Basketball Column: Nog eens Publiek, en meer (Planning Competities)

'Rust, Reinheid en Regelmaat', het is een oud gezegde omtrent 'gezondheid en goed functioneren', en het wordt mij in relatie tot mij gezondheid weleens als suggestie gedaan (“Zou dat – eerder naar bed gaan bijvoorbeeld – je niet kunnen helpen?”, zegt men dan, goed bedoelend).
Mij hoef je er niet van te overtuigen dat het een nuttig gezegde is, en dat het goed is voor een mens, zelfs voor jonge, sterke, en gezonde mensen, om je (tenminste een beetje) aan deze volkswijsheid te houden...was het maar zo simpel, denk ik dan – aan mijn eigen situatie denkend – weleens...

Er zit natuurlijk veel wijsheid in dit soort gezegden, en – even vanzelfsprekend – gelden ze niet alleen voor individuen; ook voor gezinnen, families en organisaties, gaan dit soort principes op.

Mij kwam, in korte tijd meerdere malen zelfs, onder de aandacht dat het toch zo langzamerhand bar gesteld is met het principe 'Planningen' in het Nederlandse Basketball, en daarmee met de 'Regelmaat', c.q. Voorspelbaarheid, en uiteindelijk met een stukje gezondheid van het Nederlandse Basketball.


Voorbeeld-1, ik borduur hier door op mijn recente column “Publiek, .., en nog eens publiek”:

Het schema van de DBL is – voor de oppervlakkige beschouwer (en behoort niet een groot deel van de potentiële toeschouwers voor de DBL tot deze categorie?) – zo langzamerhand een onbegrijpelijk en ondoorzichtig fenomeen geworden. Ik herken er, voor mezelf in elk geval, niet al te veel regelmaat meer in. Maar ook voor spelers, coaches en teams (dus clubs) lijkt de huidige praktijk me verre van ideaal als het om een begrip als 'Regelmaat' gaat; het is vaak hollen of stilstaan, en veel patroon valt er niet in te zien.

Laat ik me beperken tot de potentiële toeschouwer; zo iemand zal – is mijn stellige overtuiging – veel vaker komen, als hij(/zij) in het achterhoofd heeft dat de club(s) die hij misschien wel zou willen bezoeken, grosso modo om de twee weken op een vaste dag in het weekend thuis speelt, en af en toe thuis doordeweeks op een vaste avond. Ik bekijk het DBL-schema vaak, en grotendeels in zijn geheel (dus het schema van alle teams, over een wat langere periode). Maar ik heb nu ook weer geen tijd om er mijn wiskunde-boeken bij te moeten pakken om de eventuele regelmaat te ontdekken. En het is me dit seizoen dus al zeker tussen de 5-10 keer overkomen dat ik een wedstrijd misschien best had willen zien, maar dat die op een voor mij (inmiddels – vanwege andere incidentele afspraken –, maar ook door andere oorzaken) dusdanig onvoorspelbaar moment is ingepland, dat ik niet meer kon, of dacht “Dat valt niet lekker, dus laat ik maar eens overslaan...”, tenslotte is het recent ook al meer dan eens overkomen dat ik een wedstrijd gemist bleek te hebben waarvan ik dacht dat het nog even duurde voordat hij in het schema aan de beurt was...

Het kan natuurlijk geheel aan mij liggen; een mens wordt ouder, je hebt het allemaal minder op een rijtje, etc... Maar ik heb het gevoel dat dat allemaal – alhoewel gedeeltelijk waar – toch nog wel meevalt; ik ben dan ook wel weer zo arrogant o, te denken dat als iets mij overkomt, het ook anderen overkomt. De vraag is dus meer: “Hoeveel mensen delen dit soort gebeurtenissen met mij?” En: “Waar komt dat dan door?”

Mijn gevoel is dus dat je tegenwoordig zowat een persoonlijke assistent nodig hebt om uit te zoeken/bij te houden waar/wanneer de wedstrijden zijn, en dat de planning van het wedstrijdschema je daarbij eerder tegenwerkt, dan dat het je helpt.

Ik ben dan misschien wel geen 'Gemiddelde Fan', maar ik ben ook geen clubgebonden liefhebber, en dat betekent waarschijnlijk juist dat ik het schema op dezelfde manier bekijk, als de meeste in basketball geïnteresseerde mensen dat doen; en dat is dus anders dan de mensen die tot de harde kern van toeschouwers van een club behoren. Die harde kern gaat vaak, of tenminste regelmatig. Alle andere potentiële toeschouwers zijn selectiever in het zoeken naar gelegenheden om (weer) eens naar een wedstrijd te gaan kijken. Mijn afwijking ten opzichte van de meeste 'algemene basketball-liefhebbers' zit hem in het feit dat ik – per dag dat ik zou kunnen gaan - bekijk waar er wedstrijden zijn, en meestal zeker drie, vier clubs meeneem in de overweging, – en sommige dagen/weekends alle wedstrijden – terwijl veel andere 'niet vast bezoekers' het bij een (of twee) clubs/plaatsen zullen houden.

Het is me dit seizoen dus regelmatig overkomen dat ik een wedstrijd miste, die ik in voorgaande seizoenen waarschijnlijk wel bezocht zou hebben.
Waar dat aan ligt? Volgens mij omdat er te weinig vastigheid en ritme in het wedstrijdschema zit, zodat ik er – o.a. bij het maken van andere afspraken – weleens over het hoofd zie dat er wellicht ook een wedstrijd zou kunnen zijn op berijdbare afstand...

Ik vraag me dus af of er wellicht niet veel meer potentiële incidentele toeschouwers zijn die wedstrijden missen die ze wellicht best zouden willen gaan bekijken, of – erger nog – er misschien wel veel van die potentiële incidentele toeschouwers zijn die grotendeels afgehaakt zijn bij het regelmatig live volgen van DBL-wedstrijden en dan – al dan niet – wellicht weer aanhaken als ze eens iets in de krant lezen, op de radio horen of op TV zien; in de Halve- / Finals van de Play-Offs bijvoorbeeld? Kortom: “zou het niet eens best zo kunnen zijn dat de onregelmatigheid van het wedstrijdschema veroorzaakt dat aanzienlijke aantallen potentiële toeschouwers wegblijven?”
Ik denk dat dat best eens het geval zou kunnen zijn!

De vraag is alleen ook, of deze vraag door lezers van deze column beantwoord kan worden?


Voorbeeld-2: Over “berijdbare afstanden” gesproken:

Kort geleden meldde een andere basketball-junk mij dat het jeugdteam van zijn zoon, een weekend eerder in de landelijke jeugdcompetitie, tweemaal in drie dagen met zijn team vanuit West-Nederland naar Groningen moest. Dat is dus 1000 kilometer, kort door de bocht 10 uur rijden in een weekend! Zijn we nu helemaal van de ratten besnuffeld?

Niet lang daarvoor merkte ik dat een 'andere zoon van', ZES(!) weken lang geen enkele wedstrijd had in een semi-landelijke competitie!

Het zijn twee heel andere voorbeelden van 'niet optimale Planning', dan het publieks-onvriendelijke programmeren van wedstrijden op het hoogste niveau hierboven. Maar toch...is er ook in dit soort gevallen nu echt niemand die eens achter zijn oor krabt, en dan tot de conclusie komt dat dit soort zaken in de jeugd-/amateur-klasses gewoon niet mogelijk zou moeten zijn?!

Discussie? Graag!

AART DEKKER



PS. Wat extra leesvoer als het gaat om publiekscijfers van Professioneel Basketball; hoe zit het in Europa/bij de Top? Daarvan kwam ik een leuk artikeltje tegen op de Basketball-krant van het Agentschap Court-Side:

http://www.court-side.com/news/blog/attendance-revenue-top-ne-european-teams/