COLUMN AART DEKKER
Petje af voor Meyer, al ben ik het niet helemaal/op alle punten met hem eens...
Sinds hij bij mij voor het eerst in beeld kwam - ik schat een jaar of twee voor hij kandidaat voorzitter van de SP werd - heb ik veel respect voor Ron Meyer; politiek is (voor een deel tenminste) vechten, en Meyer is absoluut een vechter, een succesvolle vakbondsactivist die juist voor groepen die er absoluut bekaaid vanaf kwamen/misschien nog steeds wel komen, maar die er onder zijn leiding flink op vooruit gingen na actiecampagnes.Toen hij eenmaal door het bestuur gelanceerd was als opvolger van Jan Marijnissen als partijvoorzitter, werd het eenvoudiger hem te volgen; er kwam simpelweg veel publiciteit. De SP profileert zich als een transparante democratisch geleidde partij, dus toen een van mijn favoriete SP-vrouwen - de partij mag zich gelukkig prijzen met veel kwalitatief steengoede vrouwen, Sharon Gesthuizen - zich ook meldde vond ik dat helemaal mooi...
Daarna werd het beeld wat minder fraai; de oude harde kern van het gestaalde kader verwelkomde Gesthuizens kandidatuur niet met open armen, sterker nog; ze werd gewoonweg tegengewerkt. Ik ben een betrokken lid, maar sta nu ook weer niet zo dicht bij het kader dat ik daar mijn mening gemakkelijk over kwijt kan, dus beperkte ik mezelf tot een voorstel ergens op een digitaal forum: waarom niet beiden als duo het voorzitterschap laten bekleden? Zowel intern - volgens mij een sterke kant van Gesthuizen - moet er nog gigantisch veel gebeuren, zeker nu de partij zelfs de doelstelling van het project van het verdubbelen van het aantal afdelingen naar 200 bij lange na niet gehaald heeft en het aantal leden nogal stevig is gedaald, en extern nog veel meer alvorens de SP zelfs maar haar top van 25 zetels in de Tweede Kamer weer zou kunnen benaderen. Het verschil in stemmen bij de stemming was veel kleiner dan wie ook had verwacht; Gesthuizen verloor, maar behaalde 40+%...einde Gesthuizen bij de SP (waarom eigenlijk?), schreef een mooi boek (waarin ze de kritiek niet schuwde) en werd daarna door een deel van de partij niet meer gepruimd, en vertrok na enige tijd zelfs als lid, en is nu lid van Groen Links... Jammer, jammer, jammer! Het zal vast niet de enige reden zijn, maar met Gesthuizen zijn er veel leden en kiezers afgehaakt; geen winnaars dus, slechts verliezers...
Eens temeer nu voorzitter Ron Meyer alweer op weg naar de uitgang is na een flink aantal flink verloren verkiezingen. Alleen zijn schuld of verantwoordelijkheid? Vast niet, maar deels zeker wel.
Wat ik nog steeds waardeer in Meyer is zijn vuur, zijn goede formuleringen en motivaties en zijn poging de SP terug te leiden naar de manier van werken die de SP ooit groot maakten. Maar ik denk dat zijn stelling dat 'de SP niet controversieel genoeg is' - en 'teveel salonfähig heeft geprobeerd te worden' - deel ik niet. Ik begrijp zijn drang om 'het Nationale Zorgfonds' tot de Speerpunt van het beleid te maken, maar ik denk dat de tijd er niet rijp voor was om dat al bij de vorige verkiezingen te doen. En fraai vond ik zijn 'Hans Brusselmans' campagne niet, meer 'leuk geprobeerd, maar dus mislukt'...
Dat hij dan nu weer zowel verantwoordelijkheid neemt en aftreedt vind ik sterk, dat hij zijn karwei wel netjes en uiterst gemotiveerd afhandelt en zijn opvolger niet opscheept met een partij die een half jaar stuurloos heeft rondgedobberd nog beter, en ook uitgebreid publiek verantwoordelijkheid aflegt hartstikke goed...
Ik ben benieuwd wat hij als volgende job gaat doen; ik hoop toch weer iets zoals hij bij de vakbond deed, iets waar hij volle bak ergens tegenaan en voor kan vechten. Want dat ligt hem denk ik beter dan deze functie waarin je je partij op allerlei fronten elk met een passend geluid moet bewerken; de SP zal nooit meer 25 zetels, laat staan meer, halen als het er niet in slaagt een flink contingent aan kiezers uit 'het midden' voor zich weet te winnen, en er zijn in dat midden gewoon niet genoeg mensen te vinden die voor een straatvechter met behoorlijk extreme standpunten willen stemmen...
Ik wens hem veel succes, en 1Vandaag bedankt voor dit mooie, en ik vermoed voor veel mensen verhelderende - item!
AART DEKKER
Naar aanleiding van het bovenstaande item/het onderstaande artikel:
 |
Scheidend voorzitter Ron Meyer vindt zijn partij te anoniem geworden: 'De SP is niet controversieel genoeg'
08-08-2019Hij durfde te experimenteren: scheidend SP-voorzitter Ron Meyer kreeg daarmee veel kritiek, maar heeft geen spijt. Volgens hem moet de partij steeds de randen blijven opzoeken. "We zijn al jarenlang niet controversieel genoeg."
Ron Meyer kondigde in mei zijn afscheid als partijvoorzitter aan, nadat de SP drie verkiezingen op rij had verloren. De partij verloor in het Europees Parlement de twee zetels die ze hadden. Vooral de Europese verkiezing werden voor de SP een debacle.
'Geen spijt van Brusselmans-spotje'
Meyer en zijn campagneteam kregen vooral veel kritiek op een verkiezingsspotje, waarin de spot werd gedreven met PvdA-eurocommissaris Frans Timmermans (in het spotje 'Hans Brusselmans' geheten). Heeft Ron Meyer daarin gefaald als partijvoorzitter? "'Falen' is een groot woord", vindt hij. "Maar het heeft wel pijn gedaan. Je zet middelen in, je experimenteert, je durft controversieel te zijn. Soms is dat geslaagd en soms is dat minder geslaagd."
Op de vraag of dat dan geen heel duur experiment is, met nul zetels in het Europees Parlement, zegt Meyer: "Dat klopt, en daarom moeten we dat beter doen de volgende keer. Maar ik heb er geen spijt van, je moet leren van de dingen die je doet."
'SP is te anoniem'
Van Meyer mocht de partij wel weer eens controversieel zijn. "Het gaat erom dat we al jarenlang te anoniem zijn. We zijn een partij die mensen onvoldoende het gevoel geeft dat ze met ons de machtsverhoudingen kunnen veranderen. We zijn de afgelopen jaren te salonfähig geworden."
Moet de partij dan op deze voet verder, met spotjes die op of over de rand gaan? "Wat mij betreft wel", zegt Meyer.
Actievoerder Meyer liep vast in politiek
Meyer, die 4 jaar geleden met veel elan aantrad als partijvoorzitter van de SP, erkent dat 'de actievoerder Meyer' in botsing is gekomen met 'de politiek'. "Ik ben geen grotere fan geworden van het parlement, dat mag je wel stellen. Het parlement is teveel in zichzelf gekeerd. De SP-fractie misschien nog het minst, maar ik denk dat dat gevaar ook bij de SP-fractie aanwezig is."
"We moeten oppassen dat we de mensen niet wijs maken dat, als we er daar een kwartje ingooien, het wel geregeld zal worden, terwijl de economische macht ervoor zorgt dat het parlement slechts een zeer beperkte invloed heeft op de echte macht in het land. Dus in dat opzicht is die botsing er wel geweest, maar ik vind dat wel een gezonde botsing voor een socialist."
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten