NIEUWS & VIDEO / DBL NIEUWS DEN HELDER SUNS / BOYD VAN VUURST ROOKIE 2017/18 / TJOE DE PAULA STOPT

In Den Helder nieuws over de Jongste en de Oudste speler van het team:

Tjoe de Paula wordt geëerd bij zijn afscheid en Boyd van Vuurst de Vries wint alle Individuele Seizoensprijzen voor Jonge Spelers in de DBL.

Boyd van Der Vuurst Den Helder Suns 2017-2018

K H video's

Gepubliceerd op 23 apr. 2018 door Kim Hermens:

Kim Hermens

kim hemens video's

editor bij kim hemens video's

**

Emotioneel afscheid Tjoe de Paula gisteravond: #5 retired! pic.twitter.com/CRGMscEvHf

— Den Helder Suns (@DenHelderSuns) April 20, 2018

SUNS selectie neemt waardig afscheid van Tjoe de Paula pic.twitter.com/y77J68aa6c

— Den Helder Suns (@DenHelderSuns) April 25, 2018

***

AFSCHEID TJOE DE PAULA

Ik zou er mijn hand niet voor in het vuur steken dat Tjoe de Paula(15 februari 1981) niet meer actief ergens op een Basketball-veld terug te zien zal zijn...zelfs niet in de Eredivisie/DBL... Hij heeft namelijk al eerder afscheid genomen van de DBL, maar bijvoorbeeld op 19 februari 2016 maakte hij zijn rentree bij Kampioen Donar Groningen, en kreeg prompt contractverlenging voor nog een seizoen. Daarna stapte hij over naar het nieuwe Den Helder Suns, waar hij nog een seizoen als team-Nestor fungeerde. Maar aan alles komt een eind, dus ook daar nam hij na de laatste wedstrijd (weer) afscheid, nu als 37-jarige.

Dat alles doet mij dan weer denken aan zijn debuut als International bij Oranje, onder Coach Maarten van Gent, in de periode dat ik zelf met Rob Meurs in de staf van het Nationale Team zat. In die tijd stonden de spelers bepaald niet in de rij voor Oranje, en van Gent is altijd een coach geweest die graag (ook) met jonge veelbelovende spelers aan de gang was. Meurs en ik, en nog wat anderen zorgden dat we alle spelers in actie hadden gezien, en ik weet nog wel wat een van mijn meest dik geschreven argumenten voor Tjoe als Neo-international was: "Maarten, Tjoe is Echt een Speler...hij Speelt Basketball!" Waarmee ik bedoelde dat Tjoe niet bang was, acties maakte en geen eenzijdige, gemaakte basketballer.

Daarnaast staat me nog een moment bij: we hadden net de voor Turkije beslissende Uitwedstrijd gespeeld in Istanbul(2003, uitslag 107-67). Het was al dagen lang een gekkenhuis om ons heen; het meest idiote was dat een jonge medewerker van het hotel ingebroken -met zijn elektronische sleutel, dat was niet zo erg bijdehand van hem- tijdens een training in de kamer van Jos Frederiks en Patrick Cortenraede en Jos Frederiks en o.a. portefeuilles had gestolen. Binnen geen tijd nadat zij dat hadden gemeld, werd die gast natuurlijk gepakt, kregen onze spelers hun spullen terug, werd hij op staande voet ontslagen en aan de politie overgeleverd. Als extra straf werd een en ander ook gemeld aan de media, stond hij met naam en foto in de kranten, met als gevolg dat we vanaf dat moment belaagd werden door televisie- en radioploegen, stond er bewaking op de gang, en probeerden journalisten onder valse voorwendselen toegang tot spelers en coaches te verkrijgen. Dat was niet het enige avontuur, in die paar dagen, maar daar gaat dit verhaal niet over; ik schrijf het alleen maar even op om de hectiek te schetsen.

Hectiek te over ook ook in de grote Basketball Arena; we waren kansloos en dat wilde het Turkse publiek weten ook. Tjoe speelde die wedstrijd (nog) niet mee, maar was erbij voor de ervaring en de trainingen. Het is niet leuk een wedstrijd zo te verliezen, dus de stemming was niet erg vrolijk. Tjoe stond redelijk stoïcijns in de kleedkamer, en ik meende iets positiefs te zeggen om hem een beetje te betrekken. Het was een Grote Wedstrijd voor de Turken, zo eentje waar ik er al veel van had gezien, en die voor mij juist het Internationale Basketball zo aantrekkelijk maken, ook al hem je hem als team natuurlijk liever anders dan zo'n veegpartij. Ik zei iets als dit: "Ja, Tjoe dit is het nu (dat Internationale Basketball)", Tjoe reageerde niet echt -niet positief, niet negatief-, maar Vincent Krieger, die net voorbij kwam en mij hoorde, interpreteerde het anders dan ik het bedoelde ("Dit is het dus...het Nederlandse Nationale Team...", en reageerde een beetje pissig "Waarom zeg je dat nou? Wil je hem demotiveren?" Nee, in tegendeel natuurlijk...

Tjoe speelde uiteindelijk -volgens de Lijst van Jacon Bergsma- zeven officiële interlands.

Maar dat ik toch wel een beetje gelijk had met mijn kwalificatie liet hij in al die jaren -vanaf 2001 tot en met 2018- in de Nederlandse Eredivisie/DBL wel zien; Tjoe de Paula is een Echte Speler, met gevoel voor het spel. Ik zie hem tenminste nog steeds graag spelen! En misschien gaat dat -op een of andere wijze- toch wel weer ergens een keer gebeuren...

En ik kan mezelf ook heel goed voorstellen dat Rookie Boyd van Vuurst de Vries blij is dat hij in zijn eerste seizoen een Speler en Persoon als Tjoe de Paula naast zich wist.


AART DEKKER