dinsdag 5 september 2017

EUROBASKET 2017 / CLUJ-NAPOCA / DAG-4 / VERSLAG AART DEKKER / HIGHLIGHTS-VIDEO: Roemenië-Hongarije: 71-80


Na de fantastische wedstrijd Kroatië-Spanje zou je zeggen dat je het hoogtepunt van de dag wel zou hebben gehad. Kwalitatief was dat misschien het geval, maar de echt 'Clash' was het slotstuk van Dag-4: Roemenië vs. Hongarije is beladen op vele gebieden: sportief, politiek, historisch, en zelfs etnisch.

De tweede ring achter de perstribune staat -of moet ik zeggen 'springt'?- vol met ' Ultra's '; voetbalsupporters die niet zozeer komen voor het basketball, maar voor het treffen met het Hongaarse publiek. Zolang als ze zingen heb ik daar weinig problemen mee. Maar bij het spelen van het Hongaarse volkslied draaien ze met hun rug naar de vloer. Het Hongaarse contingent is compleet afgeschermd van de rest van het publiek door een leeg vak, en verder door een totale omsingeling door Security-mensen. Sfeervol is het zeker, maar wel iets minder feestelijk dan de eerste drie dagen. De nieuwe Roemeen Watson is ook aanwezig; ik heb het gevoel dat hij zich toch een beetje afvraagt waar hij terecht gekomen is, maar daar kan ik me natuurlijk in vergissen...

Het mooiste is -vertelt mijn buurman me- dat twee belangrijke Roemeense spelers -de MU20-speler Kuti en Torok- van Hongaarse afkomst zijn. Dat is heel gewoon; in Cluj is zo'n 20% Hongaars, maar er zijn nog steden in Transsylvanië waar dat percentage wel tot vijftig reikt, al neemt het af.

Op het veld is de spanning ook zicht- en voelbaar; er wordt ontzettend intens gespeeld, maar de scores zijn in het begin duur. Roemenië -zoals ook in de eerdere wedstrijden- start weer relatief goed, de Hongaren helemaal niet. Dat levert de thuisploeg aanvankelijk wat voorsprong op, maar meer dan zes punten(12-6, na een 6-0 Run) wordt die niet. Ster en aanvoerder Adam Hanga zet de Hongaren in de laatste seconde van het eerste kwart op 15-16, en het kost Hongarije daarna slechts 1:36min om er 15-23 van te maken.

'There is no stopping him' schreef Fiba.com onder deze foto van Adam Hanga


Roemenië buigt wel, maar veert ook weer heel behoorlijk terug; met nog meer dan zes minuten op de klok komen ze door fanatiek te verdedigen en ook door een fraaie And1 toch weer op 24-27. En dat blijft voor de rest van de tweede helft ook zo; Hongarije net iets voor, Roemenië vechtend voor wat het waard is, en de Hongaren zwaar beproevend. Het is dat Adam Hanga met de wedstrijd beter gaat spelen, en zijn team leidt op de meeste fronten, want anders zouden de Roemenen denk ik bovenliggen. Bij rust staat Hongarije met 38-32 voor.

In de derde periode wordt het zo mogelijk nog spannender en intenser, en voor het eerst tonen de Roemenen geen verzwakking bij het vorderen van de wedstrijd; zij -en vooral ook hun publiek- zien kansen en een orkaan van geluid draagt de spelers tot vlak voor de rust. Het is weer AdamHanga die laat zien waarom Barcelona hem graag wil hebben, hij scoort met indrukwekkende acties.

Bij de Roemenen is het de ervaren kleine aanvoerder Mandache -mijn buurman klaagt al het hele toernooi dat die dit niveau niet meer aan kan; hij heeft tot nu toe inderdaad ook nog niet heel veel laten zien- die zijn beste spel tot dit moment heeft bewaard; hij staat na 30 minuten al op 19 punten, maar speelt daarnaast ook overtuigd. Vlak voor het eind van het derde kwart zet David Vojvoda solo een 2-7 Run neer, waardoor het verschil toch weer tot tien punten in Hongaars voordeel oploopt. Jammer voor het publiek; je zou ze een keer Winst zo graag gunnen..!
52-60 Hongarije met nog tien minuten te gaan.

Mijn buurman verteld me met passie: “Dit is wat Roemenië is; knokken, daar zijn we goed in; dat is wat we zijn!” En knokken doen ze, en dat moeten ze ook; want was het scoren tot dit moment vooral voorbehouden aan Hanga en Vojvoda, nu vinden meer Hongaren gaatjes en gaan scoren. Maar Mandache blijft boven zichzelf uitstijgen, en ook de twee MU20-spelers van een maand geleden in Oradea – Kuti en Baciu – spelen goed en dragen flink bij.

Toch gaat het Roemenië niet lukken, met de waarschijnlijk niet te winnen wedstrijd tegen Montenegro overmorgen nog voor de boeg, was dit de laatste kans op een overwinning. Maar die komt er niet. Roemenië heeft Hongarije tot het uiterste gepusht, maar ze zijn wel een beetje beter, en trekken de winst uit het vuur. En dat zou weleens kunnen betekenen dat Hongarije na vele jaren zonder winst nu ineens de stap naar de Knock-out-fase gaat maken.

Of...ben ik toch te voorbarig? Ik schreef dit met nog 1:42 te gaan en 65-75, 40 seconden later is het 71-75! Twee keer balverlies van Vojvoda en een aanvallende fout van Keller zetten de deur voor Roemenie toch weer op een kier. Het wordt 71-75, en Hongarije scoort weer niet. En dan -ik hoop dat ik het nog eens terug kan kijken, maar ik denk dat de scheidsrechter een fout maakt als hij een Loose Ball Foul fluit tegen Mandache- Hanga is foutloos van de lijn en dan is de kort opflakkerende hoop van heel Roemenië toch tevergeefs.

Hongarije wint met 71-80, maar het Roemeense publiek zingt het volkslied en is terecht trots.

En alweer krijgen twee teams na afloop een ovatie van het gehele publiek; volgens mij is dat waar Cluj-Napoca in uitblinkt, in dankbaarheid.

De Hongaren vervolgen hun inmiddels traditie van het ook na de wedstrijd zingen van hun volkslied naar hun op een rij staande team. Alleen blijft het daar deze keer niet bij: ze mogen waarschijnlijk ook niet de zaal uit voordat de hard kern aan supporters van Roemenië echt vertrokken is, maar ze gaan door alsof de wedstrijd nog lang niet afgelopen is. Het team komt zelfs voor de toegift van de FANS -want zo mag je ze inmiddels wel beschrijven!- terug uit de kleedkamer. Het zijn opmerkelijke taferelen.

Nog een dag te gaan in Cluj-Napoca, maar eerst een dagje rust...

AART DEKKER

Een fraaie Foto-serie van Getty Images is   ---  Hier   --- te vinden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten