Hieronder een mooie recensie van Hans Beerekamp van NRC, over de inmiddels traditionele jaarlijkse 'repeat' van 'van Dis met Boeken' als 'DWDD-Special'....
Tegen het onderscheid tussen wij en anderen
De jaarlijkse Boekenweek krijgt van de NPO meer zendtijd dan het Holland Festival, Oerol of welk film- of kunstevenement dan ook. Je kunt rekenen op een Grote Boekenquiz, schrijversportretjes, een archiefcompilatie uit het werk van Van Kooten en De Bie, geïnspireerd door het thema van de Boekenweek (‘Duitsland’ dit jaar) en een ruim aanbod aan sfeerbeelden en mini-interviews vanaf het Boekenbal.
Dat laatste blijft tot de verbeelding spreken. In Binnen bij het Boekenbal (NTR) was Abdelkader Benali onze gids achter de schermen en kwamen een groot aantal schrijvers aan het woord. Ze bleken maar al te bereid de mythe nieuw leven in te blazen dat daar heel geheimzinnige en verboden dingen gebeuren, dat de elite daar nog ongehinderd de elite kan blijven en dat iedereen er voor één avond mooi wil en mag zijn, „zelfs je grootste vijanden, de honden!”, aldus Tommy Wieringa.
Maar het televisiehoogtepunt van de Boekenweek is de jaarlijkse revival van het boekenprogramma Hier Is…Adriaan van Dis, onder de vlag van DWDD Heimwee (VARA).
Ondersteund door zijn vaste regisseur Ellen Jens en redacteur Pieter van den Blink schonk Van Dis weer eens drie schrijvers water of wijn in en voerde in drie talen een conversatie op niveau met naar het zich laat aanzien thematisch geselecteerde gasten.
Dit literaire praatprogramma is zo veel beter dan Boeken (VPRO) of de reguliere talkshows. Het verschil is vooral dat Van Dis niet een samenvatting van het boek met de schrijver doorneemt, maar dat hij er entertainment van maakt en de charme van de persoonlijkheden haar werk laat doen.
Dit keer koos hij ook nog eens voor een discours tegen vreemdelingenhaat, uitsluiting en nationalisme. De uit de Iraakse woestijn afkomstige dichter en schrijver Rodaan Al Galidi heeft altijd succes met zijn observaties van grote en kleine gebeurtenissen in negen jaar verblijf in Nederlandse asielzoekerscentra. Volgens Al Galidi is Nederland geobsedeerd door regels. Een rommelige waarheid werkt niet goed, nette leugens daarentegen doen het uitstekend: „Een kringloopwinkel in Nederland is netter dan een museum in Bagdad.”
De Amerikaanse schrijver en ervaringsdeskundige Andrew Solomon liet zijn licht schijnen over de complexe relatie tussen liefde en depressies. Ook zijn verhaal wortelt deels in uitsluitingsmechanismen.
Maar het duidelijkst, en onweerstaanbaar in haar optreden, was Katja Petrowskaja, die in Kiev opgroeide, maar die zichzelf het liefst definieert als „Europees schrijfster in Berlijn.” Ze beschreef de pogroms uit haar Joodse familiegeschiedenis, het stalinisme, de holocaust. In het Duits, de taal van de vijand, maar ook een taal die haar in staat stelt afstand te nemen. Het is ook een asielzoekerstaal geworden. Petrowskaja haat het onderscheid tussen „wij” en „de anderen”. Er zijn volgens haar geen Europese waarden, alleen maar mensenrechten. En ze kijkt er ongemakkelijk bij, maar straalt van oor tot oor.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten