COLUMN AART DEKKER / NRC CARTOON UIT MIJN LEVEN GEGREPEN / SLAAPPROBLEMEN: 'Renske Stript Slaaptekort' - Slaapteveel is trouwens Ook Niet Alles....Iedere

Klikken op de Strip voor het maximale formaat  -  Iedere Zaterdag 'Stript Renske' -de Greef- op de Achterpagina van het Eerste/Weekend Katern van NRC -naast Youp- op bovenstaande wijze over iets dat haar bezig houdt, meer 'Renske Stript   ---  Hier  ---

COLUMN AART DEKKER: 

'Slaap-problemen en ander ongemak'

Zo af en toe -in sommige periodes wat meer dan andere- ligt ik wel eens een tipje van de sluier die over mijn persoonlijke bestaan ligt op. Dat doe ik omdat het -om mijn doen en laten een beetje te begrijpen- wel belangrijk is om te weten wat er nog meer speelt in mijn leven dan alleen het volgen van die Grote Oranje Bal, politiek, en andere zaken die de moeite waard zijn.

Politiek zie ik overigens als een noodzakelijk kwaad; er is de laatste decennia nogal eens door een kust en keur aan mensen tegen mij gezegd "Jij moet de politiek in gaan", of "Waarom ga je niet in het NBB Bestuur zitten?" Goede vraag trouwens die laatste...

Die stelling ervoor -dat in mij een potentiële politicus huist- slaat de plank trouwens goed mis; door mijn karakter, maar zeker zoveel door mijn persoonlijke omstandigheden -en dan met name mijn gezondheidsproblemen gedurende meer dan de helft van mijn leven, wellicht zelfs bijna heel mijn leven- ben ik er enerzijds wel van doordrongen geraakt hoezeer 'Politiek en politiek' -zowel met de hoofdletter als de kleine letter dus- ertoe doet; voor iedereen, maar zeker voor mensen voor wie het leven wat lastiger is dan voor 'de gewone, gezonde, hardwerkende Nederlander met een baan, een huis, en huisje-boompje-beestje'...en dus ook voor mij persoonlijk. Zo heb ik 14 jaar lang moeten vechten, wachten, bloed-zweet-en-tranen moeten plengen voordat mijn bestaanszekerheid enigszins zekergesteld was door middel van een WAO-uitkering, nadat ik vijf jaar al behoorlijk beperkt keihard doorgewerkt had terwijl mijn gezondheid het al gigantisch af liet weten. Dus: de politiek is in principe van wezenlijk belang voor iedereen, ook voor de mensen die nu nog denken dat 'ze het allemaal zelf wel kunnen' en die wellicht denken dat de politiek alleen maar (te-)veel belasting vraagt van diezelfde hardwerkende Nederlander, en dat degenen die een beroep doen op de collectieve middelen -door bijvoorbeeld veel ziektekosten, een uitkering, of een of andere subsidie of toeslag- eigenlijk uitvreters en/of parasieten zijn. Ik heb aan den lijve ondervonden dat het van de ene op de andere dag allemaal anders kan zijn..!

Dus ik ben door het bovenstaande wel politiek bewust en tot op zekere hoogte betrokken, en vind om die reden ook dat ik dan politiek mijn steentje bij moet dragen -en dat probeer ik dus op diverse manieren ook te doen-, maar tegelijk en dus anderzijds ben ik totaal GEEN politicus, en denk ik dat ik er ook nooit een zal worden; ik ben niet geschikt voor dat vak...

Goed, en nu langzaam aan naar 'de Strip' van Renske hierboven.

Ik vond -en vind nog steeds, al is het na mijn recente scheiding allemaal stukken minder geworden- dat ik altijd gezegend ben geweest met veel goede vrienden en trouwens ook mensen in het gebied tussen 'Echte Vrienden' en 'Erg Goede Kennissen'. Maar ondanks dat, werd ik me er tijdens vooral de periode waarin ik een 'Chronisch zeer Vermoeide Voorzitter/Coach/Initiator/Organisator/etc, etc.' was (zo tussen 1991 en 2001 in Den Haag), en een Halfblinde Scout, Basketball-adviseur en Stukjesschrijver (van 2001 tot de dood van Vriend en compaan Rob Meurs in 2010), en de periode erna wel achtergekomen, dat het voor zo ongeveer iedereen -ook mijn Beste Vrienden en zelfs deels mijn ex-partner- onmogelijk was om totaal te doorgronden hoe het is (was) om Chronisch Vermoeid (CVS/ME) te zijn, flinke oogproblemen te hebben, en naast nog e.e.a. aan andere gezondheidsproblemen, ook nog eens in toenemende mate geplaagd te worden door Slaapproblemen.

In eerste instantie ging het daarbij om problemen bij het in- en door-slapen; ik werd jarenlang eigenlijk nooit uitgerust wakker, deels doordat ik door spier- en gewrichtspijnen eigenlijk nooit lekker lag. De laatste jaren is dit probleem door allerlei ontwikkelingen -te ingewikkeld om hier even in een column te verwoorden- opgeschoven naar of (veel) teveel, of juist heel veel te weinig slapen per etmaal -en dat dan in een bizarre grafiek, die op zich wel weer een grote mate van regelmaat vertoont- daarnaast is ook nog eens mijn dag-/nacht-ritme steeds verder verschoven; ik slaap dus te vaak op 'maatschappelijk gezien lastige tijden'; meer overdag dan 's nachts bijvoorbeeld.

Dat, en dan daarnaast toch graag bezig zijn met zinnige dingen -en liefst een steentje bijdragen aan de samenleving (en iets terug doen voor die uitkering die ik geniet)- bleek zo rond 10 tot 5 jaar geleden bijna onmogelijk lastig te worden. Ik werkte aan een concept voor een heel nieuw soort Basketball-vereniging -de Buurt Basketbal Club(BBC), in eigen Accommodaties- en dat project was natuurlijk veel te groot voor een individu, bovendien had ik van mijn tijd als trekker van BV Team Ten Dreamers The Hague(TTD) wel geleerd dat ik niet nogmaals in een groot avontuur moest stappen zonder voldoende garanties op financiële middelen en -vooral!- voldoende betrouwbare mensen om me heen die de kar mede konden en wilden trekken gedurende langere tijd.

Toen ik aan dat BBC-concept begon te werken, had ik voor de conceptuele fase een aantal mensen om me heen waar ik wel dat vertrouwen in had -Rayon West Voorzitter Ruud Sparrenboom was daarvan misschien wel de belangrijkste persoon- maar toen ik een stapje verder wilde gaan, en een grotere groep aan het verzamelen was, was ik die groep op een gegeven moment zomaar ineens kwijt, door allerlei persoonlijke en economische (de Crisis) omstandigheden van die mensen, waarvan de ziekte van Ruud, en zijn veel te vroege overlijden een jaar later de meest definitieve en hardste klap was.

Dat zette mij te denken; 'Hoe verzeker ik mezelf van voldoende steun van goede en betrouwbare mensen voor die volgende stap? En hoe maak ik iedereen duidelijk waar mijn eigen grenzen en dus ook behoeften aan steun liggen, en waarom is dat eens te meer belangrijk voor iemand in mijn positie en omstandigheden?'

Want dat de norm in Nederland is: 'Hardwerken en voluit meedoen aan de Rat-race, want anders tel je niet volwaardig mee'...die harde waarheid was inmiddels wel tot mij doorgedrongen. In Den Haag was ik zo succesvol in wat ik daar had gedaan, dat er nominaties voor diverse Prijzen volgden -en dat was denk ik ook terecht- maar ik was en bleef 'maar een vrijwilliger' en dan kan je van het ene op het andere moment door een Corrupte Wethouder en zijn ambtelijke vazallen aan de kant worden geschoven, en als je dat niet zomaar accepteert...dan kiest men de middelen Chantage, Laster en Smaad om je uit de weg te vegen... Dus was het ook weer een les dat afhankelijk zijn van overheden -en ja dus: de politiek (met een kleine 'p' dus)- je positie (en daarmee die van je projecten) erg kwetsbaar maakt. Dus werd TTD medio 2001 een slapende vereniging, en is inmiddels het op TTD-roots ontsproten St4R ook alweer ter ziele...

Maar met zinvolle dingen en met Goede Mensen bezig zijn was voor mij van existentieel belang. Dus dacht ik 'ik doe een proef; ik ga op mijn verjaardag -dus aan mijn Beste Vrienden en Familie- eens proberen duidelijk te maken hoe mijn leven er ECHT uitziet, wat ik graag zou doen om het de moeite waard te maken elke dag weer mijn bed uit te komen, en proberen ze duidelijk te maken dat mij dat zonder een beetje hulp -en met een beetje bedoelde ik dus echt een beetje; een halve dag, hooguit een dag tijdsbesteding- van die geliefde mensen misschien wel niet zou lukken om een beetje zinvol bezig te blijven op het gebied dat ik daarvoor had uitgekozen; door middel van Basketball Maatschappelijk Relevante Dingen te doen voor de Samenleving, in de Buurt, voor de Jongste Jeugd en andere groepen die in 'normale Basketball-verenigingen' onvoldoende aan bod komen, en zelfs voor mensen uit de Buurt die zelf misschien helemaal nooit een balletje zullen gaan gooien. Met als uiteindelijke doel: het concept BBC, zeg maar een soort Basketball Buurthuizen, liefst 24/7, en in heel veel verschillende vormen met een hoge maatschappelijke relevantie.

Ik wil niet zeggen dat het mijn meest geslaagde Speech was, over het Hoe&Waarom daarvan zal ik hier en nu niet uitweiden. Maar al kort daarna moest ik de conclusie trekken dat het gewoon niet gelukt was om aan het selecte gezelschap van Vrienden en Familie duidelijk te maken hoe mijn leven eruit zag, wat daarvan de implicaties waren, tegen welke barrières ik aangelopen was -'Corruptie? Dat zal je wel overdrijven...toch?" Nee; daar was geen letter aan overdreven: het ging om politieke en ambtelijke Corruptie, Chantage, Smaad en Laster!"- en dat ik het dus met een minimaal beetje hulp uit de kring die het dichtst om mij heen zat, waarschijnlijk niet zou redden om met mijn concept -dat mij nota-bene was aangedragen door iemand uit die kring zelf!- voor mezelf zinvolle invulling van mijn beschikbare energie en tijd te creëren...en dat was een hele harde gewaarwording/reality check...

En dat begon er dus al mee dat het niet goed lukte om aan die groep mensen die mij zeer lief was/is, uit te leggen wat het met je doet als je zes weken lang 14-18 uur per etmaal slaapt, of tenminste in bed door moet brengen. Slaapproblemen dus -het schijnt een volkskwaal te zijn in Nederland en de hele Westerse Wereld, en ik wist dat diverse mensen in het gezelschap zelf ervaring hadden met ernstige slaapproblematiek- toch lukte het me niet om de boodschap goed over tafel te krijgen...

Vandaar de Strip van Renske de Greef hierboven, met de kanttekening dat ook teveel slapen 'een Hel' kan zijn...

Wordt vervolgd!

En als iemand over het bovenstaande eens verder zou willen praten, 'Be My Guest', dus zoals eigenlijk altijd: 'Reageren? Graag!' maar beperk je dan a.u.b. niet tot alleen losse flodders op Facebook, en zoek echt contact met me... Overigens geldt hetzelfde voor het verder toelichten van het BBC-concept.

Afb. 'gepikt' van ---  Hier  --- al ben ik bepaald geen luiaard, Luiaart voel ik me soms helaas wel...

AART DEKKER