Maar net als in elke familie 'gaat er weleens wat fout', en helaas voor de Nederlandse Sport is het nu aangaande 'de relatie Willem Alexander, NOC*NSF en IOC' nu al voor de tweede keer dat het gruwelijk fout is gegaan; ik heb het dan natuurlijk over de lidmaatschap van Camile Eurlings van de besturen van die twee -veel te- machtige instituten. De manier waarop WA-I zelf lid werd was een Drama, en zijn bemoeienissen die leidden tot de benoeming van Camile Eurlings als zijn vervanger is zelfs bijna een nog groter D-D-D-d-d-drama dan die vorige trieste geschiedenis. En dan moeten we nog maar hopen dat die ene Prins-Pils (WA-I) niet ook nog de hand heeft gehad in de benoeming van die andere Prins-Pils - Alaaf! - tot KLM-topman, want ook die bleek een fiasco...
En wat is nu -als u het mij vraagt- de grootste gemene deler van deze NOC*NSF-/IOC-Drama's?
Ik denk: 'Vriendjes-politiek'..!
Het feit dus dat je blijkbaar in dit soort gremia niet benoemd kan worden zonder een sterke lobby van 'vriendjes', en dat 'normale stervelingen' blijkbaar nooit goed genoeg zijn voor zulke posities, maar dat er ook vriendjes een rol in moeten spelen... Want helaas -ik zeg het vaker in bijvoorbeeld NBB- en Fiba-verband- sport op dit (bestuurlijke) niveau is nu eenmaal ook 'politiek'...
Ik hou dus mijn hart vast voor de eventuele benoeming van de volgende Nederlander tot IOC-lid!
Want voor 'Camile' deed WA-I zelf het niet onaardig als IOC-lid, maar daarvoor was ook het lidmaatschap van Reus Anton Geesink in Nederland natuurlijk dramatisch; het is nu eenmaal zo dat een IOC-lidmaatschap ook betekent dat je lid bent van het bestuur van NOC*NSF, en strebers/kroonprinsen als Geesink en Eurlings menen zich weinig aan het nationale besturen van de sport te gelegen hoeven te laten liggen; 'ze zijn immers al lid van het -nog- hogere Echalon' en dat betekent in eigen ogen dat ze in Nederland onaantastbaar zijn... Nu keek iedereen wel uit om handtastelijkheden met Geesink te beginnen, maar Camile Eurlings was/is stukken minder onaantastbaar, dat blijkt wel uit het 'wederzijdse handgemeen' in de tuin van pa&ma Eurlings...
Dus aan iedereen die mee gaat 'werken' aan het eventueel parachuteren van de volgende Nederlander in het IOC: "Denk goed na a.u.b! En volgende keer maar geen Vriendjespolitiek meer! Misschien is een Nationaal Bindend Referendum een goed idee?!? Het is maar een suggestie..." En neem vooral niet iemand uit VVD en CDA, want daar snappen ze dit soort dingen -als puntje bij paaltje komt- uiteindelijk niet zo goed...
AART DEKKER
De Volkskrant zette het hele drama nog eens op een rijtje in een (niet zo fraaie) geschiedschrijving, het originele artikel op VK.nl, en nog heel veel meer over deze affaire, lees je --- Hier ---,
Het verhaal:
Dit ging vooraf aan de val van Eurlings: 'Camiel stap toch op'
'Elke vergadering dachten we: nu krijgen we eindelijk duidelijkheid'
Zullen we zo een halfuurtje bij elkaar gaan zitten'? Op initiatief van Camiel Eurlings komt in april 2017 een select gezelschap van sportkoepel NOCNSF bij elkaar. De plek is vertrouwd: Papendal is het kloppende hart van de Nederlandse topsport. In de marge van de bestuursvergadering schuiven behalve Eurlings ook NOCNSF-voorzitter André Bolhuis, directeur Gerard Dielessen en bestuurslid Marcella Mesker aan. IOC-lid Eurlings heeft voor deze gelegenheid een jurist meegenomen.
De voormalige CDA-verkeersminister heeft reden om op zijn hoede te zijn. Er broeit iets in de top van de Nederlandse sportkoepel - en Eurlings is de hoofdpersoon.
In juli 2015 heeft Eurlings 's nachts slaande ruzie met zijn toenmalige vriendin gekregen in de tuin van zijn ouderlijk huis in Valkenburg. Ze loopt onder meer een gebroken elleboog, een hersenschudding en kneuzingen op, en doet aangifte. In september 2016 concludeert het Openbaar Ministerie dat er voldoende bewijs is om Eurlings te vervolgen voor mishandeling. Het levert hem een werkstraf op, een kras op zijn blazoen, en een aantekening in zijn justitiële documentatie - strafblad, in de volksmond.
Dat weet ook André Bolhuis. De oud-hockeyer is gepokt en gemazeld in het sportbestuur. Hij waagde in 2013 nog een poging om zelf in het IOC te komen, maar legde het af tegen Eurlings en de lobby die onder meer toenmalig kroonprins Willem-Alexander voor hem voerde. Bolhuis weet dat de Nederlandse sport er niet bij is gediend als de mishandeling boven de markt blijft hangen en legt zijn gedachte aan Eurlings voor: zou die zich niet beter kunnen terugtrekken uit NOCNSF, zolang zijn ex-vriendin nog in beroep kan tegen de werkstraf?
Elke vergadering dachten we: nu krijgen we eindelijk duidelijkheid. Dat pik je een keer, maar niet meerdere keren
De weigering
In de top van de sportkoepel ergeren mensen zich al langer aan de halsstarrige houding van Eurlings. In elke vergadering belooft hij 'ooit' duidelijkheid te geven over wat er die ene julinacht is gebeurd. Bestuursleden stelt hij voor om samen toch eens een kop koffie te gaan drinken. Maar die zijn het uitstelgedrag zat: het is tijd voor actie. 'Elke vergadering dachten we: nu krijgen we eindelijk duidelijkheid. Dat pik je een keer, maar niet meerdere keren', vertelt een betrokkene.
Bij het IOC snappen ze helemaal niets van de discussie die in Nederland speelt
Het scheelt dat het IOC hem blijft steunen. In Lausanne doet een zogeheten compliance officer nog wel wat onderzoek, maar hij komt tot de conclusie dat de mishandeling als een privékwestie moet worden beschouwd. Het IOC laat het erbij zitten, ook al kan de ethische code niet duidelijker zijn: zo dienen IOC-leden zich verre te houden van intimidatie en zullen ze anderen geen fysiek of geestelijk letsel toebrengen.
Eurlings maakt indruk in de twee commissies waarin hij zitting heeft, communicatie en financiën. Hij spreekt zijn talen, is joviaal en weet de weg te vinden naar IOC-voorzitter Thomas Bach. Bij een congres in Brussel vraagt de oud-schermer vorig najaar of Eurlings hem kan vervangen. Die laat er een bijeenkomst van NOCNSF graag voor schieten. Hij moet ook wel: nadat hij in oktober 2014 door KLM is weggestuurd, is zijn plek in het IOC alles wat voor Eurlings nog resteert. En zolang het IOC niet aan hem twijfelt, hoeft hij ook niet te vrezen voor zijn plek bij NOCNSF. Denkt hij.
Duimschroeven
Voormalige Nederlandse IOC-leden
Hein Verbruggen (1998-2008)
Anton Geesink (1987-2010)
Els van Breda Vriesman (2001-2008)
Kees Kerdel (1977-1986)
Jonkheer Herman Adriaan van Karnebeek (1964-1977)
Charles Ferdinand Pahud de Mortanges (1946-1964)
Pieter Wilhelmus Scharroo (1924-1957)
Baron Alphert Schimmelpenninck van der Oye (1925-1943)
Baron FWCH van Tuyll van Serooskerken (1898-1924)
Omdat verzoeken om openheid niets uithalen, gooien de bestuursleden een tweede troefkaart op tafel. Ze spreken onderling af dat ze voortaan over een Verklaring Omtrent het Gedrag moeten beschikken, net als de coaches en de bestuurders die bij de duizenden sportverenigingen in het land actief zijn. Want met een werkstraf achter zijn naam is het allerminst zeker of Eurlings zo'n VOG kan krijgen. En daarmee zou hij bij de sportkoepel buitenspel staan.
Achter en voor de schermen probeert Driessen de beeldvorming te herstellen. Maar het is te laat, weet de ervaren woordvoerder. De onvrede bij de bestuursleden blijft niet langer binnenskamers, de eerste oud-sporters en sporters laten van zich horen. Het bestuur van NOCNSF is dan al benaderd door een vader wiens dochter het slachtoffer is geworden van seksueel misbruik in de sport.
In een reeks persoonlijke gesprekken met collega-bestuurders probeert Eurlings de ergste vlammen te blussen. Hij stuit vooral op argwaan: waarom moet het toch zo lang duren voordat hij vertelt wat er in de tuin van zijn ouderlijk huis is gebeurd? Op 14 december, tijdens een bestuursvergadering op Papendal, gooien zijn collega's hem een dringend verzoek voor de voeten: kom naar buiten met je verhaal, voor de Winterspelen in februari. Zodat de sporters er geen last van hebben.
De verklaring waarmee Eurlings zichzelf had willen redden, keert recht in zijn gezicht terug. In plaats van te antwoorden op prangende vragen, verschuilt hij zich achter de juridische terminologie van een strafpleiter. Ook de atletencommissie van NOCNSF, die steeds meer zijn stem verheft, mengt zich in het debat. De sportersvertegenwoordiging eist van Eurlings antwoord op een lijst met prangende vragen.
Het slotakkoord
Zijn 'vrijwilligersbaan' bij het IOC levert in werkelijkheid tienduizenden euro's per jaar op
Een week later, op 30 december, doet Eurlings zijn verhaal in NRC Handelsblad. Hij moet 'va-banque' in de spiegel kijken, zegt hij, en biedt zijn excuses aan zijn ex-vriendin, het IOC, NOCNSF, de sporters en het Nederlandse publiek aan. Maar opnieuw valt de confrontatie met de waarheid hem zwaar. Zo ontkent hij dat hij 'formeel' een strafblad heeft en wil hij ook van de term taakstraf niets weten: hij heeft slechts met de officier van justitie afgesproken om 'een paar dagen maatschappelijk werk te verrichten'. En zijn 'vrijwilligersbaan' bij het IOC levert in werkelijkheid tienduizenden euro's per jaar op.
De val van Nederlands hoogste sportvertegenwoordiger is een kwestie van dagen geworden. Op de vraag of Eurlings van plan is op te stappen, draait Driessen donderdag tot drie keer toe om de vraag heen. 'Een woordvoerder mag niet liegen', erkent hij nu. Nog diezelfde avond meldt Eurlings het IOC dat zijn besluit vaststaat. Kort ervoor heeft hij het gesprek met de atletencommissie afgezegd.
Twee jaar zwijgen over zoiets ernstigs, dat kan niet. Dan heb je geen gevoel voor wat er speelt, voor wat er leeft,
Zonder zijn vooruitgeschoven pion in het IOC gaat NOCNSF verder. Chiel Warners, bestuurslid van NOCNSF en voorzitter van de atletencommissie, spreekt van een onvermijdelijke stap: 'Wat er is gebeurd, leidde af van waar het echt om moet gaan: de sport en de sporters.'
Ook Driessen ziet in dat hij fouten heeft gemaakt. 'We hebben te laat klare wijn geschonken. Er is een beeld van hem ontstaan dat we niet meer weg kregen. Ik had aan mijn theewater moeten aanvoelen dat we eerder naar buiten hadden gemoeten met het verhaal.'
De verklaring van Eurlings in vijf citaten - en de feiten
Eurlings maakte een bliksemcarrière in de CDA, werd op jonge leeftijd minister en daarna voorzitter van de raad van bestuur van KLM. Nu staat hij na de mishandeling van zijn ex-geliefde voor de rest van zijn leven te boek als 'die plucheplakker met de losse handjes'. Hoe kon het zo lopen?
Commentaar: Hij heeft het er zelf naar gemaakt
De val van Camiel Eurlings is diep en hard. Zo hard dat het zelfs voor de toeschouwers pijnlijk wordt om te zien. Maar helaas, schrijft Raoul du Pré in een commentaar, heeft hij het er zelf naar gemaakt.
De val van Eurlings in 17 stappen
2 juli: NOCNSF draagt voormalig verkeersminister en KLM-topman Camiel Eurlings voor als IOC-lid
10 september Als elfde Nederlander wordt Eurlings benoemd als IOC-lid. Hij maakt automatisch deel uit van het bestuur van de Nederlandse sportkoepel NOCNSF
2015
20/21 juli: Eurlings en ex-vriendin krijgen ruzie in tuin van zijn ouderlijk huis in Valkenburg. Hij mishandelt haar
december: Ex-vriendin doet aangifte tegen Eurlings vanwege mishandeling
2016
Juli: Eurlings doet aangifte tegen ex-vriendin vanwege smaad en laster.
et OM maakt later bekend dat er onvoldoende bewijs is om de vrouw hiervan te verdenken
Augustus: Eurlings ontkent tijdens de Zomerspelen van Rio schuld: 'Mensen die mij kennen, weten dat ik zo niet in elkaar zit', zegt hij tegen het AD
September: het OM zegt voldoende bewijs te hebben en besluit Eurlings te vervolgen wegens 'eenvoudige mishandeling'
2017
Maart: Eurlings accepteert transactie justitie: werkstraf van 40 uur
Voorjaar: De Top van NOCNSF doet Eurlings het verzoek om op te stappen; hij weigert
Juli: NOCNSF vraagt alle bestuursleden voortaan een verklaring van goed gedrag te overleggen
September: NOCNSF maakt bekend dat Eurlings zijn VOG heeft en kan aanblijven
14 december: Tijdens een vergadering doen NOCNSF-bestuursleden Eurlings het dringende verzoek om publiekelijk tekst en uitleg te geven over de mishandeling van zijn ex-vriendin
21 december: Advocaat Geert-Jan Knoops publiceert een verklaring waarin hij uithaalt naar de media. Hij benadrukt dat Eurlings 'formeel' geen strafblad heeft, er sprake was van lichte mishandeling en dat er nooit 'vaststelling of erkenning van schuld' is geweest
23 december: Ook de atletencommissie van NOCNSF, die de Nederlandse sporters vertegenwoordigt, wil opheldering van Eurlings en stuurt hem een lijst met vragen
30 december: Na aanhoudende kritiek besluit Eurlings zijn verhaal te doen. Zijn interview met NRC Handelsblad en zijn eigen verklaring komen hem op zware kritiek te staan, onder meer omdat hij spreekt over een 'wederzijds handgemeen' en zijn IOC-functie een vrijwilligersbaan noemt
2018
3 januari: Prominenten uit de sport als voormalig IOC-lid Els van Breda Vriesman en olympisch kampioene Ellen van Langen roepen Eurlings op te vertrekken. Eurlings zegt een gesprek af met de atletencommissie van NOCNSF
5 januari: Camiel Eurlings stapt op als IOC-lid en bestuurslid van NOCNSF
Meer Mark Misérus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten