|
Jumpball tussen twee hoogspringers inside: Jito Kok vs. Berend Weijs(Foto van de wedstrijd van 31 oktober, Apollo-Dutch Windmills, DBL-site) |
'Een goed begin is het halve werk' zegt
een Nederlands Spreekwoord, en dat gaat waar het het team van Dutch
Windmills betreft vooralsnog zeker op. Het wedstrijdschema was in het
begin bijna perfect, en de Dordtenaren maakten er optimaal gebruik
van met vijf overwinningen op zes wedstrijden, waarbij alle
concurrenten voor de vijfde plaats op rij werden verslagen. Dit kan
niet gezegd worden voor Apollo Amsterdam, de tegenstander van
gisteren in Sportboulevard Dordrecht. Toen ik afgelopen zomer coach
Patrick Faydherbe sprak was hij er van overtuigd dat Apollo een leuk
team zou hebben in 2018-2019; “Zeker beter dan vorig seizoen”.
Maar dan moet een Low-budgetclub als Amsterdam niet teveel tegenslag
hebben, een goede voorbereiding draaien en liefst (bijna) altijd
compleet zijn...en dat gaat dit seizoen niet op; blessures,
afwezigheid door onder andere bezigheden -bijvoorbeeld vanwege de
3X3- en andere malheur -Aron Roye zit er bijvoorbeeld al een tijd
naast door hartritmestoornissen- zorgden juist voor een tot nu toe
zelden of nooit complete ploeg. Dus de uitgangssituatie voor de
tweede wedstrijd tussen Dordrecht en Amsterdam was dat Dutch
Windmills op de vijfde plaats stond met 6W:6L, terwijl Apollo
onderaan stond met 2W:12L; best wel een fors verschil als je de
punten vooral moet pakken tegen de andere vijf clubs buiten de Top-4.
Op 31 oktober stonden deze twee in de Apollohal ook al tegenover
elkaar, toen wonnen de Windmills relatief gemakkelijk; 81-95. Dat was
trouwens met afstand de hoogste score van Dordrecht in de DBL; het
team scoort in de DBL -als het redelijk/goed speelt- eigenlijk altijd
in de zeventig punten.
Maar iedere wedstrijd begint op 0-0 zo
ook deze; 'resultaten uit het verleden bieden geen enkele
garantie...' Windmills begon met de inmiddels beproefde eerste vijf
van Overbeek, Richardson, de Vries, Coleman en Kok, en daar stonden
tegenover Mack Bruining, Dimeo van der Horst, Matthew van Tongeren,
Malevy Leons en Berend Weijs. De jumpbal tussen de twee misschien wel
beste inside shot-blockers/-intimidators in de DBL, Jito Kok en
Berend Weijs werd gewonnen door Kok, de eerste drie schoten van de
wedstrijd waren driepunters: Shavon Coleman miste de eerste, Dimeo
van der Horst de tweede, maar hij pakte wel zelf de aanvallende
rebound en gaf de assist voor poging nummer-3; uitgerekend Berend
Weijs zette de 0-3 op het bord. Misschien was het wel deze start die
de toon voor de rest van de wedstrijd zette...
Pas na twee minuten kwamen de eerste
Dordtse punten op het bord; na een aanval waarin Ryan Richardson een
driepunter miste, pakte Coleman de rebound, miste Jito Kok dicht bij
de basket, pakte Coleman nogmaals een aanvallende rebound, waaruit
hij dan tenslotte zelf maar scoorde; 2-3. Zo'n wedstrijd dus... Mocht
iemand de indruk krijgen dat ik het verhaal van een slechte en
onaantrekkelijke wedstrijd aan het optekenen ben, die indruk is niet
juist; ik vond het vanaf het begin een leuke wedstrijd om naar te
kijken. Beide ploegen speelden met veel energie, speelden snel, en
lieten de bal vaak goed en snel rondgaan. Alleen het laatste stukje
-het afmaken van (mooie) aanvallen met scores tegen een behoorlijk
percentage- daar ontbrak het beide teams deze wedstrijd wel een
beetje aan. Dutch Windmills eindigde over-all met 34%
schotpercentage, en Apollo met 40%. Driepunters: Windmills
12:30(40%), Apollo 13:33(39%), Tweepunters: Windmills 12:40(30%),
Apollo 13:31(41%). Bedreven stats-lezers kijken dan meteen verder;
waar zit hem dan het verschil? Nou wat scoren betreft op de
vrije-worplijn: Windmills 11:15(73%), Apollo 4:11(36%). En nog een
slagje dieper, Rebounds: Windmills 38(14OR), Apollo 50(15OR), en
Turnovers: Windmills 10, Apollo 16.
Alhoewel het begin van de wedstrijd dus
een driepunter voor Apollo was, was het eerste kwart toch duidelijk
voor Dutch Windmills, maar de eerste vijf minuten bleven de teams
dicht bij elkaar; 12-10 met nog 4m14 te gaan. Die stand bleef twee
minuten staan. Toen was het Ryan Richardson -die ik trouwens veel
consistenter energiek en agressief vond spelen dan tot dusver- die
met een layup en een And1 de ban brak, en een run startte die pas bij
23-10 in het tweede kwart stopte. Goede rekenaars merkten dus op dat
Apollo erg lang niet scoorde. Dat klopt: de 12-10 was een driepunter
van Mack Bruining met 4m14 te gaan, 23-10 was een driepunter van Roel
van Overbeek, en pas bij 9m28 -een tweepunts-jumper van Matthew van
Tongeren- kwam Apollo weer aan scoren toe. Stellen dat Dordrecht daar
de wedstrijd al won, is te kort door de bocht; al met nog 3m39 te
gaan en 46-45 -een driepunter van Mack Bruining- in kwart-2 was
Apollo weer bij, en kwam daarna ook nog meermaals op een kleine
voorsprong. Aan het eind van het derde kwart was het 52-50 voor
Windmills, en datzelfde verschil stond ook aan het eind van de
wedstrijd op het scorebord: 71-69.
Nog een statistiekje van deze
wedstrijd: Punten uit Turnovers: Windmills 14(0), Apollo 7(3), tussen
haakjes dat cijfer over de eerste helft. Dordrecht is meestal op zijn
best als het goed verdedigt, reboundt en rent in de aanval, en dat is
ook waar coach Geert Hammink van de Dordtenaren zich regelmatig over
opwond; ik had de indruk dat hij vond dat het allemaal nog stukken
sneller kon. Meestal maakte Windmills in de gewonnen wedstrijden
inderdaad op die manier dus het verschil, maar deze wedstrijd dus
niet; en dat kwam omdat Apollo het hoge tempo goed bij kon houden.
Want uiteindelijk waren het dus de gemiste vrije-worpen van Apollo
die het verschil maakten.
Ik heb deze keer het verhaal van de
wedstrijd maar eens aan de (sleutel) statistieken opgehangen en niet
het wedstrijdverloop geschetst van kwart naar kwart. De reden? Omdat
het gewoon een leuke -want spannende en aantrekkelijke- pot
basketball was, waarin de intensiteit en het tempo hoog lagen, en er
veel strijd geleverd werd, maar er niet altijd even bekeken gespeeld
werd. Met gedurende de wedstrijd over en weer wel de nodige
aantrekkelijke en soms spectaculaire hoogstandjes, maar daarover
straks meer. Wel een aantrekkelijke wedstrijd voor het publiek dus
-tenminste dat is mijn mening- maar helaas voor (nog) veel te weinig
publiek -ik schat ongeveer 100M/V-...en daar ligt dus de grote
uitdaging voor het management van Dutch Windmills; want een
afgetekende vijfde plaats na ongeveer een derde van het reguliere
DBL-seizoen -en wat betreft thuiswedstrijden de winterstop- is voor
een nieuwe club gewoon keurig. De ploeg is ook netjes op schema voor
een aantrekkelijke positie in de Play-offs.
Maar mijn stelling is altijd: “Je
speelt professionele sport voor publiek!”, en dat betekent dus dat
de hal sfeervol en vooral (tenminste redelijk) vol moet lopen met
betrokken publiek, en dat is ondanks de mooie resultaten en het leuke
basketball dat er in Dordt gespeeld wordt door Dutch Windmills
Dordrecht nu nog verre van het geval.
|
Uit het niets een geweldige doordunk van Hidde Roessink(Foto: DW) |
Nog wat highlights van de wedstrijd uit
mijn notities: beide PG's Roel van Overbeek(13p, 1r, 4ass, 1to,
40min) en Mack Bruining14p, 2r, 2to, 1steal, 1bs, 28min) waren goed
bezig in de nog voortdurende afwezigheid van de beoogde starters
Wintering / Dority (Windmills) en Roye (Apollo). De
shotblockers / rebounders / intimidators Berend Weijs(11p, 14r(1or),
3ass) en Jito Kok(3p, 9r(5or), 3ass, 1steal, 1bs) waren zeer aanwezig
-en wellicht (mede) een verklaring voor de lage schotpercentages
dicht bij de basket- maar Jito Kok had wel erg veel moeite de bal in
de basket te krijgen(1:10schot). Ryan Richardson dus consistenter en
actiever dan voorheen maakte de laatste driepunters van de wedstrijd
voor Windmills en daarmee een groot verschil, Shavon Coleman had zijn
zoveelste Double-double met 11 punten en 11 rebounds. Bij Apollo was
Matthew van Tongeren productief(7p, 11r(3or)) en droeg Dexter Hope
met 3:3 driepunters, (14p, 4r) ook flink bij. Dimeo van der Horst kon
scorend niet domineren -ik denk dat de Dordtse verdediging hem aardig
onder controle had-, maar kwam wel dicht bij een Triple-double(11p,
7r(3or), 10 ass). Tenslotte was ook Hidde Roessink het vermelden waard; ook hij was agressiever in de aanval, met als hoogtepunt een geweldige doordunk.
De uitdagingen voor Dutch Windmills
zijn dus duidelijk; voor het team, zich verder ontwikkelen en de
positie op de ranglijst handhaven of verbeteren, voor het management
en team, de zaal goed gevuld met betrokken publiek zien te krijgen.
Voor Apollo Amsterdam is de uitdaging ook duidelijk; gezien het
vertoonde spel in deze wedstrijd zou de ploeg flink omhoog moeten
(kunnen) kijken, zeker als iedereen weer fit en beschikbaar is. Maar
gezien het feit dat het niveau van de teams onder de Top-4
opgewaardeerd en genivelleerd is, is het behalen van de Play-offs al
een flinke kluif als eerste doel. Dutch Windmills speelt aanstaande
woensdag een Bekerwedstrijd uit bij Feyenoord Basketball Rotterdam,
en sluit dan af uit in Weert tegen Basketball Academie Limburg op
zondag alvorens er een zeer korte Kerstbreak is. Apollo Amsterdam
speelt aanstaande donderdag in Topsport Centrum Almere voor de Beker
tegen Almere Pioneers, en direct de volgende dag de laatste wedstrijd
voor de break thuis in de Apollohal tegen Feyenoord.
AART DEKKER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten