begonnen en, omdat hij nu eenmaal vele malen slimmer (en ook gevaarlijker!) is dan onze Rietje, begon zijn zegetocht die tot de dag van vandaag aanhoudt. Verdonk viel van de ene ruzie in haar gelederen, in de andere rel, en bleek de weelde van een politieke stoel zonder back-up apparaat in het geheel niet aan te kunnen, zoals natuurlijk te verwachten was. Toch heeft TON enkele afgevaardigden in gemeenteraden, B&W's (of zijn die al weer weg?), etc. Maar ja, daarvoor was 'ons Rietje' geen beweging begonnen; hard werken en zelf niet continu in de schijnwerpers staan was niet precies haar doel. Zij wilde minimaal minister, maar eigenlijk ongekroonde koning van Nederland worden; MP dus. Dat dat er niet meer inzat kreeg ze langzaam aan door. Afgelopen week verlegde ze daarom de koers; ze wilde haar 'beambten' aanbieden aan Wilders, in ruil voor een toekomstige ministerspost in Wilders-I. De simpele ziel had er alleen niet bij stilgestaan dat haar aanhang, die natuurlijk ook hard hadden gewerkt voor hun respectievelijke zetels, dat misschien wel helemaal niet zouden willen... Soort zoekt soort, dus die mensen zijn ook allemaal opportunisten en kort door de bocht, dus die stribbelen tegen...en gelijk hebben ze (voor een keertje dan)! Dit blijkt o.a. uit de volgende Weblog van TON-beambten die Niet Trots meer zijn op TON; Troots-op-Niks