Een van de vele spectaculaire acties in een zeer aantrekkelijke tweede wedstrijd tussen Heroes Den Bosch en Zorg en Zekerheid Leiden in de Halve Finale TOTO Cup op zondag 20 januari 2024 in de Bossche Maaspoort Uitslag 87-72 (n.v.) (Foto: ZZ Leiden)
Als basketball-liefhebber en relatief neutrale stukjesschrijver tufte ik zondagmiddag...
...richting Maaspoort Den Bosch voor alweer de vierde Heroes Den Bosch vs. Zorg en Zekerheid Leiden van het BNXT-seizoen 2023-2024...
Den Bosch dus, ´de Maaspoort Sports & Events´, ook 42 jaar oud kent deze voor Nederlandse begrippen nog altijd fameuze Basketball-Arena zijn gelijke niet als je het puur vanuit onze prachtige sport bekijkt – wat toonden Rinus de Jong c.s. ruim 42 jaar geleden toch visie van on-Nederlandse niveau toen ze deze Basketball-tempel planden en realiseerden!
Je zou haast zeggen: ´Hadden B&W (en ambtenarij) van de gemeente Leiden maar eens hun licht opgestoken in Den Bosch hoe je zoiets aanpakt´; dan zou ik nu niet rondlopen met de gedachte dat als Leiden nog eens een Beleg zoals in 1574 zou moeten doorstaan het deze keer weleens veel minder goed zou kunnen aflopen...´ (*)
Drijvende kracht achter Heroes Den Bosch – Bob van Oosterhout – liet alweer jaren geleden in het blad Sport, Bestuur & Management optekenen: ´Mijn droom is een altijd uitverkochte Maaspoort´. Ik zei een tijdje daarna tegen hem ´En dan een ring extra erop hè!´ – grappenderwijs, maar met de serieuze ondertoon; ´Dan kan je maar beter nu vast gaan plannen...´
De wedstrijd? Als spektakel – zeker voor het thuispubliek – een plaatje! Al kort na de rust dacht ik: ´Dit zou zo maar eens een verlenging kunnen worden!´ En dat werd het dus in dit tweede been van de TOTO Basketball Cup tweestrijd tussen de eeuwige rivalen Heroes Den Bosch en Zorg en Zekerheid Leiden. Was donderdag jongstleden de grote verrassing dat het spannend was – c.q. Dat ZZL de hele winstkansen had en uiteindelijk zelfs door een complete ineenstorting van HDB een aardig kussentje van 12 punten wist op te bouwen– zondag was het Heroes dat een onverwacht vaatje aan teamgeest en vechtlust wist aan te boren. Daardoor wisten de twee door blessures geteisterde clubs er een aantrekkelijke en voortdurend spanende halve finale van te maken. Met Den Bosch wel bijna voortdurend op voorsprong in dit tweede bedrijf, maar met Leiden overwegend aan de leiding over 80 minuten. Met uiteindelijk – tot grote vreugde van alles wat maar Bosch was– Heroes als – niet onverdiende, maar wel ietwat lucky winnaar. Want laten we wel wezen, je moet de huid nooit verkopen voordat de beer geschoten is, maar Heroes mag zichzelf meteen favoriet voor de Finale in maart achten...
Bob van Oosterhout zei na afloop: ´Ik ben vooral blij dat al die mensen die er vandaag bij waren met een goed gevoel naar huis gingen, en een wedstrijd hebben gezien die alles in zich had dat onze sport zo mooi maakt!´ En daar had hij groot gelijk in: de twee ploegen hadden een fraai staaltje klantenbinding afgeleverd. Ook het redelijk grote contingent Blauwe Brigade en omstreken- zal teleurgesteld zijn in het niet in eigen huis kunnen houden van die TOTO Cup, maar er geen spijt van hebben gehad om hun ploeg ook in het Bossche te zijn gaan ondersteunen.
Datzelfde geldt voor uw schrijver: als echte basketballliefhebber had ik deze wedstrijd niet willen missen, en er ontsproot nog wat inspiratie voor dit stukje ook...en die inspirerende vonk heb ik echt niet bij iedere wedstrijd...
Goed, ´All Bases Covered´ dus? Nee; ik moet het ´relatief neutrale´ uit de kop nog even toelichten...
Voorafgaand aan de eerste thuiswedstrijd van ZZ Leiden in de Tweede Groepsfase schreef ik – snel, snel: de inspiratie kwam pas op het allerlaatste moment – voor aanvang van de ZZ Leiden wedstrijd tegen Oradea in de Fiba EuropeCup – ik een stukje waar ik het label ´Preview´ aan hing. Je leest het --- Hier --- terug.
Op dat stukje kwamen – via sociale media – wat
ietwat venijnige reacties uit Bossche Basketball-sferen die me aan
het denken zetten. Dat confronteerde me met de realiteit dat je
vandaag de dag je woorden op een goudschaaltje moet wegen. Op
zichzelf is dat geen nieuws, maar op dat moment had ik die reacties
niet verwacht. Ook word je wel erg gemakkelijk op basis van weinig in
een kamp ingedeeld. Dus je kunt jezelf wel de relatief neutrale
columnist wanen, daar kunnen anderen anders tegenaan kijken. In het
Nederlandse Basketball-wereldje zijn best veel echte
basketballliefhebbers, maar die zijn en/of voelen (zich) wel voor het
overgrote deel verbonden met een club, of met aan clubs verbonden
andere mensen. Tegenwoordig voelen mensen zich ook al snel
persoonlijk aangesproken – of zelfs geraakt – door iets waar ze
het niet mee eens zijn, terwijl het misschien helemaal niet de
bedoeling was van de schrijver mensen persoonlijk te raken. Sinds
jaar en dag denk ik ook dat Nederland een hokjesland is; als je
duidelijk binnen één bepaald hokje te plaatsen bent, gaat het best
aardig, maar wee je gebeente als dat niet eenduidig het geval is..!
Ik bedacht me na wat overdenkingen dat ik mijn stukje
toen niet alleen het label ´Preview´ had moeten geven, maar ook
´Wrap-up´ – van de Eerste Groepsfase Europees Fiba-basketball –
want dat element had mijn stukje zeker ook in zich...alleen had ik
in de haast om het on-line te zetten dat labeltje er niet
aangehangen.
Het was trouwens de tweede keer in niet al te lange
tijd dat ik in een kamp werd geplaatst waar ik wat mij betreft niet
hoor; afgelopen zomer schreef
ik – na maandenlang alles wat er Groningen rond Donar gebeurde
en ook zoveel mogelijk de reacties erop elders in het land op de voet
gevolgd te hebben, EN me het hoofd te hebben gebroken over de
(mogelijk verstrekkende) gevolgen voor de toekomst van de BNXT en
haar clubs – een
uitvoerig stuk over één en ander. Door enkele lieden van de
Groningse ´Hullie & Zullie-beweging´ werd ik toen ingedeeld bij
de ´vijanden van Donar en zijn geweldige fans´; met naam en toenaam
hoorde ik toen ineens bij een (niet bestaand Bosch collectief) van
journalisten die niet wilden begrijpen ´hoe het zo allemaal gekomen
was´ en ´dat de Groningse fans toch gewoon recht hadden op een
doorstart van hun club´...terwijl ik ieder woord in dat stuk
meermaals gewikt en gewogen had, me in bochten had gewrongen om juist
die grote, hondstrouwe Donar-base van Fans (met een Hoofdletter!)
niet (teveel) op de tenen te trappen...
Het was trouwens de tweede keer in niet al te lange
tijd dat ik in een kamp werd geplaatst waar ik wat mij betreft niet hoor. Afgelopen zomer schreef ik
een uitvoerig stuk over één en ander wat er rond Donar gebeurde. Door enkele lieden van de
Groningse ´Hullie & Zullie-beweging´ werd ik toen ingedeeld bij de ´vijanden van Donar en zijn fans´.
Met naam en toenaam hoorde ik toen ineens bij een (niet-bestaand) Bosch collectief van journalisten
die niet wilden begrijpen ´hoe het zo allemaal gekomen was´. ‘De Groningse fans hadden toch
gewoon recht op een doorstart van hun club´... Terwijl ik ieder woord in dat stuk meermaals gewikt
en gewogen had, me in bochten had gewrongen om juist die grote, hondstrouwe Donar-base van Fans
(met een Hoofdletter!) niet (teveel) op de tenen te trappen...
Net als de mensen met de echte hondenbaan in het
Basketball – de scheidsrechters die een schier onmogelijke taak
hebben om 40 minuten lang (en zondag dus zelfs 45) in splits van
seconden steeds maar weer beslissingen te maken terwijl er heel veel
mensen met een gekleurde bril hen zitten te ´evalueren´ – steek
je als schrijver over het basketball steeds weer je nek uit. Zeker
als je niet al te obligate stukjes wilt schrijven. Hoe scherper je
uit de hoek komt, des te meer reactie je oproept. Aan de ene kant is
dat leuk; als er nooit op gereageerd wordt, hebben je schrijfsels
wellicht iets te weinig om het lijf...aan de andere kant kan het heel
vervelend zijn als je bedoelingen of standpunten worden aangewreven
die mensen even niet zo goed uitkomen.
Vandaar dus dit stukje! Beste basketballliefhebbers: ik draag het HELE Nederlandse Basketball een warm hart toe. Ik zou graag zien dat onze sport nóg sneller zou groeien, wens iedere club het allerbeste toe, en probeer de zaken van alle invalshoeken te bekijken, en zo nodig te belichten. Als zaken gevoelig liggen, speel ik zelfs regelmatig advocaat voor de duivel en probeer ik zelfs tegengestelde invalshoeken in mijn opinies, analyses en concepten te verwerken. Voor mij geldt dat ´als de beste ploeg wint´ – zeker als dit met aantrekkelijk basketball gepaard gaat –ik zelf al lang blij ben. Reclame voor de sport zie ik altijd met vreugde gebeuren. Wat dat betreft ben ik relatief neutraal...
Waarom dat ´relatief´?
Omdat ik ook erg betrokken ben! Niet alleen bij het Nederlandse en BNXT-basketball als geheel, maar ook bij alle clubs, en bij veel mensen bij die clubs. Ik gun iedereen het beste en vooral ´Ons Allemaal Samen´ een glorieuze toekomst! Daarnaast heb ik nogal eens een lichte voorkeur voor underdogs. Als een Nederlandse club het boven verwachting goed doet en ook nog eens met aantrekkelijk spel, kan ik gaandeweg het seizoen toch een beetje fan van die ploeg worden. Zeker als zo´n club het ook internationaal goed doet! Ook omdat ik juist dat soort teams relatief vaak live ga bekijken; één en ander verstrekt elkaar dan...
Daarom zou ik zondag Zorg en Zekerheid Leiden – team, staf, organisatie en Blauwe Brigade – de eventuele winst meer dan gegund hebben. Evenzeer gunde ik het ook al zo door blessureleed geplaagde Heroes Den Bosch – voor mij al drie jaar op rij de grote favoriet voor de prijzen – de zege en een grote kans op de Beker. Al helemaal omdat het gisteren gebeurde in 45 minuten spannend en aantrekkelijk basketball, wat pure reclame voor onze prachtige sport vormde
Alleen jammer dat het niet op TV was...
Aanstaande zondag (28 januari) speelt
Heroes Den Bosch alweer thuis tegen Feyenoord Basketball Rotterdam (17h00).
Zorg en Zekerheid Leiden zitt alweer in een loeizware reeks:
woensdag verloor het verdienstelijk de zware uitwedstrijd in het prachtige Oradea tegen de klasseploeg aldaar,
vanavond/zaterdag ( 27 januari, 20h00) thuis tegen Basketball Academie Limburg en
woensdag 31 januari (20h00, ook
gratis te zien via livestream) tegen het uit nog verrassend verslagen
Varese. Dit zou de laatste thuiswedstrijd van ´23-´24 in Europa
kunnen zijn.
AART DEKKER
(*) Dit stukje venijn komt mede voort uit het feit dat uw scribent – inmiddels toch ietwat op leeftijd en visueel niet meer zo goed als het ooit was – uit gewoonte, en omdat er bij het Topsportcentrum 1574 voor een echte topsport-accommodatie ontoereikend aantal parkeerplaatsen beschikbaar is, zijn auto nog steeds bij Winkelcentrum parkeert. Laat in de avond voor die goeie ouwe 5 Mei Hel struikelde ik door het stikkedonker – welke idioot heeft daar alle verlichting uitgeschakeld?! Wh@tTFv*k?!! –over een stoeprand en kwam plat op de bek in een perkje met kruidig geurend struikgewas midden op de rijbaan terecht. Ik had er mijn nek kunnen breken en zou dan de volgende ochtend pas bevroren en wel gevonden zijn... Stel u de koppen in het Leidsch Dagblad, andere periodieken en sociale media dán eens voor! En dat was dan nádat ik al schuifelend en wel de plassen in Arena 1574 was doorgeploeterd, want het (hete) water kwam daar op allerlei plekken uit de verlichting gesijpeld...
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten