COLUMN AART DEKKER / LES GELEERD MU20 ORANGE LIONS 2017 / Vs. RUSLAND / ANALYSE / BESCHOUWING / CARTOON: 'Toch Teveel Schroom?'

Cartoon overgenomen van 'Bert Breed'

Het was echt geen schande, die zware nederlaag tegen Rusland. Maar als je dan ziet hoe achteloos gemakkelijk Slowakije in de eerste helft na die forse deceptie -want dat moet het toch zijn voor de MU20 Orange Lions- op afstand wordt gezet, en je roept in de herinnering terug hoe moeilijk het ging eergisteren ging onder de stevige pressie van een 'Rusland op scherp', dan rijst toch tenminste een beetje de vraag: “Was er niet teveel schroom om tegen 'het Grote Rusland' te spelen?” Iets wat je bij de mij van tevoren als referentie gebruikte IJslanders, vorig jaar tegen -een weliswaar iets ander- Rusland nooit hoeft af te vragen; die gaan er alleen maar harder tegenaan als ze tegen een zogenaamd 'Groot Land' moeten spelen. IJslands respect voor een tegenstander ontstaat hooguit na de wedstrijd...de IJslandse MU20 heeft zich inmiddels bij de A-Divisie bij de Beste Acht geschaard!!!

Let wel: ik zeg dus niet dat Oranje eergisteren niet klaar was voor de wedstrijd, of niet hard werkte, of slecht speelde.

Ik vraag me alleen af of niet teveel spelers toch net een beetje teveel ontzag hadden voor de sterke tegenstanders?

En of het (mede) daardoor niet te lang duurde -en daarmee het verschil te hoog was opgelopen- voordat het duidelijk was dat alleen voluit vechten en vooral voluit te durven attackeren in de aanval het enige was dat je tegen zo'n goede tegenstander kan doen?

Er waren wat mij betreft signalen dat het antwoord op die vragen wel degelijk 'Ja' zou moeten luiden. Ik schreef het al in mijn verhaal van de wedstrijd:

-opspottende spelers die gewoon rechtop staan met hun armen slap langs hun lichaam

-spelers die vrij staan op het moment dat ze bal ontvangen, maar dan teveel tijd nemen om het schot weg te krijgen

-spelers die er in de 1-tegen-1 te weinig rekening mee houden dat er toch echt een grotere, sterkere en meer atletische Rus als verdediger tegenover hen staat, en gewoon uit hun baan worden gebuffeld door die Rus

-misschien ook wel spelers die teveel bezig zijn met het kijken naar hoe moeilijk hun medespelers het hebben met de bal, in plaats van het nog harder werken om hun eigen man bezig te houden.

Ik weet niet of die net iets andere mindset voldoende zou zijn geweest om het verschil onder de grens van het maximaal toelaatbare verschil te houden en met de Russen mee naar de laatste acht te gaan. Ik denk wel dat de MU20 Orange Lions in ieder geval dichter bij de kritische grens van 10 punten verlies hadden kunnen komen...

En laatste observatie: ook dat schreef ik al in eerdere verhalen.

Waar de Britten -tegen Rusland zeer fysiek en atletisch spelend- best veel mochten van de scheidsrechters, was het bij Nederland-Rusland andersom; de goed spelende Terrence Bieshaar kreeg zijn fouten gemakkelijk en werd te weinig beschermd door de Refs. En ook dat effect was toch zeker goed voor een punt of vijf verschil. En dan heb ik het nog niet over de lange tijd die hij met drie fouten op de bank doorbracht. Ik denk dat met meer flair, de Orange Lions ook wat betreft beslissingen van de scheidsrechters beter uit de bus hadden komen.

De 'radiostilte' is inmiddels verbroken; ik stelde de hamvraag na Nederland-Azerbeidzjan ook aan coach Steenmetz. Zijn antwoord luidde: 'Ja'.

Durven; geen schroom! Je kunt er niet genoeg van hebben...DURF dus!

AART DEKKER