Toen ik 'Ik zie je' begon te lezen kwam
de associatie met 'Drank en Drugs' van 'Lil Kleine & Ronnie
Flex' al snel bij me op; toen was het nog maar een kleine stap naar
de gedachte “Zou het bedoeld zijn als de literaire tegenhanger van
dat liedje?” Het gaat dan weliswaar niet over 'de tieners' uit de
grootste hit van 2015 – maar over de twintigers en begin-dertigers
– maar verder zou het zomaar geschreven zijn met die hype in
gedachten. Maar dat was terwijl ik nog in het begin van het boek
zat...
Waarschijnlijk was Kleyn toen al lang
bezig met schrijven, want het is een heel knap boek; een gemakkelijk
weglezende roman waarin veel grote thema's aan bod komen; verlies van
familie en geliefden, verloren zijn, vastzitten in uitzichtloze
bezigheden en/of zelfdestructief gedrag, liefde en verloren liefde,
vriendschap, verslaving en vluchtgedrag, met daarnaast ook een soort
van plot waarvan je steeds sterker voelt dat die eraan zit te komen,
maar waarvan ik lang niet veel idee had wat die – verrassende? -
uitkomst zou kunnen worden.
Elvis Presley en zijn al dan niet
overlijden – dus muziek - en films spelen een belangrijke rol in
het verhaal. Ze knopen de generatie waar het boek over gaat en de
voorgaande generatie op een leuke manier aan elkaar, en daarbij komen
er allerlei bekende en – tenminste mij – onbekende feitjes en en
wellicht verzinseltjes voorbij, die het verhaal nog wat meer schwung
geven dan het van zichzelf al heeft. Ik volsta met het noemen van
twee titels: 'Spelling On The Stone' en 'Eye of the Tiger', de lezer
moet zelf maar uitvinden welke functie ze hebben in het boek...
Zelfs voor mij als man van middelbare
leeftijd – wat klinkt dat toch vreemd – is het niet moeilijk
mezelf in te leven in de hoofdpersoon Fender en zijn belevenissen,
gevoel, twijfels en vragen. Hij ontdekt een en ander over zichzelf en
zijn nieuwe onstuimige liefde, en heeft het moeilijk met veel van wat
het leven van zijn nieuwe vriendin Lisa met met zich meebrengt. Het
gaat daarbij onder andere om de hedendaagse cultuur van Drank &
Drugs & Sex & Rock-'n-roll, waar Fender geen deel van
uitmaakt. Ook zijn enige vriend Philip en diens vriendin Stex –
beste vriendin van Lisa – zitten wel in die scene, wat Fender
eenzame momenten bezorgt waarin zijn gedachten soms met hem op de
loop gaan.
Ik las het boek in kleine stukjes voor
het slapen gaan. Als ik daar gelegenheid voor heb hoop ik het nog
eens - maar dan zoveel mogelijk in een stuk – her te lezen, iets
wat ik zelden doe. Dat zegt dus veel over hoe pakkend ik het vond.
Er komt in het boek nogal veel
behoorlijk grof en expliciet taalgebruik voor, zoals het volgende
citaat uit een telefoontje tussen Fender en Lisa:
"Is mijn fiets niet veel te hoog?"
(Fender)
"Ja, ik klapte net al met mijn
schaamlippen op je stang, maar dat gebeurt de laatste tijd wel
vaker..." (Lisa)
Ik (Fender) lach ongemakkelijk. Ik weet
niet zeker of ik zulke humor wel uit de mond van een meisje wil
horen.
Maar daar moet je - als je er moeite
mee hebt - even doorheen, want het past in dit verhaal, en is dus
functioneel.
Al met al vind ik 'Ik zie je' van
Matthijs Kleyn zeer de moeite van het lezen waard, en ik heb me dan
ook al voorgenomen maar eens op zoek te gaan naar zijn eerste boek
'Vita' – wat gezien de jubelende recensies ook een mooi boek moet
zijn. En ik ben natuurlijk ook benieuwd naar het volgende dat hij –
hopelijk – gaat schrijven...
AART DEKKER
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten