Weet niet al teveel van het Nederlandse Vrouwenbasketball, al probeer ik het van een afstandje, en als het ff kan van dichtbij, wel te volgen.
Ken -vooral de naam Willemijn Kallenberg- wel een beetje, en vader Ton -van heel vroeger- heel goed. Zera Butter iets beter, maar ook niet echt goed, en vader Hugo -ook al van heel vroeger- best goed.Jantine Kraak zag ik vorig seizoen enkele malen bij Rotterdam Basketball, en toen ineens niet meer...'Naar het Buitenland? Zoals zoveel andere Nederlandse Vrouwen-Toppers?' Nee...naar Binnenland..!'
Maar nu dus niet meer...
Ik stop met het verder noemen van namen; maar voor alle namen in het bovenstaande artikeltje geldt de bandbreedte van 'dat ik ze ken' die ook hierboven geldt.
Het Nederlandse Vrouwen Basketball op zijn smalst...
Ik zou er graag eens in een aantal wat langere stukken induiken en aandacht aan besteden..! Niet op zoek naar nog meer Story-achtige shit, maar naar hoe het Vrouwenbasketball er nu echt voor staat...maar dan moet daar binnen dat segment van de NBB wel animo voor zijn natuurlijk; ik zou zeggen "Zoek contact met me, en we kijken verder.
Want hoe sta ik hierin -of liever- 'buiten'?
Bij mijn club BV Team Ten Dreamers The Hague hadden we als uitgangspunt bij het Technische Beleid: in een Gezonde Club moeten de afmetingen van de M&V-delen van de club zoveel mogelijk getalsmatig in evenwicht zijn. Dus; per leeftijdsgroep hadden we trainingsgroepen van twee teams M-of-V waar dat mogelijk was. Dus: pas een JJ-groep erbij -wachtlijsten te over voor de meeste leeftijden!- als ook de MJ-groep goed vol zit. Dat is ons ook gelukt: twee Meisjes-Junioren-teams barstensvol met Multi-culti-Meiden van 17-19jaar jong en best behoorlijk talent. Door allerlei omstandigheden zijn we nooit meer aan uitbreiding toegekomen, maar een MJ-3-team was niet een onmogelijkheid geweest, en naast een JJ-Bolwerk(Eredivisie, nr.4), een JJ-2 en een JJ3(wij noemden die allemaal anders: JJ-Eredivisie, JJ-Rayon, en JJ-Kern, dat klinkt voor de betreffende spelers stukken leuker dan -1, -2 en -3) zou het starten van een JJ4 team al helemaal weinig moeite gekost.
Wat later -na heel wat hersengeknars- maakte ik een Schets en schreef ik een Notitie voor de Commissie Basketball Ontwikkeling van Rayon West -ja die bestond toen echt!!!- en 'the Great Wizzard van West'; Ruud Sparrenboom(de toenmalige iconische Voorzitter van West):
"Zou het niet beter zijn om eens na te gaan streven dat we Mannen-Basketball en Vrouwen-Basketball in Nederland onder zouden gaan brengen in los van elkaar staande zich op Jongens&Mannen-, of op Meiden&Vrouwen-verenigingen, waarbij die lokale of regionale M-of-V-verenigingen dan wel op allerlei gebied -en zeker de sociale dimensie- intensief samen zouden moeten werken, maar wel met ieder een eigen bestuur, zodat nooit of de een, of de ander er bekaaid vanaf zou (kunnen) komen, al naar gelang de Mannelijke tak, dan wel de Vrouwelijke 'dominant' is... Iedereen weet wat er in 'West' gebeurde; 'mijn god, wat wordt die man -Ruud Sparrenboom R.I.P!- gemist...
En dan de ontwikkeling van het Nederlandse Vrouwen&Meiden-Basketball in de laatste ongeveer tien jaar, samengevat in een paar kernpunten. We organiseerden wel een WU17 WK in Amsterdam, Nederland, alle Meiden Nationale Teams -Orange Angels- promoveerden naar de Europese A-Divisies, er werd zelfs een Medaille gewonnen! Maar ook: de Orange Angels, de Nationale Vrouwenploeg zou in Rio van de partij zijn...
En nu?
Dit was zomaar even een oprisping op de dag dat de Donar-Mannen in Venetië halverwege op voorsprong stonden, en met (maar) 10 punten verloren tegen de nummer-2 van de Italiaanse Liga! Terwijl ik op dezelfde dag het krantenstukje onder oog kreeg dat hierboven staat.
Volgende week in MartiPlaza wordt het...ja, hoe zal ik dat nu eens betitelen...?
Heet? Kolkend? Fantastisch?
Of misschien alsnog een deceptie? Dat verwacht ik niet echt, al zal met10+ winnen tegen zo'n ploeg een flinke kluif zijn...maar Donar heeft dit seizoen wel gekkere dingen gedaan.
Een ding staat vast: Donar heeft het Nederlandse Mannen Clubbasketball zowel in Nederland als Internationaal weer aardig op 'De Kaart' gezet; hopelijk kunnen wij -als het geheel van de Nederlandse Basketball-community- dat vasthouden en die lijn doortrekken!
Had ik al gezegd dat de Orange Lions het Vaderlandse Basketball-Seizoen 2017-2018 in Groningen afsluiten met twee Cruciale WK-Qualifiers tegen Roemenië en Italië?!?!?!
Dat is NOG BELANGRIJKER dan wat er in de Fiba EuroCup, Binnenland, Buitenland, Rotterdam (of Amsterdam), of Nieuwegein, bij NBB, of NMT, of DBL, of DWBL, of waar dan ook dit Seizoen allemaal is gebeurd, of nog moet gebeuren.
Volgende week moeten de Groningers (en die anderhalve man en een paardenkop van elders uit Nederland) Donar naar de Finale sleuren, duwen, trekken, blazen en schreeuwen.
Nederland zal in Juni hetzelfde moeten doen met Oranje Basketball; de Orange Lions MOETEN naar de Tweede Qualifiers Ronde voor het WK 2019 in China, en liefst ook echt naar China..!
Wat is nu prioriteit Nummer-1?
En -2? En -3, -4 en -5?
Wat is er NU ECHT Belangrijk?
En wat DUS NIET?
Denk daar nu allemaal eens even goed over na...
Reageren?
Graag!
Hier houd ik het even bij...
Wordt Vervolgd.
AART DEKKER
Meer Binnenland:
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten