 |
| Foto overgenomen van NU.nl / Hollandse Hoogte |
Maar het impliceerde dus: 1) dat Arvin Slagter in de basis stond - dat is tijdens zijn Bossche loopbaan lang niet altijd het geval geweest – en 2) dat Slagter dus domineerde/in Play-Off-vorm begint te raken.
Toch stond Rotterdam na 1-op-2 FT´s van Bart Stolk bij het door blessures geplaagde Rotterdam met 4-5 voor toen ik voor het eerst het scorebord zag.
Wat impressies van de wedstrijd. SPM Shoeters oogde direct en op het eerste gezicht al agressief en gretig in de aanval, en dat bleef zo in het Eerste Kwart. Rotterdam ook trouwens, maar dan op wat afstand; de 29-23 stand na Kwart-1 gaf aardig weer wat er op het veld gebeurde; Den Bosch iets beter in een open, aanvallende en dus best aantrekkelijke wedstrijd.
Kwart Twee en Drie. In de Rust kon je concluderen - alleen al op basis van de Stats - dat het inderdaad een leuke, open en aantrekkelijke pot was, en ook - statistisch gezien - van behoorlijk niveau; hoge percentages, weinig TO's, maar (nog) Play-Off-achtige wedstrijd wat betreft (defensieve) strijd en messen op tafel/tussen de tanden.
SPM Shoeters breidde de voorsprong gestaag - maar zeker - steeds verder uit, en tegen het einde van Kwart Drie bedroeg deze al ruim twintig punten. Wel ontstond er toen voor het eerst wat rumoer in de zaal...
Kwart Vier bleef het bij vlagen wat rumoerig, Rotterdam kwam in eerste instantie aardig terug; tot een punt of 15p, na 25+ achter.
Het overall beeld van de wedstrijd: zodra Den Bosch echt gas gaf liep het verschil op, en wanneer het de teugels iets liet vieren kwam Rotterdam weer wat terug, maar nooit genoeg om iets van spanning in de wedstrijd te brengen. Daaruit zou het beeld kunnen ontstaan dat Rotterdam geen partij gaf, maar dat vind ik dus niet; de intensiteit van Rotterdam zakte zeker niet onaanvaardbaar diep weg; het team bleef knokken, ondanks dat het natuurlijk steeds duidelijker was dat er geen punten te alen waren in Den Bosch, en dat was in voorgaande jaren weleens stukken minder het geval dan nu – in vergelijkbare wedstrijden. Positief dus.
Over en weer namen de minder geslaagde acties – TO's, Airballs - wel in aantal toe tegen het einde van de wedstrijd, maar gemiddeld gezien had de wedstrijd van beide kanten een zeer behoorlijk niveau.
Ik zou me - denk ik - uitstekend hebben geamuseerd als ik me alleen maar bij het volgen van de wedstrijd had gehouden. Dat deed ik niet; ik volgde de wedstrijd met - misschien zelfs iets minder dan – een half oog, en legde de basis voor het onderstaande verhaal.
Conclusies naar aanleiding van deze en eerdere wedstrijden tussen beide teams:
- ondanks het gemis van meerdere belangrijke spelers bij Rotterdam, mag je concluderen dat Rotterdam nog steeds wat afstand heeft tot de Top-4, maar dat het toch een meer solide, goed spelend team is geworden, dat regelmatig 'zeker een eind mee kan' met de Top-4-teams, en dat het beter in staat is kwalitatief aanvaardbaar door te spelen in wedstrijden die waarschijnlijk verloren gaan worden. Dat klinkt wellicht een beetje wollig en/of lullig, maar zo is het zeker niet bedoeld; Rotterdam komt eraan! Hopelijk kan de club die lijn voortzetten.
- bij Den Bosch lijkt het ergste lek - voor zover dat al bestond – 'boven' te zijn. Nadat het er niet al te lang geleden op leek dat de Kampioen van 2015 dit jaar nauwelijks kans zou hebben op een 'Repeat', wordt er de laatste wedstrijden zoveel progressie duidelijk, dat niet uitgesloten mag worden dat de Bosschenaren toch weer volop mee gaan doen in de strijd om het Kampioenschap.
Tot zover deze wedstrijd, over naar de kern van dit verhaal.
Vorig Seizoen (2014-2015)
Een DBL bestaande uit twee 'peletons' van vier teams elk, met zoveel verschil in niveau tussen die twee 'sub-divisies' dat vrijwel alle wedstrijden - wat betreft W / V - uiterst gemakkelijk te voorspellen waren. Een heel jaar 'Basketball-Toto'- waarom bestaat die eigenlijk niet? - zou bij veel intensieve volgers misschien een missertje in wedstrijden tussen Top-4 en Volgende-4 hebben opgeleverd...
Met natuurlijk navenant (on-)aantrekkelijke wedstrijden voor het publiek, al moet ik daarbij vermelden dat ik daar zelf niet vaak 'echt onder leed', want of je jezelf kunt amuseren bij wedstrijden heeft ook vaak te maken met de insteek en verwachtingen waarmee je de tribune op klimt.
Geen TV ook nog(in 2014-2015) en dat blijkt dus - net als de aanwezigheid van positief en meelevend publiek - steeds meer van behoorlijk grote invloed op het vertoonde spel op het veld!
Dit Seizoen (2015-2016)
Dus wel TV - iedere donderdag Live bij ZiggoSport - en alhoewel cynisch ingestelde lieden zullen stellen dat 'het niet erg professioneel is als professionele spelers zich door dat soort randvoorwaarden dusdanig laten beïnvloeden' -, mijn stelling is al heel lang dat:
1) het publiek gewoon een belangrijke factor is - bij Basketbal zeker!
2) en Spelers - en trouwens ook alle andere betrokkenen, zoals daar zijn Refs, Staf, Management, en dus Publiek, e.v.a. - zijn ook maar gewoon mensen zijn. En mensen vinden het nu eenmaal leuk als er belangstelling is voor wat ze doen. TV-coverage is een vorm van aandacht, net zoals het een stimulerende wetenschap moet zijn als je weet dat er niet alleen een paar honderd - of een paar duizend - mensen Live in de zaal naar je zitten te kijken, maar ook nog eens het tienvoudige – of nog meer - aantal mensen thuis voor de buis en/of via een Live-stream.
Daardoor – al denk ik dat er nog wel meer factoren spelen - is het Seizoen 2015-2016 stukken beter en aantrekkelijker dan het vorige; veel minder voorspelbaar, meer spanning - ook al zo'n bepalende factor wat betreft de beleving van het gebodene; is het 'Goed', 'Slecht', of 'Stelt het zelfs toch allemaal maar niks voor'.
Ik behoorde als 'Onverbeterlijke Optimist' altijd al - tenminste dat was mijn indruk van de perceptie van mij die ik van/bij sommigen invoelde, bij de categorie mensen die zich meer focuste op 'het deel van het glas dat gevuld was', en niet bij degenen die alle manco's zagen EN in verregaande verzuurdheid benadrukten, en dus - onder gelijkgestemden - concludeerden dat "Het weer knudde was, alleen maar slechter werd, en dus allemaal...juist na..."
Niet alleen verziekte die instelling de beleving van de mensen die op deze manier dachten en - vooral - zich zo uitten, het wordt op die manier - als maar genoeg mensen in die negatieve spiraal meegaan - ook een 'soort van waarheid'; "het is toch gewoon zo!?"
Ik ben door allerlei oorzaken dit seizoen minder 'Live' - in de zalen - aanwezig geweest dan in voorgaande jaren, maar gelukkig kon ik dat deels opvangen door de uitzendingen van ZiggoSport , en zelfs enkele keren via Live-stream te bekijken. Daar misschien een volgende keer nog wat meer over...
Maar ondanks dat, kan ik me toch niet aan de indruk onttrekken dat de sfeer - de beleving zo u wilt - in de zalen van de DBL positiever wordt, dat er bij vergelijkbare wedstrijden meer publiek zit dan in voorgaande jaren - zo wordt mij ook verteld door mensen die het zouden moeten weten - en ook doodgewoon aantrekkelijker is door bovengenoemde factoren.
Is het allemaal fantastisch?
Natuurlijk niet. Er is nog heel veel waaraan heel veel mensen heel lang heel hard zullen moeten werken.
Maaruuuh...nog een stelling van mijn kant: 'Dat zal dus ook altijd zo blijven!' Het leven is nooit 'Af', zeker in de (Top-)Sport geldt dat je altijd keihard, slim en verstandig, en positief zult moeten blijven werken, om zelfs maar op niveau te kunnen blijven, laat staan om jezelf te verbeteren!
Een mooie graadmeter daarbij - om jezelf dus een beetje af te kunnen meten; 'zijn we goed bezig?' - is dan: 'Hoe doen we het Internationaal?'
"Nou, waardeloos dus!", zullen de cynistisch ingestelde lieden gelijk hun kans grijpen mij in te wrijven dat ik de 'Onverbeterlijke Optimist' ben en blijf, terwijl zij alleen maar 'de Realo's' zijn. Immers, dit jaar drie DBL-clubs die meededen aan de Derde Europese Clubcompetitie; driemaal een vrij kansloze exit na de Eerste Ronde... Toch?!?
Fout! het gaat de goede kant op; Oranje Basketball (Mannen) speelde de laatste jaren Internationaal heel behoorlijk mee, en - hoe raar het misschien ook klinkt - dat is nu precies gelijk de oorzaak van de niet geweldige resultaten van SPM Shoeters, Zorg & Zekerheid Leiden en Donar Groningen op het Europese Platform.
Want: het Nederlandse Heren- Topbasketball is nog wel heel smal - alhoewel minder smal dan de Nederlandse Vrouwen. Die smalle basis - te weinig coaches en spelers 'die het moeten doen' - was afgelopen zomer ietwat 'overstretched'. En daardoor waren de meeste DBL-teams - op Landstede Zwolle van de Top-4, en enkele teams 'uit het Tweede Peletonnetje' na - dit seizoen gewoon niet op tijd klaar voor het club-seizoen, en zeker niet het Europese...
Een (heel) Ander Verhaal dus!
De reguliere competitie zal er snel opzitten, en dan beginnen de Play-Offs...en die zouden dit seizoen ook weleens een 'Ander Verhaal' kunnen worden; NOG leuker, spannender en meer spectaculair dan in het Vorige Seizoen - toen het ook al heel aardig was.
Nu maar hopen dat die Play-Offs ook uitgebreid gecovered gaan worden door ZiggoSport en - minstens zo belangrijk - OOK door STUDIO SPORT!
En nog meer: dat die Play-Offs nu eens eindelijk ook bij het 'Grote Publiek' voldoende aangekondigd en gepromoot zullen gaan worden, dat nu eens niet de Eerste Ronde voorbij is voordat de meeste mensen met hun ogen hebben geknipperd!!
Als dat allemaal gebeurt, dan voorspel ik zeer Productieve Play-Offs voor het Nederlandse Mannen Topbasketball!!
AART DEKKER
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten