NBA HIGHLIGHTS / EERSTE KWART SEIZOEN '17-'18: NBA's annual Top Plays Theatre

Deze rubriek kende ik nog niet. Is een hele mooie..!

(Nov. 30) -- It’s the first quarter mark of the NBA season and the top plays we’ve witnessed so far are mounting up. Every night we categorize the best plays of the day with our Top 5 or Top 10 countdowns (number depends on the slate of games). Well, it’s now time for the return of our annual Top Plays Theatre, a running list throughout the season that ranks the best plays 1-10.
Stunning jams, wild crossovers, amazing dimes and unbelievable game-winners will find their way onto our countdown if it’s worthy. Last season, Russell Westbrook’s buzzer-beater during a record-setting night in Denver finished as the No. 1 spot. Our first ranking this season starts off with another game-winner between two Northwest division foes, this time against Westbrook and OKC.
* * *

1. Wiggins For The Win

‘Carmelo In The Clutch’ was almost the headline. Instead, insert Andrew Wiggins, who caught the inbounds pass with 4.6 seconds left, traveled just past mid-court and pulled up for the deep buzzer-beating jumper.

0:55

2. Portrait Mode

NBA.com’s Dunk HQ has a variety of scintillating dunks ranked. Typically, the style of slams we feature here at TPT are of the posterizing genre. The best one yet is courtesy of James Johnson. Victor Oladipo was a helpless victim and should hold his teammate accountable for biting on that pump fake. Nonetheless, say cheese!

0:33

 

3. Griffin Over Gobert

Blake Griffin showed no regard for last year’s Kia Defensive Player of the Year contender Rudy Gobert, throwing down a massive one-handed facial just days after dunking over Julius Randle with pure ease (stay tuned).

0:23

 

4. Lost 'Em

Kyrie Irving turned double coverage into a wide-open basket. It doesn’t take some advanced metric by 100 possessions or per 48 minutes to know who has the best handles in the league.

0:19

 

5. Barnes Beats Buzzer

Harrison Barnes needed just 0.5 seconds to have his prayer answered and bank in a victory. Horry Scale alert.

0:31

 

6. Dame Does It Again

The length of Brandon Ingram simply wasn’t enough to prevent Dame from his reclaiming his Time. Kudos to TrailBlazers.com for providing a package of Damian Lillard’s clutch moments -- becoming hard to track at this point.

0:40

 

7. Smart Find To Semi

A nice assist is always welcome in the ranking. Tacking on an even better finish certainly elevates all cases. Marcus Smart threw a no-look, overhead pass in the middle of two defenders with Semi Ojeleye connecting on a high-arching reverse layup while being fouled.

0:19

 

8. Not So Smart

Tables turned one week later for Marcus Smart. So did the clock for Andre Iguodala, who went back in time and threw down a monster transition hammer.

0:21

 

9. Freakish Things

While offense begets highlights, great defense is always approved on Top Plays Theatre applications. This play -- or sequence, rather -- was a clutch effort all around from Giannis Antetokounmpo. In a span of 10 seconds, the Greek Freak gave his team a stop, the lead and another stop to secure a victory. The series was similar to Kawhi Leonard’s clutch shot-and-block against Houston last season, which earned a spot in TPT’s ranking at the time.

1:01

 

10. Another Griffin Appearance 

The other aforementioned Griffin dunk is here for your viewing. If Griffin is the type to frequently rotate lock screens on his cellular device, this photograph should have been considered.

0:11

AD SPORT / VERHAAL LEON WILLIAMS / TOPICS / ...: 'Amersfoorste international Leon Williams blikt terug op een mooi basketbaljaar

Foto overgenomen van 'Bggoettingen.de, artikel ---  Hier  ---

Beetje een bij elkaar geschraapt artikeltje van AD.nl; 'lekkere kop'...maar die is nog-al uit verband getrokken. Robin Smeulders wordt aan-ge-haald, maar komt verder niet aan de orde. En vervolgens worden oorzaak en gevolg volgens mij toch een beetje omgedraaid als het gaat over 'Opleving Oranje Basketball'; ik denk dat een flink deel van de Oranje spelers die nu in het buitenland spelen daar (ook) spelen door de opleving van Oranje... Tenslotte wordt er ook nog gerept over "...Johan Roijakkers...als mogelijke opvolger van Bondscoach Toon van Helfteren..."; beetje prematuur misschien?


Maar: "Ok; 'there's no thing like bad publicity'..."


Het originele stukje op AD-Sport lees je  via Topics   ---  Hier  ---

Williams maakt stappen

Amersfoorste international blikt terug op een mooi basketbaljaar

Er zijn van die sporters met ambitie die in ons land beperkt worden uitgedaagd en daarom het buitenland verkiezen om zich verder te ontwikkelen. Basketballer Leon Williams is er zo één. Bij BG Göttingen is de Amersfoorter één van de smaakmakers.

Arjan Klaver Uit de krant van vandaag

Dat het Nederlands basketbalteam een opleving kent, komt omdat een aanzienlijk deel van Oranje in de buitenlandse competitie speelt. Een aantal is op het wedstrijdformulier te vinden bij een team in de Spaanse, Italiaanse of Griekse competitie. Robin Smeulders is één van weinige spelers die ervan afweek. Hij was gevoelig voor de lokroep van een club uit de Duitse Bundesliga. Hij speelde recentelijk nog bij EWE Baskets Oldenburg.

De 26-jarige Amersfoortse spelverdeler Leon Williams trad in zijn voetsporen. De spelverdeler maakte vorig jaar de overstap van SPM Shoeters Den Bosch naar BG Göttingen. De Duitse ploeg staat al zes jaar onder leiding van Johan Roijakkers. De Nederlandse coach, die wordt getipt als opvolger van bondscoach Toon van Helfteren, volgde Williams al enige tijd. "Vorig seizoen was het voor ons het juiste moment om hem te halen", bekende Roijakkers na een training in de Sparkassen-Arena, de behuizing van de BG Göttingen.

De Duitse ploeg heeft amper oog voor de feestdagen. Op 30 december staat de uitwedstrijd tegen laagvlieger Gotha op de rol. Williams vult aan dat hij bij de Bossche ploeg weliswaar nog onder contract stond. "Ik had een clausule op laten nemen dat ik de stap naar het buitenland kon maken als er belangstelling voor me was. Die kwam van deze club. Ik heb geen spijt van mijn keuze. Alles is professioneel geregeld. Bovendien leeft deze sport in Duitsland en zeker in Göttingen. Als we thuis spelen, zijn alle 3.500 zitplaatsen bezet met uitzinnige fans die altijd achter deze club staan. Of je nu wint of verliest, het is altijd een basketbalfeestje."

Williams, die samenspeelt met zes Duitsers en zes Amerikanen onder wie de zoon van John Stockton, de bekende point guard van Utah Jazz, is tevreden over het niveau van de Bundesliga. Daarom heeft hij onlangs zijn sportief verblijf in Nedersaksen met twee jaar verlengd.

Niveau

"Het niveau ligt hoger dan in Nederland. Alleen Bayern en Bamberg zijn van een buitencategorie. Dit seizoen staan we veertiende in een competitie met achttien clubs, waarvan het grootste deel aan elkaar gewaagd is. Dat is wat anders dan in ons land. Van de acht clubs zijn er slechts vier dominant, waaronder het Groningse Donar dat het overigens goed doet in Europa."

Williams heeft de indruk dat hij zich sterk heeft ontwikkeld in de Duitse competitie waar hij tot de snelste spelers behoort. Volgens trainer Roijakkers leest hij situaties beter en heeft de geboren Amersfoorter zelden 'turnovers', wat als spelverdeler op dit niveau cruciaal is. En dat vertaalt zich terug in zijn sterke optredens voor het nationale team waar hij met Charlon Kloof de positie als spelverdeler deelt.

Williams kan als international terugkijken op een mooi jaar. Twee maanden geleden zorgde Oranje in zijn eerste duel in groep D van de WK-kwalificatie voor een stunt. In Almere werd topland Kroatië met 68-61 aan de kant gezet. "De eerste drie landen uit een poule van vier kwalificeren zich voor de volgende ronde van de kwalificaties voor het WK, dat in 2019 in China plaatsvindt. In 2013 hadden ons voor het eerst weer sinds 25 jaar weer gekwalificeerd voor het EK. Sindsdien hebben we stappen gemaakt.''

OOK APPLE LICHT DE BOEL OP / OUDERE iPHONES LANGZAMER ALS NIEUW MODEL IN DE WINKEL LIGT

Afb. van de NYT.origineel artikel -met tips!-   ---  Hier  ---

Is er nog een (groot) bedrijf dat zich wel een beetje moreel verantwoord gedraagt?

Het originele artikel van de Volkskrant, en daar nog veel meer over onderwerpen zoals deze:   ---  Hier  ---

Apple geeft toe: oudere iPhones worden opzettelijk vertraagd

Maar met een goede reden

artikelWie een iPhone 6 of 7 heeft, kan het zijn opgevallen: na een update naar een nieuwe versie van besturingssysteem iOS presteert het apparaat ineens een stuk minder. Dat doet Apple bewust. Maar met een goede reden.

Door: Laurens Verhagen 21 december 2017, 12:20

Grafiek overgenomen van 'dailymail.co.uk/sciencetech/' Art:  ---  Hier  ---

Een nieuwe onafhankelijke test gooide een paar dagen geleden olie op het vuur. Hieruit bleek in hoeverre de prestaties van oudere Apple-toestellen werden teruggedraaid met de komst van nieuwe versies van Apple's besturingssysteem voor zijn mobieltjes. De harde cijfers voeden het gevoel van bezitters van bijvoorbeeld een iPhone 6: na een update naar een nieuw versie van Apple's iOS presteert het apparaat ineens een stuk minder. Dat doet Apple bewust. Maar met een goede reden.

Controverse

Apple heeft normaliter zo zijn eigen pr-plan, maar dit keer voelde het bedrijf zich genoodzaakt te Tegenover Techcrunch geeft de fabrikant toe dat hij maatregelen heeft genomen bij de iPhone 6, iPhone 6s en iPhone SE, met als resultaat dat deze inderdaad tijdelijk minder kunnen presteren. Dezelfde maatregelen zijn bij de komst van iOS 11.2 genomen voor de iPhone 7.

De verklaring hiervoor is dat deze oudere toestellen zich onverwacht kunnen uitschakelen wanneer er ineens veel van ze gevergd wordt in combinatie met een niet-volle batterij. Een ontwerpfout dus. Om dit te voorkomen, schroeft Apple de processorkracht automatisch terug. Dit verschijnsel treedt vooral op bij oudere batterijen, waarvan de prestaties per definitie in de loop der maanden teruglopen. Het is te vergelijken met de automobilist die tijdelijk langzamer rijdt omdat zijn tank bijna leeg is. Met het verschil dat Apple dit proces automatisch uitvoert.

reageren op alle verhalen.

Apple zet een software-update in om een hardware-probleem aan te pakken. Dat is nogal wat, woordvoerder Consumentenbond

De verklaring mag dan plausibel zijn, er is veel kritiek op de wijze hoe Apple dit naar zijn klanten heeft gecommuniceerd: niet. 'Ze hebben hier steken laten vallen', verwoordt een woordvoerder van de Consumentenbond de wrevel. 'Apple reageert pas nadat er commotie ontstond.' Daarbij speelt volgens de zegsman ook nog eens dat dit niet zomaar een software-update is. 'Apple zet een software-update in om een hardware-probleem aan te pakken. Dat is nogal wat. Het is alsof je autofabrikant 's nachts stiekem aan je motor sleutelt om iets te verhelpen, maar wel met het resultaat dat je auto de volgende dag minder hard rijdt.'

Het zou netter zijn geweest als Apple zijn klanten kosteloos een échte oplossing zou hebben geboden in de vorm van een nieuwe batterij, vindt de bond. 'Je betaalt de hoofdprijs voor een nieuwe iPhone, daar mag je best wat voor terugverwachten.'

De rel doet hiermee enigszins denken aan het gedoe met een antenneprobleem bij de iPhone 4, vele jaren terug. De oplossing die Steve Jobs destijds had voor de slechte ontvangst: gewoon anders vasthouden

Volg en lees meer over:

• Internet & Multimedia
• Multimedia
• Hardware
• Apple Watch
• Tech

Laurens Verhagen

Volgen

Meer Laurens Verhagen

***

Misschien is af en toe geen 'Phone' ook wel een goed idee...(Afb. van   ---  Hier  ---)

WEER KOUDE KERST VOOR NEDERLANDSE BASKETBALLERS / DAN MAAR VEEL MART SMEETS TROUW: Jan Dekker / NFL / NBA / Coach 'Pop'- Geweten vd Coaches / TRUMP /

Ex-International, Ex-Transol/RZ, Ex-Nashua-DenBosch-Speler&Coach Jan Dekker, in zijn rol als Dean of Instruction, Reedley College en Californië, zie het laatste verhaal van Mart Smeets in Trouw, onderaan deze post.

COLUMN Aart Dekker:

De eerstvolgende twee alinea's zijn vooral bedoeld voor de Jeugd...maar mensen die een beetje nostalgisch aangelegd zijn zullen er ook geen probleem mee hebben.

Er was een tijd dat wij 'Basketball-Liefhebbers' tussen Kerst en Oud & Nieuw -en soms al iets voor de Kerst, of juist nog dagen na Nieuwjaar- massaal naar Haarlem, Rotterdam of Amsterdam trokken om daar in een heerlijke sfeer heel goed basketball te bekijken; de Haarlem Basketball Week(HBW), Holland Basketball Week(HBW) en -op het laatst- de Amsterdam/Haarlem Basketball Week ((A)HBW).

En tussen de wedstrijden door schoof de compacte massa -in vroeger jaren nog compacter dan in latere, omdat de Brandweer steeds strenger werd wat betreft het maximaal toe te laten aantal toeschouwers- van de tribunes naar het Promodorp -later tot 'Experience' omgedoopt, omdat er steeds meer ruimte kwam voor de Jeugd van Toen om oom zelf ook een balletje te gooien-, en velen gingen dan bij het stalletje waar de onder leiding van Mart Smeets samengestelde en uitgegeven Basketball Jaarboeken te koop waren. Als je een fraai Jaarboek gescoord had, dan ging dat mee naar huis, en dan kon je tot diep in de nacht lezen wat er in het voorgaande seizoen allemaal was gebeurd, door wie, en waarom. Mensen die geen nachten wilden braken, konden nog tot lang na 'de Week' napret beleven aan die boeken.

Helaas, helaas; het is allemaal geschiedenis. Geen (A)HBW's meer, en langer geen Jaarboeken van Mart Smeets meer. En om aan te geven wat een groot gat dat heeft geslagen zeg ik weleens "dat een geslaagde HBW zo ongeveer voor de Helft van het Nederlandse Basketball stond", en ook de Jaarboeken droegen zeker bij aan de Basketball-Cultuur in ons land. En hoewel er her en der in het land met heel hard werken op allerlei aspecten zaken zijn gerealiseerd die het gemis een beetje compenseren; hoe kan je zoiets unieks van die omvang ooit compenseren?


Dat is nu natuurlijk allemaal anders; er zijn legio kanalen via welke mensen die het weten te vinden aan informatie over, en beeld van Basketball in al die uithoeken van de planeet kunnen komen. Maar dat is voor Insiders; het algemene sportpubliek weet dat allemaal niet, of doet er de moeite niet voor. En juist in die categorie Sportliefhebbers moet 'Ons Basketball' zieltjes zien te winnen, en dat lukt nog steeds maar in veel te beperkte mate. Niet in het minst doordat de Landelijke Dagbladen -die vroeger best wel aandacht aan Basketball besteedden, en zeker bij Evenementen zoals de (A)HBW- daar zo goed als helemaal mee zijn gestopt. Wie leest er vandaag de dag nog een krant? Zal je misschien denken. Steeds minder mensen, dat is waar. Maar toch nog steeds wel zoveel, dat het een groot gemis is dat de aandacht in al die kranten en bladen zo gedecimeerd is, dat is tenminste mijn overtuigen.

Maar juist Mart Smeets krijgt in Dagblad Trouw, waarvoor hij zo'n beetje zijn hele carrière schreef, met enige regelmaat ruimte voor flinke verhalen over onder andere het Amerikaanse Basketball.

Ook onlangs; de onderstaande twee verhalen laten dat zien. Stukken van Trouw zijn op Trouw.nl, maar ook via Topics.nl te vinden, naast natuurlijk in de papieren Trouw zelf.

AART DEKKER

Dus: in het kader van (weer) geen Basketball Week:

Het originele artikel van Trouw vind je   ---  Hier  ---

Niet iedere sport verbroedert

Home

Trouw, Mart Smeets– 22:36, 24 november 2017

 

 

Het American Football bond onlangs in. Maar in het basketbal wordt een hecht blok gevormd tegen president Trump. 'Hij verdient het tegengeluiden vanuit onze sportwereld te krijgen.'

In zijn 2 oktober-uitgave van dit jaar kwam het befaamde Amerikaanse sportblad Sports Illustrated met een opmerkelijke cover. De titel luidde: 'A nation devided, sports united', en als lezer zag je een fotocollage van tien bekende sportpersoonlijkheden waar de profbasketballers LeBron James, Stephen Curry, Steve Kerr en Green Bay Packers-quarterback Aaron Rodgers de bekendsten waren.

Op de voorgrond stond ook Roger Goodell, de baas van alle NFL-football-spelers. Zes weken geleden nog had hij te dealen met tientallen opstandige spelers die als protest knielden bij het aanhoren van het Amerikaanse volkslied. In plaats van een escalatie, kreeg Goodell zijn manschappen terug in hun hok.

De footballwereld boog voor de eisen van de veelal conservatieve eigenaren die, opgewarmd door 'hun vriend' president Donald Trump, een oude strijdwijze oppakten en hoge boetes en ontslag boven hun league hingen. "Ik ben wel jaloers op de NBA", zei footballer Rodgers. "Die jongens worden gesteund door hun omgeving, wij helaas niet."

Terwijl het van het front van de MLB (honkbal) en NHL (ijshockey) wat dit onderwerp aangaat knetterend stil bleef, schroefde de NBA (basketbal) de afgelopen dagen de acties op. Diverse prominente mensen uit die rangen ageerden met niet alleen luide stem, maar ook met directe aanvallen op Trump en de Amerikaanse samenleving die maar de andere kant blijft opkijken bij rasgerelateerde onlusten, moorden en andere ontsporingen.

Steph Curry comments on LeBron James' critical tweet about President Donald Trump | ESPN

Warriors-coach Steve Kerr (wiens vader Malcolm ooit in Beiroet werd vermoord door Arabische sluipschutters) was in dezen fel en uitgesproken. Na een nogal persoonlijk en vooral onvriendelijk Twitter-duel van Trump met de in Amerika beroemde vader (LaVar Ball) van een jonge basketballer die in China was opgepakt wegens een vermeende winkeldiefstal, richtte Kerr zich tot de aanwezige pers rond zich en stelde: "Dit zijn twee mensen die voortdurend aandacht zoeken en krijgen. Het zou prachtig en wenselijk zijn als jullie, de pers in dit land, beide heren niet meer willen quoten. Dat is beter voor het hele land."

Steve Kerr comments on President Trump saying Warriors are not welcome at the White House | ESPN

Een scherpere zienswijze uit het sportkamp in de richting van het getwitter van de Amerikaanse president was er nog niet geweest. Trump had in zijn tweet gemeld: 'Als ik er niet was geweest, zaten de spelers nog vast in China... nu ik deze reactie (van de vader, red.) lees, was het misschien beter geweest als ik niets gedaan had... dan zouden ze nog vele maanden in een Chinese cel hebben moeten zitten.'

Protest

Het is opmerkelijk dat de ketting aan protestgeluiden bij voortduring uit de NBA-hoek komt. Daar waar in 1996 nog speler Mahmoud Abdul-Rauf beboet werd met 31.000 dollar per wedstrijd als hij niet 'recht stond' voor het Amerikaanse volkslied (en na enkele maanden weggeschopt werd uit de NBA en in de Turkse eredivisie zijn heil zocht), lijkt de basketbalwereld een hecht blok in de opmerkelijke tegencultuur die de sportwereld in Amerika thans oplevert.

Watch LeBron James defend calling Trump a bum on Twitter

Waar LeBron James (ruim 38 miljoen Twittervolgers) al grote golven heeft gemaakt toen hij openlijk stelde dat de protesterende footballer Colin Kaepernick een moderne vorm van Martin Luther King voor hem was en daarvoor geëerd diende te worden, stonden ook San Antonio-coach Gregg Popovich en de Warriors-spelers Kevin Durant en Stephen Curry op. Oklahoma Thunder-speler Carmelo Anthony durfde het moeiteloos aan in een nogal grimmige sfeer mee te lopen in een protestmars in Baltimore, zijn geboorteplaats.

Geen van allen hoorde iets van repercussies, noch van hun club, noch van de NBA-leiding. De zeer liberaal opgevoede president daar - Adam Silver, een advocaat van huis uit - houdt al zijn spelers voor dat ze de vrijheid hebben zich ook op politiek gebied uit te spreken.

De eigenaren van de twee NBA-organisaties waar spelers en coaches zich het meest roeren (Warriors en Spurs) in de debatten van heden, zijn beiden hardcore Republikeinen die op ruime wijze Trump financieel steunden tijdens diens verkiezingsstrijd. Tot nu toe hebben zij zich niet bemoeid met de acties van de mensen die bij hen op de loonlijst staan als speler.

Interessant is de reactie van Stephen Curry op een uitspraak van zijn grootste privésponsor, Under Armour-president Kevin Plank. Laatstgenoemde stelde in het openbaar dat Trump 'an asset to America' was (vrij vertaald: een aanwinst voor de Amerikaanse samenleving) waarop Curry zijn sponsor verbeterde door te stellen: "Ik ben het daarmee eens als je de letters E en T weglaat."

Plank moest in de rebound komen met een in vele grote kranten over een volle pagina aangekochte advertentie, waarin hij uitlegt dat zijn woorden niet zorgvuldig gekozen waren. Een driepunter extra voor Curry dus.

De voortdurend op scherp staande en pratende LeBron James krijgt nu ook volgers bij andere ploegen. Washington Wizzard-schutter Bradley Beal en Memphis Grizzlies-ster Mike Conley zijn opgestaan, omdat ze van binnen voelden 'dat het moest', om de Amerikaanse samenleving te tonen dat het nu misgaat.

Conley is sociaal-actief in de politiewereld van Memphis. In San Antonio uit coach Popovich zich. Verleden week stelde hij: "Wij hebben als ploeg al jaren gesprekken over deze zaken, maar hebben die altijd binnen de kleedkamer gehouden. Totdat Trump hier president werd. Toen kwamen we moeiteloos naar voren met onze protestgeluiden. Een man die zijn voorganger in diskrediet brengt en hem openlijk vernedert is dezelfde man die protesterende sporters 'sons of bitches' noemt en voorstelt hen te ontslaan. Hij verdient het tegengeluiden vanuit onze sportwereld te krijgen."

Goed, en waar waren dit dan allemaal  reacties op? Onder andere dit:

President Donald Trump Withdraws Invitation To White House From Stephen Curry | NBC Nightly News

 ***

Gregg Popovich highly critical of President Trump in interview | First Take | ESPN

***

Als Bonus nog een verhaal van Smeets in Trouw uit 2008, van 29 november nog wel(ik heb hem toen gemist, misschien wel vanwege dat het 29 november was)...:

Mart Smeets een paar jaar geleden, voor bewegend beeld van Jan Dekker, kijk onderaan.

Jan Dekker &Mart Smeets

Twee mannen, een bal, een basket en veel herin-neringen

Opinie

Mart Smeets– 29 november 2008

Opinie

De manager van het Burgess Hotel in Reepley, California, wenste me een ’Happy Thanksgiving’. Ik hield in en wenste hem hetzelfde. Hij keek me even aan en zei: „Hebben jullie deze feestdag ook?" en ik schudde mijn hoofd. Nee, de Amerikanen hadden het alleenvertoningsrecht op deze bijna heilige feestdag.

Ik vroeg de man waarom ze deze dankdag vierden en hij haalde zijn schouders op. Hij was al een jaar of 45, maar waarom hij op de laatste donderdag van november gevulde kalkoen moest eten wist hij eigenlijk niet. Het was immers ieder jaar zo, dus vanavond ook weer.

„Omdat de mensen uit mijn wereld naar dit land kwamen, daarom eten jullie nu gevulde kalkoen. Het waren de pelgrimvaders, weet u nog”, zei ik. Hij keek me verheugd aan, want hij kon het zich het weer herinneren. Hij had het ooit geleerd.

Tien minuten later begon ik mijn Thanksgivingdag. Jan Dekker, ooit topbasketballer in Nederland en nu scheikundeleraar en decaan in dit kleine, onbekende stadje waar bijna zeventig procent van de bevolking van Mexicaanse afkomst is, nam me mee naar zijn school.

Hij had de sleutel van de grote sportzaal en opende een deur; een grote, donkere basketbalzaal lag voor ons. Tien minuten later gooiden twee Nederlandse kerels, vrienden van vroeger, een balletje. Alsof het nooit anders was geweest. Samen waren we 119 jaar oud, samen debuteerden we lang geleden in het Nederlands team.

Dat gebeurde in het toenmalige West-Duitse Giessen, nu bijna veertig jaar geleden. Dekker herinnerde zich nog hoe hij tijdens één van de wedstrijden zo opgefokt en nerveus was dat hij een misselijkheid op voelde komen en vanuit het speelveld in één lange sprint naar het toilet moest rennen. 

Dat was toen, inmiddels hing de basket flink hoog. Dekker was nog actief, speelde in een amateurafdeling en verdraaid, hij had nog dezelfde bewegingen. Dribbeltje naar links, inademen, afdrukken, iets naar de zijkant vallen en scoren. Hij speelde ooit tijdens grote toernooien voor Oranje en werd later coach van Den Bosch.

Totdat hij de gang van de pelgrims volgde. Onverwacht voor velen van zijn vrienden en bekenden, maar het avontuur lokte en hij ging. En hier stonden we dan: Still crazy after all those years. Hij schoot veel raak, ik had moeite met de ring, maar het gevoel samen in die grote, lege zaal bezig te zijn gaf zoveel adrenaline dat de ballen ineens gingen vallen.

Het was donderdagochtend en tevreden dronken we koffie en kletsten we over ons verleden. Over de toernooien van Bremerhaven en Oostende. Daar, in België, speelde Dekker samen met Akerboom en Woudstra de Spanjaarden naar huis tijdens het EK. Spanje stond dit jaar in de olympische finale, Nederland mag nergens meer meedoen in de basketbalwereld.

Hij raadde me aan me als Amerikaan te gedragen in de avonduren. En dus at ik ’s avonds in San Francisco kalkoen met zoete aardappelen en nam pompoentaart met koffie toe.

En ik had staan ballen met een vriend van toen in een lege zaal. Twee kerels die in 1969 tegenover elkaar stonden in de Nederlandse competitie. Twee mannen, een bal, een basket en duizenden herinneringen, die niemand ons ooit kan afnemen. 

De originele versie van dit artikel vind je   ---  Hier  ---

***

Een vrij recent Interview met Jan Dekker t.g.v. Legends Game in Den Bosch.

Jan Dekker Legends Game Eiffel Towers Interview

EEN JAAR TERUGKIJKEN / VK KERST INTERVIEW SPECIAL: 'Joodse Walter overleefde Zaventem dankzij islamitische Hassan' / TOLERANTIE / VRIENDSCHAP / BRUGGEN SLAAN

Een jaar terugkijken, naar een Interview in de Kerst-Volkskrant-Interview Special. Een echt Kerstverhaal, maar daarom niet minder inspirerend, en de moeite van het (terug-)lezen waard!


Originele artikel op VK.nl   ---  Hier  ---, meer Volkskrant Magazine   ---  Hier  ---

Joodse Walter overleefde Zaventem dankzij islamitische Hassan

Interviewspecial Volkskrant Magazine 2016

Walter Benjamin, jood, raakte zwaargewond in Zaventem, Hassan Elouafi, moslim, snelde naar hem toe. Hun vriendschap raakt in België een gevoelige snaar.

Door: Leen Vervaeke 24 december 2016, 02:00

Ik wil laten zien dat je best van mening kunt verschillen over Israël en toch bevriend kunt zijn

'Parkeerplaats op de luchthaven gereserveerd?' 'Check.'

'Auto gehuurd?' 'Check.'

'Een auto met voldoende plaats voor de rolstoel?' 'Ja, natuurlijk.'

'En vergeet je rijbewijs niet. Ik kan niet rijden, hè, met één been.'

Walter Benjamin en Hassan Elouafi zijn opgewonden. Over drie dagen vertrekken ze naar Israël en er moet nog van alles geregeld. Zeker aangezien een cameraman hun reis zal vastleggen om er later een documentaire van te maken. 'Ik hoop dat we die film in scholen kunnen tonen', zegt Walter. 'Ik wil laten zien dat je best van mening kunt verschillen over Israël en toch bevriend kunt zijn.'

Op papier vormen de twee een onwaarschijnlijk reisduo. Hassan Elouafi (41), mecanicien op de luchthaven, inwoner van een Brusselse volkswijk, geen prater. Walter Benjamin (48), eigenaar van een relatiebemiddelingsbureau, wonend in het mondaine deel van Brussel en qua karakter een open boek. O ja, ook een dingetje, als je samen naar Israël reist: Hassan, een vrome moslim afkomstig uit Marokko. En Walter, een liberale jood. In het gewone leven waren de twee elkaar waarschijnlijk nooit tegengekomen. Maar op 22 maart 2016, de dag van de aanslagen in Brussel, haakten hun levens onverhoeds ineen. Op de vloer van de lucht-haven van Zaventem, tussen brokstukken, bloedplassen en lichaamsdelen, ontstond hun vriendschap. Een vriendschap die ze willen uitdragen, als symbool van hoop en vrede. Als een manier om de aanslagen, waarbij 35 doden en 324 gewonden vielen, te boven te komen.

Plots een knal

 
Walter Benjamin © Sanne de Wilde

CV Walter Benjamin

48 jaar, Geboren in België
Oprichter en bedrijfsleider relatiebemid-delingsbureau Laura Hamilton
Gescheiden, één dochter
 
Hassan Elouafi © Sanne de Wilde

CV Hassan Elouafi

41 jaar Geboren in Marokko
Technicus op luchthaven Zaventem
Getrouwd, drie kinderen
Die 22ste maart zou Walter Benjamin naar Tel Aviv vliegen, waar zijn ex-vrouw en zijn dochter wonen. 'Ik bezoek mijn dochter minstens eens per maand. Ik vlieg zoals andere mensen de trein nemen, het is routine. Meestal koop ik op de luchthaven eerst ontbijt in de supermarkt en check ik daarna in. Maar die dag was het druk en ging ik meteen naar de check-in. Achteraf heb ik me nog duizend keer afgevraagd: waarom ben ik niet gewoon die supermarkt binnengegaan? Dan had ik nu mijn beide benen nog.

'Ik stond in de rij om mijn bagage af te geven toen ik plots een knal hoorde. Ik dacht nog: welke idioot schiet er nu vuurwerk af op een luchthaven? Pas toen ik een oranje vuurbal zag en mensen begonnen te rennen, besefte ik: een aanslag. Nog voor ik kon reageren, ontplofte de tweede bom, op amper drie meter van mij. Ik vloog achteruit, alsof ik werd weggeblazen door een F16. Toen ik opkeek, zat ik midden in een oorlogsscène. Naast me lag een man zonder hoofd, verderop was een vrouw doormidden gesneden, iedereen was in stukken. Ik zag verbrande mensen, verminkte mensen, vreselijke dingen. Toen keek ik naar mezelf: mijn linkerbeen lag in een vreemde hoek, mijn rechterbeen was weg. Ik zag het bloed wegstromen, ik dacht dat ik zou sterven. Toen ik later in het ziekenhuis aankwam, had ik nog maar één liter bloed in mijn lijf. Het is nipt geweest.'

Terwijl iedereen om hem heen wegvlucht uit angst voor een derde bom, baant Hassan Elouafi zich een weg door het puin naar de zwaargewonde Walter. De Marokkaanse Belg, die al twintig jaar als technicus op de luchthaven werkt, wijkt niet van zijn zijde. Hij helpt een militair om Walters rechterbeen af te binden, en een brancardier om hem uit de luchthaven te evacueren. 'Hij heeft mijn leven gered', herhaalt Walter keer op keer.

Ze zitten naast elkaar in Walters bel-etage, met zicht op een sfeervol verlicht plein. Begrijpelijk dat Walter hier wilde blijven wonen, ook al moest hij de eerste maanden op zijn billen de trap op en zeiden de dokters dat hij beter kon verhuizen. Ondertussen kan hij weer een beetje lopen. Zijn linkerbeen zit in een metalen raamwerk dat de botten bijeenhoudt, zijn rechterbeen is vervangen door een prothese tot boven de knie. Drie keer per week gaat hij naar het ziekenhuis voor revalidatie.

Hassan, naast hem op een designbank, is fysiek ongeschonden, maar mentaal heeft hij het nog altijd zwaar. Sinds drie maanden is hij weer aan het werk op de luchthaven, maar hij heeft last van nachtmerries en flashbacks. 'In zekere zin is hij er slechter aan toe dan ik', zegt Walter, die toch ook met posttraumatische stress kampt. 'Ik heb de taferelen in de luchthaven ook gezien, maar ik was half buiten westen. Hij heeft alles bewust meegemaakt.'

Ik wilde niet dat mijn dochter op Facebook zou lezen dat er in Brussel een aanslag was geweest, ik wilde dat ze het van haar moeder zou horen

Hassan, waarom vluchtte jij eigenlijk niet mee met alle anderen? Je riskeerde je leven voor een wildvreemde.

Hassan: 'Ik dacht er niet bij na. Hij lag daar alleen en ik zag dat hij leed. Ik zou in zo'n situatie ook willen dat iemand bij mij bleef. Hij was bang dat hij het bewustzijn zou verliezen, dus probeerde ik hem wakker te houden. En hij vroeg wanneer er hulp zou komen, dus ik zei dat ze er elk moment konden zijn. Op een bepaald moment wilde hij met zijn mama spreken. Zijn eigen telefoon was stuk, dus toen heb ik hem mijn telefoon gegeven.'

Walter: 'Mijn moeders telefoonnummer is het enige dat ik uit mijn hoofd ken. Ik heb haar gebeld en gezegd: 'Er is een aanslag gebeurd, ik weet niet of ik het zal overleven. Bel mijn ex-vrouw in Israël en zeg haar dat ze mijn dochter beschermt.' Ik wilde niet dat mijn dochter op Facebook zou lezen dat er in Brussel een aanslag was geweest, ik wilde dat ze het van haar moeder zou horen.'

Een week later ging jij, Hassan, op zoek naar Walter.

Twaalf interviews om 2016 mee af te sluiten

Om 2016 goed af te sluiten sprak Volkskrant Magazine met twaalf Nederlanders die hun stempel op het jaar hebben gedrukt.

Van Sylvana Simons tot Martin Garrix, van Ebru Umar tot Epke Zonderland. Over voetbal, hebzucht, glamour, terrorisme en de pakketjes van Coolblue.
Hassan: 'Het ging niet goed met me. Ik had vreselijke dingen gezien, die spookten door mijn hoofd. Ik dacht voortdurend aan hem, die man zonder benen, ik wilde weten of hij het had gered. Het nummer van zijn mama zat nog in mijn telefoon en na lang aarzelen heb ik haar gebeld. Ze vertelde me dat Walter nog leefde en dat hij me graag wilde zien. Toen ik dat hoorde, ben ik enorm beginnen huilen.

'Met Walter kan ik praten over de aanslag, over hoe ik me voel. Als we nachtmerries hebben of niet kunnen slapen, dan praten we daarover. Walter heeft me veel geholpen. Hij is zijn been verloren, maar toch blijft hij positief. Als ik zijn reactie zie, dan kan ik, terwijl ik fysiek in orde ben, het toch niet maken om zelf mijn hoofd te laten hangen?'

Tijdens zijn vier maanden in het ziekenhuis hield Walter op Facebook een dagboek bij. Voor een groeiende schare volgers schreef hij over zijn vriendschap met Hassan, en over hoe moslims niet alleen terroristen zijn, maar ook redders in nood. Zijn boodschap raakte in België een gevoelige snaar, vooral onder moslimjongeren, vaak scheef bekeken in tijden van terreur.

Tussen de operaties door kreeg Walter in zijn ziekenhuiskamer steeds meer media over de vloer, en ook steeds meer jongeren uit Molenbeek, die hem, een jood, als een held beschouwden. Nu wil hij een stichting oprichten voor de Molenbeekse jeugd, is hij bezig met een boek, en komt er een documentaire over de reis naar Israël. De twee willen ook samen naar Marokko gaan.
 
Walter Benjamin en Hassan Elouafi © Sanne de Wilde

Kan ik zeggen dat de aanslag je een missie heeft gegeven?

Walter: 'Ik had nooit gedacht dat ik zo'n rol zou spelen. Ik heb de media niet opgezocht, zij zijn naar mij gekomen en ze hebben ons verhaal verspreid. Nu gaan we naar Israël omdat ik dat aan Hassan had beloofd. Het is zijn droom om in de Al-Aqsamoskee in Jeruzalem te bidden. Ik had aanvankelijk helemaal niet het idee om daar een documentaire over te maken. Ik besef steeds meer dat het verhaal van Hassan en mij verteld moet worden, dat we daarmee mensen kunnen helpen. Veel moslims voelden zich na de aanslag bekeken als terroristen. Het feit dat wij tweeën daarover uitspraken hebben gedaan, heeft hen gesterkt. Maar ik hoop ook dat ons verhaal moslimjongeren helpt zichzelf vragen te stellen. Ze moeten zelf ook een inspanning doen. Het is niet normaal dat je thuis alleen Arabisch praat als je in België geboren bent.'

Hassan, jij vertelde dat je naar dit interview kwam 'om Walter een plezier te doen'. Voor jou hoeft het niet zo?

Arabier, jood of christen, je moet altijd in vriendschap samenleven. We zijn allemaal gewoon mensen

Hassan: 'Ik laat liever geen media binnen in mijn leven, maar ik vind het formidabel wat Walter doet. In het ziekenhuis vond ik het al ongelofelijk om te zien: hij was een been kwijt en moest voortdurend geopereerd worden, maar bleef journalisten ontvangen. Weet je dat honderden moslims brieven en cadeautjes naar Walter gestuurd hebben om hem te bedanken voor wat hij heeft gezegd?'

Walter: 'Hassan heeft een andere persoonlijkheid, hij staat niet graag in de aandacht. Maar voor mij is het een manier om zin te geven aan de aanslag. Ik heb gezien hoe erg de gevolgen kunnen zijn als mensen tegen elkaar worden opgezet. Als ik niets doe, wordt het misschien nog erger. Of het iets zal uithalen, weet ik niet. Maar ik moet het doen.'

Eigenlijk ook triest, dat een vriendschap tussen een jood en moslim blijkbaar iets bijzonders is.

Walter: 'Voor ons maakt het niets uit. Mijn moeder is geboren in Egypte en ik heb een hoop Arabische vrienden.'

Hassan: 'In de islam is er geen onderscheid tussen joden of moslims. Volgens een overlevering zorgde de profeet voor zijn joodse buurman toen die ziek was. Arabier, jood of christen, je moet altijd in vriendschap samenleven. We zijn allemaal gewoon mensen.'

De buitenwereld ziet het niet altijd zo. Een moslimmeisje uit Molenbeek dat Walter in het ziekenhuis opzocht, vertelde dat haar vader woedend zou zijn als hij wist dat ze met een Israëliër praat.

Wij laten de politiek niet tussen onze vriendschap komen

Walter: 'Ik heb haar meteen verteld dat ik geen Israëliër ben, maar een Belg. Maar zelfs al was ik Israëliër, dan nog zou dat niets over mij zeggen. Er zijn goede Israëliërs en slechte Israëliërs, zoals overal. Het was choquerend om dat meisje te horen.'

Hassan: 'De houding van die papa komt door de oorlog in Israël. Israël heeft scholen verwoest en kinderen vermoord, daarom is er een haat tegen Israël.'

Walter: 'Ik accepteer je kritiek, en ik vind ook dat het Palestijnse probleem moet worden opgelost. Maar voor mij is Hamas in de Gazastrook de grootste boosdoener.'

Hassan: 'Dat is wat de media in Israël zeggen. Maar Hamas is verkozen door het volk.'

Walter: 'Dat weet ik, maar dat wil niet zeggen...'

Ho, die discussie gaan we hier niet voeren. Komt dat eigenlijk wel goed met jullie, in Israël?

Hassan: 'Natuurlijk, wij laten de politiek niet tussen onze vriendschap komen. Kijk, ik vind Israël niet goed, maar dat betekent niet dat ik alle Israëliërs zomaar op één hoop gooi. Dat zou hetzelfde zijn als zeggen dat alle moslims terroristen zijn.'

Walter: 'We willen juist tonen dat je het niet over alles eens hoeft te zijn om goede vrienden te kunnen zijn.'

Volg en lees meer over:

• Zaventem
• België
• Volkskrant Magazine
• Aanslagen Brussel
  

 

 Leen Vervaeke

TOEKOMST NLD'se BASKETBALL&SERIOUS REQUEST / STEMDE TOT NADENKEN: Van 'meer, Meer, MEER', via 'minder, Minder, MINDER', naar 'beter, Beter, BETER & Completer!'

 De Opbrengst van 3fm Serious Request 2017

Serious Request levert miljoenen minder op: 5.026.144 euro

Het geld gaat naar het herenigen van families in conflict- en rampgebieden. In 2016 werd, mede door de 'Nagellak-actie van Tijn', 9,25 miljoen euro opgehaald.

• Menno Sedee

24 december 2017 om 21:20

Lees onder mijn overpeinzing de rest van het NRC-artikel dat direct na het bekendmaken van de opbrengst van 3fm Serious Request 2017 verscheen.

***

Column Aart Dekker

Van 'meer, Meer, MEER', via 'minder, Minder, MINDER', naar 'beter, Beter, BETER & Completer!!

Het is -voor het eerst in decennia- een eenzame Kerst voor me. Dit schrijf ik niet om zielig te doen, maar als je langdurende relatie voorbij is, en er nog heel veel werk gedaan moet worden voordat je je nieuwe stekkie gevonden hebt, en je leven opnieuw op poten hebt, kan het een keuze zijn de Kerst grotendeels in je eentje te beleven. Dat hoeft niet erg te zijn, en aangezien ik een trouwe, enthousiaste volger ben van in ieder geval Serious Request, en als dat zo uitkomt ook van de Top-2000, dan heb je toch geluid en eventueel beeld ter afleiding of omlijsting bij het werk.

Goed een echte Column van Aart Dekker gaat met 90% zekerheid uiteindelijk richting Basketball, maar daar zal je als Lezer toch nog even voor door moeten lezen, want eerst ga ik het over 3fm en Serious Request(2017) hebben.

In de wereld van vandaag de dag verandert alles continu, en gaat die verandering nog steeds sneller ook. Het is nog maar een paar jaar geleden dat 'Radio-Muziekzender 3fm' het meest succesvolle merk van de NPO(Nederlandse Publieke Omroep) was, en de door Giel Beelen gestarte Fundraiser voor het Rode Kruis jaar-in-jaar-uit meer miljoenen opleverde voor het steeds een nieuw Rode Kruis Thema.

Maar de tijden veranderen dus; 3fm zit in de problemen door verminderende aantallen luisteraars -het is Publieke Omroep, dus wat is het probleem zou ik zeggen; het gaat om het Totale Aantal Kijkers, Luisteraars en volgers via Internet van alle merken van de NPO samen! Het is mij niet bekend of dat Totaal-aantal, en nog belangrijker, het marktaandeel ook echt daalt? En als je met een marktaandeel van enkele procenten al bijna tien jaar lang zo rond de 10.000.000 mensen weet te bereiken via alle gebruikte kanalen -en dat is het geval met Serious Request!- dan stel je echt wel wat voor...
Maar omdat we in een door de VVD geregeerd land wonen, en er dus nooit zuivere -maar juist altijd door geld en opportunistische (lees anti-NPO) sentimenten en motieven gedreven- keuzes worden gemaakt doet dat amrktaandeel er wel toe; al was het maar doordat -bij dalende cijfers- direct de STER-opbrengst meedaalt. Te zot voor woorden.

Nog een stukje VVD-opportunisme; jarenlang verdubbelde de regering de compleet door particuliere giften en georganiseerde -vaak kleine- acties bijeen gebrachte opbrengst. Wat later werd er een lager bedrag bijgepast. Dat ging budgettair neutraal, want het bedrag kwam natuurlijk uit het toch al gigantisch beknotte Budget voor Ontwikkelingssamenwerking, maar een +100%, of enkele Miljoenen extra aan het eind, tikt natuurlijk lekker aan. Maar alhoewel Flutte-I, -II en -III 'de Participatiesamenleving' zegt te willen omarmen, is de trieste waarheid natuurlijk dat die term alleen maar bedacht is om op belangrijke budgetten voor mensen die het nodig hebben te kunnen inhakken...zie de 1.400.000.000 euro's voor de aandeelhouders van grote bedrijven, zonder zelfs maar een beetje onderbouwing.

Serious Request dus sinds een aantal jaren geheel op eigen benen. Tot en met 2012 leverde de Actie een van 1 miljoen tot 14 Miljoen omhoog spuitend bedrag op. Maar ja Nederland zou Hype-land Nederland niet zijn als de aandacht niet een beetje zou verminderen als iets eenmaal 'gewoon' is geworden. Niet dat ik het daarmee eens ben, maar we zijn nu eenmaal een beetje verwend... En gekoppeld aan 'de Hak van Rutte', en het dalende aantal luisteraars, waar zo'n redelijk kanaalgebonden actie het toch grotendeels moet hebben, ging de daling relatief snel;
2013 en 2014 twaalf Miljoen, 2015 acht Miljoen, in 2016 -dankzij het 'Fenomeen Tijn'- een kleine stijging naar bijna negen Miljoen, en nu dus krap aan vijf miljoen.

Is dat erg? Teleurstellend?

Erg is het niet! Ik kom daar zo op terug.

Teleurstellend -voor velen- ongetwijfeld wel; zo'n actie organiseren kost voor de hoofdpartners -3fm en in dit geval de gemeente Apeldoorn (misschien?)- veel energie en geld, en in een Cultuur van 'meer, Meer, MEER!' wordt een daling al snel als 'minder succesvol', of zelfs als niets minder dan een fiasco geduid, en dan gaat het vaak rommelen...

Erg dus?

Nee; helemaal niet! Ook al -ik geef het graag toe, en heb persoonlijk ook nog wat extra duiten in het zakje gedaan om een steentje bij te dragen aan het stuiten van de neergang- ervaar ik het ook wel als teleurstellend, maar dan vooral voor al die mensen die zich (dit jaar) in Apeldoorn en ver daarbuiten, want voor zo'n actie -en zeker als je door zo'n emotionele Rollercoaster heen gaat als die DJ's in dat Glazen Huis en de mensen er direct omheen- is vooral heel veel enthousiasme vereist, en als de apotheose en de publiciteit achteraf dan toch (lichtelijk, of erger) negatief is, lijkt me dat best wel lastig.

Om de vele particulieren en particuliere organisaties die acties georganiseerd hebben die een flink deel van het geld binnen brachten -en laten we wel zijn: 5 MILJOEN Euro in een week is natuurlijk nog steeds heel erg veel geld voor een Goed Doel!!- maak ik me minder zorgen. Waarom? Omdat ik denk dat mensen die zich zo met hart en ziel inzetten voor een uitstekend gekozen Goed Doel, daar so-wie-so erg gemotiveerd voor zijn. En als je dat eenmaal met -enig of veel- succes hebt gedaan, dan doet de opbrengst overall van de overkoepelende Actie er wat minder toe. Aan de andere kant kan ik me wel voorstellen dat als je het al jaren doet, dat als dan het resultaat van jaar tot jaar afneemt doordat jouw eigen doelgroep minder geïnteresseerd is, het wel degelijk afbreuk aan je motivatie kan doen. Maar ik weet dus niet of dat het geval is. (Reageren met informatie uit de praktijk op dit gebied zie ik graag tegemoet! Dat interesseert mij namelijk zeer.)

Nog een intrigerende vraag -maar dat vind ik tegelijk ook 'een ietwat enge' om te stellen- zou de neergang in opbrengsten van Serious Request (ook) iets te maken hebben met het feit dat het altijd om Goede Doelen 'ver van het bed in het Buitenland' gaat? Als dat zo zou zijn, zou ik dat wel een beetje treurig vinden, maar het is zo maar mogelijk; Nederland wordt steeds meer in zichzelf gekeerd, helaas. Maar het nieuws over de Belgische versie zou erop kunnen wijzen...dus je weet maar nooit...België is ons in wel meer ontwikkelingen voorgegaan... Ik wil trouwens hier niet mee zeggen dat er ook plenty mensen in Nederland die ook wel wat hulp kunnen gebruiken. (Ook bij deze vraag: Reageren? Graag!)

Voor 3fm is deze Actie natuurlijk een erg goed Reclamebord; als de Zender de weg naar boven weer wil zien te vinden, dan is zo'n Actie -deels met nieuwe gezichten- natuurlijk het laatste waar je aan gaat tornen. Bovendien zag ik dit jaar al weer veel vernieuwende elementen; dus ik zou zeggen: "Ga zo door!" Nog een tip, ik geloof dat ik er een of twee jaar geleden ook al over schreef; zoek (nog) meer samenwerking met andere Grote Evenementen. En voor het Nederlandse Basketball in het bijzonder, denk ik dan aan een Groot Internationaal Basketball Evenement in Nederland. En nee, dat hoeft natuurlijk niet perse 'de Basketball Week' te zijn, maar dat mag natuurlijk wel...

Goed, het bruggetje naar het Nederlandse Basketball heb ik geslagen. 

Waarom inspireert zo'n Serious Request Actie me nu zo sterk? Ik ben nu eenmaal een idealist en wat activistisch van aard. En het woordje 'Samen' drijft mij op velerlei manieren; dat blijkt wel uit veel van de stukken die ik schrijf. Maar het meest in de context van het Nederlandse Basketball, omdat ik -ook al zie ik best lichtpunten- vind dat we nog steeds veel te weinig ECHT SAMEN doen; het Nederlandse Basketball kan pas echt groot groeien als grosso modo iedereen dezelfde kant op werkt. Daarom vind ik mij het door Marnix Lamers aangereikte motto 'Met Alle Reuzen Dezelfde Kant Op' (werken) ook zo sterk. Het Nederlandse Basketball is een Slapende Reus, we zijn deel van het -of een van de- Langste Bevolking(-en) op deze planeet, we zijn rijk, hoog opgeleid, zijn creatief. Ik denk dat als we maar Echt Willen -en daar valt goed Samenwerken dus als een van de belangrijkste aspecten onder- dan KAN HET ook! Niet van vandaag op morgen, maar het KAN!!

Dan moeten we als Nederlands Basketball dus initiatiefrijk(-er) worden, creatiever, positiever, constructiever...een beetje meer zoals Serious Request dus was (en is). Dat kunnen we; ook de (A)HBW was ooit zo'n lichtpunt in de donkere dagen rond Kerst & Oud en Nieuw; we moeten het 'alleen' wel even doen. Even? Nee; we moeten het gaan doen EN lang blijven doen, volhouders worden dus. Niet even iets proberen, en er dan weer mee stoppen onder het mom van '...zie je wel...het lukt niet! Nederland wil het niet. NOC*NSF wil het niet, we zijn te klein..' Of welke (drog-)reden dan ook.

Als afsluiting van dit betoog een voorbeeldje, ook alweer uit de net afgesloten Serious Request van 2017, ik weet zeker dat in al het materiaal van de afgelopen week veel meer goede, inspirerende voorbeelden te vinden zijn...als je maar zoekt!

We zeggen vaak dat we "...maar een Kleine Sport zijn...".

Weet je welke sporten in Nederland klein zijn?

Bijvoorbeeld 'TheDutch Dragons...zij waren actief voor Serious Request, haalden 11.000,- Euro op en kwamen ermee op TV:

Monster Drakenboot tocht Serious Request 2017

Want zij zijn een voorbeeld van wat ik bij het volgen van Serious Request ook veel -en ik denk steeds vaker- zie; als je er oog voor hebt, dan kan je jezelf helpen door een ander te helpen, bijvoorbeeld door een stukje publiciteit te krijgen, maar meer nog door vaardigheden te ontwikkelen en ervaringen op te doen die helpen bij het vooruitkomen bij je primaire bezigheden.

Nog zomaar wat slogans:

Veel -zo niet alles- draait om de Jeugd, want: Wie de Jeugd Heeft, Heeft de Toekomst!

Het Nederlandse Basketball Moet: Groter en Beter, en Sterker en Completer.

Want alleen maar 'meer, Meer, MEER!' loopt uiteindelijk dood; niets kan oneindig blijven groeien.

'Beter!' kan ook een graad voor succes vormen. Net als 'Sterker' -minder kwetsbaar worden dus- of 'Completer'...

Moraal van dit verhaal: wij als het Nederlandse Basketball moeten een Cultuur ontwikkelen van: overal in Nederland met kleine, grotere, grote en heel grote activiteiten:

Mensen enthousiasmeren, mensen binnenhalen, aandacht trekken, aandacht vasthouden, energie losmaken, die energie goed richten, geld genereren, dat geld goed investeren, emoties oproepen en die emoties omzetten in drive, langdurige drive en motivatie om ook op langere tijd in het Nederlandse Basketball Actief te blijven, en, en...ach vul dat zelf maar aan..!

Doen we dat, dan moet het ons gaan lukken, sterker nog:
dan Gaat het Ons Lukken!

En wordt het Nederlandse Basketball (uiteindelijk een Grote Sport in Nederland,
en zal Oranje Top Worden, en Top Blijven!


Een Prettige Kerst verder!

AART DEKKER

P.S. Ik ben me ervan bewust dat ik soms een soort Zendeling lijk, misschien wel ben. (Heel) af en toe voel ik me ook weleens een roepende in de woestijn. Ik ben me er al heel lang van bewust dat ik alleen maar wat kan bereiken Samen met Anderen. Hoe meer mensen mijn stukken lezen -en dat betekent in de praktijk 'hoe meer Facebookvrienden ik heb- hoe meer bereik ik heb, en hoe meer kans ik heb dat mijn boodschap overkomt. Daarnaast kan ik concrete ideeën, plannetjes en plannen -ik heb er nog wel een paar- alleen maar werkelijkheid maken als ik de mensen kan vinden die me erbij willen helpen. Dus spreek me aan, stuur me een bericht als je daarvoor open staat. Voeg me toe op Facebook, of -nog beter- ga me direct volgen op deze Blog door de Blauwe Knop 'Volgen' heel veel verder Onderaan Rechts aan te klikken. Alvast bedankt!
 

***

De originele post van het NRC-artikel over de opbrengst van 3fm Serious Request 2017 op NRC.nl  lees je   ---  Hier  --- of hier:

Serious Request levert miljoenen minder op: 5.026.144 euro

Het geld gaat naar het herenigen van families in conflict- en rampgebieden. In 2016 werd, mede door de nagellakactie van Tijn, 9,25 miljoen euro opgehaald.

• Menno Sedee

24 december 2017 om 21:20

3FM-dj's Domien Verschuuren, Angelique Houtveen en Sander Hoogendoorn na de bekendmaking van het ingezamelde bedrag. Foto Sander Koning/ANP

Serious Request heeft dit jaar 5.026.144 euro opgebracht, het laagste bedrag in tien jaar. Dat werd zondagavond bekend op de slotdag van de veertiende editie van de 3FM-actie. Het geld gaat naar het Rode Kruis en is bestemd voor het herenigen van families die elkaar zijn kwijtgeraakt door een conflict of ramp. Volgens de organisatie zijn wereldwijd daardoor meer dan vier miljoen familieleden naar elkaar op zoek. Het precieze bedrag wordt pas volgend jaar bekend, wanneer het Rode Kruis zijn jaarcijfers bekendmaakt.
Sinds maandagavond verzorgden de 3FM-dj’s Angelique Houtveen, Domien Verschuuren en Sander Hoogendoorn de marathonuitzending vanuit het Glazen Huis in Apeldoorn, zonder vast voedsel te eten. Tegen betaling draaiden ze 24 uur per dag verzoeknummers.

Voor het eerst in acht jaar zat er weer een vrouw in het Glazen Huis. Lees ons interview met Angelique Houtveen: „Ik zit er niet om een statement te maken.”

Speciale acties

In 2016 bracht Serious Request nog 9,25 miljoen euro op voor kindersterfte door longontsteking. Een groot deel van dat bedrag, 2,5 miljoen euro, haalde het ongeneeslijk zieke jongetje Tijn op met zijn nagellakactie. Op 7 juli overleed Tijn op 6-jarige leeftijd aan hersenstamkanker.
Familie en vrienden van Tijn zetten de nagellakactie in 2017 voort. Iedereen kan op het evenement Winterland op de Grote Markt in Breda tegen betaling nagels laten lakken. Deze zondag maakte de vader van Tijn, Gerrit van Kolsteren, bekend dat ze 49.000 euro hadden opgehaald voor Serious Request. Ze lakken echter nog door tot en met 30 december.
Ook dit jaar vonden speciale inzamelacties plaats. Zo betaalde iemand 5.000 euro voor een rondleiding door prinses Margriet door de tuinen van Paleis Het Loo. Minister Hugo de Jonge verkocht zijn omstreden gekleurde schoenen voor 3.500 euro en Anky van Grunsven gaf een paardrijles weg voor 2.000 euro.

Bedrag daalt

Het opgehaalde bedrag vertoont al jaren een dalende lijn. Bij de eerste editie in 2004 haalde men 916.000 euro op. Een jaar later 2,2 miljoen, mede dankzij 1 miljoen euro van de Nederlandse regering. Tot en met 2009 stortte de regering bij (in 2009 3 miljoen euro). Het recordbedrag van 13,8 miljoen euro werd in 2012 opgehaald voor de terugdringing van babysterfte. Dat daalde een jaar later naar 12,3 miljoen en sindsdien verder. Mede door Tijn kwam het bedrag in 2016 iets hoger uit dan in 2015.
In België werd bij een vergelijkbare actie wel een nieuw record gebroken. De twaalfde editie van Music for Life van omroep VRT leverde een recordbedrag van 10,8 miljoen euro op. Ook hier verdwenen drie dj’s zes dagen en nachten lang om “zonder vast voedsel te eten” onafgebroken radio te maken.

Problemen bij 3FM

Serious Request is niet zonder belang voor 3FM. De zender wordt geconfronteerd met dalende luistercijfers. 3FM heeft op dit moment een marktaandeel van rond de 4 procent, terwijl dat vorig jaar rond deze tijd nog op 6,3 procent lag. Ook de luistercijfers voor Serious Request dalen de laatste jaren.

Het gaat niet goed met 3FM. Lees: Alle hens aan dek – 3FM’s Serious Request móét succes worden

Om zo veel mogelijk aandacht te genereren voor Serious Request zetten ook andere NPO-radiozenders zich in. Op de slotdag waren delen van de uitzending ook op NPO Radio 1, 2, 4 en 5 te horen. Tijdens de dubbeluitzending met NPO Radio 1 ging radiopresenator Jurgen van den Berg in het Glazen Huis dieper in op het thema en toen het de beurt was aan NPO Radio 4-presentator Ab Nieuwdorp werd er meer klassieke muziek gedraaid.