 |
| Een still van een kort Interview van Patrick Faijdhere met zijn club Apollo(2018), je ziet het Interview --- Hier --- |
SHARTIE AART DEKKER
Even terugkijken bij het afscheid van Apollo Amsterdam als Coach van de Mannen
Patrick 'Patje' Faijdherbe: Topper in het Nederlandse Basketball
Een mooi moment om even terug te kijken: na vele jaren als Headcoach van Apollo Amsterdam in de DBL, zwaait Patrick Faijdherbe af. Niet iedereen zal hem even goed kennen, daarom eerst maar eens even terugkijken met een Parool-interview en een kort vdeo-portret gemaakt door zijn club Apollo.
Partrick is een unieke persoonlijkheid; Amsterdammer van de straat tot in zijn vezels, maar - daar mag niemand zich in vergissen - ook een uitstekende coach. De omstandigheden waarin hij werkte, en de teams waar hij het mee moest doen, waren lang niet altijd gemakkelijk. Maar ieder seizoen weer wist hij zijn Team tot uitstekend basketball te brengen, en ik denk dat er maar weinig seizoenen bij waren waarin hij er niet het maximaal haalbare uit wist te halen.
Persoonlijk voor mij zijn er ook nog vele leuke en/of bijzondere momenten die me bijblijven als hij meespeelde met de Ex-Internationals en ik zijn 'coach' was.
Patrick Faijdherbe is wat mij betreft een echte 'Topper in het Nederlandse Basketball', waar we hopelijk nog niet het laatste van gezien hebben.
(AD)
**
Uit: Het Parool:
Een hart voor de sport en de club
Basketbal: Coach Patrick Faijdherbe houdt niet van opgeven
Apollo Amsterdam speelt dit weekend de eerste wedstrijd van het
nieuwe basketbalseizoen, tegen Rotterdam. Na een roerige zomer hoopt de
ploeg met vechtbasketbal hier en daar te stunten.
Het was geen prettige zomer voor Patrick
Faijdherbe (Amsterdam, 1973). De coach van Apollo Amsterdam had er goede
hoop op dat een grote sponsor aangetrokken zou worden, maar het pakte
anders uit. Een fiks aantal spelers besloot daarop te vertrekken omdat
er elders meer zekerheid te krijgen was - iets waar de coach zegt alle
begrip voor te hebben.
En dan waren er ook nog persoonlijke
sores. Faijdherbe moest een operatie ondergaan vanwege een dubbele
hernia. Het was al met al een verre van vlekkeloze voorbereiding op het
seizoen. Faijdherbe: "De jongens hebben de afgelopen tijd met
verschillende coaches gewerkt. Maar ik ben al blij dat ze wat hebben
gedaan. Door de operatie kan ik er pas sinds anderhalve week mijn
stempel op drukken."
"Ik train op loopvermogen. Veel rennen.
De nieuwe jongens moeten daar nog aan wennen, die zijn na zeven minuten
al gebroken. Ik denk dat we over een maandje zijn waar we moeten zijn."
"We hebben een redelijk team bij elkaar.
Twee jongens zijn gekomen van Weert, Akeel Eduardo en Rens van
Ravensteijn. Berend Weijs is terug. Max van Schaik is weer fit, die had
vorig jaar een gebroken voet en kon lang niet spelen."
En dan zijn er nog de twee tieners uit de
Dutch Talent League. In een daarvan, Tristan Enaruna, ziet Faijdherbe
een toekomstige topspeler. "Een mega-atleet. Zestien jaar nog maar. Er
zijn al scouts van de NBA
die hem in de gaten houden. Hij maakt kans het goed te gaan doen.
Misschien in Europa, misschien in de NBA. Maar het kan verschillende
kanten op. Ik denk dat ze het niveau aankunnen, maar het kan ook zo zijn
dat die twee jongens niet brengen wat ze moeten brengen."
Underdog in de competitie
Het zijn de woorden van een coach die
zijn situatie gelaten accepteert. Hij heeft niet de luxepositie die
andere teams wel hebben, met hun Amerikaanse spelers, die, ook al zijn
ze te min voor de NBA, vaak met kop en schouders boven de Nederlandse
basketballers uitsteken.
Amsterdam is niet de basketbalhoofdstad
van Nederland. Daarvoor moet je kijken naar Groningen, Zwolle en Den
Bosch. Apollo is een underdog. Geen blaffende waakhond die angst
inboezemt, maar een kuitenbijtertje die moet hopen op stuntjes. Zo reëel
moet je zijn.
Faijdherbe hoef je die waarheid niet te
vertellen. Hij zwaaide als speler af bij Apollo in 2013, trainde daarna
de junioren en staat sinds 2015 aan het roer als coach van het
eredivisieteam bij de heren. Hij kent het klappen van de zweep in
Amsterdam. "Dit is niet iets nieuws. Het gaat al jaren niet goed. Je
kunt niet meer dan hopen dat iemand instapt die zegt 'hier is een
miljoen, doe er iets leuks mee' - het liefst nog een sponsor die
structureel in de club wil investeren. Dat gebeurt maar niet, dus waarom
zou het opeens veranderen?"
"De jongens spelen nu voor een
onkostenvergoeding, meer is het niet. Ze moeten ernaast werken, clinics
geven. Ik heb een fulltime baan naast mijn rol als coach. Soms is het
zwaar: vijf dagen in de week training geven, en dan nog het weekend
coachen met de wedstrijden."
Nee, het leven van een Apollospeler gaat
niet over rozen. De play-offs, de strijd om het landskampioenschap voor
de zes beste ploegen uit de competitie, zijn vaak het hoogst haalbare.
Vorig jaar bereikten de Amsterdamse basketballers deze nacompetitie als
nummer zes, met 9 overwinningen en 19 nederlagen. In de eerste ronde,
tevens de kwartfinale, ging Apollo vervolgens in drie wedstrijden - een
zege en twee nederlagen - ten onder tegen ZZ Leiden.
Of Apollo dit seizoen wederom de
play-offs haalt, is maar de vraag. Na de rommelige zomer kan Faijdherbe
de verwachtingen voor komend seizoen louter temperen. De
openingswedstrijd tegen Rotterdam, een team met een aantal Amerikaanse
spelers plus Nederlandse toppers als Robert Krabbendam, is een pittige.
Gelukkig is er zelfs als Apollo meer verliespotjes laat aantekenen dan
winstpartijen nog geen man overboord. "We gaan wel proberen te winnen
natuurlijk. Winnen is belangrijk, ook in de oefenpotjes die we de
afgelopen tijd hebben gespeeld. Maar winnen zegt niet alles. Het gaat
uiteindelijk om waar je staat als team. Dat je dat kunt sturen, daaraan
kunt werken, en dan kunt verbeteren."
"Sommige jongens hebben al met elkaar
gespeeld in het B-team van Nederland. Die weten elkaar dus al aardig te
vinden. Wat dat betreft ben ik al best tevreden met wat ik heb gezien."
Tong op de knieën
Linksom of rechtsom zijn het geen
gepolijste godenzonen die dit jaar op jacht gaan naar de punten. Het is
eerder een ratatouille aan spelers die met branie, gogme en hard werken
de tegenstander moeten uitputten. Vechtbasketbal spelen ze. Nooit
opgeven. Niet in een uitwedstrijd, maar zeker niet thuis in Amsterdam.
Faijdherbe wil zijn spelers overal tot
het gaatje zien gaan. Met de tong op de knieën, liefst nog iets lager.
Als het even kan slepend over de vloer van de eigen Apollohal.
Zelf zal Faijdherbe ook alles geven.
Schreeuwend en gebarend langs de zijlijn - al zal een brul richting zijn
spelers de komende tijd nog wel gepaard gaan met pijn vanwege zijn
recente operatie. Als coach moet hij er zijn. Hij eist dat ook van zijn
spelers. Hart voor basketbal, de club en Amsterdam.
Want alleen als Apollo met het hart
speelt valt er misschien wat te halen bij de meer ervaren
basketbalploegen in de eredivisie. Minder inzet betekent vrijwel
automatisch een afstraffing. Daarom durft Faijdherbe niet meer te doen
dan hopen. Op die onverwachte zege, op een nieuwe sponsor die aanhaakt
bij de handvol kleine geldschieters die Apollo nu heeft, op betere
tijden.
Na een zomer in mineur is het wachten tot
de zon weer gaat schijnen voor Apollo. Alhoewel: "Het voordeel van
basketbal is dat je overdekt speelt," grinnikt Faijdherbe. "Wat dat
betreft schijnt de zon altijd in de basketbalhal."
Een inkijkje in de coaching van Patrick Faijdherbe, coach van de
basketballploeg BC Apollo. Hij droeg tijdens de wedstrijd tegen Leiden
een zendertje.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten