Op de vijfde dag van het EK voor B-Divisie MU20-landenteams in Oradea, Roemenië, speelden de Jonge Orange Lions hun laatste groepsduel tegen Azerbeidzjan. Azerbeidjan; in de vierde wedstrijd in Groep-B, met niet heel veel meer op het spel dan de wedstrijd zelf -eindigen met 3W:1L staat stukken beter dan een gedeelde derde plaats in de groep met 2W:2L- en het vasthouden van de scherpte en de flow -want die is wel degelijk aanwezig bij de Nederlandse MU20 in 2017- en dan ook nog voor het eerst vroeg op de middag spelen; ik zou haast het cliché uit de kast halen “Azerbeidzjan, altijd lastig”.
Nederland begint goed en scherp. Tegenstander Guard Jordan Davis -Topscorer van het toernooi(29Ppg) en beste rebounder van zijn team, (9Rpg), wat minder; hij mist zijn eerste twee vrije worpen. Nederland neemt een aardige voorsprong (17-7), verdedigt als team gewoon goed -en dat is maar goed ook, want 1-tegen-1 zijn maar weinig spelers in dit toernooi in staat zo'n Davis af te stoppen- en speelt de aanvallen mooi uit. Laat in in het MU20-team van Azerbeidzjan terecht kwam-1 scoort Davis zijn eerste driepunter, en dan weet je dat de Azeries op stoom komen, en dan wordt het dus listig; met nog 1:35 op de klok schiet hij van heel ver de volgende erin, Ramovic zit er goed bij, maar tikt de Americo_Azerie(lees --- Hier --- zijn verhaal op SI.com) licht aan licht aan, hij converteert de And1 en met deze Four-point-play wordt het 17-13. Oranje coach Ferry Steenmetz neemt direct een Time-out om zijn mannen weer op scherp te krijgen:”...OK, dat kan....maar...dat KAN NIET gebeuren..!” hoor ik hem zeggen.
Het einde van de eerste tien minuten komt bij 21-16.
In Kwart-2 gaat het stukken moeizamer bij Nederland. Azerbeidzjan -met een beter op elkaar ingespeeld vijftal dan de meeste landen, omdat ze nu eenmaal niet wisselen, tenzij daar een noodzaak voor is- komt op stoom. En ook anderen dan Davis gaan nu driepunter raak paffen; Azerbeidzjan komt zelfs voor; met maximaal 26-30. De Orange Lions schakelen een tandje bij; precies na 15 minuten bezegelt Bieshaar die hogere versnelling van Nederland: hij gaat ter afsluiting van een Secundary Fast Break door het midden omhoog, komt in de lucht Davis tegen komt, maakt halve spin en gooit de bal onderhands achterwaarts omhoog. Davis kan niet anders dan zijn tweede fout maken -dat is belangrijk voor later in de wedstrijd!- en Bieshaar maakt zijn beide vrije worpen. Nederland weer voor: 31-30. Vlak voor deze actie verkleinde Banda met de tweede driepunter van Oranje -Darib maakte de eerst even eerder- de marge al, en erna was het Bruining die met de volgende driepunter de marge verder vergrootte; 31-34. Eindelijk vallen de driepunters -een achilleshiel voor dit Oranje- dus in deze helft; Nederland staat aan het einde van de eerste helft(41-38) in die statistiek op 4-9, vier verschillende Oranjehemden maakten er elk eentje; Bruining, Banda, Darib en Wirja.
In de tweede helft staat er nog steeds een goed bewegende zone van Azerbeidzjan, Wirjo gebruikt het -naast het goed de bal rond laten gaan- beste wapen; de vijfde driepunter van Oranje vliegt erin. Deze wordt trouwens direct gevolgd door een Azerie-drietje, en een gemiste driepunter van dezelfde Wirjo. Hij denkt waarschijnlijk “tijd voor wat afwisseling, penetreert over de Baseline, en Disht op Bieshaar die de assist bezegelt met een fraaie Mid-range-jumper. Wat een fraaie Touch heeft die jongen trouwens toch! Maar niet altijd; want even later pakt hij alweer een mooie aanvallende rebound, maar hij schrikt zo van het feit dat er helemaal geen tegenstander meer in de buurt is, en gooit de bal via het bord hoog over de ring. Toch speelt Oranje gewoon goed; het loopt beetje bij beetje weer uit, en op de vijf-minuten-grens van het derde kwart is het de marge van de oorspronkelijke maximale tien voor weer voorbij: 54-43. Dat is het teken voor de Azerbeidzjaanse coach om een minuutje bedenktijd te vragen, maar dat biedt geen soelaas meer; Nederland Presst weer volop -het begint in een 2-2-1, en gaat zo snel mogelijk Trappen- en daar hebben de Azeries flink last van. Ramovic is de volgende van Oranje die er een drietje ingooit. Deze kleine Oranje-line-up -Nzekwesi blijft weer geblesseerd aan de kant, al zit hij wel in zijn speeltenue op de bank; Stolk, Wirjo en Banda zijn de spelers die delen van zijn rol overnemen- werkt in ieder geval tegen de wat kleinere Azeries goed. Het is opvallend hoe gretig en vol zelfvertrouwen de jonge Orange Lions nu weer spelen; iets meer hiervan tegen de Russen en...
...ach, dat 'alsdenken' heeft niet zoveel zin; dat is voer voor de eindevaluatie... Het lukt Davis&Co niet langer om -tegen de steeds weer op hun huid zittende uitstappende Nederlandse verdedigers- een fatsoenlijk percentage te blijven schieten. Naar de ring gaan zit er al helemaal niet meer in. Oranje leidt na dertig minuten met 65-49.
Lukt het de Azeries om in het begin van de afsluitende periode toch eens de bal Inside te passen, hangt daar de bezwerende arm van Kevin Schutte tussen bal en basket; dan toch accuraat Finishen blijkt lastig... Nederland loopt nu tegen achtereenvolgende aanvallende fouten aan; onnodig, maar hopelijk geen teken van toenemende Oranje-slordigheid? (Nog) niet echt; Azerbeidzjan staat al na enkele minuten op vijf teamfouten, en dat betekent gratis schieten voor Oranje. Ook Darib rekent op schieten van de Charity-stripe; in de Press deflecteert hij een pass, als hij achter de bal aan gaat voor de interceptie, maakt de beoogde ontvanger een fout op hem. Helaas beoordeelt de scheidsrechter de situatie nog niet als een door Oranje gecontroleerde bal; geen vrije worpen voor hem dus.
De Azerie-coach beoordeelt de wedstrijd als verloren, en haalt voor het eerst in vier wedstrijden bijna zijn hele bank leeg -alleen de tiende mand; de arme Mammadli moet blijven zitten- zijn team blijft geruime tijd op 51 punten steken. Zelfs als hij Davis terugbrengt -die in de drie voorgaande wedstrijden welgeteld een minuutje op de bank doorbracht- leidt dat pas tot scores als deze naar de vrije worplijn mag; eenmaal warm faalt hij van die streep niet vaak; 85-53.
De wedstrijd eindigt in heen en weer lopen van streep naar streep. Assante Landbug mist er wel nog twee keer, en ook het laatste veldschot -een zeer verre driepuntpoging- is van zijn hand.
Nederland sluit Groep-B af met de gedachte drie overwinningen, helaas niet met het gehoopte resultaat; geen Top-8 klassering met kansen op meer... De gewoon steengoede Britten gooiden roet in het eten, dezelfde Britten die Nederland kansloos liet in de zo belangrijke eerste wedstrijd, dat dan weer wel...
AART DEKKER
Basketballschrijver en -kenner Aart Dekker volgt -bijgestaan door Jan Lievaart- voor de website van de Nederlandse Basketball Bond, iBasketball en zijn eigen Blog, de verrichtingen van Orange Lions MU20 bij het Europees Kampioenschap in de B-divisie, dat komende vrijdag (15 juli) in Oradea, Roemenië begint. Dekker, frequent bezoeker van jeugdtiteltoernooien in Europa, zal verslag doen van de wedstrijden van Nederland en ook geregeld zijn eigen visie geven op het toernooi.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten