Ik denk dat ook de Belgische Vrouwen een lichte voorsprong hebben op de Nederlandse. Hier zal ik volstaan met 'het hebben van een Echte Superster, een Speelster met Wereldfaam, die ook nog eens - sinds kort, dat wel - actief is op eigen bodem; Ann Wauters. Laten we ons eens voorstellen dat - ooit - Rik Smits, of - recent - Francisco Elson & Dan Gadzuric nog een of meerdere seizoenen 'teruggekomen' zouden zijn naar de DBL, en daar zowel hun eigen Club, als de League in zijn geheel, op hun rug zouden hebben genomen naar een hoger niveau; ik denk dat je het meespelen van Ann Wauters in de Belgische Vrouwen Liga zo ongeveer zou moten zien...zou dat de DBL hebben geholpen? Of denkt er iemand dat 'dat niets zou hebben uitgemaakt'?
De vraag stellen, is hem beantwoorden..!
Rest nog de soort onbeantwoordbare vraag die bij ons ieder jaar weer opspeelt bij de Nominaties voor Sport-Man, -Vrouw, en - Ploeg van het Jaar; "Welke waardering zou - bijvoorbeeld door zo'n Nominatie, laat staan Uitverkiezing - verdient iemand als Ann Wauters eigenlijk met het stapje terug doen om de voedingsbodem waaruit zij zelf ooit ontsproot te versterken? En dan laat ik nog even buiten beschouwing dat Wauters ook nog wel - en zeer recent! -degelijk noemenswaardige successen boekte....
In ieder geval: hieronder het artikel/item van Sporza, waarin onder meer deze vragen aan de orde komen, en de 'Topper in het Belgische Basketball' - Ann Wauters - er zelf haar licht over laat schijnen:
Wauters: "Sportvrouw van het Jaar? Daar lig ik niet wakker van"
ZO 06/12/2015 - 13:47Ann Wauters is met Castors Braine aan een uitstekend seizoen bezig. Wanneer ze stopt, durft de 35-jarige basketbalster nog niet te voorspellen. "Ik ben nog niet klaar om die beslissing nu te nemen", vertelt ze in De Zevende Dag. Haar succesvolle carrière leverde haar nog nooit de titel van Sportvrouw op, maar "dat pikt niet".
Ann Wauters keerde dit jaar terug naar België en won met Castors Braine tot nu toe negen matchen op rij in de competitie. "Zeggen dat we de titel moeten winnen, is een understatement. We zijn goed bezig en moeten dit niveau aanhouden. Onze echte ambities liggen op Europees vlak."
"Het is ondertussen al mijn 17e seizoen in de Euroleague, dat begint toch te tellen", lacht Wauters. "Ik had dat nooit durven dromen toen ik aan mijn carrière begon. Natuurlijk sta ik fysiek niet meer op hetzelfde niveau als vijf jaar geleden. Dat voel ik aan mijn lichaam."
"Ik recupereer moeilijker, spring minder hoog, en ben minder explosief. In het begin verzet je je daar tegen, maar ik heb het leren aanvaarden. Gelukkig kan je met ervaring veel goed maken in het basketbal."
Of dit haar laatste seizoen wordt, weet de 35-jarige Wauters nu nog niet. "Ik ben nog niet klaar om die beslissing te nemen. Het is te moeilijk. Je wilt niet dat jaartje te veel spelen, maar ook niet dat jaar te weinig. Over een paar maanden weet ik misschien meer. Als ik me fysiek nog goed voel en de honger om te winnen blijft, dan ga ik nog door."
"Heel trots op alle titels die ik met mijn ploegen gewonnen heb"
Ann Wauters behoort dit jaar niet tot de drie supergenomineerden voor Sportvrouw van het Jaar, een trofee die ze nog nooit kon winnen. "Dit jaar zal ik hem niet krijgen, dus de kans is heel klein dat ik hem ooit zal winnen. Maar ik lig daar absoluut niet wakker van."
"Basketbal is niet de populairste sport, laat staan bij de vrouwen. Misschien krijg ik dus wel wat weinig erkenning, maar ik denk dat het Belgische publiek mij nog nooit echt heeft bezig gezien. Ik zou natuurlijk graag hebben dat het het wat meer op tv komt, net zoals veel andere sporten, maar daar kan ik na mijn carrière misschien nog iets aan veranderen."
"2015 was voor mezelf al een heel mooi jaar. Ik heb de Eurocup gewonnen, in België dan nog. Dat betekent enorm veel. Ik ben trots op alle titels die ik gewonnen heb met mijn ploegen dus dit steekt echt niet."
Het originele artikel op Sporza.be, met het Sporza-Interview met Ann Wauters in beeld en geluid, en met nog veel meer (links naar) 'Basketball van de Buren in België' vind je --- Hier ---
**
Meer Ann Wauters:
Karakters: Ann Wauters, maandag 02/12
Gepubliceerd op 29 nov. 2013
Ann Wauters is al jaren een basketbalnomade. De halve wereld heeft ze rondgereisd om haar sport te beoefenen: Frankrijk, Rusland, de Verenigde Staten, Turkije, Zuid-Korea en Spanje. Telkens op het hoogste niveau. Met haar clubs werd ze diverse keren kampioen en ze werd maar liefst vijf keer verkozen tot Europees speelster van het jaar. Ze werd ook diverse keren genomineerd voor de titel van sportvrouw van het jaar. Ben ontmoet Ann bij haar thuis in Kortrijk. Het gesprek begint met haar jeugd, over hoe het voelt om er telkens met kop en schouder boven uit te steken, en hoe het basketbal -dat haar bij toeval overkwam - haar toch wel uit een isolement haalde. Ze was nog maar vijftien, eigenlijk nog een meisje, toen ze al op haar eentje naar het buitenland trok, naar Valenciennes. Hoe was dat? Tijdens een wandeling door haar carrière bespreken Ann en Ben de meest uiteenlopende dingen: de harde strijd in de Amerikaanse WNBA, de vrouwelijke versie van de NBA en het allerhoogste in het vrouwenbasket. Over de trucs en het racisme van de zwarte speelsters tegenover haar. Het gesprek gaat ook over haar lesbisch zijn en hoe ze daarmee omgaat en moet omgaan in landen als Zuid-Korea en Rusland: "Ik wil Ann de basketbalspeelster zijn, en niet Ann de lesbische basketbalspeelster." Over haar relatie met Lot en het op drie weken na tegelijk moeder worden van Lou en Vince. En over de soms moeilijke relatie met andere Belgische speelsters. Getuigenissen zijn er ook van haar zus Ilse, van Sporza-journalist Kris Meertens en van collega-basketbalster Kathy Wambé.
Categorie
Amusement
Licentie
Standaard YouTube-licentie
Highlights&Carrière Ann Wauters in Interview-vorm:
Best Moments: Ann Wauters
Ze speelde ook mee op het WK 3x3:
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten