Youp werpt nieuw licht op Poetin, Rutte/Flutte, Eurlings en onze kansen op het Winnen van het EuroVisie Song Festival...

Ik neem zaken van Oorlog en Vrede zeer serieus; er is - mijns inziens - weinig zo belangrijk als dat. En wij zijn op dat gebied natuurlijk, net als voor WO-I, tamelijk diep in slaap gesukkeld; zo schreef ik jaren geleden al een brief (die werd geplaatst in dagblad Trouw, of de Volkskrant, daar wil ik af zijn), dat ik het van de ratten besnuffeld vond dat de 'militaire macht Nederland' ergens in een noodsituatie niet eens een (1!) helicopter kon leveren, terwijl men 'de JSF' moest en zou kopen voor vele miljarden. Inmiddels is de situatie nog veel erger; de zeevarende natie heeft nauwelijks nog een Marine, de tanks zijn uitverkocht, en van de JSF (die er nog steeds moet en zal komen) kunnen we geloof ik minder dan de helft van het eerst 'noodzakelijke' aantal JSF-vliegtuigen kopen van het beschikbare budget. Dus krijgen we er te weinig, denk ik dan... En het worden er vast, voordat het toestel aan Nederland geleverd zal worden, nog eens de helft minder dan we nu denken... Ik zeg: koop een vliegdekschip met een paar Europese Jachtvliegtuigen, en - vooral -, veel helicopters; dan zijn we heel wat meer mans dan straks volgens de planning van minister Hennis-Plastaert het geval zal zijn. Want laten we wel zijn, Obama heeft natuurlijk gelijk met zijn boodschap dat EUropa, dus zeker Nederland, financieel meer over moet hebben voor eigen veiligheid, bescherming van handelsbelangen, en principes; we zijn gewoon een stelletje parasitaire 'free-riders', dat veel te zwaar leunt op de Amerikaanse militaire macht.

Ook het inzicht in machts-verhou-dingen en be-langen van onze regeer-ders, Markje Flutte voorop, blijkt natuurlijk steeds opnieuw een farce; Rutte had zijn lauwe biertje in het Holland House van Sotsji nog niet op (het was lauw omdat hij zo tegen 'gesprekspartner Poetin' aankwijlde), of Poetin startte zijn aanval op Oekraïne. Dus al dat 'in gesprek blijven van Ritte' heeft niet zo heel veel effect gehad, zo lijkt het mij... Had Rutte beter hier kunnen blijven, was ook stukken goedkoper geweest, dat vindt ons 'mp-tje' toch het allerbelangerijkst!? Oh, nee, ook die schijn is inmiddels doorgeprikt na de Job Security Summit voor onze dappere VVD'er, hier in Den Haag; van die investering van enkele honderden miljoenen direct, en een veelvoud indirect, plukken slechts het ego en de baanzekerheid van Markje -als hij straks in Nederland en bij zijn eigen VVD niet in het minst - wordt uitgekakt, en 'het Rijks-' en Haagse Gemeente-museum wat vruchten. Verder heeft het, zo denk ik wat kort door de bocht, bij afwezigheid van Poetin, toch een van de twee geplande hoofdrolspelers bij de NSS, weinig opgeleverd.

Gelukkig is er in treurige tijden altijd weer Youp, die e.e.a. - beter dan ik dat kan -, in humoristisch perspectief kan zetten. Bent u daarna gelijk ook weer op de hoogte van 'onze kansen' op het aanstaande EuroVisie Song Festival; arme Ilse en Waylon...

De furie Hennis – Youp

NRC.nl, 12 april 2014

Zal Poetin geschrokken zijn toen onze minister Hennis hem vrijdagmiddag liet weten dat ze de militaire samenwerking tussen Nederland en Rusland voorlopig even in de ijskast zet? Zal hij in paniek Obama gebeld hebben met de vraag of Barack een bemiddelingspoging tussen het Kremlin en het Catshuis wil doen. Of heeft hij eerst Angela gebeld? Een mail aan Guus Hiddink kan natuurlijk ook. Of de sympathieke Achterhoeker, die zoveel voor het Russische voetbal heeft betekend, een goed woordje voor hem wil doen bij Mark Rutte! En als Guus niet kan dan wil Dickie Advocaat misschien wel voor hem pleiten.

Het antwoord is dat hij zich is dood-geschrok-ken.

Vladimir had deze bikkel-harde opstel-ling van Nederland niet verwacht. Hij zag Rutte altijd aan voor een zachte homo die te laf is om uit de kast te komen en dacht dat die Eurlings, die Mark mee naar Sotsji had genomen, zijn vaste vriend was. Die Rutte zou zich nooit tegen hem keren. Hij weet nog dat ze hadden afgesproken dat de dialoog tussen beide landen boven alles ging. Dat zeiden ze in Den Haag tegen elkaar, later in Moskou herhaalden ze deze gewichtige woorden en in Sotsji hebben ze die afspraak onder een biertje nog een keer bevestigd. De dialoog. Die ging boven alles. Poetin vond ons een leuk volk. Vooral omdat we naar de Olympische Spelen ons eigen café mee hadden genomen. Dat kwam wel een beetje burgerlijk over, maar het had wat. Hij vond ons een lief volkje met een brave koning, die zich liet vergezellen door die temperamentvolle Argentijnse. Met haar kon je wel lachen. En hij herinnerde zich dat hij ene Ireen Wüst een schouderklopje had gegeven. Zij had een gouden medaille gewonnen met een sport waar alleen de Nederlanders goed in waren. In die sport hadden ze alle medailles gewonnen. Aandoenlijk landje.

En nu dit. Een keiharde afwijzing. Voorlopig werd de militaire samenwerking tussen Nederland en Rusland opgeschort. Hij moest het mailtje drie keer lezen voor hij geloofde wat er stond. Ook mochten de Russische militairen niet meer in Nederland op cursus. Misschien was dat nog wel het ergste. Niet meer op cursus in Nederland! Nooit meer zand happen op de Veluwe! Nooit meer stappen in het zinderende centrum van Ede. Die Russische jongens hadden de afgelopen decennia bij ons zoveel geleerd. En nu opeens ging dat stoppen. Hij riep met spoed zijn generale staf bijeen. De bevelhebbers hadden hun baas nog nooit zo krijtwit en zo aangeslagen gezien. Nederland zegde de samenwerking voorlopig op!

De furie Hennis had gesproken!

Het was klaar!
Over!
Uit!

Hij was zo lang zo trots op Nederland geweest. Den Haag had van heel Europa veruit de zwaarste delegatie van Europa naar Sotsji gestuurd. De premier en de koning en de koningin en de baas van de koninklijke luchtvaartmaatschappij! Vier hoogwaardigheidsbekleders! Obama had alleen zijn werkster laten opdraven, Merkel haar blinde tuinman en de Franse president zijn manke hond. Maar wij niet! En Vladimir had ons daarvoor willen belonen. Er is een mailtje naar alle Russische bondgenoten uitgegaan dat wij dit jaar het songfestival moesten winnen. Letterlijk schreef Poetin: „Het is een ontzettend muf mutsennummer van die Ilse de Lange en die Waylon, maar geef ze de punten. Ze hebben ons in februari als enige natie gesteund en nu helpen wij hen.” Ook had hij de plantsoenendiensten van alle grote Russische steden opdracht gegeven de komende jaren de bloembakken vol met uitsluitend tulpen te stouwen.

Hij weet nog hoe hij met Willem-Alexander over tsaar Peter de Grote sprak, zijn stage in Zaandam. Ze zouden deze zomer in Griekenland een potje jeu de boules spelen en de prinsesjes mochten een rondje in zijn speedboot. Dat soort dingen. En nu dit.

Het hele Russische aanvalsplan in duigen. De landkaartdrukkerijen konden de persen stoppen. Alles blijft voorlopig bij het oude.
„Wat deed ik verkeerd? Waarom laat Jeanine mij vallen?”, krijste hij vrijdagavond tegen zijn bevelhebbers. Zij keken hem medelijdend aan. Niets is erger dan een radeloze dictator zonder macht.

Jeanine Hennis eindigde op dat zelfde moment op de ministeriële vrijdagmiddagborrel dansend op de vergadertafel en nog nooit hebben haar ambtenaren haar zo opgelucht en bevrijdend het woord weekend horen blèren! Proost!