donderdag 5 april 2018

NBB RECORD / ROLSTOEL MANNEN: De man van 700 interlands: Anton de Rooij uit Culemborg

Anton de Rooij met vrouw Carina. © William Hoogteyling
Alweer even geleden nieuws, maar veel volgers zullen het niet meegekregen hebben, daarom dus alsnog.

Een aantal Internationale Wedstrijden waar de meeste sporters -hoe goed ook- niet eens van kunnen dromen. Zit er toch nog een voordeeltje aan niet valide kunnen sporten...maar zelfs met zo'n lange sport-carrière  blijft het een duizelingwekkend aantal wedstrijden, zeker als we ervan uitgaan dat minimaal de helft buiten Nederland gespeeld zal zijn..!

(AD)







De man van 700 interlands: Anton de Rooij uit Culemborg

De schijnwerpers waren gisteravond in sporthal Merwestein in Nieuwegein voornamelijk gericht op Anton de Rooij. De interland Nederland - Japan was voor de 50-jarige rolstoelbasketballer uit Culemborg de zevenhonderdste in zijn carrière.


Artikel overgenomen van AD.Sport/Utrecht, originele Post   ---  Hier  ---


De schijnwerpers waren gisteravond in sporthal Merwestein in Nieuwegein voornamelijk gericht op Anton de Rooij. De interland Nederland - Japan was voor de 50-jarige rolstoelbasketballer uit Culemborg de zevenhonderdste in zijn carrière.

De onbetwiste recordinternational werd tijdens de rust van het duel geëerd voor zijn bijna dertigjarige loopbaan bij Oranje. De Rooij kan zich zijn eerste interland nog goed herinneren. „Dat was in 1989 bij het Europees kampioenschap in Frankrijk”, vertelt hij in een uitgebreid interview op de website van de Nederlandse basketbalbond (NBB). „Ik was nog bankspeler en kwam er af en toe in. Gertjan van der Linden was toen onze sterspeler. In 1992 bij de Paralympische Spelen in Barcelona, waar we goud wonnen, kwam ik ook nog van de bank. Vanaf 1993 ben ik een vaste basisspeler geworden.”

Motorcrossongeluk



Ze wilden me er heel graag bij hebben. Maar het was ook liefde op het eerste zicht, hoor

Anton de Rooij

De Rooij liep op 19-jarige leeftijd bij een motorcrossongeluk een dwarslaesie op. „Tijdens het revalideren kwam ik met een aantal sporten in aanraking. Ik merkte al snel dat ik voor basketbal het meeste talent had. Aangezien ik een zware handicap heb – ik ben vanaf mijn middel verlamd en kan mijn buikspieren niet gebruiken –geld ik in het rolstoelbasketbal als éénpunter, de zwaarste categorie, qua handicap. Ze wilden me er heel graag bij hebben. Maar het was ook liefde op het eerste gezicht, hoor. Het ongeluk was in 1987, twee jaar later zat ik al in de nationale ploeg.”

Een WK-wedstrijd tegen Australië in 1998 in Sydney noemt De Rooij zijn mooiste interland. „Met twaalfduizend man op de tribune wonnen we in de kwartfinale van het gastland door de twee ‘laagpunters’ van de ploeg, Ruud Detmers en ik. Ruud zorgde voor de voorlaatste score en ik maakte de winnende. De hele hal viel stil. Dat was toch wel een heerlijk moment.”


De Rooij wil in principe doorgaan tot de Paralympics van Tokio 2020. „Dat worden dan mijn zesde Spelen”, zegt de sporter, die al in 2008 in zijn huidige woonplaats Raamsdonksveer werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten