Overgenomen van NRC.nl, originele column --- Hier ---
Meer Youp op NRC.nl --- Hier ---
Corpsballenbunker
Twee dingen! Allereerst dat gênante interview met de dementerende wielerarts Peter Janssen in Thailand. Stond afgelopen zaterdag in de Volkskrant. De oude dokter loopt daarin helemaal leeg en vertelt bijna trots hoe hij vroeger gesjoemeld heeft met epo, zakken tweedehands bloed, laboratoriumuitslagen, enzovoort. Niks nieuws onder de zon. Hoewel? Mart schijnt als enige stomverbaasd te zijn. Als hij dit allemaal had geweten…
Toevallig belde ik deze week met de Thaise huisarts van deze bejaarde gifmenger en die vertelde dat het niet goed gaat met Janssen. Hij slikt antidepressiva omdat hij geteisterd wordt door loodzware depressies. Oorzaak? Wroeging. Te lang meegedaan aan het criminele dopingspelletje en daar heeft-ie een chronisch schuldgevoel aan overgehouden. Slaapt daardoor slecht en als hij slaapt, droomt hij dat hij erelid is van het Russisch Olympisch Comité. Verder een torenhoge bloeddruk en ouderdomssuiker. Ook krijgt hij nog een vaste dosis Viagra om zijn Thaise vrouwtje zo nu en dan probleemloos te kunnen bespringen. De man is namelijk 75. Zij niet.
Ik vroeg aan de huisarts of hij al deze informatie zomaar met mij mag delen. Maar dat is in Thailand geen enkel probleem. Daar mag je gewoon schaamteloos uit de medische dossiers van je patiënten lekken. Ik vertelde dat ik voor een krant schrijf en deze informatie ga delen. Vindt Peter prima.
Toevallig belde ik deze week met de Thaise huisarts van deze bejaarde gifmenger en die vertelde dat het niet goed gaat met Janssen. Hij slikt antidepressiva omdat hij geteisterd wordt door loodzware depressies. Oorzaak? Wroeging. Te lang meegedaan aan het criminele dopingspelletje en daar heeft-ie een chronisch schuldgevoel aan overgehouden. Slaapt daardoor slecht en als hij slaapt, droomt hij dat hij erelid is van het Russisch Olympisch Comité. Verder een torenhoge bloeddruk en ouderdomssuiker. Ook krijgt hij nog een vaste dosis Viagra om zijn Thaise vrouwtje zo nu en dan probleemloos te kunnen bespringen. De man is namelijk 75. Zij niet.
Ik vroeg aan de huisarts of hij al deze informatie zomaar met mij mag delen. Maar dat is in Thailand geen enkel probleem. Daar mag je gewoon schaamteloos uit de medische dossiers van je patiënten lekken. Ik vertelde dat ik voor een krant schrijf en deze informatie ga delen. Vindt Peter prima.
Vergat de huisarts helaas te vragen of hij het oude wielershirt van Tommy Simpson uit het huis van Peter wilde jatten. We hebben het over het heilige stukje tricot waarin Tommy op de flanken van de Mont Ventoux in 1967 is gestorven. Hij was de eerste officiële dopingdode. Dat shirt had iemand toen uit het mortuarium meegenomen en niet aan de familie van de overledene gegeven. Op slinkse wijze is het bij de oude Peter beland en die koestert het nu. Het staat ingelijst tegen een muur van zijn kamer. Letterlijk zegt hij over zijn trotse bezit: „Ik ben de afgelopen jaren via via door de familie van Simpson benaderd, of ik het wil afstaan. Maar ik wil het niet kwijt!”
Wat ben jij een ongelooflijke gevoelloze boterletter, dacht ik toen ik dat las. De familie van een overledene vraagt iets belangrijks terug. Het shirt waarin hun Tommy is gestorven! En jij weigert het af te staan! Volgens mij is dat shirt trouwens gewoon van de familie Simpson en kunnen ze die louche dokter zo aanklagen! Ik zou alles op alles zetten om het naar Engeland te halen. Daar waar het hoort.
Het tweede? Ik was zacht verbaasd toen ik donderdag las dat de komende Koningsdag niet in de provincie, maar in de stad Groningen gevierd gaat worden. Gemiste kans. Kan de koning de aardbevingsschade niet aan? Hij is na Sint-Maarten toch wel wat gewend? Het lijkt mij juist fantastisch als dat domme feestje tussen die gestutte boerderijen wordt gevierd. Geeft een mooi beeld van de stand van het land. Misschien ook wel grappig als Willy dan terloops vraagt of er in die boerderijen onlangs een Vindicat-feestje heeft plaatsgevonden.
Over Vindicat gesproken. De Koninklijke familie gaat ongetwijfeld over de Grote Markt kuieren. En dan zien ze die corpsballenbunker. Dat is in Groningen een niet te missen Paleis op de Dam. Mij lijkt het leuk als Maxima, die jaren vragen over martelingen onder het Argentijnse Videla-regime heeft moeten beantwoorden, opeens tegen de burgemeester zegt: „Is dat nou het gebouw waarin een ouderejaars laatst op iemands hoofd is gaan staan waarna die feut met zwaar hersenletsel in het ziekenhuis moest worden opgenomen? En verspreiden ze daar ook die zogenaamde bangalijstjes met teksten dat de dames met hun bekakte geslacht over een kanon getrokken moeten worden? En daar wordt toch ook een bokaal aan de ‘Slet van de Zomer’ uitgereikt? Dus daar wordt onze elite klaargestoomd voor het echte leven?
Interessant!”
En dat ze zich daarna omdraait. Liefst met een superieur lachje. Kleine knipoog naar haar echtgenoot en een gemoedelijk knikje naar haar drie dochters. En dan weer keurig in het gareel. Zoals het hoort.
Ik gun het Max zeer!
Wat ben jij een ongelooflijke gevoelloze boterletter, dacht ik toen ik dat las. De familie van een overledene vraagt iets belangrijks terug. Het shirt waarin hun Tommy is gestorven! En jij weigert het af te staan! Volgens mij is dat shirt trouwens gewoon van de familie Simpson en kunnen ze die louche dokter zo aanklagen! Ik zou alles op alles zetten om het naar Engeland te halen. Daar waar het hoort.
Het tweede? Ik was zacht verbaasd toen ik donderdag las dat de komende Koningsdag niet in de provincie, maar in de stad Groningen gevierd gaat worden. Gemiste kans. Kan de koning de aardbevingsschade niet aan? Hij is na Sint-Maarten toch wel wat gewend? Het lijkt mij juist fantastisch als dat domme feestje tussen die gestutte boerderijen wordt gevierd. Geeft een mooi beeld van de stand van het land. Misschien ook wel grappig als Willy dan terloops vraagt of er in die boerderijen onlangs een Vindicat-feestje heeft plaatsgevonden.
Over Vindicat gesproken. De Koninklijke familie gaat ongetwijfeld over de Grote Markt kuieren. En dan zien ze die corpsballenbunker. Dat is in Groningen een niet te missen Paleis op de Dam. Mij lijkt het leuk als Maxima, die jaren vragen over martelingen onder het Argentijnse Videla-regime heeft moeten beantwoorden, opeens tegen de burgemeester zegt: „Is dat nou het gebouw waarin een ouderejaars laatst op iemands hoofd is gaan staan waarna die feut met zwaar hersenletsel in het ziekenhuis moest worden opgenomen? En verspreiden ze daar ook die zogenaamde bangalijstjes met teksten dat de dames met hun bekakte geslacht over een kanon getrokken moeten worden? En daar wordt toch ook een bokaal aan de ‘Slet van de Zomer’ uitgereikt? Dus daar wordt onze elite klaargestoomd voor het echte leven?
Interessant!”
En dat ze zich daarna omdraait. Liefst met een superieur lachje. Kleine knipoog naar haar echtgenoot en een gemoedelijk knikje naar haar drie dochters. En dan weer keurig in het gareel. Zoals het hoort.
Ik gun het Max zeer!
Dit artikel werd gepubliceerd in NRC Handelsblad op Zaterdag, 16 september 2017, pagina 36
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten