Weeshuis
Uiteraard hoop ik dat de ouders van de spelers van Weert allemaal in blakende gezondheid verkeren, maar toen ik die verzameling getalenteerde jonkies het Leiden meer dan moeilijk zag maken, moest ik denken aan het programma van Peter van Bruggen en de fenomenale Morrison.
Hoop ‘Er zijn songs die als hit worden geboren, maar er zijn er ook die door pappa en mamma in de steek zijn gelaten. Is er nog hoop?’ Dat was de tekst van het fictieve weesjongetje Morrison en ik vond dat opeens toepasselijk op de boys van coach Radenko Varagic (’t is een kwestie van geduld voor heel Limburg Servisch lult). Niet rustig tot wasdom kunnen komen bij een club met gearriveerde spelers maar ineens vol voor de leeuwen.
Het was zeer indrukwekkend wat die jonge gasten lieten zien. Natuurlijk, Leiden zat even moeilijk en had onder andere omstandigheden eenvoudiger gewonnen, maar dat was het punt niet helemaal. BAL verweerde zich uitstekend en hoeft zich gewoon niet meer bij voorbaat neer te leggen bij een eenzijdige kloppartij.
Liefhebber
Na afloop sprak ik met Paul Vervaeck over Weert en Meneer Paul (geen idee of iemand hem zo noemt maar ik vind het wel kunnen), liefhebber als hij is, leek stiekem te hebben genoten van het tegenspel van de opponent van de avond. Hij sprak mooie woorden over BAL en zijn coach, en dat kan ik dan weer zeer waarderen. Natuurlijk is Vervaecks voornaamste taak te winnen met zijn team, maar waarom zou je niet erkennen dat de tegenstander ook goede dingen doet? En dat deed hij.
Wat ik zo leuk vind aan de Limburgers, is dat het team bijna bij elkaar geraapt lijkt. Een verzameling veelal jonge gasten die elders niet aan de bak kwamen, te laag speelden of anderszins ietsje van het ideale carrièrepad waren geraakt. Vandaar dat weeshuis. En nu, met de uitstekende Varagic als ‘pleegvader’, spelen ze voluit tegen iedereen op.
Onafhankelijk
Het was wel erg prettig om te zien dat als je maar hard traint en vooral ook op de juiste dingen, je een heel eind kunt komen. Bijkomend voordeel: het is geen CTO met door de bond ergens naartoe gedwongen talenten, maar gewoon een onafhankelijk clubteam. Ik sprak iemand die ergens wat van wist, en hij vertelde me dat ze commercieel (noodgedwongen) buiten de doos denken. Ik hoorde goede ideeën en hoop dat het slaagt.
Het valt natuurlijk niet mee, iets verkopen dat niet meteen prijzen oplevert. Toch hoop ik dat ze daar volharden in het goede. ‘In Weert zie je de sterren van morgen’, of zoiets. Het is het heel erg waard om dat te koesteren. Beste Noord-Limburgers, ga kijken (want ze basketballen gewoon heel leuk) en steun dit financieel. Oké, je doet niet meteen mee om de prijzen en in een businessclub telt zoiets wel, maar met een beetje geduld ben je straks sponsor of supporter van iets heel moois.
Basketbalprof
Misschien moet er wat bij of af, maar dit kan eigenlijk niet fout gaan. Meneer Paul dacht wat ik dacht toen hij zoiets zei als: Pas op, zet hier geen Amerikanen bij. Die moeten schoten en speeltijd. Dan worden die Nederlandse talenten een doorgeefluik. Juist dat zijn ze nu niet in Weert.
In Weert moeten ze het doen met wat ze hebben en juist dat is heerlijk om naar te kijken. BAL is the place to be om te leren hoe je basketbalprof moet worden. Ik hoop en verwacht dat Jong Oranje grootverbruiker wordt van deze talenten. En als er een talent op zijn, ik zeg maar wat, 22ste het weeshuis verlaat om in dienst te treden bij een gearriveerde grootmacht, dan moeten we iedereen dat gunnen, zolang hij maar aan spelen toe komt.
Dubbel
De beste basketbalacademie van ons land staat in Weert. Je zou bijna hopen dat daar nooit een schip met geld binnenkomt omdat er prijzen gepakt moeten worden, hoe dubbel dat ook klinkt. Laat het een opvanghuis blijven voor verweesde basketballers. Onze sport heeft levensaders nodig en die in Weert klopt (voluit).
Nog veel meer Columns van Joris Zandbergen(e.a.)op iBasketball lees je --- Hier ---
Geen opmerkingen:
Een reactie posten