 |
| Afbeeldingen van, en meer over Spitsbergen |
Klimaat-verhaal: 'De ijskast staat open'):
"Poolshoogte nemen op Spitsbergen
‘De ijskast staat open’
Op Spitsbergen is niet alleen goed te zien wat de
klimaatverandering betekent voor de inwoners van het Noordpoolgebied.
Van hieruit klinkt ook een harde alarmbel naar de rest van de wereld.
&
"..................beklimming begint. In een gelijkmatig tempo stappen we door de sneeuw. Alles is bergopwaarts. We horen dat we eigenlijk over een rivier lopen, een rivier van permafrost. In de zomer vormt het smeltwater van deze rivier onder de grond gangen en kanalen in de gletsjer. Doordat de gangen in de winter vervolgens niet helemaal sluiten, ontstaan tunnels die samen ijsgrotten vormen.
De rivier brengt in de zomer veel water naar het stadje Longyearbyen, de hoofdstad van Spitsbergen, waar ongeveer tweeduizend mensen wonen. Ørvan vertelt dat hij iemand in Longyearbyen kent die elk jaar een bed in elkaar knutselt voor de rivier. Zo wordt de rivier letterlijk in haar ‘bed’ verwelkomd. ‘Ik weet niet hoe lang hij dat vol gaat houden. Hij moet ieder jaar een groter bed bouwen.’ Ørvan doelt op de steeds grotere hoeveelheden water, maar vooral ook op de modder die de rivier in de zomer meeneemt. Het stadje is de afgelopen jaren in de zomer geplaagd door talloze modderstromen die veel overlast veroorzaken.
Na twee uur ‘slow and smooth’ klimmen staan we op een top. Plotseling zie ik daar een gat in de grond met een schep ernaast. Het ziet eruit als de ingang van een konijnenhol. Is dat… de ingang van de grot?
We moeten onze helmen op doen en de lampjes aan zetten. Het waait hard en de wind doet pijn in mijn gezicht. Ørvan legt uit dat de ingang nauw is en dat het handig is als je je naar beneden laat glijden, alsof je op een glijbaan zit. Er is geen alternatief. Buiten is het zo koud dat ik daar met geen mogelijkheid kan blijven staan. Ik leg dus mijn rugzak op mijn buik, doe mijn ogen dicht en laat me naar beneden glijden. Als ik mijn ogen open doe zit ik in een soort Swarovski-wereld van ijs: overal twinkelen ijskristallen om me heen. Beneden kan ik gelukkig wel weer rechtop staan.
We lopen een stuk de grot in. Sommige stukken kun je alleen kruipend door. Op een gegeven moment staan we dicht op elkaar in een smalle..........
..."
&
"..............Kim Holmén is een van oorsprong Zweedse klimatoloog die nu internationaal directeur is van het Noordpool Instituut op Spitsbergen. Ik ontmoet hem op zijn werkplek aan de universiteit van Longyearbyen. Met een lange, rommelige baard en warrig haar voldoet hij perfect aan het stereotype van een verstrooide, hippieachtige professor.
Hij is gewend aan journalisten en kijkt me aan met een doordringende blik. ‘De afgelopen vijftien jaar zien we overal verandering. En die verandering zit bovendien in een stroomversnelling. Het fjord hier achter me (hij wijst uit het raam) was vroeger in de winter bevroren. Je kon er gewoon overheen rijden met een sneeuwmobiel. Nu is het open water. De sneeuw smelt eerder, gletsjers trekken zich met veertig centimeter per jaar terug. Het is nu al 81 maanden op rij warmer dan het gemiddelde. Deze winter is het twaalf graden warmer dan gemiddeld.’ Hij heeft de cijfers duidelijk al zo vaak opgedreund dat hij er weinig bij lijkt te voelen...........
..."
&
".........Wat er op dit moment hier gebeurt, en ook in de rest van het Noordpoolgebied, is niet alleen van belang voor de inwoners van de gebieden, maar moet vooral ook worden gezien als een laatste, harde alarmbel, als een krijsende kanarie in de kolenmijn.
In december 2017 kwam er een Amerikaans rapport uit van de National Oceanic and Atmospheric Administration, noaa, dat de verdieping van de opwarmingstrend in het arctisch gebied wederom bevestigde. Hoofd van de noaa Timothy Gallaudet zei hierover tegen The Guardian: ‘Wat er gebeurt in het arctisch gebied blijft niet in het arctisch gebied. Dit beïnvloedt de hele aarde.’ Jeremy Mathis, co-auteur van het noaa-rapport: ‘Het arctisch gebied is traditioneel de ijskast van de planeet, maar nu staat de deur van die ijskast open.’
De gevolgen zijn niet te overzien. Zo kan de verandering in de arctische temperatuur en het smeltende zeeijs de golfstroom veranderen.........
..."
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten