ALICE COOPER Elected 1972 YouTube
**
/s3/static.nrc.nl/bvhw/files/2018/02/juttachorus0-5.jpg)
Zou zijn ze dus...Originele Column op NRC.nl --- Hier ---
Column
Hoe nederig is de nog niet gekozen politicus
Of er nog „verbeterpunten” waren in de wijk, wilde nummer elf weten. Hij gaf een foldertje. Voorop geen foto van de lijsttrekker, maar van koningin Wilhelmina, haar standbeeld in het nabijgelegen park. Stemde zij ook VVD, vroeg ik. De jonge colporteur bulderlachte. „Dat weten we niet”, zei nummer elf.
In de folder stelt de VVD zelf vast wat verbeterpunten voor. Geen onnodige verkeersbelemmerende maatregelen meer. Aanpakken fietsendieven en overlastgevende jongeren. Barbecueplaatsen in parken om overlast te beperken.
Geen kwesties waar ik zelf last van had. Ik heb last van huisjesmelkers die in de buurt woningen opkopen en lucratief per kamer of verdieping verhuren.
‘Daar kunnen we niet veel aan doen”, zei nummer elf. Logisch, antwoordde ik, want dat ís VVD-beleid: de woningmarkt zijn goddelijke gang laten gaan.
„De vraag is of dat gevolgen heeft voor de leefbaarheid”, zei nummer elf. „Daar letten wij erg op.” Bewoners die binnen een jaar weer wegtrekken, buren die elkaar uit onverschilligheid geen gedag zeggen – „Daar letten jullie helemaal niet op”, zei ik.
De jonge colporteur lachte weer, nummer elf schraapte zijn keel. „Bij ons op de Weerdsingel gaat dat wel goed”, zei hij. „Wij zijn heel sociaal.”
Diezelfde middag kreeg mijn dochter van net achttien jaar post van Bruno Bruins, de nieuwe VVD-minister van Volksgezondheid. Hij vraagt „Beste Lucia” of zij al weet of ze orgaandonor wordt. „Hoe meer donoren, hoe minder mensen op de wachtlijst overlijden”, paait hij. En misschien „helpt het om jezelf eens voor te stellen: ‘Als mij iets overkomt, dan wil ik toch ook geholpen worden?’” Beste Bruno’s brief eindigt met de slogan: „Een leven redden. Je hebt het in je.”
Ik dacht dat donorregistratie de vastlegging van een individuele keuze was. En dan zou ik verwachten dat Bruno Lucia aanmoedigt haar wens te registreren en dat hij zich verder met zijn eigen zaken bemoeit. Maar Bruno zegt: maak je eigen keuze en zeg ja.
Hoe nederig is de rol van de politicus voordat-ie gekozen is, denk ik: deur na deur schampere opmerkingen naar je sjaal gesmeten krijgen. En hoe vanzelfsprekend brutaal is ineens de bestuurder die de helft van de stemmen plus één achter zich weet en per brief je organen opeist.
Jutta Chorus (j.chorus@nrc.nl) schrijft op deze plek een wisselcolumn met Tom-Jan Meeus.
**
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten