 |
| Beeld overgenomen van 'tzum.info/' |
Artikel overgenomen van 'BusinessInsider.nl, origineel en veel meer over Trump --- Hier ---
Primatoloog Frans de Waal legt uit waarom Trump chimpanseegedrag vertoont, maar een slecht alfamannetje is
Wouter van Loon 645
De Amerikaanse president heeft de presidentsverkiezingen gewonnen door echt chimpanseegedrag te vertonen. Maar nu hij eenmaal aan de macht is, is hij een slecht alfamannetje.
Die analyse maakt primatoloog Frans de Waal zondagavond in Zomergasten. Volgens De Waal is Trump “heel fysiek”, en maakt hij zich opzettelijk groot. De primatoloog wijst daarnaast onder meer op de beledigingen van Trump aan het adres van zijn Republikeinse concurrenten.
“Hij had speciale beledigingen voor ze ontwikkeld”, aldus De Waal. “Op een gegeven moment werden er zelfs allerlei anatomische vergelijkingen gemaakt. Iemand had gezegd dat Trump nogal kleine handen had, en toen heeft Trump gezegd: mijn handen zijn niet zo klein en de rest is ook niet zo klein. Een heel chimpansee-achtig niveau van zaken doen.”
--------------- Video ---------------
VPRO Zomergasten in 5 minuten: Frans de Waal
Gepubliceerd op 20 aug. 2017
Primatoloog Frans de Waal is de vijfde zomergast van dit seizoen. Zijn avond gaat over gedrag van mens en dier. Hij bestudeerde het gedrag van chimpansees en legt zijn bevindingen naast de lichaamstaal van Donald Trump in aanloop naar zijn presidentschap en daarna. Ook komen diverse fragmenten langs waarin dieren worden bestudeerd en gaat het over religie. De wetenschapper is naar eigen zeggen geen agnost, ook geen atheïst, maar een "apathist". Dan kunstenaar Jeroen Bosch, net als Frans de Waal geboren in Den Bosch.
Frans de Waal is directeur van het Living Links Center van het Yerkes Primate Research centrum en hoogleraar Psychologie aan de Emory University in Atlanta, Georgia (VS) en Universiteitshoogleraar aan de Universiteit Utrecht. Hij werd wereldwijd bekend door zijn gedetailleerde observaties van een machtsstrijd in de chimpanseekolonie van Burgers' Zoo in Arnhem. Zijn boek Chimpanseepolitiek. Macht en seks bij mensapen (1982) over de machiavellistische tactieken van deze apensoort werd in zijn nieuwe thuisland Amerika door de voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden aangeraden als een goed lesje regeren voor aankomende congresleden.
Frans de Waal schreef vele internationale bestsellers over mensapen en andere dieren, waaronder Bonobo, de vergeten mensaap (met de Nederlands/Amerikaanse natuurfotograaf Frans Lanting, 1997), De aap in ons (2005), De bonobo en de tien geboden (2013) over religie en de oorsprong van onze moraal en Een tijd voor empathie. Wat de natuur ons leert over een betere samenleving (2009). De Waals studie van onder meer troost, samenwerking en verzoening bij de twee soorten mensapen die genetisch gezien het dichtste bij de mens staan - de chimpansee en onze 'sexy neef' de bonobo - heeft veel bijgedragen aan ons begrip van de ontwikkeling van sociale intelligentie bij mensen. De mens is immers geen diersoort die losstaat van de evolutie. De Waals gedragsonderzoek heeft dan ook grote invloed gehad op de manier waarop we naar onszelf en andere dieren kijken; reden voor het Amerikaanse weekblad Time om hem in 2007 op te nemen in hun lijst van honderd meest invloedrijke personen in de wereld.
Momenteel werkt Frans de Waal aan een volgend boek over emoties bij dieren, bestudeert bonobos op een opvangcentrum in Kinshasa (Congo) en doet een studie aan chimpansee-persoonlijkheden op zijn oude thuishonk Burgers' Zoo.
https://www.vpro.nl/programmas/zomerg...
Frans de Waal is directeur van het Living Links Center van het Yerkes Primate Research centrum en hoogleraar Psychologie aan de Emory University in Atlanta, Georgia (VS) en Universiteitshoogleraar aan de Universiteit Utrecht. Hij werd wereldwijd bekend door zijn gedetailleerde observaties van een machtsstrijd in de chimpanseekolonie van Burgers' Zoo in Arnhem. Zijn boek Chimpanseepolitiek. Macht en seks bij mensapen (1982) over de machiavellistische tactieken van deze apensoort werd in zijn nieuwe thuisland Amerika door de voorzitter van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden aangeraden als een goed lesje regeren voor aankomende congresleden.
Frans de Waal schreef vele internationale bestsellers over mensapen en andere dieren, waaronder Bonobo, de vergeten mensaap (met de Nederlands/Amerikaanse natuurfotograaf Frans Lanting, 1997), De aap in ons (2005), De bonobo en de tien geboden (2013) over religie en de oorsprong van onze moraal en Een tijd voor empathie. Wat de natuur ons leert over een betere samenleving (2009). De Waals studie van onder meer troost, samenwerking en verzoening bij de twee soorten mensapen die genetisch gezien het dichtste bij de mens staan - de chimpansee en onze 'sexy neef' de bonobo - heeft veel bijgedragen aan ons begrip van de ontwikkeling van sociale intelligentie bij mensen. De mens is immers geen diersoort die losstaat van de evolutie. De Waals gedragsonderzoek heeft dan ook grote invloed gehad op de manier waarop we naar onszelf en andere dieren kijken; reden voor het Amerikaanse weekblad Time om hem in 2007 op te nemen in hun lijst van honderd meest invloedrijke personen in de wereld.
Momenteel werkt Frans de Waal aan een volgend boek over emoties bij dieren, bestudeert bonobos op een opvangcentrum in Kinshasa (Congo) en doet een studie aan chimpansee-persoonlijkheden op zijn oude thuishonk Burgers' Zoo.
https://www.vpro.nl/programmas/zomerg...
--------------- Einde Video ---------------
Trump wist die strijd te winnen. Maar toen moest hij het tegen Hillary Clinton opnemen. “Dat is een vrouw, en dat werkt anders”, aldus De Waal. Hij stelt dat een man een vrouw niet op dezelfde manier kan bestrijden. “In een film zien we wel eens een vrouw die een man slaat. Dat kan nog. Maar andersom… dat vinden we niet aantrekkelijk.
Toch probeerde Trump met chimpansee-gedrag Clinton te bestrijden. Als voorbeeld liet De Waal een fragment uit een verkiezingsdebat zien. Daarin was Clinton aan het woord, maar blijft Trump op de achtergrond staan in plaats van dat hij op zijn stoel gaat zitten. “Heel intimiderend”, aldus De Waal.
Donald Trump bleef tijdens het eerste verkiezingsdebat steeds op de achtergrond staan als Clinton aan het woord was. “Heel intimiderend”, aldus De Waal
Uiteindelijk wist Trump de verkiezingen toch te winnen, omdat Clinton niet genoeg steun kreeg van andere vrouwen, denkt De Waal. Opvallend, want oudere vrouwen zijn vaak goed in steun vergaren. Jonge vrouwen worden daarentegen juist als bedreiging gezien.
Trump is nu dus het alfamannetje, maar die rol vertolkt hij niet goed, stelt De Waal. “Alfamannetjes zijn er om conflicten op te lossen en de boel rustig te houden. Maar onder Trump is het continu ruzie.”
Op het internationale toneel heeft Trump ook moeite. De Amerikaanse president heeft de neiging om stevige handen te geven, en die lang vast te houden. Zoals hier bij premier Abe van Japan – let op het gezicht van Abe als Trump de hand eindelijk los laat:
Maar Trump komt ook jongere mannen tegen, zoals de Franse president Macron en de Canadse premier Trudeau. “Jonge mannen hebben vaak een stevigere handgreep. Ze zijn ook sterker dan Trump, die weet niet hoe hij hier mee moet omgaan.”
LEES OOK Trump versus Poetin: zo verschillend kunnen 2 alfamannetjes zijn
 |
| Cartoon overgenomen van 'Weeklysift.com' |
Behoefte aan even stoom afblazen of reacties van gelijkgestemden?
Sluit je aan bij 'Counting Down Trump': dat kan --- Hier ---
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten