donderdag 7 mei 2020

HOORT U HET OOK EENS VAN EEN ANDER / VK-OPINIE: ColumnHeleen Mees: 'Rutte kiest ervoor om grote delen van de Nederlandse bevolking te verarmen' / GEVOLGEN VELE JAREN ECONOMISCHE KEUZES MARK 'FLUTTE' RUTTE C.S. /

Cartoon overgenomen van   ---  Hier  ---

Column Heleen Mees

Rutte kiest ervoor om grote delen van de Nederlandse bevolking te verarmen

5 mei 2020, Originele Column op VK.nl:   ---  Hier  ---

Uit een peiling van het actualiteitenprogramma EenVandaag blijkt dat zeven op de tien Nederlanders vreest dat de ‘gewone man’ zal opdraaien voor de kosten van de coronacrisis. De herinneringen aan de financiële crisis van 2008 zijn duidelijk nog vers. Zoals een van de panelleden zei: ‘Ik zie het gebeuren dat wij burgers straks gestraft worden voor de overheidssteun aan grote bedrijven nu.’ Een ander panellid merkte op dat ‘de zwakken altijd de klos zijn terwijl de rijken en de grote bedrijven buiten schot blijven.’

Na de grote financiële crisis van 2008 werd er zo hard bezuinigd dat zelfs verantwoordelijk minister van Financiën, Jeroen Dijsselbloem (PvdA), bij zijn vertrek toegaf dat het wel een tandje minder had gekund. Wat veel minder bekend is, is hoezeer huishoudens ook via belastingen en sociale premies de rekening voor de financiële crisis gepresenteerd gekregen.

Volgens onderzoek van Johan Verbruggen en Peter Keus van De Nederlandsche Bank is de lastendruk op huishoudens als percentage van het netto ­beschikbare inkomen van 2008 tot en met en 2016 met bijna 15 procent gestegen. Ook voor de financiële crisis steeg de lastendruk op huishoudens al flink: van 2002 tot en met 2007 met bijna 10 procent. In totaal steeg de lastendruk op huishoudens tussen 2002 en 2016 met een duizelingwekkende 25 procent. Bovendien daalde in die periode de arbeidsinkomensquote onder druk van de globalisering en de flexibilisering van de arbeidsmarkt. Daardoor daalde het beschikbare huishoudensinkomen per hoofd van de bevolking in Nederland met 2 procent, terwijl het in de ons omringende landen tussen 2002 en 2016 gemiddeld met 10 tot 20 procent steeg.

In het bedrijfsleven is het precies omgekeerd. Terwijl bedrijven de winsten in de periode van 2002 tot en met 2016 flink zagen stijgen, verlaagde Nederland het tarief van de vennootschapsbelasting van 34 tot 25 procent. Volgend jaar gaat dit vpb-tarief verder omlaag naar 21,7 procent. Grote multinationals als Shell betalen in Nederland überhaupt geen winstbelasting. Ook de belastingdruk op kapitaalinkomen (rente, dividend en vermogenswinst) is in Nederland met 15 procent minder dan de helft van het Europese gemiddelde. Mark Rutte, de oud-Unilever man die sinds 2010 als premier verantwoordelijk is voor het kabinetsbeleid, staart zich zo blind op het internationale vestigingsklimaat dat hij ervoor kiest om grote delen van de Nederlandse bevolking te verarmen. Ook worden andere landen verarmd doordat buitenlandse bedrijven via Nederland gemakkelijk winsten kunnen wegsluizen naar belastingparadijzen.

Volgens het World Economic Forum is Nederland de meest concurrerende economie van Europa. Maar in termen van economische groei per capita is Nederland niet meer dan een middenmoter. De Amerikaanse en Duitse economieën groeiden van 2002 tot 2016 bijna twee keer zo snel. De Canadese en Britse economieën groeiden net zo snel als de Nederlandse economie. De Finse en Deense economieën groeiden iets minder snel, maar die groei kwam wel ten goede aan de huishoudens en niet uitsluitend aan bedrijven en vermogenden zoals in Nederland.

Tijdens de grote financiële crisis van 2008 schoot de overheid banken en verzekeraars met miljarden aan overheidssteun te hulp omdat ze te weinig kapitaalbuffers hadden. De centrale banken sprongen bij door goedkope leningen te verstrekken.

In de coronacrisis schiet de overheid de grote multinationals met miljarden overheidssteun te hulp. Centrale banken springen bij door goedkope leningen te verstrekken. Dat is nodig omdat grote bedrijven zich de afgelopen jaren tot over hun oren in de schulden hebben gestoken om het rendement op aandelen te verhogen en nu niet over een oorlogskas beschikken om de kosten van de pandemie te dekken.

De coronacrisis is een typisch voorbeeld van een staartrisico – dat wil zeggen: een klein risico op een extreme gebeurtenis – waarvoor grote bedrijven geld in kas hadden moeten houden. De coronacrisis is ook bijvangst van de globalisering waarvan vooral grote multinationals en hun aandeelhouders profiteren. Nu bedrijven weten dat ze in tijden van nood altijd gered zullen worden door de overheid en centrale banken, zullen ze alleen maar roekelozer worden. Als Mark Rutte de coronatekorten niet monetair wil financieren, dan moet hij er in ieder geval voor zorgen dat de kosten van de coronacrisis worden verhaald op de winnaars van de globalisering en niet op de verliezers.

Heleen Mees is econoom

Meer van VK.nl over:


Geen opmerkingen:

Een reactie posten