Ik zou er (weer) graag bij zijn geweest, maar negen keer Den Haag-Groning-en(vv) in een maand of vier alleen al voor Europese Wedstrijden is voor mij, zeker op dit moment, niet echt haalbaar. Dus keek ik de wedstrijd thuis, via ZiggoSport. Heel veel zaken die met Basketball te maken hebben, draaien om beleving. En dat is -zeker voor mij- toch wat lastiger voor de TV, of achter een beeldscherm(Livestream); thuis kan ik het beeld stilzetten, terugspelen, maar ook op een andere manier notities maken dan live in een grote hal. In een zaal mis ik ook weleens iets omdat ik als 'drie-en-een-halve-vinger-typer' niet helemaal blind kan typen, maar thuis voor een buis heb ik en teveel hulpmiddelen bij de hand -het beeld stilzetten, terugspoelen en dergelijke; en dat doe ik ook best wel veel-, maar ik heb ook teveel inspiratie. Tijdens Donar-Mons schreef ik zo'n beetje drie drie conceptcolumns en bereidde ik ook nog een paar gesprekken voor...dat is lastig focussen en de beleving van de wedstrijd is dan natuurlijk hadden geheel anders.
Het bovenstaande leidde trouwens ook nog tot een zijspoor in mijn denken wat te maken had met de commentaren op de sociale media na afloop van het ietwat teleurstellende verlies van Donar op Cyprus vorige week. Er kwamen dingen voorbij -bijvoorbeeld over de coaching van die wedstrijd- waarvan ik dacht “Doe is een beetje normaal...” of “Meen je dat nou echt?” Ik denk dat de Donar-staf het fantastisch doet, het team bijna altijd ook; maar met wedstrijden die bijna op een NBA-schema-snelheid voorbij komen, terwijl de faciliteiten van de Groningse Club natuurlijk niet in de buurt komen van die van een willekeurige NBA-club, is het soms behelpen wat betreft rust en voorbereiding op alweer de volgende wedstrijd. En voor het team geldt natuurlijk dat het af en toe 'kraakt', ik schreef er gisteren al iets over, en als je een tegenstander compleet wegblaast, vervolgens een Nederlandse opponent krijgt voorgeschoteld, en een volgende Europese Tegenstander komt ineens met heel nieuwe dingen op de proppen -of dat nou andere spelers, een andere Mindset of andere tactische concepten of trucs betreft- dan gaat er natuurlijk weleens wat mis. Trouwens, als je NBA-uitslagen van ieder team chronologisch onder elkaar zet, dan zie je ook hele rare uitschieters. Vinden we dan ook dat “de coach het verdient in zijn blote kont terug naar Nederland te lopen”? Of anders geformuleerde rare dingen? Ik niet in ieder geval...laat ik het daar bij houden...
Maar het was natuurlijk weer een Groot Feest in MartiniPlaza; zelfs via het scherm thuis spatte de positieve energie er vanaf, en dat is van grote waarde voor een team. Het is dan ook niet voor niets dat Donar in eigen huis tot nu toe bijna onklopbaar blijkt. En, ik schrijf het nog maar eens een keer, denk niet dat dit soort taferelen overal elders in Europa ook 'normaal' zijn; dat zijn ze namelijk niet. Zelfs niet overal en de Grote Basketball-landen!
Ik schrijf het vaak: 'Basketball Is Fun!', of tenminste, dat zou het zoveel mogelijk moeten zijn. En in Groningen is het dat nu ook standaard bij Europese wedstrijden, misschien zelfs nog wel meer dan Nationaal, en dat was heel lang echt anders in het Hoge Noorden.
Als je een huis koopt of verkoopt -ik moet beiden doen deze periode- hoor je nogal een dat “er drie 'P's van belang zijn: de 'P's van 'Plaats', 'Plaats', en 'Plaats'”. Volgens mij kunnen we die stelling ook gebruiken voor Professionele Sport in het Algemeen, en voor Professioneel Basketball -in ieder geval in Nederland- herschrijven: de basis moet zijn -of in ieder geval snel worden- “het draait om Publiek, Publiek en nog eens Publiek!”
Professionele Sport zonder publiek is toch ietwat armetierig, zelfs als de benodigde middelen op een of andere wijze gegarandeerd zijn. Publiek is een reden van bestaan, het brengt geld in het laadje, geeft een club 'iets om te verkopen' aan andere partijen, maakt (TV-)uitzendingen aantrekkelijker, motiveert de spelers, en geeft je wat om op terug te vallen mochten andere inkomsten een even wat tegenvallen; je kunt dan tenminste door. Dat publiek moet natuurlijk ook vermaakt worden rondom de core-business -de basketball-wedstrijd- en moet verleid worden om elkaar en het team op te zwepen tot grote hoogten.
En als er dan goed gepresteerd wordt moet het Basketball 'Gevierd worden' – en dat hoeft niet eens altijd alleen maar als er gewonnen wordt; dat kan ook als er goed gespeeld wordt tegen een sterkere tegenstander, als spelers en staf alles uit de kast trekken, knokken voor wat ze waard zijn!
Wat dat betreft hebben ze het in Groningen natuurlijk niet al te moeilijk dit seizoen. Maar het publiek gaat er ook achter staan -vaak letterlijk- als het eens even wat stroever gaat, en sleept de ploeg er tot nu toe vrijwel steeds doorheen. Als je dat weet als speler en als groep, dan geeft dat natuurlijk extra energie en vertrouwen. En dat kunnen ze lang niet overal in Nederland zeggen, en ook niet in andere sporten; te vaak lijkt het wel alsof een team juist het publiek door dipjes heen moet slepen. Misschien kom ik op dit onderwerp binnenkort nog eens terug.
Maar woensdag 'werd er Gevierd in Groningen; Groots Gevierd!' en de Entertainment-sectie van de club voedt dat ook goed.
Als het enthousiasme al groot is, wordt dit -vaak pas wat later in wedstrijden, tenminste als ik het waar kon nemen was dat volgens mij steeds zo- onder andere gedaan met het spelen van een denderende Tune op basis van het oude socialistische Strijdlied van de band 'Bots': 'Wat zullen we drinken zeven dagen lang', iets wat mij als socialistische rode rakker extra goed doet. Natuurlijk is het zo dat het 'Hoge Noorden' misschien wel een van de laatste bolwerken van het Linkse Gedachtegoed is, dus dat speelt misschien ook een rol. Het zou met trouwens niet echt verbazen als het lied een veel langere geschiedenis heeft, maar dat heb ik niet uitgezocht. Bots was trouwens -of is in gewijzigde samenstelling misschien nog wel steeds; de zanger 'van toen' is overleden- een ongelofelijk grote Act in Duitsland, zeker in Oost-Duitsland, speelde daar voor mensenmassa's die honderdduizenden telden. Maar het lied werd door vele bands overgenomen...Ali B. maakte een speciale versie met Bots samen, en toen werd het opnieuw een hit(-je) in Nederland.
Het Feest Vieren dus, daarom hier een speciale versie van 'Wat zullen we drinken':
Wat zullen we drinken with lyrics - (Zeven dagen lang) - Er is genoeg voor iedereen
AART DEKKER
En: 'Ja, Donar schreef geschiedenis!', antwoord op:
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten