Iemand vraagt Sweet Dreams, van de Eurythmics aan. Een van mijn favorieten van All Times, maar al helemaal als we het over de vroege Jaren '80 hebben.
Het blaast mijn gedachten terug naar vervlogen (veel) mooiere dagen...het was een prachtige avond aan de Zwarte Zee, op het schiereiland Kamchia, een kilometer of vijfentwintig boven Varna, Bulgarije.
Anderhalve dag eerder was ik nog in den blinde van Pitesti, Roemenië -waar ik met Jan Lievaart de MU20-B had gevolgd- richting Varna aan het rijden, zonder te weten waar ik zou gaan overnachten. Dat zat zo: ik was uitgenodigd door mijn vriend Nickolai Tenev, maar kon hem maar niet bereiken, en mijn -toen- vriendin Cockie zou de volgende avond op Varna Airport arriveren. In een wegrestaurant -als ik me de naam ervan nog zou herinneren, zou het een Echte Aanrader' zijn geweest- probeerde ik het nog eens, en nog eens...totdat ik de ingeving had om het aantal cijfers van het nummer eens na te tellen, en ja hoor...dat bleek de sleutel naar het oplossen van het raadsel...met wat gepuzzel vond ik het juiste nummer, belde mijn vriend, en nog geen uur later belde hij me op met een adres en alle andere info. Die avond zat ik in het op een terras van een restaurant, en ik het zwoele pikkedonker hoorde ik heel zacht de Zwarte Zee ruisen. Er speelde een duo live-muziek, een man en een vrouw...
Dat tafereel herhaalde zich de volgende avond, alleen zaten we er toen met z'n tweeën; 'All Set' voor wat een erg mooie vakantie heel Bulgarije rond zou worden.
Op een gegeven moment was de muziek al even gestopt, en trok er iemand aan mijn arm; "The band want's to ask you something..." Natuurlijk een vreemde eend in de bijt -de dag ervoor alleen, en nu met zijn tweetjes- of we een verzoeknummer wilden opgeven. Ik had er eigenlijk helemaal geen zin in, maar ze waren vasthoudend... Ik noemde een nummer: 'Sweet Dreams, Eurythmics'.
Oeps... "Oh...You got us in our pants..." dat was mooi, maar konden ze niet spelen...
Drie vier suggesties later hadden ze een nummertje 'Common Ground' gevonden, en dat werd voor ons gespeeld...
Rare jongens, die Nederlanders!
Maar vergeten zal ik het waarschijnlijk nooit meer...
U ziet het: ga Internationaal Jeugd Basketball kijken, zo ver mogelijk van huis!
Leuke Herinneringen verzekerd!
AART DEKKER
Geen opmerkingen:
Een reactie posten